Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie, Wydział I Cywilny,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Piotr Żywicki

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Małgorzata Karwacka

po rozpoznaniu w dniu 26 października 2017r. w Olsztynie,

na rozprawie,

sprawy z powództwa Banku (...) S.A. z siedzibą w W.,

przeciwko P. K.,

o zapłatę,

I  zasądza od pozwanego P. K. na rzecz powoda Banku (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 55.608,83 zł (pięćdziesiąt pięć tysięcy sześćset osiem złotych 83/100) z odsetkami umownymi w wysokości 27% lecz nie większymi niż czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP i nie większymi niż maksymalne odsetki za opóźnienie od kwoty 39.080,86 zł (trzydzieści dziewięć tysięcy osiemdziesiąt złotych 86/100) od dnia 27.01.2016r. do dnia zapłaty;

II  przyznaje kuratorowi ustanowionemu dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego – A. Ż. wynagrodzenie w kwocie 1.800 zł (tysiąc osiemset złotych), które nakazuje wypłacić z zaliczki uiszczonej przez powoda;

III  nakazuje zwrócić powodowi kwotę 5.400 zł (pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem niewykorzystanej części zaliczki;

IV  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 9.998 zł (dziewięć tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 5.400 zł (pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

/-/ SSR Piotr Żywicki

Sygn. akt: I C 1793/16

UZASADNIENIE

Powód Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego P. K. kwoty 55.608,83 złotych z odsetkami umownymi w wysokości 1,5-krotności podstawowej stopy procentowej tj. 27% z ograniczeniem do czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym od kwoty 39.080,86 zł od dnia 27 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty oraz kosztami zastępstwa procesowego w wysokości 5400 zł.

W uzasadnieniu zgłoszonego roszczenia powód wskazał, że dochodzi od pozwanego należności z tytułu zawartej z nim umowy o kredyt gotówkowy. Podał, że od dnia 27 stycznia 2016r. przysługuje mu prawo naliczania odsetek umownych od niespłaconej należności głównej w kwocie 39.080,86 zł.

Powód wskazał, że w dniu 30 kwietnia 2015r. zmienił nazwę na (...) S.A.

Ustanowiony dla pozwanego P. K. kurator w osobie pracownika Sądu Rejonowego w Olsztynie, A. Ż., wniosła o wydanie orzeczenia zgodnie z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany w dniu 2 grudnia 2010 r. zawarł z Bankiem (...) S.A. Oddział w O. umowę o kredyt gotówkowy na cel konsumpcyjny w wysokości 40.816,33 zł. Całkowity koszt kredytu wyniósł 22.188,20 zł (§ 10 umowy). Kredytobiorca zobowiązał się do całkowitej spłaty kredytu do dnia 4 września 2017r. (§ 14 umowy).

Zgodnie z treścią § 21.1 pkt. 3 bank miał prawo do wypowiedzenia umowy, gdy kredytobiorca popadł z opóźnienie z zapłatą za co najmniej dwa pełne okresy płatności i pomimo wezwania przez bank do zapłaty nie uregulował zaległości w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania. Zgodnie zaś z § 22.1 kredytobiorca zobowiązany był do poinformowania banku o każdej zmianie adresu pod rygorem dokonywania doręczeń na dotychczasowy adres i uznania korespondencji za doręczoną po dwukrotnej awizacji.

§ 26 stanowił z kolei, że od niespłaconego kredytu w terminach wskazanych w umowie lub wypowiedzeniu umowy bank pobiera podwyższone odsetki w wysokości 1,5-krotności rocznej stopy oprocentowania kredytu określonej w § 5 ust. 1, nie wyższej niż czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym.

(dowód: Umowa pożyczki o kredyt gotówkowy – k. 16-20)

W dniu 30 kwietnia 2015r. doszło do połączenia Banku (...) S.A. z (...) BANK (...) S.A. poprzez przejęcie w trybie art. 494 k.s.h.

(bezsporne; KRS powoda – k. 23-32)

W okresie trwania umowy pozwany nie dokonywał terminowych wpłat.

(bezsporne; historia rachunku – k. 65-66, 68-70)

Pismem z dnia 30 maja 2013r. powód wezwał pozwanego do zapłaty w terminie 7 dni pod rygorem wypowiedzenia umowy. Następnie wypowiedział umowę kredytu ze skutkiem na dzień 16.07.2013r.

(bezsporne, por. wezwanie – k. 73-74, z.p.o. – k. 76)

W dniu 27 stycznia 2017 r. powód sporządził wyciąg z ksiąg bankowych nr (...). W wyciągu tym stwierdzono, że w świetle ksiąg Banku strona pozwana posiada zadłużenie wobec banku w kwocie 55.608,83 zł na co składa się niespłacony kapitał w wysokości 39.080,86 zł oraz odsetki w kwocie 16.527,97 zł.

(dowód: wyciąg z ksiąg bankowych- k. 15).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Dokonując powyższego rozstrzygnięcia Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony, w tym na treści łączącej strony umowy pożyczki z dnia 2 grudnia 2010r., na okoliczność wzajemnych praw i obowiązków stron, wyciągu z rachunku bankowego oraz historii spłat na okoliczność zasadności i prawidłowości dokonanego przez bank wypowiedzenia umowy oraz wysokości istniejącego w dacie wyrokowania zobowiązania pozwanego, jak i pisma powoda stanowiącego wypowiedzenie umowy na okoliczność ustalenia daty wymagalności roszczenia. Sąd uwzględnił również wyciąg z ksiąg rachunkowych banku jako prywatny dokument wskazujący na wyliczenia powoda aktualnego zobowiązania pozwanego.

Mając na uwadze, że stan faktyczny w sprawie był w zasadzie bezsporny między stronami, odpowiedzialność pozwanego względem powoda nie budzi wątpliwości. Odpowiedzialność pozwanego w niniejszym procesie wynika z art. 3 ust. 1. ustawy o kredycie konsumenckim, z dnia 12 maja 2011 r. (Dz.U.2011.126.715), w której przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi, w zw. z art. 720 k.c., z którego wynika obowiązek zwrotu przez pożyczkobiorcę otrzymanych sum.

Powód w sposób należyty wykazał fakt niewywiązania się przez pozwanego z obowiązku zwrotu pożyczki, wysokości zadłużenia oraz wysokości odsetek należnych od sumy dłużnej.

Mając zatem na uwadze powyższe, orzeczono jak w pkt. I wyroku.

W pkt. II przyznano kuratorowi wynagrodzenie w kwocie 1.800 zł. Majac na uwadze charakter sprawy i niski stopień jej skomplikowania Sąd uznał, że przyznane wynagrodzenie odpowiada włożonemu przez kuratora nakładowi pracy. Pozostałą, niewykorzystaną część zaliczki nakazano zwrócić powodowi (pkt. III wyroku).

O kosztach orzeczono na zasadzie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Powód poniósł koszty ustanowienia pełnomocnika procesowego w wysokości 5.417 zł (17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa oraz kwota 5.400 zł o którą powód wnosił na str. 3 pozwu), uiścił opłatę od pozwu (2.781 zł) oraz zaliczkę na wynagrodzenie kuratora w wysokości 1.800 zł (w części w jakiej nie została ona zwrócona powodowi). W sumie koszty procesu po stronie powoda wyniosły 9.998 zł, toteż taką kwotę należało zasądzić na jego rzecz, o czym orzeczono jak w pkt. IV wyroku.

SSR Piotr Żywicki