Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XX Wydział Gospodarczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2013 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) (Szwajcaria)

przeciwko (...) Sp. z o.o. w W.

o nakazanie zaniechania naruszeń, usunięcie skutków naruszeń, złożenie oświadczenia i naprawienie szkody

orzeka:

oddala powództwo w całości.

SSO Agnieszka Baran

Sygn. akt XX GC 786/11

UZASADNIENIE

Powód (...) w Szwajcarii ( dalej jako: powód albo (...)) wniósł pozew przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. (dalej: pozwany albo spółka (...)) o naruszenie praw ochronnych na znaki towarowe (...) oraz o czyny nieuczciwej konkurencji. Powód wniósł o nakazanie pozwanemu na podstawie art. 296 ust. 1 ustawy prawo własności przemysłowej zaniechania naruszeń praw (...) do znaków towarowych (...) 2012 (...) (...) o numerze rejestracji R – (...) oraz (...) o numerze rejestracji R – (...) poprzez zakazanie (...) używania w obrocie gospodarczym oznaczeń identycznych lub podobnych do wymienionych znaków w związku z obrotem biletami na mecze (...) 2012 oraz w związku z usługami organizowania wyjazdów na mecze piłkarskie, usługami pozyskiwania i oferowania biletów na mecze (...) 2012, usługami organizowania imprez dla firm, w tym wyjazdów integracyjnych, usługami transportowymi, usługami organizacji noclegów i wyżywienia oraz usługami cateringu, a w szczególności zakazanie (...) świadczenia wyżej wymienionych usług pod znakami (...) o numerze rejestracji R – (...) oraz (...) (...) UKRAINE o numerze rejestracji R – (...) oraz (...) o numerze rejestracji R – (...) lub oznaczeń do nich podobnych w reklamach ofertach oraz na dokumentach handlowych, zarówno drukowanych jak i elektronicznych, związanymi z towarami i usługami wymienionymi powyżej. Powód wniósł o nakazanie pozwanemu na podstawie art. 18 ust. 1 punkt 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji zaprzestania popełniania czynów nieuczciwej konkurencji wobec (...) polegających na oznaczaniu swoich usług oznaczeniami identycznymi lub podobnymi do wskazanych znaków. Ponadto nakazanie (...) na podstawie art. 18 ust. 1 punkt 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji zaprzestania popełniania czynów nieuczciwej konkurencji polegających na prowadzeniu obrotu biletami na mecze (...) bez zgody powoda, w tym w szczególności działań polegających na nabywaniu od osób nieuprawnionych biletów na mecze oraz ich odsprzedawaniu lub oferowaniu osobom trzecim.

Powód wniósł o nakazanie (...) na podstawie art. 286 ustawy prawo własności przemysłowej oraz na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji do usunięcia skutków naruszeń i niedozwolonych działań poprzez nakazanie pozwanemu wycofania z obrotu wszelkich dokumentów, w tym ofert, materiałów promocyjnych i reklamowych, oznaczonych wymienionymi znakami lub do nich podobnymi, będących własnością (...) lub znajdujących się w jej posiadaniu lub pod jej kontrolą oraz nakazanie pozwanemu zniszczenia na własny koszt wszelkich dokumentów, w tym ofert, materiałów promocyjnych i reklamowych oznaczonych wskazanymi znakami lub do nich podobnymi, będących własnością (...) lub znajdujących się w jej posiadaniu lub pod jej kontrolą. Powód wniósł także o nakazanie rozwiązania wszelkich umów, których przedmiotem jest obrót biletami na mecze (...) 2012, w tym umów obejmujących zobowiązanie się przez (...) do dostarczenia biletów na mecze (...) 2012 oraz nakazanie (...) zwrócenia jej klientom kwot wpłaconych przez nich tytułem ceny tych biletów, w tym wniesionych zaliczek.

Ponadto powód wniósł o zobowiązanie (...) na podstawie art. 287 ust. 2 w zw. z art. 296 ust. 1 a prawo własności przemysłowej do podania do wiadomości publicznej, na własny koszt wyroku rozstrzygającego o naruszeniu przysługujących (...) praw ochronnych na wskazane znaki w ciągu 14 dni od jego uprawomocnienia się, w dzienniku „(...)”, na drugiej lub trzeciej stronie redakcyjnej i o rozmiarach nie mniejszych niż 1/8 strony, przy zachowaniu typowej wielkości i kroju czcionki dla takiego ogłoszenia, a w przypadku niewykonania przez pozwaną zasądzonego obowiązku – upoważnienie (...) na podstawie art. 1049 § 1 k.p.c. do wykonania zastępczego, na koszt pozwanej. Zobowiązanie (...) na podstawie art. 18 ust. 1 punktu 3 ustawy o zakazaniu nieuczciwej konkurencji do złożenia oświadczenia: (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. przeprasza (...) za to, że oferując bilety na mecze (...) 2012 oraz posługując się oznaczeniami identycznymi do oznaczeń zastrzeżonych na rzecz (...) jako znaki towarowe, dopuściła się czynów nieuczciwej konkurencji wobec (...) oraz wobec klientów wprowadzonych w błąd, co do źródła i ważności oferowanych biletów”. Powód wniósł o nakazanie (...) naprawienia wyrządzonej szkody poprzez nakazanie zapłaty na jego rzecz sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej opłacie licencyjnej jako 10 % przychodów netto uzyskanych przez pozwanego okresie od rozpoczęcia korzystania przez (...) z oznaczeń identycznych, lecz nie później niż do 20 lipca 2011 r., do dnia wydania wyroku albo alternatywnie, zasądzenie od (...) na rzecz (...) odpowiedniej sumy pieniężnej w wysokości ustalonej przez Sąd na podstawie art. 322 k.p.c. oraz nakazanie wydania na podstawie art. 296 ust. 1 ustawy prawo własności przemysłowej bezpodstawnie uzyskanych korzyści z tytułu naruszenia przez (...) wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści z tytułu naruszenia przysługujących praw ochronnych na znaki towarowe oraz popełniania przez (...) czynów nieuczciwej konkurencji polegających na prowadzeniu obrotu biletami na mecze (...) bez zgody powoda, w tym szczególności działań polegających na sprzedawaniu biletów na mecze lub ich oferowaniu osobom trzecim.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że jest organizatorem Finałowego Turnieju (...) w P. (...), który odbędzie się w P. i na U. między 8 czerwca a 1 lipca 2012 r. (...) biletów na mecze odbywała się za pomocą strony internetowej (...).com, zaś zakup ich poprzedzony był okresem składania aplikacji w dniach 01 do 31 marca 2011 r. Wśród składający aplikacje przeprowadzono losowanie dostępnych biletów. Wylosowane osoby mogły zakupić bilety dla siebie oraz swoich gości. Zgodnie z warunkami sprzedaży biletów, które każdy nabywca biletów zobowiązał się przestrzegać, odsprzedaż tak uzyskanych biletów jest wyłącznie możliwa poprzez oficjalną platformę odsprzedaży biletów po cenie nominalnej. Drugim podstawowym kanałem dystrybucji biletów są obecnie tzw. pakiety H.. W ramach takich pakietów, nabywca uzyskuje nie tylko bilet na mecz (...) 2012, ale także dostęp do wydzielonych stref na stadionie i dodatkowych usług, w tym usług gastronomicznych. Zarówno warunki publicznej sprzedaży biletów na (...) 2012 jak i warunki zakupu oraz korzystania z pakietów (...) 2012 zawierają ograniczenia w przenoszeniu nabytych biletów. Powód wniósł o dopuszczenie dowodu ze stron internetowych (...).com (szczegółowo wymienionych w pozwie) na okoliczność sposobu prowadzenia dystrybucji biletów na mecze (...) 2012. Powód wniósł także o dopuszczenie dowodu z dokumentów Warunków Publicznej Sprzedaży Biletów i Warunków Zakupu oraz Korzystania z Pakietów Hospitality na okoliczność ograniczeń w dysponowaniu biletami na mecze (...) 2012. Powód podkreślił, że media szeroko informowały o ograniczeniach w odniesieniu do możliwości odsprzedaży biletów na mecze. Ponadto organizacja takiego turnieju jest olbrzymim przedsięwzięciem organizacyjnym, logistycznym i finansowym. (...) zawiera umowy sponsoringowe z wieloma firmami. W zamian za wsparcie finansowe organizowanej imprezy sportowej, sponsorzy (partnerzy) uzyskują między innymi uprawnienie do korzystania ze znaków towarowych (...) i prawo nawiązywania w swojej komunikacji marketingowej do turnieju (...) 2012. (...) posiada liczne krajowe znaki towarowe zarejestrowane jako R – (...), R – (...). Powód wskazał, że pozwana spółka (...) jest spółką specjalizującą się w przygotowywaniu imprez dla firm, w tym wyjazdów integracyjnych oraz spotkań biznesowych mających na celu budowanie relacji biznesowych z klientami lub partnerami firmy. W lipcu 2011 roku (...) nabyła od (...) pakiety H.. Przedmiotem zamówienia pozwanej było 30 pakietów V. Serie-W.-3 mecze – G., zawierających bilety na mecze (...) 2012. Nabycie pakietów H. odbyło się w drodze elektronicznej. W toku składania zamówienia, pozwana dokonała akceptacji Warunków Pakietów H., które stały się częścią umowy wiążącej (...) i (...). Po potwierdzeniu przyjęcia zamówienia pozwany wśród oferowanych imprez posiadał ofertę związaną z meczami piłkarskimi (...) 2012, w ramach której (...) oferowała „pakiety hopitality” oraz bilety na mecze. Zatrudniony przez powoda detektyw (...) w dniu 20 lipca 2011 r. otrzymał od pozwanej ofertę zakupu usług związanych z mistrzostwami (...) 2012. Z korespondencji tej wynika, że w ofercie pozwanego oprócz organizacji zakwaterowania, transportu oraz wyżywienia dla gości klienta były również bilety wstępu na mecze. Zatem pozwany oferował w odsprzedaży bilety na mecze (...) 2012 pomimo braku uprawnień do takiej odsprzedaży. Pozwany przesłał również prezentację w formie pdf dotyczącą oferty pakietów na mecze, zawierającą znaki towarowe zarejestrowane na rzecz (...) na tą okoliczność powód wniósł o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka Z. M. (1). W celu świadczenia i promowania własnych usług oraz sprzedaży biletów wstępu na mecze pozwany posługiwał się w obrocie znakami należącymi do powoda. Powód dokonując graficznego zestawienia zarejestrowanych przez niego znaków ze znakami, którymi posługiwał się pozwany. Powód dowodził, że znaki (...) są identyczne ze znakami pozwanej. W związku z tym powód przyjął, że przeciętny odbiorca, widząc jego znaki i oficjalne logo turnieju w ofercie pozwanej, może uznać że (...) jest sponsorem lub tez podmiotem oficjalnie związanym z (...) lub z organizacją turnieju (...) 2012. Jest to o tyle prawdopodobne, ze znaki te zostały umieszczone na pierwszej stronie oferty dystrybuowanej przez pozwanego. Ponadto pozwany nie uzyskał zgody powódki na używanie znaków (...), zatem używanie ich jest bezprawne. Powód podniósł również, że na chwilę składania pozwu bilety wstępu na mecze są dystrybuowane wyłącznie przez powoda lub autoryzowane podmioty, mimo że na chwilę złożenia pozwu proces ten został rozpoczęty nie zostały one jeszcze wydane i nie ma ich w obiegu, dlatego pozwana nie dysponuje biletami, które oferuje swoim klientom. Powód podniósł, że wina pozwanego jest umyślna ponieważ działał z pełną świadomością istnienia praw wyłącznych powódki. Pozwany jest profesjonalistą zajmującym się między innymi organizowaniem wyjazdów na wydarzenia sportowe, z przedstawianej przez niego oferty wynika, że przeanalizował mistrzostwa organizowane przez (...), zatem musiał posiadać wiedzę że wybrane oznaczenia są oznaczeniami używanymi przez powódkę, ponadto w polskim prawie istnieje domniemanie znajomości wpisów w rejestrach prowadzonych przez Urząd Patentowy. Ponadto ze względu na rangę wydarzenia jakim jest organizacja (...) w Polsce na stronie internetowej Urzędu Patentowego informacja o znakach towarowych związanych z tym turniejem znajduje się w zakładce. Dodatkowo w wielu mediach ukazywały się informacje wskazujące na ochronę przysługującą tym symbolom turnieju. W ocenie powoda poniósł on szkodę w postaci naruszenia jego praw ochronnych na znaki (...), co stanowi uszczerbek w jego majątku powstały wbrew jego woli polegający na utracie zysków z tytułu eksploatacji jej praw oraz uszczerbek na renomie. Zatem na skutek działania pozwanego utracił zysk z eksploatacji swojego prawa do znaków oraz że wysokość tej szkody jest równa, co najmniej kwocie stanowiącej 10 % przychodów netto uzyskanych przez pozwaną w okresie, kiedy nastąpiło naruszenie. W ocenie powoda, pozwany powinien wnieść opłatę licencyjną za cały okres, w którym korzysta ze znaków (...). Wskazał, że początek biegu okresu istotnego dla wyliczenia odszkodowania będzie możliwy po ujawnieniu przez pozwaną dokumentacji – lecz najpóźniejszą datą jest 20 lipca 2011 r. ponieważ w tym dniu detektyw zatrudniony przez powoda otrzymał ofertę pozwanej zawierającą znaki (...).

Powód podniósł, że zgodnie z art. 296 ust. 1 ustawy prawo własności przemysłowej, osoba której prawo ochronne na znak towarowy zostało naruszone może żądać od osoby, która naruszyła to prawo naprawienia wyrządzonej szkody albo na zasadach ogólnych albo przez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej opłacie licencyjnej albo innego stosownego wynagrodzenia, które w chwili ich dochodzenia byłyby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie ze znaku towarowego. Dlatego też powód wniósł o nakazanie pozwanej zapłaty sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej opłacie licencyjnej za okres naruszania jej praw. Wybór takiej formy ryczałtowego odszkodowania według powoda jest dopuszczalny i nie narusza ogólnych zasad odpowiedzialności odszkodowawczej, w tym zasady pełnego zaspokojenia rzeczywiście poniesionej szkody. Powód wystąpił z wnioskiem o zobowiązanie pozwanego do udzielenia informacji niezbędnych do określenia wielkości jej przychodów netto celem określenia wielkości odszkodowania należnego powodowi z tytułu naruszenia jego praw (pozew k. 3-34).

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. Pozwany wniósł także o zasądzenie kosztów procesu od powoda według norm przepisanych oraz przesłuchanie stron na okoliczność rzekomego korzystania przez pozwaną z przedmiotowych znaków towarowych w obrocie gospodarczym oraz rzekomego popełnienia przez pozwaną czynów nieuczciwej konkurencji o którym mowa w art. 10 ust. 1 oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji kontaktów o charakterze biznesowym pomiędzy powodem a pozwaną, realizacji zamówienia pozwanej złożonego u powoda, sposobu prowadzenia oraz zakresu prowadzenia działalności gospodarczej przez pozwanego, rozmów prowadzonych pomiędzy pozwanym a powodem, wyrażenia zgody przez pracowników powoda na dalszą odsprzedaż biletów w przypadku ich zakupienia przez pozwanego dla swoich klientów. Pozwany wniósł o przeprowadzenie postępowania dowodowego ze środków dowodowych zgłoszonych w treści odpowiedzi na pozew.

W uzasadnieniu odpowiedzi pozwany podniósł, iż z treści tłumaczenia rejestru powoda nie wynika umocowanie osób, które podpisały pełnomocnictwo, do reprezentacji powoda. Ponadto podniósł że nawet przy uznaniu, że pozwany posłużył się w ofercie skierowanej do osoby trzeciej znakiem towarowym powoda, to takie działanie nie może być uznane za naruszenie praw ochronnych do znaków. W przypadku gdy zostały wykorzystane w związku z informowaniem o oferowanym produkcie, nabytym wcześniej za zgodą powoda, powód nie może sprzeciwić się takiemu ich wykorzystaniu. Wynika to z tak zwanej zasady wyczerpania prawa z rejestracji znaku towarowego, przewidzianej w art. 155 ust. 1 ustawy prawo własności przemysłowej. Zgodnie z tym przepisem prawo ochronne na znak towarowy nie rozciąga się na działania dotyczące towarów ze znakiem, polegające w szczególności na ich oferowaniu do sprzedaży lub dalszym wprowadzaniu do obrotu towarów oznaczonych tym znakiem, jeżeli towary te zostały uprzednio wprowadzone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez uprawnionego lub za jego zgodą.

Pozwany oświadczył, że nie wykorzystywał ani nie wykorzystuje znaków w swoich materiałach reklamowych czy informacyjnych. Ponadto wskazał, że zarzut powoda co do posługiwania się znakami towarowymi w ofercie sprzedaży pakietów lub biletów może stanowić czyny nieuczciwej konkurencji jest bezzasadny, bowiem w takim przypadku znaki towarowe są wykorzystywane wyłącznie jako oznaczenie produktu, wcześniej nabytego od podmiotu uprawnionego, a więc w celach informacyjnych. Pozwany podkreślił, że nie nabył żadnych towarów oznaczonych znakami ani nie oferował oraz nie oferuje takich towarów do sprzedaży swoim klientom. Nadto w ocenie pozwanego, powód powinien w pozwie przedstawić wszelkie dowody na poparcie podnoszonych przez siebie twierdzeń, czego w przedmiotowej sprawie nie uczynił. Zdaniem pozwanego powód nie uprawdopodobnił także tego, że pozwana kiedykolwiek wykorzystał w sposób nielegalny jakikolwiek znak. Pozwany wskazał, że nie czerpie jakichkolwiek korzyści gospodarczych z pominięciem korzyści powoda. Pozwany podkreślił, że w dniu 12 lipca 2011 r. zwrócił się do powoda telefonicznie o zgodę na sprzedaż 30 sztuk pakietów hospitality, które miały być odsprzedawane klientom pozwanej – na co powód wyraził zgodę. Powyższe potwierdza wiadomość elektroniczna z dnia 01 sierpnia 2011 r. skierowana do pracownika powoda P. S.. Ponadto pozwany z własnej woli odstąpił od zakupu 30 sztuk biletów z powodu wycofania ofert przez potencjalnych klientów. Pozwany podniósł, że do dnia złożenia odpowiedzi na pozew nie zawarł żadnej umowy w ramach której jest świadczona jakakolwiek usługa związana bezpośrednio lub pośrednio z (...). Ponadto podkreślił, że wynajęty przez powoda detektyw z naruszeniem prawa dokonał prowokacji podając się za pracownika Biura (...) i na skutek tego przestępstwa wszedł w posiadanie prezentacji, która jest podstawą pozwu. Pozwana nie oferowała sprzedaży zakupionych wcześniej pakietów na mecze, a dopiero zamierzała je nabyć w imieniu i na rzecz klienta w momencie zawarcia umowy. Ponadto pozwany poinformował swojego potencjalnego klienta – Z. M. (1), że nie posiada własnych prezentacji dotyczących (...), nie oferuje też pakietów na mecze na rynku do sprzedaży oraz że otrzymał zgodę od (...) na odsprzedaż takich pakietów swoim klientom, załączona do wiadomości informacja została pozyskana od jednego z klientów pozwanej w celach konsultacyjnych i nie ma wartości gospodarczej czy handlowej.

Pozwany podniósł, że jego prezentacja dotycząca pakietów hospitality (...) nie zawiera żadnych informacji wskazujących czy propagujących zakup tychże pakietów u pozwanej – nie zawiera loga pozwanej. Oferta przesłana do Z. M. (1) zgodnie z przepisami prawa nie stanowi oferty handlowej bowiem nie zawiera elementów umowy takich jak cena, prezentacja multimedialna zawiera jednoznaczne stwierdzenie, że taką ofertą nie jest. Ponadto dotyczy wyłącznie produktów oferowanych przez (...) i została załączona do wiadomości mailowej o charakterze prywatnej skierowanej do Z. M. (1) w celach poglądowych i nie stanowiła oferty pozwanej. Pozwany zaprzeczył temu, że przedmiotowa prezentacja została stworzona przez pozwaną. Ponadto pozwany podkreślił, że nie prowadzi obrotu biletami na (...), a powód nie wykazał jakoby pozwany zaoferował jakikolwiek bilet na mecz do sprzedaży.

Pozwany wskazał, iż powód nie udowodnił dokonania przez niego czynu nieuczciwej konkurencji w rozumieniu art. 10 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Powód nie wykazał, że strony łączy stosunek konkurencji oraz, że powód jako pierwszy używał w obrocie znaków, ponadto znaki te są podobne do znaków zamieszczonych w przedmiotowej prezentacji w sposób, który może wywołać pomyłki odbiorców.

Pozwany w momencie uzyskania informacji o braku zgody na odsprzedaż pakietów hospitality zrezygnował z ich zakupu od (...). Dlatego też pozwany nie organizował wyjazdów na mecze piłkarskie prowadzone w ramach (...) ani nie zajmuje się obrotem biletami. Spółka (...) nie posiada żadnych zaliczek wpłaconych przez kogokolwiek tytułem zakupu biletów na mecze. Pozwany podniósł, że (...) nie poniósł żadnej szkody, bowiem nie przedstawił żadnego dowodu i nie wykazał że poniósł szkodę oraz nie wskazał jej wielkości oraz zakresu (odpowiedź na pozew k. 242-269).

W toku dalszego postępowania w sprawie strony podtrzymały powyżej przedstawione stanowiska.

Postanowieniem z dnia 05 stycznia 2012 r. Sąd oddalił wniosek powoda o udzielenie zabezpieczenia jego roszczeń dochodzonych w niniejszej sprawie (zgłoszony na podstawie art. 7301 i nast. k.p.c. oraz wniosek zgłoszony na podstawie art. 2861 ust. 1 pkt 2 ustawy prawo własności przemysłowej (postanowienie k. 295, uzasadnienie postanowienia k. 301-305). Zażalenie powoda na przedmiotowe postanowienie zostało oddalone postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 27 marca 2012 r. ( postanowienie k. 379).

Postanowieniem z dnia 16 stycznia 2012 roku Sąd oddalił wniosek powoda o zabezpieczenie dowodów zgłoszony przez niego na podstawie art. 286 1§ 1 pkt 1 ustawy prawo własności przemysłowej (postanowienie wraz z uzasadnieniem k. 306-307). Zażalenie powoda na to postanowienie zostało oddalone postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 27 marca 2012 roku (postanowienie z dnia 27 marca 2012 roku wraz z uzasadnieniem k. 382-388).

Sąd Okręgowy, ustalił następujący stan faktyczny:

Powód (...) w S. jest stowarzyszeniem prawa szwajcarskiego, zajmującym się promocją piłki nożnej, w tym m. in. przygotowaniem i organizacją międzynarodowych zawodów i międzynarodowych turniejów europejskiej piłki nożnej. Powód był organizatorem zawodów sportowych – turnieju piłki nożnej (...). Turniej ten odbywał się w P. i na U. (bezsporne, wyciąg z rejestru handlowego kantonu V. wraz z tłumaczeniem przysięgłym na język polski k. 36-46).

Pozwany jest spółką prawa handlowego, której przedmiotem działalności jest m. in. działalność agentów i pośredników turystycznych oraz organizatorów turystyki (odpis z KRS pozwanego k. 65-68).

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej dokonał wpisu w rejestrze znaków towarowych (...) pod numerem R – (...) (wyciąg z rejestru znaków towarowych k. 53-57) oraz znaku graficznego „(...)” pod numer R – (...) (k. 58-63, 105)

Powód prowadził elektroniczną sprzedaż biletów na organizowane przez siebie mecze w ramach imprezy sportowej (...). Na stronie internetowej (...) można było dokonać zakupu po wcześniejszym zarejestrowaniu się. Powód sprzedawał bilety na mecze dla klientów indywidualnych. Prowadzona była również sprzedaż tzw. pakietów H., w ramach których nabywca uzyskiwał nie tylko bilet na mecz, lecz także dostęp do stref wydzielonych na stadionie i dodatkowych usług, w tym gastronomicznych (okoliczność bezsporna, wydruk ze strony internetowej powoda k. 90 - 100).

Powód ustalił warunki na jakich prowadzona będzie sprzedaż biletów na turniej (...) Euro 2012, ograniczając możliwość odsprzedaży zakupionych biletów. Warunki Publicznej Sprzedaży Biletów na (...) 2012 w punkcie 8 podpunkt 8.2 zawierały zakaz odsprzedaży biletów poza oficjalną Platformą Odsprzedaży Biletów na stronie internetowej (...). Zgodnie z postanowieniami tych Warunków, posiadacze takich biletów nie mogą sprzedawać, wystawiać na sprzedaż, odsprzedawać ani w inny sposób przenosić swoich biletów w innej formie niż za pośrednictwem wymienionej platformy bez uprzedniej zgody (...). Zgodnie z punktem 8 podpunkt 8.4 bilety nie mogą być wykorzystywane do celów komercyjnych, takich jak między innymi promocja, reklama, wykorzystywane jako nagroda w konkursie lub zakładach pieniężnych lub w ramach pakietu (np. oferującego przelot, hotel i (...)) bez uprzedniej pisemnej zgody (...) (Warunki Publicznej Sprzedaży Biletów na (...) 2012 k. 105-115).

Analogiczne postanowienia zostały zawarte w warunkach dotyczących sprzedaży pakietów H.. W punkcie C. podpunkt 7.2 tych warunków zostało postanowione, że odsprzedaż pakietów lub ich części jest surowo zabroniona (warunki sprzedaży pakietów k. 132-147).

Powód nie prowadził sam bezpośrednio sprzedaży biletów czy pakietów na mecze. Sprzedaż była prowadzona przez inne podmioty, które z kolei powierzały prowadzenie sprzedaży podmiotom trzecim. Pomimo wskazanego powyżej zakazu odsprzedaży biletów, miały miejsce sytuacje indywidualnie wyrażonej zgody przez powoda na taką odsprzedaż (zeznania świadka Ł. Z. k. 455 -456).

Pozwany będąc zainteresowanym zakupem biletów / pakietów dla swoich klientów dokonał zgłoszenia (rejestracji) w systemie rezerwacji elektronicznej powoda. W rubryce uwagi wskazał, że nabycia dokonuje na rzecz swoich klientów. Rejestracja zostala potwierdzona. W początkowym okresie pozwany kontaktował się ze stroną powodową z dokonującym sprzedaży Ł. Z..

W związku z dokonaniem rezerwacji biletów na rzecz pozwanego, w dniu 20 lipca 2011 roku powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę pro forma opiewającą na kwotę 102 000,00 Euro. Faktura dotyczyła sprzedaży 30 pakietów /biletów ( faktura pro forma k. 206, przesłuchanie M. M. (1) k. 457).

Na zlecenie kancelarii (...) (pełnomocnika powoda) prywatny detektyw (...) dokonał ustaleń dotyczących działalności pozwanego w kontekście jego oferty związanej z (...).

Przedstawiając się jako osoba działająca w imieniu Biura (...), Z. M. (1) złożył spółce (...) ofertę zakupu pakietów (...) na (...). W pierwszej kolejności Z. M. (1) sprawdził ofertę pozwanego zamieszczoną przez niego w Internecie i nie znalazł tam informacji związanych z (...). Następnie, po ustaleniu numeru telefonu, odbył rozmowę z M. M. (1) (prezesem zarządu pozwanego), podczas której została mu udzielona informacja, że jest możliwe zorganizowanie przyjazdu grupy turystów połączonego z pobytem na meczu. W tej rozmowie telefonicznej Z. M. (1) uzyskał bardzo ogólne informacje. W dniu 20 lipca 2011 roku, w nawiązaniu do przeprowadzonej z przedstawicielem pozwanego rozmowy telefonicznej, Z. M. (1) sprecyzował ofertę zakupu, zaznaczając że chodzi o grupę pięciu osób wraz z przejazdem z Niemiec i zakwaterowaniem. W tej wiadomości poproszono pozwanego również o przesłanie prezentacji oferty pozwanego. W odpowiedzi na powyższe zapytanie pozwany podał Z. M. (1) informacje na temat przewidywanego kosztu biletów oraz pozostałych kosztów (m. in. zakwaterowanie). W związku z prośbą Z. M., pozwany przesłał krótką prezentację dotyczącą pakietów H., zaznaczając, że otrzymał ją od jednego z kontrahentów. W korespondencji mailowej przy której przesłana została prezentacja M. M. (1) wskazał, że pozwana nie posiada własnej prezentacji, gdyż nie oferuje pakietów do sprzedaży na rynku; pozwany zakupił bilety na własne potrzeby i dla własnych stałych klientów. W przesłanej Z. M. prezentacji nie było danych ani nazwy firmy pozwanego (korespondencja elektroniczna z 20 – 21 lipca 2011 r. , 210-212 i k. 278 – 281, prezentacja k. 213-216, zeznania świadka Z. M. (1) k. 410-411).

Powyższe działania Z. M. (4) zostały przez niego zrelacjonowane w przedstawionym pełnomocnikowi powoda Raporcie (raport z ustaleń dotyczących oferty firmy (...) sp. z o.o. związanej z Euro 2012 wraz z załączona korespondencja mailowa i prezentacją k. 208-216).

W dniu 01 sierpnia 2011 r. M. M. (1) działając w imieniu pozwanego wystąpił do (...) z pytaniem o możliwość rozdysponowania pakietów H. pomiędzy swoich dostawców i pracowników. Oświadczył, iż chciałby tego dokonać „w 100 % zgodnie z wymaganiami (...) i poprosił o przesłanie warunków w języku polskim. W mailu kierowanym do P. S. wskazał, że informacje zawarte w warunkach zakupu pakietów H. nie do końca pokrywają się z udzielonymi przez Ł. Z.. W odpowiedzi na powyższą wiadomość, także w dniu 1 sierpnia 2011 roku, P. S. przesłał M. M. (1) warunki zakupu pakietów H.. Po zapoznaniu się z ww. warunkami, w dniu 05 sierpnia 2011 r. działając w imieniu spółki (...), M. M. (1) dokonał anulowania złożonego zamówienia pakietów H.. W odpowiedzi na to oświadczenie pracownik (...) S.A. P. S. w dniu 08 sierpnia 2011 r. anulował przedmiotowe zamówienie. (korespondencja elektroniczna z 19 lipca – 08 sierpnia 2011 r. k. 272 – 277).

Po uzyskaniu jednoznacznego stanowiska powoda (czy też raczej przedstawiciela podmiotu działającego na rzecz powoda) i anulowaniu zamówienia pozwany zwrócił swoim klientom pobrane od nich zaliczki na poczet cen zakupu biletów. Ostatecznie pozwany nie zakupił biletów na mecze i nie odsprzedał ich na rzecz swoich klientów (przesłuchanie M. M. (1) k. 457-458).

Pismem z dnia 22 lipca 2011 roku powód wezwał spółkę (...) do zaprzestania naruszania praw własności intelektualnej przysługujących (...), dokonywania czynów nieuczciwej konkurencji oraz innych czynów zabronionych polskim prawem. W piśmie wskazano, że powód powziął wiadomość, iż spółka (...) oferuje pakiety zawierające bilety na mecze piłkarskie rozgrywane podczas (...) 2012 (pismo z 22 lipca 2011 roku wraz z pełnomocnictwem i dowodem wysłania go do pozwanego k. 70-78).

W odpowiedzi na powyższe pismo, w piśmie z dnia 10 sierpnia 2011 roku pełnomocnik pozwanego wskazał, że zarzuty kierowane pod adresem spólki (...) są całkowicie bezpodstawne. W piśmie zaznaczono, że rozpowszechnianie informacji, jakoby pozwany podejmował działania niezgodne z prawem, stanowi naruszenie jego dóbr osobitych (pismo z dnia 10 sierpnia 2011 roku k. 270-271).

Powyższy stan faktyczny został ustalony przez Sąd Okręgowy na podstawie wyżej powołanych dokumentów. Strony nie kwestionowały autentyczności tych dokumentów, ani ich treści (w tym zgodności złożonych odpisów z istniejącymi oryginałami), a wobec tego nie budziły również wątpliwości Sądu.

Zdaniem Sądu pozostałe dokumenty złożone do akt sprawy były zbędne dla jej rozstrzygnięcia. Dotyczy to w szczególności złożonych przy pozwie kopii artykułów prasowych dotyczących turnieju (...) 2012, jego wpływu na gospodarkę, czy ograniczeń w odsprzedaży biletów na mecze stanowią okoliczność obojętną z punktu widzenia rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Przechodząc do oceny zeznań przesłuchanych w niniejszej sprawie świadków należy wskazać, co następuje. W ocenie Sądu w pełni wiarygodny dowód stanowią zeznania świadka Z. M. (1). Informacje przekazane przez niego podczas przesłuchania znajdują potwierdzenie w złożonej do akt korespondencji mailowej oraz w przesłuchaniu przedstawiciela spółki (...). W ocenie Sądu nie wnoszą natomiast istotnych okoliczności do niniejszej sprawy zeznania świadka Ł. Z., który nie pamiętał okoliczności związanych z nabywaniem biletów przez pozwanego. Poza informacją na temat sposobu sprzedaży biletów i sporadycznych wypadków zezwolenia na odsprzedaż biletów, zeznania tego świadka nie wnoszą do sprawy istotnych okoliczności.

W ocenie Sądu także w pełni wiarygodnym dowodem w niniejszej sprawie jest przesłuchanie M. M. (1) – przedstawiciela pozwanego. Treść tego przesłuchania koresponduje z pozostałym ww. materiałem dowodowym i znajduje potwierdzenie w treści protokołu przesłuchania M. M. (1) z 13 grudnia 2011 roku, którego kopia została złożona na rozprawie w dniu 5 stycznia 2012 roku. Jako w pełni wiarygodne należy ocenić przesłuchanie M. M. (1) także w tej części, w której wskazał on, że dokonując rejestracji na stronach powoda ( w celu rozpoczęcia procedury zakupu biletów) wskazał on, że zamierza je odsprzedać klientom. M. M. (1) wskazał, że zawarł tę informację w rubryce „uwagi”. Natomiast z załączonych do pozwu wydruków stron internetowych powoda (w tym strony z formularzem rejestracji) wynika, że była tam zawarta rubryka „uwagi” (k. 93). Potwierdzenie przesłuchania M. M. (1) w omawianym zakresie stanowią pośrednio zeznania świadka Ł. Z., z których wynika, że zdarzały się sytuacje, w których – pomimo oficjalnego zakazu – powód wyrażał zgodę na odsprzedaż biletów (świadek podał nazwisko R. M., w którego „sprawie” zgoda taka została wyrażona).

W ocenie Sądu, w świetle okoliczności niniejszej sprawy zbędne dla jej rozstrzygnięcia były zgłoszone przez powoda dowody z opinii biegłych i jako takie wnioski te zostały oddalone postanowieniem z dnia 2 lipca 2013 roku (k. 456). Szersze omówienie wskazanych okoliczności uzasadniających – zdaniem Sądu – oddalenie wniosków o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych znajduje się w dalszej części niniejszego uzasadnienia.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Roszczenie powoda jako nieudowodnione (a częściowo także bezprzedmiotowe), nie zasługiwało na uwzględnienie i podlegało oddaleniu.

Roszczenia będące przedmiotem żądania pozwu w niniejszej sprawie powód wywodzi z zarzucanego pozwanemu naruszenia praw ochronnych na znaki (...) i popełnieniem czynów nieuczciwej konkurencji.

W ocenie Sądu okoliczności niniejszej sprawy nie pozwalają na ustalenie, że po stronie pozwanego doszło do wskazanych w pozwie nieuprawnionych działań.

Zgodnie z przepisem art. 296 ustawy prawo własności przemysłowej osoba, której prawo ochronne na znak towarowy zostało naruszone, lub osoba, której ustawa na to zezwala, może żądać od osoby, która naruszyła to prawo, zaniechania naruszania, wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, a w razie zawinionego naruszenia również naprawienia wyrządzonej szkody.

Zatem dla wykazania zasadności części swoich żądań (związanych z naruszeniem powołanego przepisu) powód winien był wykazać, że pozwany dokonał naruszenia przysługujących powodowi praw do znaków (...).

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 6 k.c. to właśnie po stronie powodowej leżał ciężar udowodnienia wskazanych okoliczności.

Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie – w ocenie Sądu – przeczy stanowisku powoda. Jedyną powoływaną przez powoda okolicznością świadczącą – jego zdaniem – o naruszeniu przez pozwanego praw do znaków (...) było przesłanie prezentacji dotyczącej pakietów H.. Zaznaczyc należy, że sam fakt przesłania prezentacji, jej treść nie była sporna pomiędzy stronami niniejszego postępowania. W tym zakresie aktualna pozostaje zatem ocena okoliczności przesłania prezentacji Z. M. (5) wyrażona w uzasadnieniu postanowienia z dnia 5 stycznia 2012 roku. Tak jak zostało to podniesione w uzasadnieniu tego orzeczenia – prezentacja nie zawiera żadnych oznaczeń czy symboli wskazujących na to, że została ona przygotowana przez pozwanego. Przesyłając ją pozwany zastrzegł, że nie stanowi ona prezentacji oferty pozwanego. Również ceny przedstawione w prezentacji nie odpowiadały cenom zaproponowanym przez pozwanego w korespondencji mailowej kierowanej do Z. M. (1). W tych okolicznościach samo przesłanie prezentacji nie stanowi – zdaniem Sądu – naruszenia praw powoda. Trudno uznać samo przesłanie prezentacji za posługiwanie się zastrzeżonymi na rzecz powoda znakami towarowymi. Także z przesłuchania świadków nie wynika, aby spółka (...) dopuściła się naruszenia praw powoda. Z zeznań Z. M. (1) wynika jednoznacznie, że na stronach internetowych pozwanego nie było zamieszczonych żadnych oznaczeń ani informacji związanych z (...). Samo to świadczy – w ocenie Sądu – o bezzasadności twierdzeń powoda. Poza omówioną wyżej prezentacją – jak wynika z zeznań Ż. M. – pozwany nie przesłał żadnej innej oferty. Stanowisko powoda, w myśl którego sam fakt przesłania prezentacji przez pozwanego świadczy o tym, że pozwany prezentację przygotował, jest całkowicie nieuzasadnione. W ocenie Sądu – w świetle okoliczności niniejszej sprawy – nie ma podstaw do konstruowania takiego domniemania. Treść prezentacji i jej szata graficzna sprawia – w ocenie Sądu – wrażenie, że została przygotowana przez stronę powodową, bądź podmiot działający w jej imieniu. Żaden element prezentacji nie pozwala – w ocenie Sądu – na łączenie jej z pozwanym, czy świadczonymi przez niego usługami. W tym zakresie wiarygodne jest twierdzenie M. M. (1), że myślał, że omawiana prezentacja (przesłana mu przez kogoś) pochodzi od powoda właśnie.

Mając na uwadze powyższe, uznać należy, że powód nie wykazał aby pozwany dokonał naruszenia jego praw do zastrzeżonych znaków (...). W związku z tym nie ma podstaw do uwzględnienia roszczeń powoda konstruowanych w oparciu o twierdzenie o naruszeniu tych praw.

Przedstawione powyżej okoliczności nie pozwalają również na ustalenie, że pozwany dokonał naruszenia przepisu art. 10 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Zgodnie z treścią tego przepisu czynem nieuczciwej konkurencji jest takie oznaczenie towarów lub usług albo jego brak, które może wprowadzić klientów w błąd co do pochodzenia, ilości, jakości, składników, sposobu wykonania, przydatności, możliwości zastosowania, naprawy, konserwacji lub innych istotnych cech towarów albo usług, a także zatajenie ryzyka, jakie wiąże się z korzystaniem z nich.

Okoliczności niniejszej sprawy – jak to już zostało wyjaśnione – nie wskazują na to aby pozwany dokonywał oznaczenia oferowanych przez siebie usług oznaczenia znaków zastrzeżonych na rzecz powoda.

W ocenie Sądu w toku postępowania w niniejszej sprawie nie zostało również wykazane naruszenie przez pozwanego przepisu art. 3 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuciwej konkurencji. Zgodnie z treścią tego przepisu czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. Żądanie związane z naruszeniem tego przepisu powód łączył z prowadzeniem przez pozwanego nieuprawnionej sprzedaży biletów na mecze (...). Okoliczności niniejszej sprawy przeczą temu twierdzeniu powoda.

Ze złożonej do akt korespondencji mailowej wynika jednoznacznie, że po powzięciu jednoznacznej informacji co do zakazu odsprzedaży biletów pozwany anulował dokonanej wcześniej rezerwacji 30 pakietów/ biletów, a następnie zwrócił pobrane od klientów zaliczki. Także sam fakt wystawienia przez powoda faktury pro forma na rzecz pozwanego nie świadczy o tym, że pozwany zbywał bilety zakupione u powoda. Co więcej – z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, że pozwany w ogóle nabył zamówione bilety. Powód nie przedstawił dowodu zapłaty przez pozwanego za zamówione bilety, ani tez dowodu ich przekazania pozwanemu.

Także z zeznań świadka Z. M. (1) wynika, że pozwany nie prowadził sprzedaży biletów. Jak wskazał świadek – na stronie (...) spółki (...) nie było żadnych informacji związanych z turniejem piłki nożnej (...) 2012. Także na zapytanie skierowane przez świadka do spółki (...) nie zaproponowała ona sprzedaży biletów (co mogłoby świadczyć o tym że taką sprzedaż prowadzi), lecz zobowiązała się do ich nabycia u powoda. Potwierdza to stanowisko strony pozwanej, że nie miała pełnej wiedzy o zakazie odsprzedaży biletów. Nie stanowi jednak dowodu, że sprzedaż taką – wbrew zakazowi – prowadziła.

Nie bez znaczenie dla oceny zasadności pozwu pozostaje – w ocenie Sądu – okoliczność sposobu ustalenia przez powoda działań pozwanego związanych z (...) 2012. Sąd w pełni podziela stanowisko Sądu Apelacyjnego w Warszawie wyrażone w uzasadnieniu postanowienia z dnia 27 marca 2012 roku (k. 281), w myśl którego działając poprzez posłużenie się bezprawną prowokacją, powód nie może z takiego działania czerpać dla siebie korzyści. Trudno oprzeć się wrażeniu, że powód najpierw dokonał wyboru podmiotu wobec którego kierować będzie wskazane w pozwie roszczenia, a dopiero potem rozpoczął „poszukiwanie” dowodów na potwierdzenie tych roszczeń.

Dodatkowo należy podnieść, iż mając na uwadze stan rzeczy istniejący w dacie zamknięcia rozprawy (zgodnie z treścią art. 316 § 1 k.p.c.) część żądań strony powodowej ocenić należy jako bezprzedmiotowe. Jako takie ocenić należy żądania związane z nakazaniem pozwanemu zaprzestania prowadzenia obrotu biletami na mecze (...) 2012, z uwagi na zakończenie tego turnieju, na rok przed zamknięciem rozprawy.

Wobec tego, że w toku postępowania w niniejszej sprawie powód nie wykazał aby pozwany dopuścił się czynów naruszających prawa powoda ( w tym czynów nieuczciwej konkurencji), bezzasadne było przeprowadzanie postępowania dowodowego w zakresie wysokości opłaty licencyjnej za korzystanie za zastrzeżonego znaku towarowego, czy przychodów i korzyści osiąganych przez pozwanego. Z tych względów zostały oddalone wnioski powoda o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych, zgłoszone w pozwie.

Mając na uwadze powyższe, na mocy powołanych przepisów, należało orzec jak w sentencji wyroku.

SSO Agnieszka Baran