Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2017 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Bartosz Paszkiewicz

Protokolant: st. sekr. sąd Renata Snopek

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Bełchatowie Katarzyny Jarząbkowskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2017 roku

sprawy z oskarżenia publicznego

przeciwko M. G., urodzonemu (...) w W., synowi K. i M. z domu O.,

oskarżonemu o to, że w dniu 18 kwietnia 2016r., w B., woj. (...) dokonał kradzieży z włamaniem do mieszkania nr (...) w (...) mieszczącego przy ul. (...) , gdzie to po uprzednim wyłamaniu zamka w drzwiach wejściowych dostał się do wnętrza mieszkania skąd zabrał w celu przywłaszczenia złoty łańcuszek z krzyżykiem oraz jedną parę złotych kolczyków powodując w ten sposób straty o wartości 1500 złotych na szkodę A. S. i P. W., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej roku pozbawienia wolności za przestępstwo podobne,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.

orzeka

1.  oskarżonego M. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z tą zmianą jego opisu, że czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym w warunkach art. 64 § 1 k.k. po odbyciu łącznie co najmniej jednego roku kary pozbawienia wolności i w ciągu pięciu lat po odbyciu w całości lub w części ostatniej kary tj. czynu z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądza na rzecz pokrzywdzonych - wierzycieli solidarnych A. S. i P. W. kwotę 1500 (tysiąc pięćset) złotych tytułem obowiązku naprawienia szkody;

3.  zwalnia oskarżonego od opłaty i kosztów sądowych, które przejmuje na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 793/17

UZASADNIENIE

A. S. i P. W. zamieszkują wspólnie przy (...) w B.. W dniu 18 kwietnia 2016 roku wyszli wspólnie do pracy. Wychodząc nie widzieli żadnych podejrzanych osób kręcących się wokół (...). Przed 18 kwietnia 2016r. nie odwiedzali ich żadni znajomi ani nikt nie przychodził z żadną ofertą sprzedaży. Drzwi nie były antywłamaniowe i zamykały się na jeden zamek. W szkatułce przy telewizorze znajdowały się kolczyki i złoty łańcuszek o łącznej wartości 1500zł. Pokrzywdzeni po powrocie wieczorem do domu ujawnili włamanie do mieszkania, z którego zginęły złote kolczyki i złoty łańcuszek z krzyżykiem. W lokalu mieszkalnym panował bałagan, rzeczy były porozrzucane. Pokrzywdzeni wezwali policję, która ujawniła brak zewnętrznej części wkładki zamka. Funkcjonariusze policji dokonali zabezpieczenia śladów DNA między innymi z wyjętej szufladki szkatułki, w której znajdowały się kolczyki i łańcuszek.

(dowód: zeznania A. S. k. 160 odw, k. 37, protokół ustnego zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa k. 1-2, zeznania P. W. k. 160 odw., k. 37, protokół oględzin mieszkania k.5-7, płyta CD k. 10, notatka urzędowa k . 28)

Z substancji, w której stwierdzono obecność krwi ludzkiej, pobranej do badań z wymazówki oznaczonej jako próba nr (...) zabezpieczonej w czasie oględzin miejsca zdarzenia, wyizolowano DNA o genotypie męskim. Oznaczony DNA nie pochodził od P. W. i A. S.. Oznaczony w opinii (...) profil DNA z substancji pobranej do badań z wymazówki zabezpieczonej w czasie oględzin miejsca zdarzenia jest zgodny z profilem DNA M. G.. Dowód z badań genetycznych dostarcza ekstremalnie mocne wsparcie dla hipotezy, iż w/w próbie znajduje się DNA M. G., w stosunku do hipotezy alternatywnej, iż w/w próbie znajduje się DNA innej nieznanej, niespokrewnionej osoby.

( dowód: opinie kryminalistyczne k. 113-118, 135-140)

M. G. ma 52 lata z zawodu jest (...). Posiada czwórkę dzieci w tym dwoje małoletnich. Był wielokrotnie karany. W tym odbywał karę 4 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności w okresie od 25.11.2008r. do dnia 30.08.2012r. orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Pułtusku, w którym połączono między innymi kary jednostkowe za czyny z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Przesłuchany w toku postępowania M. G. nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień.

(dowód: protokół przesłuchania podejrzanego k. 160, 91-90, 103-104, 129-132, karta karna k. 46-47, odpisy wyroków k. 56-58, 59-60, 61-62, 69-70, 74-89, 96, 108-109)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zebrany materiał dowodowy w sposób jednoznaczny wskazuje na sprawstwo M. G.. Sąd opierał swe ustalenia na niekwestionowanych dowodach tj zeznaniach świadków A. S. i P. W., protokole oględzin miejsca zdarzenia, opiniach porównawczych DNA, notatkach urzędowych Niewątpliwie w realiach niniejszej sprawy proces miał charakter poszlakowy. Zgodnie więc z ustalonym w doktrynie i orzecznictwie poglądem w procesie poszlakowym dowodzenie faktów przebiega w dwóch etapach. Pierwszy z nich sprowadza się do ustalenia faktów ubocznych na podstawie środków dowodowych wykazujących bezpośrednio ich zaistnienie. Jeśli w przekonaniu Sądu poszlaki te są ustalone w sposób niewątpliwy, to w drugim etapie wolno wnioskować z nich o fakcie głównym w oparciu o związek wynikania. W aspekcie prawidłowo ustalonych faktów ubocznych niewątpliwym jest na kanwie niniejszej sprawy fakt główny, iż oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu. Mamy tu bowiem zamknięty ciąg poszlak, który przedstawia się następująco:

- pokrzywdzeni wychodząc z mieszkania w dniu 18.04.2016r. zamknęli drzwi na klucz. Nie widzieli na klatce schodowej jak i wokół bloku podejrzanych osób. Nie odwiedzali ich wcześniej żadni znajomi. Nikt obcy nie przychodził z ofertami. W szkatułce mieli schowane złote kolczyki oraz złoty łańcuszek,

- po powrocie do domu ujawnili wyłamany zamek oraz porozrzucane rzeczy wskazujące na kradzież z włamaniem,

- po przyjeździe policja ujawniła wyłamaną zewnętrzną część zamka oraz ślad DNA na wysuniętej szufladzie z kasetki,

- z substancji, w której stwierdzono obecność krwi ludzkiej, pobranej do badań z wymazówki oznaczonej jako próba nr (...) zabezpieczonej w czasie oględzin miejsca zdarzenia, wyizolowano DNA o genotypie męskim. Oznaczony DNA nie pochodzi od P. W. i A. S.. Oznaczony w opinii (...) profil DNA z substancji pobranej do badań z wymazówki zabezpieczonej w czasie oględzin miejsca zdarzenia jest zgodny z profilem DNA M. G.. Dowód z badań genetycznych dostarcza ekstremalnie mocne wsparcie dla hipotezy, iż w/w próbie znajduje się DNA M. G., w stosunku do hipotezy alternatywnej, iż w/w próbie znajduje się DNA innej nieznanej, niespokrewnionej osoby,

-M. G. był wielokrotnie karany w tym za kradzieże z włamaniem. Z opisów czynów znajdujących w ujawnionych wyrokach wynika bardzo podobny sposób działania oskarżonego tj. wyłamanie wkładki zamka drzwi wejściowych.

Podsumowując z zebranych w sprawie dowodów wynika, że do mieszkania pokrzywdzonych włamał się złodziej, który szukał wartościowych przedmiotów i nie wiedział gdzie się znajdują. Zatem nie mógł być to ktoś znajomy. Świadczą choćby o tym porozrzucane rzeczy. Nikt inny poza pokrzywdzonymi nie był w mieszkaniu, nie odwiedzali ich znajomi. Na kasetce z której skradziono kolczyki i łańcuszek znajdował się ślad DNA zgodny z DNA oskarżonego. Jak określili to biegli jest to „ekstremalnie mocny dowód” praktycznie wyłączający możliwość popełnienia zarzucanego czynu przez kogoś innego. Nadto sposób działania tzw. „modus operandi” jest charakterystyczny dla M. G..

Wobec powyższego Sąd uznał, iż M. G. że w dniu 18 kwietnia 2016r., w B., woj. (...) dokonał kradzieży z włamaniem do mieszkania nr (...) w (...) mieszczącego przy ul. (...). (...), gdzie to po uprzednim wyłamaniu zamka w drzwiach wejściowych dostał się do wnętrza mieszkania skąd zabrał w celu przywłaszczenia złoty łańcuszek z krzyżykiem oraz jedną parę złotych kolczyków powodując w ten sposób straty o wartości 1500 złotych na szkodę A. S. i P. W. . Sąd zmienił opis czynu w części dotyczącej recydywy specjalnej wielokrotnej by odpowiadał on znamionom określonym w znowelizowanym art. 64 § 2 k.k. Wobec tego Sąd przyjął, że oskarżony dopuścił się tego czynu będąc uprzednio skazanym w warunkach art. 64 § 1 k.k. po dobyciu łącznie co najmniej jednego roku kary pozbawienia wolności i w ciągu pięciu lat po odbyciu w całości lub w części ostatniej kary tj. czynu z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k .

W tym miejscu nie trzeba szerzej wywodzić, że skoro oskarżony przełamał zabezpieczenie pomieszczenia zewsząd zamkniętego w postaci zamka, dostał się do środka mieszkania, z którego zabrał w celu przywłaszczenia kolczyki i złoty łańcuszek to jego zachowanie wypełniło dyspozycję art. 279 § 1 k.k. Nadto odbywał karę 4 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności w okresie od 25.11.2008r. do dnia 30.08.2012r. orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Pułtusku, w którym połączono między innymi kary jednostkowe orzeczone za czyny z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Zatem niewątpliwie czynu tego dopuścił się w warunkach recydywy specjalnej wielokrotnej określonej w art. 64 § 2 k.k.

Czyn M. G. był zawiniony, karygodny i karalny. Nie zachodziły bowiem żadne okoliczności wyłączające winę czy karalność czynu. Jego stopień społecznej szkodliwości był wyższy niż znikomy.

Zgodnie z treścią art. 53 § 1 kk czynnikami limitującymi rozmiar sankcji karnej za popełnione przestępstwo są stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu, których wymierzana w granicach sędziowskiego uznania kara nie powinna przekraczać. Wymierzając karę należy nadto mieć na uwadze cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także potrzeby kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Stosownie do § 2 powołanego wyżej przepisu, uwzględnić należy w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego. Dokonując doboru reakcji karnej za osądzane czyny Sąd Rejonowy przede wszystkim oceniał by kara była adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Biorąc pod uwagę to, że oskarżony umyślnie, z pełną premedytacją, popełnił kolejną kradzież z włamaniem do tego w warunkach recydyw specjalnej wielokrotnej jedynie bezwzględna kara pozbawienia wolności będzie adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu. Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących. Dlatego Sąd na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności. Nie można też pominąć faktu, że M. G. jest osobą wielokrotnie karaną w tym za poważne przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. Pobyty w zakładach karnych nie prowadzą do żadnej resocjalizacji. Jego zachowanie, jest naganne, rażąco uporczywe i nacechowane dużą nieustępliwością.

Na podstawie art. 46 § 1 k.k zasądził od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonych - wierzycieli solidarnych A. S. i P. W. kwotę 1500 (tysiąc pięćset) złotych tytułem obowiązku naprawienia szkody.

Uwzględniając sytuację majątkową oskarżonego Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U.1983.49.223 ) zwolnił oskarżonego od opłaty i kosztów sądowych przejmując je na rzecz Skarbu Państwa.