Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 2 maja 2016 r. skierowanym przeciwko (...) Sp. z.o.o. w (...) S.A. w S., A. Z. wniosła o zasądzenie na swoją rzecz: kwoty 100.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 września 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty, kwoty 31.450 zł tytułem odszkodowania za szkodę powstałą w wyniku tzw. błędu medycznego wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 września 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 400 zł tytułem miesięcznej renty płatnej do dnia 10-go każdego kolejnego miesiąca w związku ze zwiększonymi potrzebami, płatnej od dnia 15 września 2015 roku wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 września 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty w przypadku uchybienia terminowi płatności. Nadto powódka wniosła o ustalenie, że pozwani ponoszą odpowiedzialność za szkody mogące powstać w przyszłości, a także o zasądzenie od pozwanych na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, iż na skutek błędnie przeprowadzonej diagnostyki jaki i wynikający z niej nieprawidłowy proces leczenia powódki przez personel medyczny pozwanej placówki doprowadziły do ciężkich powikłań, których wynikiem jest trwały i nieusuwalny uszczerbek na zdrowiu oraz konieczność pozostawiania do końca życia pod opieka lekarzy. Pomimo, iż powódka skarżyła się na nawracające bóle brzucha oraz jej wyniki badan wskazywały na możliwość pojawienia się stanu zapalnego trzustki, lekarze te okoliczności zignorowali. Zwłoka w rozpoznaniu zapalenia trzustki naraziła powódkę na dodatkowe i niepotrzebne cierpienia.

(pozew k. 3-20)

W odpowiedzi na pozew z dnia 13 czerwca 2016 r. pozwana (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pozwana podniosła, iż zatrudnieni u niej lekarze zrobili wszystko co mogli w przypadku powódki , przy zgłaszanych przez nią objawach. Zdiagnozowane u powódki po ostatniej wizycie w pozwanego ze stycznia 2013 roku ostre zapalenie trzustki nie dawało żadnych objawów podczas jej wizyt w pozwanej placówce. Postępowanie zaś lekarza prowadzącego cechowało się wyjątkową starannością i dbałością o dobro pacjenta. Powódka po raz pierwszy pojawiła się w dniu 4 września 2012 roku i już wtedy miała zalecone badania. Wyniki badań laboratoryjnych na tyle zaniepokoiły lekarza prowadzącego, że już następnego dnia powódka telefonicznie została wezwana na wizytę i w dniu 6 września zalecono jej kolejne badania diagnostyczne, których powódka nie wykonała. Oznacza to, że leczenie podjęte w dniu 4 września i kontynuowane w dniu 6 września przyniosło oczekiwane rezultaty, skoro powódka po raz kolejny pojawiła się u pozwanego dopiero w dniu 24 stycznia 2013 roku z infekcją górnych dróg oddechowych, nie zgłaszając żadnych skarg na trzustkę.

(odpowiedź na pozew k. 116-119)

W odpowiedzi na pozew (...) S.A. w S., wniosło o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Ten pozwany zakwestionował zarówno zasadę jaki i wysokość dochodzonych kwot podnosząc, że roszczenia powódki są całkowicie bezzasadne. Pozwany przytoczył podobną argumentację, co pozwana placówka medyczna oraz dodał, że ostre zapalenie trzustki jest chorobą nagłą, o ostrym przebiegu. Tymczasem nie było takich objawów podczas wizyt w pozwanej placówce, które to były związane z infekcjami oraz brak jest danych co do tego, co działo się z powódką pomiędzy ostatnią wizytą u pozwanego w styczniu 2013 roku a rozpoznaniem dokonanym przez lekarzy (...) w dniu 4 marca 2013 roku.

(odpowiedź na pozew k. 138-143)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

W dniu 4 września 2012 r. A. Z. zgłosiła się do gabinetu internistycznego centrum M., przy al. (...) w Ł., gdzie została przyjęta przez lek. med. E. K. (1). Mąż powódki miał zawartą w pracy umowę ubezpieczenia, która obejmowała możliwość leczenia w ozwanej placówce niepublicznej służby zdrowia. Pacjentka zgłosiła silne dolegliwości bólowe w obrębie jamy brzucha oraz występowanie nudności, wymiotów, biegunki, nadmiernej potliwości oraz silne odczucie gorączki. Lekarka, po przeprowadzeniu badania przedmiotowego, rozpoznała chorobę o symbolu R104 „inny i nieokreślony ból brzucha” i A09 biegunka i zapalenie żołądkowo- jelitowe o prawdopodobnie zakaźnym pochodzeniu. Zaleciła dietę lekkostrawną i doraźnie Stoperan, a także Enterol, Gastrolit, Ketonal forte, No-spę i Ortanol max oraz skierowała powódkę na badanie krwi, moczu i USG jamy brzusznej. Kolejna wizyta miała się odbyć rwa z wynikami badan za 3 dni.

Wyniki badań laboratoryjnych z dnia 5 września 2012 roku wskazywały podwyższony poziom Amylazy (122 jednostki przy normie wynoszącej 80 jednostek), jak i przekroczenie poziomu białka w organizmie (wynik badania wynosił 60,84 mg/l przy normie poniżej 5,00 mg/l). Wykonane u pacjentki badanie USG jamy brzusznej wykazało obecność zbiornika płynowego przy śledzionie.

Po zapoznaniu się z wynikami, dr K. poprosiła telefonicznie powódkę na wizytę. W dniu 6 września 2012 roku, w czasie wizyty powódka zgłosiła poprawę samopoczucia, utrzymujące się nudności, kłucie w lewym boku. Podała także, że podczas wymiotów, które ustąpiły był gwałtowny kaszel. Przez dwa dni temperatura ciała powódki wynosiła 37,6-37,4 stopni. Badanie przedmiotowe , wykazało bolesność jamy brzusznej i brak objawów otrzewnowych. Doktor rozpoznała chorobę o symbolu R104 „inny i nieokreślony ból brzucha” i Z048 „badanie i obserwacja z innych określonych przyczyn”. Dodatkowo zaleciła kontynuację leczenia farmakologicznego (Ciprinol, Nystatyna Teva, No-spa, Ortanol) i zaleciła odpoczynek, kontrolę badań wraz ze skierowaniem i wyznaczyła następną wizytę lekarską za 5 dni, wizytę z wynikami. Pacjentce zalecono wykonanie badań laboratoryjnych oraz rtg klatki piersiowej i usg jamy brzusznej. Stan zdrowia pacjentki nie wymagał nadzoru lekarza specjalisty.

(karta wizyty ambulatoryjnej k. 22-23, wyniki badań k. 24-28, wynik badania usg k. 33, karta wizyty ambulatoryjnej k. 29-30, skierowanie na badanie rtg k. 31, dane konsultacji k. 32, zeznania świadka E. K. (1) – e-protokół, k. 199, adnotacja 01:22:03)

Pacjentka nie wykonała zleconych badań ani nie zgłosiła się na wizytę kontrolną zaleconą w dniu 6 września 2012 r. przez dr K.. Po wykorzystaniu zwolnienia lekarskiego do dnia 11 września , wróciła do pracy. Żażywała znaczne ilości leków przeciwbólowych.

(zeznania świadka E. K. (1) – e-protokół, k. 198 v., adnotacja 01:06:09, epikryza k. 132, zeznania powódki – e-protokół, k. 372, adnotacja 01:06:55)

Pod koniec stycznia 2013 r. A. Z. była osłabiona, pojawiły się u niej zawroty głowy i silne bóle brzucha.

W dniu 24 stycznia 2013 r. stawiła się w placówce M., u dr A. M. (1). Dolegliwości towarzyszące pacjentce identyfikowano z infekcją wirusową. Badanie przedmiotowe wykazało zaczerwienienie gardła. Powódka zgłaszała gorączkę, katar i ból gardła. Rozpoznano nieokreślone ostre zakażenie górnych dróg oddechowych – J069. Przepisano jej środki przeciwzapalne powszechnie stosowane w tego typu infekcjach- Theraflu lub Ibuprom zatoki, Tantum Verde, Herbapect. Zalecono wizytę lekarską w razie braku poprawy. Pacjentka nie zgłaszała dolegliwości ze strony układu pokarmowego.

(karta wizyty ambulatoryjnej k. 34, zeznania świadka A. M. (2) – e-protokół, k. 199, adnotacja 01:23:29)

A. Z. z dużym bólem brzucha udała się do Szpitala im. (...) w Ł., gdzie 4 marca 2013 r. została poddana operacji. Lekarze Szpitala na podstawie wykonanych badań usg i ct zdiagnozowali ostre zapalenie trzustki – postać martwiczo-krwotoczna, zapalenie otrzewnej i usunięta została tkanka martwicza trzustki, powstała wskutek martwicy rzeczonego narządu. Ponadto, na trzustce pacjentki powstały torbiele, których kompleksowe i ostateczne usunięcie okazało się niemożliwe. Prowadzono drenaż przepływowy jamy otrzewnej. W dniu 12 marca 2013 r. chora została wypisana do domu w stanie dobrym. Zalecono dietę lekkostrawną i wsparcie farmakologiczne (Lipancrea 16000 j., Pyralgin, Poltram Combo, Augmentin, Metronidazol). Wskazano wizytę w Poradni Chirurgii Ogólnej.

(karta informacyjna k. 37-38, karta wizyty k. 39)

W czasie wizyty w Poradni Chirurgii Ogólnej w dniu 21 marca 2013 r. stwierdzono pogorszenie stanu chorej. Wykonano usg jamy brzusznej, w którym ujawniono nacieki zapalne i podejrzenie ropni. Skierowano do hospitalizacji.

(karta wizyty k. 40)

W związku z przebytym ostrym zapaleniem trzustki, konieczne było podjęcie dalszego leczenia. W dniach 21- 25 marca 2013 r., 27 maja -11 czerwca 2013 r., 19 – 20 września 2013 r. pacjentka była hospitalizowana w Szpitalu im. (...) w Ł.. W dniu 21 marca 2013 r. powódkę przyjęto z powodu silnych dolegliwości bólowych brzucha – po przebytym martwicze – krwotocznym zapaleniu trzustki i związanej z tym laparoskopii. W wykonanych badaniach stwierdzono zbiorniki płynowe w nadbrzuszu, w badaniach laboratoryjnych zaś cechy zaostrzenia zapalenia trzustki. Następnie, na przełomie maja i czerwca 2013 r. powódka ponownie była hospitalizowana. Przyjęta została z powodu silnych dolegliwości bólowych brzucha z towarzyszącymi nudnościami. W czasie tego pobytu w Szpitalu powódce wykonano w dniu 29 maja 2013 r. drenaż przezskórny torbieli trzustki, a w dniu 5 czerwca 2013 r. wykonano relaparotomię z resekcją torbieli trzustki. We wrześniu 2013 r. powódka przeszła kolejny drenaż przezskórny torbieli trzustki. Zalecono opiekę w Poradni Chirurgii Ogólnej.

(karta informacyjna k. 43, karta informacyjna k. 44-46, karty wizyt k. 47-54, k. 56, karta informacyjna k. 57-58, karty wizyt k. 59-69)

Wdrożone w dniu 4 września 2012 r. postępowanie medyczne było prawidłowe. W trakcie postępowania z pacjentką w poradni M. zastosowano prawidłową diagnostykę i w świetle objawów zgłaszanych przez nią, badania przedmiotowego powódki w trakcie wizyt w poradni oraz w oparciu o wyniki uzyskanych badań zarówno biochemicznych, jak i obrazowych. Podjęto adekwatne środki do zastanej sytuacji i nie było konieczności wykonywania innych badań specjalistycznych oraz wdrażania konsultacji specjalistycznych. W czasie leczenia pacjentki w poradni pozwanego nie było cech mogących stawiać podejrzenie ostrego zapalenia trzustki, w związku z tym nie było szans na wcześniejsze rozpoznanie choroby. Podobnie rozpoznanie postawione w Poradni pozwanego w styczniu 2013 r było prawidłowe, a leczenie skuteczne. Nie było możliwe zlecenie powódce innych badań pozwalających na wcześniejsze wykrycie ostrego zapalenia trzustki z powodu braku jego objawów w chwili pierwszorazowego i kolejnego pobytu powódki w poradni M.. Wystąpienie ostrego zapalenia trzustki u pacjentki w marcu 2013 r. nie ma związku z postępowaniem w placówce pozwanego.

(opinia biegłego gastroenterologa k. 277-278, ustna opinia uzupełniająca biegłego gastroenterologa – e-protokół, k. 370 v., adnotacja 00:03:36)

Ostre zapalenie trzustki jest chorobą ostrą, dynamiczną o nagłym początku. Nie przebiega falowo i incydentalnie. Nie ma objawów zapowiadających OZT. Rozpoznanie tej jednostki chorobowej jest możliwe, kiedy spełnione jest kilka czynników jednocześnie. Jednym z najważniejszych jest zmiana w morfologii narządu w przebiegu procesu zapalnego obserwowana w badaniach obrazowych np. usg. W przypadku powódki obraz usg z września 2012 roku nie wskazywał najmniejszych zmian w obrębie trzustki. Dodatkowo niezbędny jest trzykrotny wzrost aktywności amylazy w surowicy krwi oraz znaczny, bo sięgający 10 -15 poziom białka CRP powyżej normy. Obserwowane u powódki we wrześniu CRP wskazuje na łagodne stany zapalne. Stwierdzenie podwyższonych wartości jednego z parametru stanu zapalnego u pacjentki nie upoważnia do podejrzenia i rozpoznania ostrego zapalenia trzustki, a stwierdzenie w badaniu usg obecności torbieli w śledzionie lub w jej bezpośredniej bliskości nie było powiązane z ostrym zapaleniem trzustki. U pacjentki nie było wystarczająco podwyższonej amylazy, CRP nie znacznie podwyższone oraz w usg nie było żadnych zmian morfologicznych (obrzęku) w obrębie narządu trzustki. Jedynym objawem zgłaszanym przez chorą były bóle brzucha. Opisywany ból brzucha nie był charakterystyczny dla ostrego zapalenia trzustki, a zbiornik płynowy ujawniony w badaniu usg śledziony nie ma nic wspólnego z ostrym zapaleniem trzustki. Zbiornik płynowy i zapalenie trzustki to dwie zupełnie inne rzeczy.

(pisemna opinia uzupełniająca biegłego gastroenterologa k. 331-332, ustna opinia uzupełniająca biegłego gastroenterologa – e-protokół, k. 370 v.-371, adnotacja 00:03:36, 00:15:38)

Z powodu niezdolności do pracy w związku z leczeniem A. Z. przebywała na zwolnieniu lekarskim, otrzymywała z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. zasiłek chorobowy, a następnie świadczenie rehabilitacyjne (tj. od dnia 17.08.2013 r. do dnia 14.11.2013 r. w wysokości 90% oraz od dnia 15.11.2013 r. do dnia 12.02.2014r. i od dnia 13.02.2014 r. do dnia 11.08.2014 r. w wysokości 75% wynagrodzenia, które stanowiło podstawę wymiaru zasiłku chorobowego).

(decyzje k. 71-72)

Aktualnie A. Z. pozostaje pod opieką Poradni Chirurgii Ogólnej oraz (...) ze względu na zaburzenia adaptacyjne. Pracuje w charakterze opiekuna osób starszych w Niemczech z zarobkiem około 1.000 Euro miesięcznie. Przez cały czas powódka pozostaje na diecie. Na leczenie wydaje około 200, 300 zł miesięcznie.

(zeznania powódki – e-protokół, k. 372 v., adnotacja 01:23:32)

A. Z. wezwała M. sp. zo.o., do dobrowolnego spełnienia świadczenia pismem datowanym na dzień 25 sierpnia 2015 r., doręczonym dnia 31 sierpnia 2015 r. Pozwana odmówiła przyjęcia odpowiedzialności i nie uznała zgłoszonych roszczeń. M. sp. zo.o w okresie leczenia chorej posiadała ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej zawarte z Towarzystwem (...) S.A. w S.. Powódka zgłosiła szkodę pozwanemu Towarzystwu pismem doręczonym w dniu 26 października 2015 r.

(wezwanie do zapłaty k. 80-85, pismo k. 86, zgłoszenie szkody k. 91)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie wskazanych dowodów, opinii biegłego oraz załączonych dokumentów, zeznań świadków i powódki.

W zakresie stanu zdrowia powódki i jego związku przyczynowego z procesem leczniczym wdrożonym we wrześniu 2012 roku przez poradnię M., Sąd oparł się przede wszystkim na przeprowadzonych w sprawie dowodach z opinii biegłego gastroenterologa. W szczególności sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania wiarygodności opinii w zakresie stwierdzenia braku związku między procesem leczniczym zainicjowanym przez pozwanego we wrześniu 2012 r. i styczniu 2013 r, a ostatecznie wystąpieniem ostrego zapalenia trzustki u powódki w marcu 2013 r. Sąd wziął pod uwagę fakt, że pacjentka, mimo zleconych dodatkowych badań diagnostycznych, nie wykonała ich, ani też nie zgłosiła się na wyznaczoną wizytę kontrolną, co jak wskazał także biegły gastroenterolog przemawiało za skutecznością wdrożonego leczenia przez M. oraz że pacjenta czuje się dobrze.

Biegły szczegółowo wyjaśnił etiologię choroby w przebiegu OZT, wskazał na przesłanki, które winny wystąpić, aby móc zdiagnozować tę jednostkę chorobową, w szczególności podkreślił jej gwałtowny i dynamiczny przebieg. Opinie biegłego zarówno pisemna, jak i pisemna (i ustna) uzupełniająca są przy tym konsekwentne i spójne, biegły w sposób logiczny i przekonywujący wyjaśnił, dlaczego nie można powiązać zaistniałej jednostki chorobowej u powódki z jej wcześniejszym leczeniem u pozwanego.

Sąd jako rzetelnie prowadzoną i bardzo dokładną ocenił dokumentację medyczną pozwanego. W tym tez zakresie Sąd dał wiarę tejże dokumentacji oraz zeznaniom lekarzy pozwanej placówki, z których to wynika, że w dniu 6 września 2012 roku powódka miała zlecone badania kontrolne, których jednak nie wykonała.

Sąd odmówił wiary powódce, która wbrew tym zapisom ( którymi nota bene dysponowała już wcześniej), próbowała przekonać Sąd, że to nie były zalecenia i skierowanie na badania a jedynie sugestia badań. Z dokumentacji medycznej wynika wprost, że zostało wystawione skierowanie, na co pacjent dostał osobne potwierdzenie na kartce. Z jednej strony powódka podnosi, że cierpiała bardzo już jesienią 2012 roku i objawy choroby trzustki już wtedy występowały, a z drugiej strony przez okres ponad 3 miesięcy od 6 września, nie udała się na konsultacje do żadnego innego lekarza i nie wykonała zleconych badań. Ta postawa powódki świadczy o tym, że we wskazanym okresie nie było niepokojących objawów albo powódka te objawy zlekceważyła. To już jednak są okoliczności, za które pozwani nie mogą ponosić odpowiedzialności.

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika powódki o przeprowadzenie dowodu z opinii innego biegłego z zakresu gastroenterologii, gdyż dotychczas przeprowadzony dowód z opinii biegłego gastroenterologa C. P. wyjaśnia najistotniejsze kwestie w niniejszej sprawie, jest rzetelny i nie budzi żadnych wątpliwości Sądu. Fakt, że wnioski opinii są niezgodne z oczekiwaniami strony, nie może tej opinii przekreślić, a tym bardziej stanowić podstawy do dopuszczania kolejnych opinii.

Sąd za zbędne dla rozstrzygnięcia sprawy uznał przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego chirurga, gdyż w zakresie leczenia powódki w M. nie było potrzeby ingerencji tegoż specjalisty. Powódka nie leczyła się chirurgicznie u pozwanego. Natomiast chirurgiczne leczenie w (...) nie jest przedmiotem niniejszego sporu.

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika powódki o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego psychiatry, uznając przeprowadzenie tego dowodu za niecelowe w świetle dotychczasowej opinii, która jednoznacznie przesądziła o braku podstaw odpowiedzialności pozwanych w niniejszej sprawie. Przeprowadzenie, zatem tego dowodu nie miałoby wpływu na treść rozstrzygnięcia i doprowadziłoby jedynie do zbędnego przedłużenia i podrożenia postępowania. Nie mniej jednak należy podkreślić, że w związku z rodzajem choroby i jej przebiegiem, zagrażającym życiu powódki oraz następstwami niewątpliwym jest i nie wymagającym dowodu, że powódka doznała ogromnych cierpień. Jednakże pozostają one bez związku z działalnością pozwanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu, jako bezzasadne.

W niniejszej sprawie strona powodowa próbowała wykazać, że doznała szkody na skutek błędu w sztuce lekarskiej, jakiego dopuścił się personel medyczny pozwanej spółki (...) w związku z nie zdiagnozowaniem ostrego zapalenia trzustki (OZT).

Ewentualną podstawą odpowiedzialności M. jest przepis art. 430 k.c., zgodnie z którym kto na własny rachunek powierza wykonanie czynności osobie, która przy wykonywaniu tej czynności podlega jego kierownictwu i ma obowiązek stosować się do jego wskazówek, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną z winy tej osoby przy wykonywaniu powierzonej jej czynności.

Jak wynika z ugruntowanego piśmiennictwa lekarz może być uznany za podwładnego w pełnym zakresie, ponieważ podlega ogólnoorganizacyjnemu kierownictwu zakładu leczniczego, a czynności lecznicze wykonuje na rachunek zakładu. Dotyczy to zarówno publicznych zakładów opieki zdrowotnej, jak i niepublicznych, jeżeli lekarz działa na rachunek zakładu. W tym przypadku lekarze opiekujący się powódką podczas jej leczenia zachowawczego byli związani z pozwaną spółką.

Z kolei podstawę przypisania odpowiedzialności pozwanemu ad 2 można wywieść z art. 822 i nast. k.c. W § 1 przepis ten stanowi, że przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Zgodnie z § 2 umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o których mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie wypadku, który miał miejsce w okresie ubezpieczenia. W myśl zaś § 4 uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń.

W świetle poczynionych w sprawie ustaleń uznać należy, że powódka nie udowodniła, że doznała jakiejkolwiek szkody na skutek błędu lekarskiego pozwanej spółki (...). Oceniając tę kwestię należy mieć na uwadze treść art. 355 k.c. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że błędem lekarskim jest postępowanie sprzeczne z powszechnie uznanymi zasadami wiedzy medycznej. Sąd Najwyższy w orzeczeniu dnia 1 kwietnia 1955 r. w sprawie IV CR 39/54 (OSN 1957, poz. 7) skonstatował, że błędem w sztuce lekarskiej jest czynność lekarza w zakresie diagnozy i terapii, niezgodna z nauką medyczną w zakresie dla lekarza dostępnym.

Dla powstania odpowiedzialności na podstawie powołanych wyżej przepisów konieczne jest nadto ustalenie wyrządzenia szkody oraz normalnego związku przyczynowego pomiędzy działaniem lub zaniechaniem, a powstałą szkodą. Błąd lekarski ma miejsce wtedy kiedy stanowi następstwo niedbalstwa, tj. niedołożenia przez lekarza należytej staranności w działaniu. W celu oceny ewentualnej odpowiedzialności za wyrządzoną pacjentowi szkodę zbadać zatem należy, czy lekarzowi można postawić zarzut, że gdyby nie dopuścił się niedbalstwa (zachował wymaganą w świetle zasad sztuki medycznej staranność i wykorzystał wszelkie dostępne w danym czasie i okolicznościach metody i środki działania), mógłby uniknąć błędu i tym samym nie doprowadzić do powstania negatywnych następstw na zdrowiu pacjenta.

W niniejszej sprawie wymienione przesłanki odpowiedzialności strony pozwanej nie zostały spełnione.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy, w szczególności opinia powołanego w sprawie biegłego z zakresu chorób wewnętrznych i gastroenterologii jednoznacznie wykluczyła, aby nie zdiagnozowanie u powódki OZT było następstwem błędu lekarskiego popełnionego przez personel medyczny M. podczas leczenia powódki.

Jak niezbicie wynika z opinii biegłego C. P., sposób postępowania lekarzy z M. w Ł. w zakresie diagnostyki bólów brzucha oraz zgłaszanych objawów (biegunka, wymioty) był prawidłowy. Nie można mieć zastrzeżeń do staranności postępowania lekarzy – lek. med. E. K. (wrzesień 2012 r.) i lek. med. A. M. (styczeń 2013 r.). Wszystkie wymagane procedury służące diagnostyce pacjentki zostały prawidłowo wdrożone, oceniono i wyciągnięto słuszne wnioski. Prowadzono prawidłowo dobrane leczenie farmakologiczne. Pacjentkę skierowano na badania w celu poszerzenia diagnostyki. Podniesione parametry morfotyczne zasygnalizowały pozwanemu konieczność szybszego przeprowadzenia badania usg jamy brzusznej oraz wizyty kontrolnej, na której odnotowano poprawę stanu ogólnego pacjentki. Postawiono prawidłowe rozpoznanie podobnie jak poprzednio i kontynuowano leczenie w świetle zgłaszanej poprawy przez powódkę. Zlecono powódce dalsze badania (RTG, USG) i wyznaczono termin wizyty kontrolnej za 5 dni. Powódka nie zgłosiła się na tę wizytę kontrolną i nie wykonała zleconych badań, co nadal świadczy jedynie o zdecydowanej poprawie zdrowia powódki. Z punktu widzenia dolegliwości zgłaszanych przez powódkę postawiono właściwą diagnozę. Sposób postępowania personelu medycznego był wystarczający by wykluczyć ostrą chorobę chirurgiczną jamy brzusznej. Postępowanie diagnostyczne ukierunkowano na ujawnienie infekcji przewodu pokarmowego w przebiegu biegunki i wymiotów.

We wstępnej diagnostyce nie można przeprowadzić badań, które pozwoliłyby prognozować potencjalne ostre zapalenie trzustki, zatem przy braku jednoznacznych objawów OZT, nie można go było zdiagnozować. Nadto jak wynika z ustnej opinii uzupełniającej biegłego gastroenterologa albo OZT jest albo go nie ma – początek choroby przebiega gwałtownie i dynamicznie, co uprawnia do wniosku, że typowych objawów OZT nie sposób pominąć. Do rozpoznania ostrego zapalenia trzustki są niezbędne minimum trzy współistniejące elementy: silny, uporczywy ból brzucha jako wiodący; trzy- lub pięciokrotne podwyższenie amylazy w surowicy krwi, podwyższona aktywność białka CRP, zmiany w obrębie narządu – potwierdzone badaniem usg lub tomografią komputerową. U powódki nie było wystarczająco podwyższonej amylazy, CRP było nieznacznie podwyższone oraz w usg nie ujawniono żadnych zmian morfologicznych w obrębie narządu trzustki. Jedynym objawem zgłaszanym przez powódkę były bóle brzucha, które nie były charakterystyczne dla OZT. Wymioty też mogą występować w innych jednostkach chorobowych. Nie każdy ból brzucha jest objawem OZT. W sytuacji powódki nie było wskazań do OZT. Zwykle pierwszym objawem zapalenia trzustki jest obrzęk narządu, którego u powódki badaniem USG nie stwierdzono. Ujawniono natomiast zbiornik płynowy w śledzionie, który jest kwestią odrębną od OZT i nie jest z nim powiązany. Odnosząc się natomiast do procesu leczniczego w styczniu 2013 r. nie sposób dostrzec uchybień personelu medycznego, gdyż jak wynika z dokumentacji medycznej powódka nawet nie zgłaszała objawów w obrębie przewodu pokarmowego czy jamy brzusznej.

Jak wynika z opinii biegłego gastroenterologa wystąpienie OZT u powódki w marcu 2013 r. nie ma żadnego związku z udzielonymi świadczeniami zdrowotnymi przez M. w Ł. we wrześniu 2012 r. oraz styczniu 2013 r. Wcześniejsze rozpoznanie OZT u powódki w świetle niniejszej sprawy, nie było możliwe, gdyż w zgodzie z opinią biegłego na chwilę leczenia w M. powódka po prostu nie była jeszcze chora. Nawet gdyby powódka wykonała zlecone przez lek. med. K. badania, to nie ma pewności, że wpłynęłoby to dodatnio na zaistniałą sytuację zdrowotną powódki w marcu 2013 r. Reasumując zatem, z opinii powołanego w sprawie biegłego wynika jednoznacznie, że brak jest związku przyczynowego pomiędzy wystąpieniem u powódki OZT a postępowaniem lekarzy spółki (...) w Ł..

Mając powyższe na względzie należało uznać, że niezdiagnozowanie OZT u powódki nie jest następstwem nieprawidłowego i niezgodnego z zasadami sztuki lekarskiej postępowania lekarzy pozwanej spółki.

Z powyższych względów Sąd nie znalazł związku przyczynowego (art. 361 k.c.) pomiędzy doznaną przez powódkę szkodą a działaniem zespołu medycznego. Tym samym brak jest podstaw do przyjęcia, że zostały spełnione przesłanki odpowiedzialności strony pozwanej i uwzględnienia powództwa w oparciu o powołane wyżej regulacje.

Z uwagi charakter dochodzonego roszczenia oraz na sytuację zdrowotną powódki i jej trudną sytuację materialną i osobistą, Sąd nie obciążył jej kosztami procesu, na podstawie art. 102 k.p.c.

z/ odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powódki.