Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 października 2017r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2017r. w Rybniku

sprawy z odwołania (...) E. P. (1) (P.)

i H. G. (1) (G.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o podleganie obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania (...) E. P. (1) (P.)

i H. G. (1) (G.)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 19 kwietnia 2017r. Znak (...)- (...) (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób iż stwierdza, że H. G. (1) jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek (...) E. P. (1) podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu od 10 września 2016r do 10 października 2016r.,

2.  zasądza od organu rentowego na rzecz H. G. (1) kwotę 180zł (sto osiemdziesiąt zł 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

3.  zasądza od organu rentowego na rzecz E. P. (1) kwotę 180zł (sto osiemdziesiąt zł 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 833/17

2.U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia 19 kwietnia 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. stwierdził, że odwołujący H. G. (1) jako osoba zatrudniona na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek A. E. P. (1) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu w okresie od 10.09.2016r. do 10.10.2016r.

W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy wskazał, iż z okoliczności sprawy wynika, że zawarcie przez strony umowy zlecenia nie miało na celu faktycznego świadczenia pracy, lecz jedynie pozyskanie przez ubezpieczonego tytułu ubezpieczenia w celu skorzystania z możliwości przeliczenia emerytury górniczej w oparciu o art.110 a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS.

Odwołania od powyższej decyzji wnieśli ubezpieczony oraz płatnik składek i domagając się jej zmiany poprzez objęcie H. G. (1) ubezpieczeniem społecznym w okresie j.w. wskazali, iż w toku prowadzonego przez organ rentowy postępowania strony biorąc w nim aktywny udział w sposób wystarczający dowiodły, że ubezpieczony świadczył pracę na rzecz płatnika składek.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

H. G. (1) urodził się w dniu (...) Ubezpieczony jest uprawniony od 26.05.2007r. do emerytury górniczej. Decyzją z dnia 09.07.2015r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art.110a ustawy emerytalnej, w sytuacji gdy ubezpieczony nie przedłożył zarobków przypadających przynajmniej w części po przyznaniu prawa do emerytury.

W dniu 02.01.2017r. ubezpieczony ponownie wystąpił z wnioskiem o przeliczenie emerytury na podstawie wskazanego powyżej przepisu ustawy emerytalnej, dołączając do wniosku zaświadczenie stwierdzające, że w okresie od 10.09.2016r. do 10.10.2016r. był zatrudniony w A. E. P. (1). Organ rentowy po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego z płatnikiem składek oraz ubezpieczonym uznał, że powyższe zatrudnienie miało charakter fikcyjny, a umowa zlecenia była pozorną czynnością prawną mającą na celu wykazanie przez ubezpieczonego zatrudnienia przypadającego po nabyciu prawa do emerytury.

Ubezpieczony po zakończeniu pracy na kopalni nie podejmował dalszego zatrudnienia, co był związane z jego sytuacją rodzinną. Po śmierci zięcia, na okres pięciu lat przeprowadził się do córki i zajmował się opieką nad wnuczką.

Odwołujący E. P. (2) jest mężem córki kuzynki ubezpieczonego.

Pracę, którą ubezpieczony wykonywał w spornym okresie, wcześniej wykonywał nieżyjący już szwagier ubezpieczonego S. B.. Kiedy zmarł w 2010r. ubezpieczony otrzymał propozycję wykonywania tej pracy, jednak ze względu na sprawowanie opieki nad wnuczką musiał odmówić. W sierpniu 2016r. E. P. (1) ponowił swoją propozycję, a ubezpieczony zgodził się.

Firma ubezpieczonego E. P. (1) świadczy usługi śmigłowcem na zasadzie oblatywania, kontroli linii przesyłowych gazowych, energetycznych, budowy linii energetycznych, przewodów. Zadaniem ubezpieczonego było dostarczanie paliwa do tego helikoptera, żeby nie musiał za każdym razem wracać na lotnisko. Jeździł zestawem: składającym się z samochodu i przyczepki z kanistrem na wyznaczone miejsce. W helikopterze ilość paliwa starczała na 3 godziny latania. Loty były wykonywane w zależności od grafika, warunków pogodowych i kontrahenta.

W spornym okresie ubezpieczony wyjeżdżał około 6- 7razy. Najczęściej tankował w miejscowości Z. (woj. (...)). Znajdował się tam hangar, w którym zostawał helikopter i przyczepka z paliwem. Tankował również w miejscowości S., tankowanie odbywało się obok cmentarza na polu. Odwołujący E. P. (1) latał jako pilot i zabierał przedstawicieli firm które zlecały kontrole. Tam ubezpieczony spędził około 5 dni, gdyż budowano linię energetyczną w K. M.. Nocował w hotelu na drodze z M. do D., pod D., firma za to płaciła. Helikopter korzysta z paliwa lotniczego, dlatego ubezpieczony dotankowywał zestaw tylko na lotnisku w P.. Dostawał zestaw napełniony, odbierał go albo w P. albo przed bramą w P.. Nigdy sam nie napełniał zestawu, tylko tankował helikopter. Za sporny okres otrzymał wynagrodzenie 1.648zł netto na konto osobiste. W sumie pracował około 10 dni. W chwili obecnej ubezpieczony od września 2017r. znowu pracuje u odwołującego na podstawie umowy zlecenia. Umowa została zawarta na okres do 31.12.2017r.

Powyższe ustalił Sąd na podstawie akt organu rentowego, zeznań ubezpieczonego H. G. (2) (nagranie z rozprawy w dniu 16.10.2017r. minuty od 00:06:35 do 00:30:04).

Sąd dał w całości wiarę zeznaniom odwołującego, ponieważ są one przekonywujące, logiczne, a ponadto znajdują potwierdzenie w powołanej w sprawie dokumentacji.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.734 § 1i 2 kc przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się je wykonać bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

Zgodnie z art.6 ust.1 pkt.4 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społeczny ( Dz.U. z 2017r. poz. 1778) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art.8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są: m.in. osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanymi dalej „zleceniobiorcami”, oraz osobami z nimi współpracującymi, z zastrzeżeniem ust. 4.

Organ rentowy, wydając decyzję o niepodleganiu H. G. (1) ubezpieczeniom społecznym w tytułu zatrudnienia u E. P. (1), podważył umowę łączącą strony w zakresie faktycznego wykonywania pracy przez ubezpieczonego.

Zatem kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do tego, czy stan faktyczny ustalony w tej konkretnej sprawie, a wynikający z zeznań ubezpieczonego jak również z dowodów z dokumentów, pozwala na uznanie, że umowa zlecenia zawarta między odwołującymi jest czynnością prawną pozorną w rozumieniu art. 83 k.c. mającą na celu obejście przepisów prawa.

W tym miejscu trzeba wskazać, że pozorność oświadczenia woli (art. 83 § 1 k.c.) została potraktowana przez ustawodawcę jako wada oświadczenia woli, nie dotyczy więc oświadczeń wiedzy. Jest to jednak wada szczególnego rodzaju, bo dotycząca oświadczenia złożonego świadomie i swobodnie dla pozoru drugiej stronie, która o takim oświadczeniu wie i na to się zgadza. ( Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 czerwca 1971r., II CR 250/71, nie publikowany).

Z kolei w wyroku z dnia 23 czerwca 1986r., I CR 45/86 (nie publikowanym) Sąd Najwyższy zdefiniował pozorność jako „wadę oświadczenia woli polegającą na niezgodności między aktem woli, a jej przejawem na zewnątrz, przy czym strony zgodne są co do tego, aby wspomniane oświadczenie woli nie wywoływało skutków prawnych”. Nie można też przyjąć pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę, gdy pracownik podjął pracę i ją wykonywał, a pracodawca świadomie to przyjmował (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2001r., II UKN 258/00, OSNP z 2002r., Nr 21, poz. 527).

Mając na uwadze wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego, nie ulega wątpliwości, że w niniejszej sprawie nie doszło do zawarcia pozornej umowy zlecenia.

W ocenie Sądu ubezpieczony szczegółowo wyjaśnił w jakich okolicznościach doszło do zawarcia umowy zlecenia, jaki ubezpieczony miał zakres obowiązków oraz w jaki sposób je realizował. Sąd dał wiarę jego zeznaniom jako logicznym i przekonywującym.

Zdaniem Sądu zawarta umowa zlecenia, zawarta między stronami z pewnością nie była czynnością prawną pozorną w rozumieniu art. 83 § 1 k.c., gdyż była faktycznie realizowana.

Mając powyższe na uwadze, z mocy powołanych przepisów i art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji. W pkt.2 i 3 wyroku Sąd na podstawie art.98 i 99 k.p.c. w związku z §9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych…( Dz.U. z 2015r. poz.1804) zasądził od organu rentowego na rzecz odwołujących po 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia