Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Chełmnie Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Sławomir Lewandowski

Protokolant: sekretarz sądowy Beata Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 grudnia 2017 roku w C.

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego

Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W.

przeciwko E. P.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanej E. P. na rzecz powoda (...)

Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego

Zamkniętego z siedzibą we W. kwotę 1005,23 zł. (jednego tysiąca

pięciu złotych i dwudziestu trzech groszy) z odsetkami ustawowymi za

opóźnienie od kwoty 960,97 zł. (dziewięciuset sześćdziesięciu złotych i

dziewięćdziesięciu siedmiu groszy) od dnia 16 lipca 2016 r. do dnia 21

grudnia 2017 r.

2. zasądzone w punkcie 1 wyroku świadczenie rozkłada na następujące raty:

- osiem miesięcznych rat w kwotach po 120 (sto dwadzieścia) zł. każda z

nich, płatne do ostatniego dnia każdego kolejnego miesiąca począwszy od

stycznia 2018 r.,

- dziewiąta rata w kwocie 141,80 zł. (stu czterdziestu jeden złotych i

osiemdziesięciu groszy) płatna do dnia 30 września 2018 r.,

z tym zastrzeżeniem, że w przypadku uchybienia przez pozwaną w spłacie

kwoty odpowiadającej łącznej wysokości co najmniej dwóch rat, wymagalna

stanie się cała pozostała do spłaty należność, o której mowa w punkcie 1

orzeczenia, wraz z niezapłaconymi odsetkami naliczonymi od kwoty 960,97

zł. (dziewięciuset sześćdziesięciu złotych i dziewięćdziesięciu siedmiu

groszy) od dnia 16 lipca 2016 r. do dnia zapłaty.

3. zasądza od pozwanej E. P. na rzecz powoda (...)

Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego

Zamkniętego z siedzibą we W. kwotę 407 (czterystu siedmiu) zł.

z tytułu zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Pełnomocnik powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W. w pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie dnia 11 października 2016 r. wniósł o zasądzenie od pozwanej E. P. kwoty 960,97 zł. z odsetkami ustawowymi od dnia 16 lipca 2016 r. do dnia zapłaty oraz kwot: 24,23 zł., 5,03 zł. i 15 zł. bez odsetek, a ponadto o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w wysokości 30 zł. i kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu swojego żądania podniósł on, że powód jest funduszem inwestycyjnym utworzonym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (tj. (...) Zgodnie ze statutem powoda przedmiotem lokat funduszu są sekurytyzowane wierzytelności, które powód nabywa od innych podmiotów na podstawie umów cesji wierzytelności. Przedmiotowa wierzytelność została nabyta przez powoda w dniu 2015-10-29 na podstawie umowy przelewu wierzytelności zawartej przez powoda w trybie art. 509 § 1 k. c. zawartej ze spółką (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) sp. j. z siedzibą we W. („Zbywca wierzytelności”). Powód jako fundusz inwestycyjny zgodnie z art. 194 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, sporządził wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu inwestycyjnego, który został opatrzony pieczęcią spółki zarządzającej funduszem sekurytyzacyjnym oraz podpisany przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych funduszu. Przedmiotowa wierzytelność w stosunku do pozwanego, której powód dochodzi w niniejszym pozwie powstała w związku udzieleniem pozwanemu pożyczki pieniężnej przez Zbywcę wierzytelności, t. j. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) sp. j. z siedzibą we W., która jest instytucją pożyczkową w rozumieniu art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 126 poz. 715 z późn. zm), zawodowo trudniąc się udzielaniem pożyczek pieniężnych osobom fizycznym. Każda pożyczka jest udzielana po spełnieniu określonych warunków przez pożyczkobiorcę, a w szczególności w zakresie ustalenia i oceny zdolności kredytowej. Ocena taka jest dokonywana poprzez przedłożenie dokumentów m. in. zaświadczenia o dochodach oraz innych dokumentów, które są weryfikowane przez pracowników zbywcy wierzytelności co do prawdziwości i rzetelności. Zgodnie z przyjętą procedurą, w dniu 2015-01-07 roku pozwanemu została udzielona na podstawie zawartej na piśmie umowy pożyczki pieniężnej o nr (...) w kwocie 2607,97 zł. Pożyczka na podstawie zawartej umowy została wypłacona pozwanemu zgodnie z jego dyspozycją. Pozwany w zawartej umowie zobowiązał się spłacić kwotę pożyczki wraz z należnymi odsetkami i innymi kosztami w terminie do 2017-04-07 roku w 27 stałych miesięcznych ratach równych po 102.00 złotych każda. Termin wymagalności pierwszej raty upłynął w dniu 2015-02-07 roku. Termin spłaty każdej następnej rata pożyczki przypadającej do spłaty upływał każdego kolejnego 7 dnia miesiąca. Cała należność stała się wymagalna następnego dnia po 2016-07-15 roku. Zgodnie z zawartą umową zostały naliczone pozwanemu od należności głównej odsetki umowne (zwykłe) w wysokości 12,00 % (w sytuacji gdy oprocentowanie jest wyższe niż czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP oprocentowanie jest zmniejszane do tej wysokości), za okres od dnia wypłaty pożyczki do dnia jej wymagalności. Spłata tych odsetek umownych miała nastąpić wraz ze spłatą każdej raty kapitałowo - odsetkowej. Z uwagi na brak dokonania spłaty pożyczki w wysokości i w terminach określonych w umowie, od kwoty wymagalnej należności głównej raty rozpoczęto naliczanie pozwanemu odsetek umownych (karnych) wg. stopy procentowej równej czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku, za okres od dnia następującego po dniu wymagalności każdej raty kapitału. Łączna kwota naliczonych odsetek umownych zwykłych (za okres od dnia udzielania pożyczki do dnia wymagalności) oraz odsetek umownych karnych (za okres od dnia następnego po dniu wymagalności raty kapitału do dnia wypowiedzenia umowy pożyczki) nie przekracza łącznie odsetek maksymalnych, określonych w art. 359 § 2 k. c. W związku z niewykonaniem przez pozwanego postanowień zawartej umowy (zaległość w zapłacie co najmniej dwóch rat) wezwano na piśmie pozwanego w dniu 2016-04-20 roku do zapłaty zaległości pod rygorem wypowiedzenia umowy. W związku z nieuregulowaniem zaległości w terminie wskazanym w wezwaniu, w dniu 2016-05-25 roku przesłano do pozwanego listem poleconym za potwierdzeniem odbioru oświadczenie o warunkowym rozwiązaniu umowy pożyczki, za wypowiedzeniem z zachowaniem 1 miesięcznego okresu wypowiedzenia - pod warunkiem braku dokonania przez pozwanego spłaty zaległości w terminie wypowiedzenia. Z uwagi na fakt, iż pozwany nie dokonał w terminie wypowiedzenia umowy pożyczki spłaty zaległości, a tym samym został spełniony warunek wypowiedzenia umowy, zgodnie z postanowieniami umowy została ona rozwiązana za wypowiedzeniem. Od następnego dnia po rozwiązaniu umowy pożyczki, cała należność stała się w pełni wymagalna. Pozwany przed skierowaniem sprawy na drogę sądową został wezwany do dobrowolnego spełnienia świadczenia, poprzez przesłanie w dniu 2016-08-11 roku pisemnego wezwania do zapłaty, pod rygorem skierowania sprawy na drogę sądową. Wezwanie to pozostało jednak bez odpowiedzi pozwanego. Przez cały okres trwania umowy pożyczki pozwami dokonał jedynie częściowej spłaty w wysokości 1291 zł na rzecz swojego zobowiązania. W związku z niewykonaniem przez pozwanego postanowień zawartej umowy rozwiązano umowę pożyczkową i zażądano od pozwanego zapłaty kwoty całej należności postawionej w stan natychmiastowej wymagalności w wysokości 960,97 zł stanowiącej wypowiedzianą kwotę udzielonej pozwanemu pożyczki pieniężnej, kwoty odsetek umownych zwykłych w wysokości 24,23 zł. naliczonych za okres od dnia wypłaty kwoty pożyczki do dnia wypowiedzenia umowy pożyczkowej oraz odsetek umownych karnych w wysokości 5,03 zł. naliczonych od kwoty kapitału każdej z niezapłaconej w terminie rat za okres od następnego dnia po dniu wymagalności tej raty, do dnia wypowiedzenia umowy pożyczkowej. Ponadto powód domaga się zasądzenia od pozwanego zgodnie z zawartą z pozwanym umową oraz załączoną do niej tabelą opłat i prowizji zwrotu kosztów wysłanych monitów, wezwań do zapłaty oraz pozostałych działań windykacyjnych w łącznej kwocie 15,00 zł. Kwota ta stanowi zryczałtowaną wartość za wysłane do pozwanego monity i wezwania do zapłaty (w wysokości czterokrotności opłaty pocztowej za każdy monit) oraz zryczałtowaną opłatę za działania windykacyjne. Należne powodowi opłaty windykacyjne stały się wymagalne następnego dnia po ich wykonaniu. (k. 1 – 3).

Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie nakazem zapłaty z dnia 19 stycznia 2017 r. wydanym w postępowaniu upominawczym w sprawie VI Nc-e (...), nakazał pozwanej E. P., aby w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaciła powodowi kwotę łączną 1005,23 zł. w tym kwotę 960,97 zł. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 16 lipca 2016 r. do dnia zapłaty, i kwoty: 24,23 zł., 5,03 zł. i 15 zł. oraz kwotę 300 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu lub wniosła w tym okresie sprzeciw. (k. 4).

Pozwana E. P. wniosła w przepisanym terminie sprzeciw od w/w nakazu zapłaty, w którym wniosła o rozłożenie zasądzonego roszczenia na raty. (k. 4v).

W piśmie procesowym z dnia 20 listopada 2017 r. pełnomocnik pozwanego – podtrzymując żądanie pozwu – wyraził zgodę na rozłożenie pozwanej jej zadłużenia na raty, jednak w wysokości nie niższej niż 120 zł. miesięcznie. (k. 53).

Na rozprawie w dniu 18 grudnia 2017 r. pozwana E. P. oświadczyła, że nie kwestionuje obowiązku zapłaty dochodzonej od niej w niniejszej sprawie należności oraz, że jest w stanie zapłacić ją w ratach w wysokości po 120 zł. miesięcznie. (k. 57).

Sąd ustalił i zważył, co następuje.

Pozwana E. P. na rozprawie w dniu 18 grudnia 2017 r. oświadczyła, że nie kwestionuje obowiązku zapłaty dochodzonej od niej w niniejszej sprawie należności, wnosząc o jej rozłożenie na raty, tym samym przyznała ona fakt istnienia jej zobowiązania wobec strony powodowej w wysokości dochodzonej pozwem. Takie oświadczenie pozwanej należy uznać za przyznanie przez nią faktu istnienia w/w zobowiązania i jego wysokości, co powoduje, że - zgodnie z art. 229 k. p. c. - w/w przyznane przez pozwaną fakty nie wymagają dowodu, ponieważ przyznanie tych faktów przez pozwaną nie budziło wątpliwości Sądu.

Mając na uwadze powyższe ustalenia i rozważania Sąd – w punkcie 1 wyroku – zasądził od pozwanej E. P. na rzecz powoda (...) (...)we W. kwotę 1005,23 zł. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 960,97 zł. od dnia 16 lipca 2016 r. do dnia 21 grudnia 2017 r.

W punkcie 2 wyroku Sąd – na podstawie art. 320 k. p. c. – mając na uwadze zgodne stanowiska obu stron procesu, dotyczące rozłożenia dochodzonego roszczenia na raty i wysokości tych rat - zasądzone w punkcie 1 wyroku świadczenie rozłożył na następujące raty:

- osiem miesięcznych rat w kwotach po 120 zł. każda z nich, płatne do ostatniego dnia każdego kolejnego miesiąca począwszy od stycznia 2018 r.,

- dziewiąta rata w kwocie 141,80 zł., płatna do dnia 30 września 2018 r.,

z tym zastrzeżeniem, że w przypadku uchybienia przez pozwaną w spłacie kwoty odpowiadającej łącznej wysokości co najmniej dwóch rat, wymagalna stanie się cała pozostała do spłaty należność, o której mowa w punkcie 1 orzeczenia, wraz z niezapłaconymi odsetkami naliczonymi od kwoty 960,97 zł. od dnia 16 lipca 2016 r. do dnia zapłaty.

Rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 1 wyroku, zasądzające odsetki ustawowe za opóźnienie jedynie do dnia 21 grudnia 2017 r., a więc do dnia ogłoszenia wyroku w niniejszej sprawie, spowodowane jest rozłożeniem zasądzonego roszczenia – w punkcie 2 wyroku - na raty.

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 22 września 1970 r., podjętej w sprawie III PZP 11/70, wyraził – podzielany przez skład Sądu orzekający w niniejszej sprawie – pogląd, iż rozkładając z mocy art. 320 k. p. c. zasądzone świadczenia pieniężne na raty, sąd nie może - na podstawie tego przepisu - odmówić przyznania wierzycielowi żądanych odsetek za okres do dnia wydania wyroku zasądzającego świadczenie, a rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma jednak ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat.

Łączna suma kwot rat, na które została rozłożona zasądzona w punkcie 1 wyroku należność, wynosi 1101,80 zł. [(120 zł. x 8 rat) + 141,80 zł.] i na tą kwotę składa się suma należności głównej, zasądzonej w punkcie 1 wyroku, w kwocie 1005,23 zł. i określonych kwotowo odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 960,97 zł. za okres od dnia 16 lipca 2016 r. do dnia 21 grudnia 2017 r., t. j. kwoty 96,57 zł.

W punkcie 3 wyroku Sąd orzekł, mając na uwadze wynik sprawy, zgodnie z art. 98 § 1 i § 3 k. p. c. w zw. z art. 99 k. p. c., zasądzając od pozwanej na rzecz powoda z tytułu zwrotu kosztów procesu kwotę 407 zł., na którą to kwotę składają się: kwota 360 zł., stanowiąca – zgodnie z § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1804 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w dacie wniesienia w niniejszej sprawie pozwu - minimalną stawkę wynagrodzenia pełnomocnika powoda, będącego radcą prawnym, przy wartości przedmiotu sprawy od 500 zł. do 1500 zł., kwota 30 zł. stanowiąca zwrot uiszczonej przez stronę powodową opłaty sądowej oraz kwota 17 zł. z tytułu zwrotu uiszczonej przez stronę powodową opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa.