Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 grudnia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Magdalena Marczyńska

Protokolant st. sekr. sądowy Alicja Jesion

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2017 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku M. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania M. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 19 lipca 2017 r. sygn. (...)

oddala odwołanie.

VU 863/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 lipca 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił wnioskodawczyni M. C. prawa do emerytury, podnosząc, że wnioskodawczyni na 15 lat wymaganych okresów składkowych i nieskładkowych wykazała jedynie 14 lat 3 miesiące i 10 dni stażu ubezpieczeniowego.

Od decyzji tej M. C. odwołała się w dniu 31 lipca 2017 roku. Podniosła, że spełnia kryterium wieku, bowiem ukończyła 70 lat. Ponadto ZUS nie uwzględnił przy ustalaniu okresów składkowych i nieskładkowych pełnego okresu wychowywania dzieci. Przyjął bowiem, że okres ten to 2 lata, 5 miesięcy i 2 dni, a więc jest to okres zbyt niski w stosunku do realnego okresu przeznaczonego na wychowanie dzieci. Wreszcie wnioskodawczyni podniosła, że ustawa emerytalna jest krzywdząca dla osób urodzonych przed 1 stycznia 1949 roku, wymagając wykazania 15-letniego stażu ubezpieczeniowego, a ponadto wnioskodawczyni jest osobą schorowaną, nie posiadającą żadnych źródeł dochodu.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. C., urodzona w dniu (...), złożyła w dniu 13 lipca 2017 roku wniosek o przyznanie prawa do emerytury. Wnioskodawczyni nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

(dowód: wniosek o emeryturę, k. 1 – 3 - w aktach ZUS)

W okresie od 28 października 1962 roku do 31 maja 1967 roku wnioskodawczyni pracowała w gospodarstwie rolnym rodziców. Następnie od 1 czerwca 1967 roku do 29 grudnia 1973 roku była zatrudniona w (...) Zakład w M..

W dniu 26 września 1969 roku wnioskodawczyni urodziła dziecko, a kolejne dzieci urodziła: w dniu 12 marca 1971 roku, w dniu 26 grudnia 1974 roku i w dniu 21 czerwca 1988 roku.

Od 27 marca 1990 roku do 30 listopada 1990 roku wnioskodawczyni otrzymała zasiłek dla bezrobotnych.

(dowód: świadectwo pracy k. 5, odpisy skrócone aktu urodzenia k. 7, 9, wyciągi z aktów urodzenia k. 8, oświadczenie k. 10, protokoły zeznań świadków k. 11-12, informacja (...) (...) k. 14, zaświadczenie k. 16 – w aktach ZUS)

Powyższe okresy stanowią 7 lat, 3 miesiące, 4 dni okresów składkowych, 4 lata, 7 miesięcy i 4 dni okresów uzupełniających oraz 2 lata, 5 miesięcy i 2 dni okresów nieskładkowych, po ograniczeniu do 1/3 okresów składkowych. Łącznie ww. okresy stanowią 14 lat i 3 m-ce i 10 dni.

(dowód: karta przebiegu zatrudnienia k. 18 – w aktach ZUS)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczym jest nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2017 roku, poz. 1383 ze zm.), zwanej dalej ustawą w brzmieniu na dzień wydania zaskarżonej decyzji, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki: 1) osiągnęli wiek emerytalny określony w ust. 2 albo 3 oraz 2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 27a. Wiek emerytalny dla kobiet wynosi co najmniej 60 lat (art. 27 ust. 2 ustawy).

W myśl natomiast art. 28 ustawy (w brzmieniu dnia 30 września 2017 roku, a więc na dzień wydania decyzji) ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku, którzy nie osiągnęli okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2, przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki: osiągnęli wiek emerytalny, o którym mowa w art. 27 ust. 2 i 3 (pkt 1) oraz mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 15 lat dla kobiet i co najmniej 20 lat dla mężczyzn (pkt 2).

Nie ma sporu co do tego, że wnioskodawczyni osiągnęła wiek emerytalny. Nie osiągnęła jednak wymaganego przez ustawę okresu składkowego i nieskładkowego, a argumenty podniesione przez wnioskodawczynię w odwołaniu nie mogą odnieść spodziewanego przez nią skutku.

Niesporne jest, bo przecież nie kwestionuje tego organ rentowy, że wnioskodawczyni dłużej opiekowała się dziećmi, niż przyjęty przez ZUS okres nieskładkowy. Nie można jednak uwzględnić okresu dłuższego z tego tytułu, niż 2 lata, 5 miesięcy i 2 dni. Wynika to jasno z treści przepisu art. 5 ust. 2 ustawy. Stanowi on, że przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz obliczaniu ich wysokości okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych. Wnioskodawczyni wykazała 7 lat, 3 miesiące, 4 dni okresów składkowych, a zatem organ rentowy prawidłowo okresy nieskładkowe ograniczył do 1/3 ww. okresów składkowych.

Nie może także odnieść skutku twierdzenie wnioskodawczyni, że przepisy ustawy, określające przesłanki nabycia przez nią, jako osobę urodzoną przez dniem 1 stycznia 1949 roku, są niesprawiedliwe, a nadto jest ona pozbawiona dochodu, a więc prawo do emerytury powinno zostać jej przyznane. Przepisy z zakresu ubezpieczeń społecznych, regulujące między innymi kwestię nabycia prawa do emerytury, mają charakter bezwzględnie obowiązujący, a ich rozszerzająca wykładnia nie jest dopuszczalna. Ubezpieczony nabywa prawo do określonego świadczenia tylko i włącznie w takim przypadku, gdy spełnia wszelkie przewidziane przez ustawodawcę wymogi. Względy pozanormatywne związane z zasadami współżycia społecznego oraz sprawiedliwości społecznej nie mogą stanowić podstawy wydania przez organ rentowy decyzji o przyznaniu prawa do świadczenia (por. Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 18 września 2013 roku, III AUa 134/13).

Z tych wszystkich względów, Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.