Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Otwocku – III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Dariusz Ciulkiewicz

Protokolant: Ewa Wilczyńska

po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2017 r. w Otwocku

sprawy z powództwa z powództwa małoletniej A. K. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego M. K.

przeciwko D. S.

o alimenty

1.  1. zasądza od D. S. tytułem alimentów na rzecz małoletniej A. K. ur. (...) począwszy od dnia 13.07.2017r. kwotę po 700 (siedemset) złotych miesięcznie płatną do rąk matki małoletniej M. K. w terminie do dnia 10 każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  wyrokowi w pkt. 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

4.  zasądza od D. S. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Otwocku kwotę 420 (czterysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od której zwolniona była powódka.

Sygn. akt. III RC 115/17

UZASADNIENIE

M. K. przedstawicielka ustawowa małoletniej A. K. pozwem, który wpłynął w dniu 15 maja 2017 roku wniosła o zasądzenie alimentów od D. S. na rzecz małoletniej powódki w kwocie po 800 złotych miesięcznie. Nadto wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 500 zł. z tytułu kosztów wyprawki dla dziecka. Uzasadniając swoje żądanie M. K. wskazała, że D. S. nieregularnie partycypował w kosztach utrzymania swojej małoletniej córki, a nadto przekazane przez niego kwoty były niewystarczające do pokrycia kosztów utrzymania małoletniej powódki. Koszty utrzymania dziecka ponosi wyłącznie matka. M. K. wniosła o udzielenie zabezpieczenie powództwa przez zobowiązanie pozwanego do łożenia na rzecz córki alimentów w kwocie po 500 zł. miesięcznie. Postanowieniem z dnia 18 maja 2017 roku Sąd zobowiązał D. S. na czas trwania postępowania do łożenia na koszty utrzymania małoletniej A. K. kwoty po 400 –zł. miesięcznie. Na rozprawie w dniu 13 lipca 2017 roku pozwany D. S. uznał powództwo do kwoty 400 zł-500 zł miesięcznie. Przedstawicielka ustawowa powódki podtrzymała dotychczasowe stanowisko.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia A. K. pochodzi z nieformalnego związku (...). Strony tworzyły związek do lipca 2016 roku. Małoletnia urodziła się (...). Pozwany D. S. zatrudniony jest na podstawie umowy na czas określony od 3 kwietnia 2017 roku do 31 marca 2018 roku na cały etat na stanowisku kucharza w hotelu (...) w W.. Otrzymuje wynagrodzenie za wykonywaną pracę w kwocie średnio 2 225, 82 zł. netto.W 2016 roku pozwany wykazał dochód po odliczeniach w kwocie 28 389,56 zł. D. S. zamieszkuje wraz ze swoimi rodzicami i młodszym bratem. Nie partycypuje w kosztach utrzymania gospodarstwa domowego. Jedynie sporadycznie kupuje produkty żywnościowe do domu za kwotę 20-50 zł. Na koszty utrzymania pozwanego składa się opłata za abonament telefoniczny w kwocie 65 zł miesięcznie, bilet na komunikacje miejską 200 zł miesięcznie oraz koszty paliwa do samochodu ok. 300 zł w miesiącu. Pozwany na wyżywienie przeznacza kwotę 200-250 zł miesięcznie. D. S. posiada oszczędności w kwocie ok. 7000 zł. Pozwany nie posiada innych osób na swoim utrzymaniu, regularnie wywiązuje się z zabezpieczenia alimentów. Po narodzeniu małoletniej A. K., rodzice pozwanego przekazali na rzecz powódki i jej matki kwotę ok. 1500 zł celem dokonania zakupu niezbędnych rzeczy dla dziecka. Pozwany przekazał M. K. kwotę 700 zł na chrzest córki, w grudniu 2016 roku na Ś. przekazał kwotę 250 zł., w marcu 2017 roku kwotę 300 zł. Nadto pozwany założył lokatę dla córki. Pozwany kontaktuje się z córka , ale są to kontakty głównie raz na dwa tygodnie. M. K. jest osobą bezrobotną. Utrzymuje się z zasiłku macierzyńskiego w kwocie 1000 zł miesięcznie, świadczenia 500 + oraz świadczenia rodzinnego w kwocie 95 zł miesięcznie. M. K. w okresie od 1 marca do 7 lipca 2017 roku otrzymała świadczenia w łącznej wysokości 8476,30 zł. Na kwotę tę złożyły się zasiłek rodzinny w łącznej wysokości 380,-zł., jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia dziecka w kwocie 1000,-zł., dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu urodzenia dziecka w kwocie łącznej 1000.-zł., dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka w łącznej kwocie 193, zł., świadczeń rodzicielskich w łącznej wysokości 3935,50 zł., świadczeń wychowawczych w łącznej wysokości 1967,80 zł. M. K. wraz z małoletnią córką zamieszkuje u swoich rodziców. Partycypuje w kosztach utrzymania wspólnego gospodarstwa domowego przeznaczając na ten cel kwotę po 200 zł miesięcznie. Na utrzymanie małoletniej A. K. przedstawicielka ustawowa przeznaczać ma kwoty: 400 zł miesięcznie na pampersy, mleko modyfikowane-600 zł miesięcznie, 200 zł na ubranka, butelki i smoczki dla dziecka. Ponadto dochodzą koszty lekarstw jak i szczepionek ( ostatnia szczepionka to wydatek 150 zł). Matka szacuje, iż na koszty utrzymania dziecka przeznacza ok. 2000 zł. miesięcznie. Na swoje potrzeby M. K. szacuje, że przeznacza kwotę ok. 400 zł miesięcznie. Małoletnia A. K. ma obecnie 5 miesięcy.

Powyższy stan faktyczny Sad ustalił na podstawie zeznań stron: M. K. k. 29-29v akt, D. S. k. 29 v-30 akt , nagranie CD k. 31 akt oraz dołączonych do akt sprawy dokumentów w postaci: aktu urodzenia małoletniej k. 2 akt, zeznania Pit pozwanego za rok 2016 k. 17-18 akt, zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach pozwanego k. 19 akt, potwierdzenia przelewów dokonanych przez pozwanego k. 20-25 akt, zaświadczenie z Urzędu Pracy dot. M. K. k. 28 akt, zaświadczenie o świadczeniach socjalnych M. K. k. 27 akt.

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 133 § 1 Ustawy kodeks rodzinny i opiekuńczy, rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Niezdolne do samodzielnego utrzymania się dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, którzy obowiązani są podzielić się z nimi nawet bardzo skromnymi dochodami. Zaspokojenie przez rodziców potrzeb dzieci powinno – w razie konieczności – nastąpić nawet kosztem substancji ich majątku.

Rozpatrując kwestię alimentacji małoletniego dziecka przez jego rodzica, Sąd musi mieć na względzie normę art. 135 § 1 k. r. i op. , która stanowi, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Wskazać należy, iż pozwany w chwili obecnej w sposób niewystarczający łoży na rzecz swojego dziecka. Niewątpliwym jest, iż znaczne koszty utrzymania małoletniej jak również osobistego jej wychowania obciążają matkę dziecka. Możliwości zarobkowe pozwanego związane z wykonywaną pracą utrzymują się na poziomie ok. 2200 zł miesięcznie. Istotnym jest, że pozwany nie posiada żadnych innych osób na swoim utrzymaniu, zamieszkuje wraz z rodzicami i rodzeństwem oraz nie partycypuje w kosztach utrzymania gospodarstwa domowego. Jego koszty utrzymania są nieduże, co pozwala mu na zgromadzenie oszczędności, co pozwany wskazał. Ponadto wskazać należy, że D. S. nie doposaża swojej córki w żaden inny sposób. Sporadyczne przypadki zakupu mleka czy ubranek nie mogą stanowić w pełni realizacji potrzeb dziecka i wpływać na wysokość orzeczonych alimentów. Sąd zgodził się natomiast z faktem, iż koszty wyprawki małoletniej A. K. zostały zaspokojone i zrealizowane. Co prawda sam pozwany nie przekazał na ten cel żadnych środków finansowych, jednak jego rodzice przekazali M. K. odpowiednie środki finansowe, co sama przedstawicielka ustawowa potwierdziła w swoich zeznaniach. Zgodzić się należy z zeznaniami M. K. w zakresie wskazanych kosztów utrzymania małoletniej powódki co do zakupu żywności, środków higienicznych takich jak pampersy, czy kosztów szczepienia czy ubranek. Są to koszty niezbędne dla dziecka w tym wieku i ich wysokość mieści się w kwocie ok. 1200 zł. miesięcznie. Zdaniem Sądu koszty te w kwocie łącznej nie przekraczają w skali miesiąca kwoty 2000 zł. jak wskazywała M. K.. Nadto w tym zakresie matka powódki nie przedstawiła żadnych dowodów potwierdzających, iż faktycznie ponosi koszty utrzymania dziecka we wskazywanej wysokości.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd na podstawie art. 133 i 135 k.r. i op. uznał, iż pozwany winien łożyć na utrzymanie małoletniej A. K. tytułem alimentów kwotę po 700,- zł miesięcznie. Ustalając wysokość alimentów Sąd brał pod uwagę zarówno usprawiedliwione potrzeby dziecka jak i możliwości zarobkowo-majątkowe pozwanego. W ocenie Sądu przyznana kwota alimentacyjna jest częścią kosztów utrzymania dziecka, przy uwzględnieniu okoliczności, iż osobiście dzieckiem zajmuje się jego matka. W pozostałej części Sąd oddalił powództwo.

Sąd zasądził od D. S. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Otwocku kwotę 420,- zł. tytułem zwrotu opłaty sadowej, od której zwolniona była powódka, co znajduje swoje uzasadnienie w art. 98 § 1 Ustawy kodeks postępowania cywilnego w zw. z art. 113 ust. 1 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.