Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1089/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Jolanta Krzywonos

Protokolant:

st. sekr. sądowy Maria Misiuda

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2017 r.

sprawy J. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania J. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 19 lipca 2017

znak : EPOM/20/035165281

oddala odwołanie

Sygn. akt IV U 1089/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 grudnia 2017 r.

Decyzją z dnia 19 lipca 2017r. znak: EPOM/20/035165281 Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił wnioskodawcy J. G. prawa do emerytury pomostowej uznając, iż nie spełnia on wymogów do uzyskania dochodzonego świadczenia. Powołując się na przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2016, poz. 887 ze zm.) oraz ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych ( Dz. U. 2015r., poz. 965 ze zm.) przytoczył warunki uzyskania emerytury pomostowej i stwierdził, iż wnioskodawca nie spełnia warunków do jej przyznania, albowiem nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat, po dniu 31.12.2008r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych oraz nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą.

Od powyższej decyzji odwołał się wnioskodawca wnosząc o jej uchylenie i przyznanie mu prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu odwołania J. G. przedstawiał przebieg swojej pracy zawodowej wskazując na warunki w jakich ją wykonywał.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wniósł o jego oddalenie. Powielając twierdzenia zawarte w zaskarżonej decyzji raz jeszcze podkreślił, iż wnioskodawca nie spełnia wszystkich przesłanek przyznania prawa do emerytury pomostowej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Wnioskodawca J. G. urodził się w dniu (...)

W dniu 23 lutego 2017r. wnioskodawca złożył w ZUS wniosek o przyznanie prawa do emerytury pomostowej. Do wniosku dołączone były dokumenty obrazujące staż pracy wnioskodawcy w tym ogólne świadectwa pracy oraz świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. Wnioskodawca przedstawił też zaświadczenie, że od dnia 2 czerwca 2014 r. pozostaje w zatrudnieniu w (...) S. A. Sp. k. w W., na podstawie umowy o pracę.

ZUS ostatecznie ustalił dla wnioskodawcy łączny okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 37 lat 7 miesięcy i 17 dni oraz 1 rok 4 miesiące i 12 dni okresów zatrudnienia w szczególnych warunkach.

J. G. pozostaje w zatrudnieniu w (...) S. A. Sp. k. w W. od 2 czerwca 2014r. i jest zatrudniony do chwili obecnej.

W oparciu o zgromadzone dokumenty organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję odmawiającą w/w prawa do świadczenia.

(dowód: dokumentacja w aktach ZUS w tym zaświadczenie (...) S. A. Sp. k. w W. )

Powyższy stan faktyczny wynika wprost z dokumentów zalegających w aktach ZUS i nie był przedmiotem sporu między stronami.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Istotą sporu w przedmiotowej sprawie pozostawało ustalenie uprawnień J. G. do emerytury pomostowej uregulowanej w przepisach ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych.

Zgodnie z treścią przepisu art. 4 w/w ustawy prawo do emerytury pomostowej, przysługuje pracownikowi , który spełnia łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Powyższe przesłanki do nabycia prawa do emerytury pomostowej muszą być spełnione łącznie przez ubezpieczonego. Podkreślił to w szczególności Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 kwietnia 2012 r. sygn. akt III AUa 252/12, Lex nr 1164689, który wskazał, że przesłanki nabycia prawa do emerytury na podstawie przepisów o emeryturach pomostowych muszą być spełnione łącznie, co oznacza, że brak choćby jednego z tych warunków powoduje niemożność nabycia uprawnień emerytalnych. W okolicznościach niniejszej sprawy bezsporne było, że zarówno na dzień wydawania zaskarżonej decyzji jak i na dzień wyrokowania wnioskodawca pozostawał od 2 czerwca 2014r. w zatrudnieniu w (...) S. A. Sp. k. w W. i nie nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy. Rozwiązanie tego stosunku pracy jest jednak w myśl wyżej powołanego art. 4 pkt. 7 ustawy o emeryturach pomostowych warunkiem niezbędnym do nabycia prawa do emerytury pomostowej.

Skoro wnioskodawca nie spełnił warunku niezbędnego do przyznania emerytury pomostowej w postaci rozwiązania stosunku pracy, zbędne było badanie pozostałych kwestii spornych. Sam fakt nierozwiązania stosunku pracy uniemożliwiał bowiem przyznanie wnioskodawcy prawa do emerytury pomostowej.

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych roszczenie o świadczenie wyprzedza roszczenie o ustalenie, skutkiem czego nie jest możliwe wydanie wyroku ustalającego istnienie którejś z przesłanek prawa do świadczenia. Poczynienie takich ustaleń w niniejszym postępowaniu nie miałoby wpływu na wynik ponownego postępowania przed Sądem Ubezpieczeń Społecznych, albowiem Sąd nie jest związany ustaleniami faktycznymi i poglądami prawnymi wyrażonymi w uzasadnieniu zapadłego orzeczenia.

Mając powyższe na uwadze wobec bezzasadności odwołania wnioskodawcy od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. z dnia 19 lipca 2017 r., Sąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.