Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 sierpnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący S.S.R. Anna Glijerska-Socha

Protokolant Ewa Modlińska

Przy udziale Asesora Prokuratury Rejonowej w Wałbrzychu D. S.

po rozpoznaniu w dniach 15 lutego 2017r., 29 marca 2017r. i 11 sierpnia 2017r.

sprawy R. S.

urodz. (...) w R.

syna M. i A. z domu Z.

oskarżonego o to, że :

w sierpniu 2008 roku w W. B., w miejscowości B., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru groził A. K.pozbawieniem życia, pobiciem oraz wrzuceniem do rzeki, przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostanie spełnione

to jest o czyn z art. 190§1 kk w zw. z art. 12 kk

I oskarżonego R. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, to jest występku z art. 190§1 kk w zw. z art. 12 kk i za czyn ten na podstawie art. 190§1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki poniesione przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania i wymierza mu opłatę w wysokości 120 (stu dwudziestu) zł.

Sygnatura akt III K 746/16

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono

następujący stan faktyczny:

K. I.i pokrzywdzona A. K.są znajomymi. K. I.w 2008 roku wyjechała do W. B.a po jakimś czasie dołączył do niej ówczesny chłopak I. P., którego także znała A. K.. W między czasie K. I.rozstała się z I. P.i związała z oskarżonym R. S..W okresie czerwca lipca 2008r. A. K.przyjechała do K. I.zamieszkującej w miejscowości B.w celu znalezienia pracy. A. K.po przyjeździe do W. B.zatrzymała się u K. I.i mieszkała razem z nią w pokoju, w tym czasie poznała R. S.. Po jakimś czasie A. K.wynajęła inne mieszkanie w tej samej kamienicy za pośrednictwem znajomego K. I., którym był brat T. O.. Początkowo relacje oskarżonego i A. K.układały się dobrze. Oskarżony na początku znajomości pomagał A. K.w załatwianiu formalności związanych ze znalezieniem pracy.

Dowód:

zeznania świadka T. O. /k- 188/

zeznania świadka K. I. /k- 248/

zeznania świadka A. K. /k- 8, 9, 15, 148-150 /

W sierpniu 2008 roku A. K.dowiedziała się od I. P., że został pobity przez R. S.. Pokrzywdzona widziała wówczas obrażenia na ciele I. P., który był wystraszony i powiedział jej, że oskarżony R. S.i jego znajomi „polują” na niego. A. K.przekazała K. I.informację o pobiciu I. P.przez oskarżonego z prośbą o interwencję i od tego czasu oskarżony R. S.zaczął się jej odgrażać . Po rozmowie z K. I.oskarżony R. S.w sierpniu 2008r. wielokrotnie dzwonił do pokrzywdzonej A. K.i wyzywając ją „ (...):” groził jej , że wywiezie ją i wyrzuci jak szmatę , że z nią stanie się to samo co z I.i mówiąc od niej „(...)zginiesz”. Pokrzywdzona w sierpniu 2008r. odebrała kilka takich telefonów od oskarżonego R. S.z pogróżkami. W tym samym miesiącu, gdy A. K.mijała oskarżonego przypadkiem na ulicy powiedział jej cześć , po czym tego samego dnia znów do niej dzwonił i jej groził mówiąc, że już po nią jedzie. Pokrzywdzona obawiając się oskarżonego natychmiast po tej rozmowie wyszła z domu i schowała się w bramie naprzeciwko , skąd obserwowała jak do kamienicy gdzie wynajmowała mieszkanie przyjechał oskarżony R. S.wraz z kolegami, po czym wszedł do bramy a następnie odjechał . Wówczas pokrzywdzona natychmiast pobiegła się spakować, zadzwoniła do swojej koleżanki P. B.i poprosiła ją o przenocowanie i jednocześnie zarezerwowała bilet do P.na wrzesień 2008r. przekazując K. I., że jest już w P., gdyż nadal obawiała się oskarżonego. We wrześniu A. K.wróciła do P. i w 2009r. wezwana na komisariat Policji w celu przesłuchania na okoliczność zdarzeń z udziałem oskarżonego R. S.opowiedziała o groźbach kierowanych wobec niej przez oskarżonego R. S.i złożyła wniosek o jego ściganie .

Dowód

zeznania świadka A. K. /k- 8, 9, 15, 148-150 /

W maju 2015r. w Prokuraturze Rejonowej w Wałbrzychu zostało zainicjowane postępowanie przez pokrzywdzonego I. P. przeciwko R. S. o czyny z art. 158§1 kk, art. 189§1 kk i inne, art. 280§2 kk i inne popełnione na szkodę I. P. , które zakończyło się prawomocnym wyrokiem wydanym przez Sąd Okręgowy w Świdnicy z dnia 22 marca 2016r. sygn. akt III K 167/15 .

Dowód:

notatka urzędowa wraz z kserokopiami części materiałów z postepowania Prokuratury Rejonowej w Wałbrzychu sygn. akt 1 Ds. 996/09 k- 404-438 akt tej sprawy k- 189- 223

dane o karalności oskarżonego /k- 129-130 /

odpis wyroku Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 22 marca 2016r./k- 81-82/

Oskarżony R. S. był dotychczas karany sądownie .

Dowód:

dane o karalności oskarżonego /k- 129-130 /

odpis wyroku Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 22 marca 2016r./k- 81-82/

Oskarżony R. S.słuchany przed Sądem na rozprawie głównej nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu wskazując, że z racji upływu czasu nie pamięta szczegółów zdarzenia oraz, że pokrzywdzoną A. K.widział dwa razy i zawsze w obecności K. I.. Nadto oskarżony podał, że pomagał pokrzywdzonej podczas jej pobytu w W. B.w sprawach urzędowych , nigdy nie kontaktował się z nią telefonicznie i nie znał jej numeru telefonu. Oskarżony wskazał, że pokrzywdzona , która była emocjonalnie związana z I. P.miała potwierdzić jego zeznania składane przeciwko oskarżonemu w postępowaniu przed Sądem Okręgowym w Świdnicy.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zważył, co następuje:

Sprawstwo i wina oskarżonego R. S. co do popełnienia zarzucanego mu czynu nie budzi żadnych wątpliwości . Oskarżyciel publiczny w postępowaniu prowadzonym przed Sądem Rejonowym w Wałbrzychu w trybie kontradyktoryjnym udowodnił tezę aktu oskarżenia zaś oskarżony nie przedstawił dowodów przeciwnych, które podważałyby stanowisko prokuratora . Na sprawstwo oskarżonego R. S. wskazują zeznania świadka A. K. . Zeznania te są logiczne, jednolite i konsekwentne na całym etapie postępowania . Świadek w postępowaniu przygotowawczym w sposób szczegółowy i spójny wskazała okoliczności zdarzeń ich tło, zachowanie się oskarżonego i wypowiadane przez tegoż słowa do niej skierowane . Zeznania te potwierdziła w toku przesłuchania przed Sądem Rejonowym w Wałbrzychu .W ocenie Sądu przedstawione przez świadka A. K. relacje ze zdarzeń są wiarygodne. Zdaniem Sądu świadek nie ma żadnej motywacji by bezpodstawnie obciążać oskarżonego. Pominięcie przez świadka w toku swobodnych zeznań przed Sądem pewnych szczegółów wynika ze znacznego upływu czasu jaki minął od tych zdarzeń a także z postawy pokrzywdzonej, która przed Sądem nie ukrywała, że chce zapomnieć o tych przykrych dla niej doświadczeniach i już do nich nie wracać . Wskazać przy tym należy, że świadek potwierdziła odczytane jej na rozprawie głównej przez prokuratora zeznania złożone uprzednio w niniejszej sprawie . Zeznania świadka R. I. i D. I. oraz zeznania świadka T. O. nie wnoszą do sprawy okoliczności istotnych. Zeznania świadka K. I. Sąd uznał za wiarygodne w zakresie w jakim korelują z zeznaniami świadka A. K. natomiast za niewiarygodne Sąd uznał te zeznania K. I., w których zaprzeczała by miała jakąkolwiek wiedzę co do zachowania się oskarżonego wobec I. P. . Wskazać należy, iż zeznania tego świadka pozostają w sprzeczności z zeznaniami świadka A. K. a nadto świadek K. I. zdaniem Sądu jako była dziewczyną oskarżonego ma w ocenie Sądu interes w tym by zeznawać na jego korzyść . Stanowisko oskarżonego R. S. w zasadzie ogranicza się do zaprzeczenia swojemu sprawstwu odnośnie zarzucanego mu czynu . Taką postawę oskarżonego Sąd potraktował jako przyjętą linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej.

Zgromadzone w sprawie dowody w sposób jednoznaczny wskazują, iż oskarżony R. S. swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 190§1 kk. Przepis art. 190§1 kk. stanowi, iż karze w nim przewidzianej podlega ten, kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona . Pokrzywdzona A. K. od początku toczącego się postępowania konsekwentnie wskazywała, że obawiała się gróźb wypowiadanych przez oskarżonego. Wskazać przy tym należy, iż mając na względzie okoliczności i sposób wyrażenia gróźb, agresję słowną oskarżonego wobec pokrzywdzonej oraz tło tych zdarzeń jak również zachowanie oskarżonego wobec I. P./ co zostało potwierdzone prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 22.03.2016r. sygn. akt III K 167/15 / , groźby oskarżonego kierowane do pokrzywdzonej mogły obiektywnie uzasadniać realną obawę, iż będą spełnione. Sąd przyjął, iż oskarżony R. S. działał w warunkach art. 12 kk albowiem kierowane do pokrzywdzonej groźby były przez oskarżonego wypowiadane przez krótki okres czasu ze z góry powziętym zamiarem o czym świadczą przywołane w ustaleniach faktycznych okoliczności przedmiotowe i podmiotowe .

W chwili czynu oskarżonemu R. S. należy przypisać winę albowiem okoliczności ją wyłączające nie zachodzą.

Wymierzając oskarżonemu R. S. karę sąd wziął pod uwagę znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu o czym świadczy agresywny sposób zachowania oskarżonego oraz dotychczasową karalność , co potraktował jako okoliczności obciążające. Sąd nie dopatrzył się przy tym żadnych okoliczności łagodzących. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu R. S. kara 6 miesięcy pozbawienia wolności jest współmierna zarówno do stopnia zawinienia oskarżonego jak i społecznej szkodliwości czynu, uwzględnia sposób działania oskarżonego, właściwości i warunki osobiste sprawcy i jego osobowość. Ponadto sąd uwzględnił cele zapobiegawcze i wychowawcze, które orzeczona kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa – mając na uwadze przede wszystkim lokalne środowisko oskarżonego. Bacząc na wyżej wymienione okoliczności oraz prewencyjne oddziaływanie kary wymierzona kara jawi się jako sprawiedliwa. Sąd nie zastosował wobec oskarżonego dobrodziejstwa w postaci warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności uznając, iż nie będzie to wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów kary. Oskarżony jest sprawcą zdemoralizowanym o czym świadczy zarówno charakter czynu jak i jego dotychczasowy sposób życia, w tym karalność za czyny popełnione na szkodę I. P. wobec czego brak jest podstaw do uznania, że będzie przestrzegał porządku a co za tym idzie przyjęcia pozytywnej prognozy kryminologicznej. W tej sytuacji konieczne jest oddziaływanie na oskarżonego R. S. w toku wykonywania kary pozbawienia wolności . O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 627 kpk zaś o opłacie na podstawie art. 2 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych .