Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 4 stycznia 2018r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

na rozprawie

sprawy z wniosku U. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J.

o rentę

w związku z odwołaniem od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J. z dnia 27/07/2017r. znak (...)

postanawia :

I.  uchylić zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J. z dnia 27/08/2017 r. znak (...) i sprawę przekazać do rozpoznania organowi rentowemu,

II.  umorzyć postępowanie.

Sygn. akt IV U 1038/17

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 4 stycznia 2018 r.

Decyzją z dnia 27 lipca 2017r., znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 887 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 9 marca 2017 r. odmówił wnioskodawczyni U. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że wnioskodawczyni odmawia się prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 3 lipca 2017 r. uznała, że nie jest ona niezdolna do pracy. Podkreślono ponadto, że wnioskodawczyni w ostatnim dziesięcioleciu przed złożeniem wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy udowodniła łączny staż pracy 3 lata 3 miesiące i 4 dni w tym 2 lata 5 miesięcy i 10 dni okresów składkowych oraz 9 miesięcy i 24 dni okresów nieskładkowych ( po ograniczeniu do 1/3 okresów składkowych).

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła wnioskodawczyni U. K. domagając się przyznania jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wskazała, że orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS, na którym oparł się organ rentowy wydając zaskarżoną decyzje jest dla niej krzywdzące albowiem nie uwzględnia, wynikającego z przedłożonej dokumentacji lekarskiej, jej rzeczywistego stanu zdrowia. Odwołująca podkreślała, że przebyła już 4 artroskopie kolan oraz operacje kręgosłupa ( podczas której wstawiono jej na stałe metalowy implant), a ponadto cierpi na zespół reynauda, przewlekłe zapalenie rwy kulszowej i barkowej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

U. K. urodziła się (...) W dniu 9 marca 2017 r. złożyła wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

Orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 18 maja 2017 r. wnioskodawczyni została uznana za częściowo niezdolną do pracy do 30 listopada 2017r. Lekarz ocenił, że niezdolność ta pozostaje w związku ze stanem narządu ruchu, a dokładnej daty jej powstania nie da się ustalić. Odmienne stanowisko zajęła Komisja Lekarska ZUS bowiem orzeczeniem z dnia 3 lipca 2017 r. uznała, iż wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy.

Dowód: dokumentacja w aktach organu rentowego

W celu ustalenia stanu zdrowia wnioskodawczyni, w szczególności czy jest ona całkowicie czy częściowo niezdolna do pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji, od kiedy powstała ta niezdolność oraz czy ma ona charakter trwały czy okresowy, Sąd Okręgowy dopuścił i przeprowadził dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu neurologii i ortopedii.

Biegły sądowy z zakresu neurologii w opinii z dnia 17 października 2017r., na podstawie badania klinicznego oraz analizy dostępnej dokumentacji medycznej, stwierdził, że stopień naruszenia sprawności organizmu U. K. z uwzględnieniem stanu narządu ruchu daje podstawy warunkujące dalszą częściową niezdolność do pracy od czasu zakończenia świadczenia rehabilitacyjnego do końca 2017 r. Wnioskodawczyni prezentuje istotne kliniczne deficyty i ograniczenia funkcjonalne, które stanowią przeszkodę zdrowotną i powodują długotrwałą niezdolność do pracy przy uwzględnieniu posiadanych kwalifikacji zawodowych. W ocenie biegłego wnioskodawczyni wymaga intensyfikacji terapii i diagnostyki.

Dowód: opinia biegłego neurologa k. 11-12 akt sądowych

Biegły sądowy z zakresu ortopedii w opinii z dnia 27 listopada 2017 r., opracowanej na podstawie analizy dokumentacji medycznej z akt sprawy oraz po przeprowadzeniu badania wnioskodawczyni, rozpoznał u niej dyskopatię odcinka szyjnego kręgosłupa po leczeniu operacyjnym z nawrotowym zespołem korzeniowym obręczy barkowej w fazie nawrotu dolegliwości oraz chorobę zwyrodnieniową zaawansowaną kolana prawego po wieloetapowym leczeniu operacyjnym. W ocenie biegłego wnioskodawczyni w chwili obecnej prezentuje dolegliwości istotnie uniemożliwiające jej wykonywanie pracy zgodnie z kwalifikacjami na otwartym rynku pracy z przyczyn schorzeń ortopedycznych. Zmiany w kręgosłupie szyjnym, mimo leczenia operacyjnego nie uległy wyleczeniu i nadal powodują objawy nawrotowej rwy barkowej obustronnej. Jednocześnie staw kolanowy prawy, po wielokrotnym leczeniu operacyjnym skutków urazu skrętnego, obecnie prezentuje cechy zaawansowanej choroby zwyrodnieniowej stawu. Powyższe wymaga odciążenia, zakazu dźwigania, długich marszy i długotrwałej pozycji stojącej- oraz wymaga intensyfikacji leczenia w tym rozważenia zabiegu endoprotezoplastyki stawu kolanowego. Stan zdrowia wnioskodawczyni w zakresie narządu ruchu jest w fazie zaostrzenia dolegliwości.

Dowód: opinia biegłego ortopedy k. 18-20 akt sądowych,

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń faktycznych na podstawie wskazanych dowodów. Sąd Okręgowy dał wiarę dowodom z dokumentów, albowiem zostały one sporządzone przez powołane do tego osoby, w zakresie przyznanych im kompetencji i w przepisanej formie, a ich autentyczność i treść nie budziła wątpliwości Sądu.

Sąd podzielił opinie biegłych neurologa i ortopedy uznając, iż są one fachowe i zupełne. Opinie zostały wydane przez biegłych specjalistów, których specjalizacje zawodowe odpowiadają rodzajom schorzeń i dolegliwości wnioskodawczyni. Biegli wydali opinię po badaniu wnioskodawczyni oraz po wnikliwej analizie dokumentacji jej leczenia. Z treści opinii wynika, iż zawiera ona wszystkie konieczne elementy (wywiad uzyskany od wnioskodawczyni i z zapisu dokumentacji medycznej, rezultaty własnych badań, wskazanie dokumentacji medycznej będącej przedmiotem analizy, rozpoznanie lekarskie i wniosek końcowy dotyczący niezdolności do pracy). Merytoryczna analiza również pozwala na przyznanie opiniom biegłych waloru wiarygodności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c. w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji albo stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, jeżeli podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub orzeczenie komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie od decyzji opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia, sąd nie orzeka co do istoty sprawy na podstawie nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji albo stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, które powstały po dniu złożenia odwołania od tej decyzji. W tym przypadku sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie.

Powyższy przepis wyraża zasadę postępowania przed Sądem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wszczętego na skutek wniesienia odwołania od decyzji organu rentowego – że badanie prawidłowości wydanej decyzji następuje na dzień jej wydania. Biegli sądowi, ani tym bardziej sam Sąd nie mogą zastąpić lekarzy orzeczników i samego organu rentowego w przypadku ujawnienia się w toku postępowania nowego stanu chorobowego, który nie był przedmiotem badania przed organem rentowym. W niniejszej sprawie Sąd Okręgowy nie mógł się odnieść do istoty sprawy z uwagi na nowe okoliczności faktyczne dotyczące stwierdzenia niezdolności do pracy, które powstały po dniu wniesienia odwołania od decyzji organu rentowego. Jak wynika z opinii biegłego z zakresu ortopedii wnioskodawczyni w chwili obecnej prezentuje dolegliwości istotnie uniemożliwiające jej wykonywanie pracy zgodnie z kwalifikacjami na otwartym rynku pracy z przyczyn schorzeń ortopedycznych. Zmiany w kręgosłupie szyjnym, mimo leczenia operacyjnego nie uległy wyleczeniu i nadal powodują objawy nawrotowej rwy barkowej obustronnej. Jednocześnie staw kolanowy prawy, po wielokrotnym leczeniu operacyjnym skutków urazu skrętnego, obecnie prezentuje cechy zaawansowanej choroby zwyrodnieniowej stawu. Stan zdrowia wnioskodawczyni w zakresie narządu ruchu jest w fazie zaostrzenia dolegliwości. Również sama wnioskodawczyni w oświadczeniu złożonym na rozprawie w dniu 4 stycznia 2018 r. wskazała, że w grudniu 2017r. jej stan zdrowia znacznie się pogorszył. Po przeprowadzeniu badania rezonansem magnetycznym wyznaczono jej termin na kolejną operację na lewe kolano w maju 2018r. Wobec powyższego Sąd uznał, że po wydaniu orzeczenia przez organ rentowy - w toku postępowania sądowego - doszło u wnioskodawczyni do pogorszenia stanu zdrowia, co wymaga ponownego jej zbadania przez lekarzy orzeczników ZUS.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że spełniła się hipoteza przepisu art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c., która determinuje rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie. Ujawnienie bowiem nowych okoliczności na etapie sądowego postępowania odwoławczego, skutkuje koniecznością wydania orzeczenia kasatoryjnego, umorzenia postępowania i ponowienia rozpoznania sprawy przed organem rentowym.