Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Piotr Zbierzchowski,

Sędziowie: SO Dariusz Firkowski (spr.),

SO Remigiusz Chmielewski,

Protokolant: st. sekr. sądowy Marzena Wach

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Jana Wierzbickiego

po rozpoznaniu w dniu 2 listopada 2017 r.

sprawy J. S., ur. (...) w G., syna B. i T. z domu S.

oskarżonego z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w O. z dnia 25 sierpnia 2017 r., sygn. akt (...)

I uchyla zaskarżony wyrok i sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w O. przekazuje,

II zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. W. kwotę 420 ( czterysta dwadzieścia ) zł tytułem opłaty za obronę z urzędu oskarżonego J. S. oraz kwotę 96,60 ( dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy ) zł tytułem podatku od towarów i usług od tej opłaty.

Sygn. akt VII Ka 1057/17

UZASADNIENIE

J. S. został oskarżony o to, że w okresie pomiędzy l marca 2014 roku a 3 marca 2014 roku w I. po uprzednim rozbiciu obudów trzech automatów do gry, dostał się do wnętrza, gdzie z pojemników z monetami dokonał zabrania w celu przywłaszczenia pieniędzy w łącznej kwocie 4310 zł, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w W. oraz (...) Sp. z o.o. z/s w W., przy czym czynu tego dokonał będąc uprzednio skazanym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w N. z dnia 30 października 2009 roku (sygn. akt (...)) za czyn m. in. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64§2k.k. na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 05.09.2010 r. do 03.08.2012 r.,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 25 sierpnia 2017 r. orzekł:

I.  oskarżonego J. S. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na mocy art. 279 § l k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. skazał go, zaś na mocy art. 279 § l k.k. wymierzył mu karę l roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności,

II. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. P. W. wynagrodzenie za wykonywanie obrony oskarżonego z urzędu w postpowaniu sądowym w kwocie 924 zł (oraz 23 % podatku VAT),

III. na podstawie art. 624 § l k.p.k. zwolnił oskarżonego z ponoszonych kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa w całości

Apelację od powyższego wyroku wniósł obrońca oskarżonego, zaskarżając wyrok w całości i orzeczeniu zarzucił obrazę przepisów postępowania karnego mającą istotny wpływ na jego treść tj. art. 7 k.p.k. przez dowolną ocenę materiału dowodowego, ocenę niemieszczącą się w granicach swobodnej, sprzeczną z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, co doprowadziło do wysnucia nieprawidłowego wniosku, iż oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu, kradzieży z włamaniem, pomimo faktu, iż:

- oskarżony konsekwentnie nie przyznawał się do zarzuconego mu czynu,

- brak było jakiegokolwiek dowodu bezpośrednio i obiektywnie wskazującego na sprawstwo oskarżonego,

- nie wykazano inicjatywy dowodowej skutkującej zgromadzeniem materiału dowodowego umożliwiającego uznanie sprawstwa oskarżonego,

- do pomieszczeń z automatami w salonie gier w I. miała dostęp nieograniczona grupa ludzi, nieokreślona grupa ludzi posiadała klucze do salonu i dostęp do tych kuczy,

- oskarżony nie miał powodów, aby pozostawać w salonie gier dłużej niż do dnia opuszczenia tego miejsca, a oddalenie się oskarżonego nie może świadczyć o jego sprawstwie,

- deklaracja zadośćuczynienia jaką rzekomo miał złożyć oskarżony jest zdarzeniem niepewnym, a co do samej deklaracji, o ile rzeczywiście padła, to z zeznań D. K. trudno wywnioskować co miało być powodem i źródłem propozycji zadośćuczynienia,

W oparciu o powyższe wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części i uniewinnienie oskarżonego J. S. od zarzucanego mu czynu; ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego jest o tyle zasadna o ile doprowadziła do uchylenia zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. Nie przesądzając przy tym w żaden sposób wyniku rozstrzygnięcia, w ocenie Sądu Okręgowego konieczne jest uzupełnienie postępowania, jak również dokonanie ponownej oceny materiału dowodowego, celem poczynienia ustaleń w kwestii odpowiedzialności oskarżonego za zarzucane mu przestępstwo.

Z części motywacyjnej zaskarżonego wyroku wynika, że Sąd Rejonowy, dokonując oceny winy i sprawstwa oskarżonego w zakresie czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia w niniejszym postępowaniu, oparł się przede wszystkim na zeznaniach D. K.. Jednakże należy uznać rację skarżącego, że na obecnym etapie postępowania, poza zeznaniami wskazanego wyżej świadka, który też nie był bezpośrednim świadkiem zdarzenia, brak było dowodów jednoznacznie wskazujących na sprawstwo oskarżonego.

Zauważyć jednakże należy, że świadek D. K. w istocie w swoich zeznaniach nie potrafił w pewny i jasny sposób określić, kto oprócz oskarżonego miał klucze do lokalu, w którym znajdowały się automaty do gier; kto w tym pomieszczeniu przebywał w inkryminowanym okresie oraz ile było kompletów kluczy do salonu.

Również zeznania świadka M. W., na obecnym etapie sprawy faktycznie nie mogą być same przez się podstawą dla dokonania stanowczych ustaleń. Świadek ten zeznał, iż D. K. wynajmował od niego lokal w I., w którym wstawione były automaty do gier. Wymieniony wiedział o samym fakcie włamania do automatów ale nie orientował się natomiast ile było kompletów kluczy do lokalu. Zeznał jedynie, że on takimi kluczami nie dysponował a na powyższe w swoich zeznaniach wskazywał D. K.- k.3 odw. Wreszcie M. W. nie pamiętał, czy po włamaniu drzwi do tego lokalu były zamknięte na klucz czy też pozostawały otwarte.

Ponownej analizy wymaga także ta część zeznań świadka D. K., w której mówił, że po jakimś czasie spotkał oskarżonego w O. i ten zadeklarował mu, iż jak uporządkuje swoje sprawy to będzie chciał się z nim dogadać, jakoś mu to wynagrodzić. Tym samym konieczne jest ustalenie czy deklaracje oskarżonego miały dotyczyć rozliczeń związanych z włamaniem do automatów do gier.

W obecny stanie sprawy nie wydawało się prawidłowe wskazanie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, że „Ostatecznie oskarżony J. S. nie zaprzeczał, że przebywał wcześniej w pomieszczeniach, gdzie doszło do włamania, jedynie podaje inną wersję wydarzeń – korzystną dla siebie” (str. 3 uzasadnienia, k. 326 akt). Podkreślić bowiem należy, że oskarżony podczas całego postępowania nie złożył żadnych wyjaśnień. W toku postępowania przygotowawczego J. S., odmówił składania wyjaśnień oraz podania jakichkolwiek danych do protokołu. Przed przystąpieniem do czynności podał jedynie, że nie przypomina sobie takiego zdarzenia.(k.78) Na rozprawie oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Odmówił składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania (k. 230v).

Z powyższego nie sposób zatem przyjąć, iż oskarżony nie zaprzeczał, że przebywał w pomieszczeniach, gdzie doszło do włamania i podawał inną wersję wydarzeń – korzystną dla siebie. Wnioskowanie Sądu Rejonowego co do deklaracji oskarżonego wydaje się zbyt daleko idące.

Dla dokonania prawidłowych ustaleń w sprawie zasadnym wydaje się dopuszczenie dowodu z zeznań A. W., który prawdopodobnie również dysponował kompletem kluczy do lokalu położonego w I. przy ul. (...). Zwłaszcza celowym wydaje się przesłuchanie w charakterze świadka również K. S., który w dniu 1 marca 2014 r. miał być w tym lokalu i miał przekazać oskarżonemu kwotę 810 zł.

Wreszcie postępowanie dowodowe powinno zostać uzupełnione o zbadanie śladów linii papilarnych zabezpieczonych na kasecie z pieniędzmi z automatów do gier oraz na trzonku od łopaty, który miał posłużyć do dokonania włamania. Na miejscu zdarzenia zabezpieczono również dowód w postaci śladów linii osmologicznych. W istocie niezrozumiały jest brak przeprowadzenia takich dowodów w postepowaniu przygotowawczym jak i sądowym. Co do tego ostatniego, to Sąd Rejonowy faktycznie nie ustosunkował się do wniosku prokuratora w tym zakresie – k.216.

Przeprowadzenie powyższych dowodów bez wątpienia ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy i powyższe okoliczności nakazywały uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania- art.437 § 2 k.p.k., art.438pkt.2-3 k.p.k.

Przy ponownym rozpoznaniu postępowanie winno być przeprowadzone z uwzględnieniem poczynionych uwag oraz odpowiednim ustosunkowaniu się do pozostałych zarzutów zawartych w apelacji co winno pozwolić na trafne określenie kwestii odpowiedzialności J. S. za zarzucany mu czyn.

O wynagrodzeniu za obronę z urzędu wykonaną w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze.