Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 24 lutego 2017 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Jarząbek

po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2017 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy (...) S.A. w W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

przy udziale zainteresowanych M. J. – prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo (...) w W., D. S. (1), I. D., B. K., W. K., I. L., W. P., S. R., W. R., A. S., M. W., R. Z.

o ustalenie podstawy wymiaru składek

po rozpoznaniu odwołania (...) S.A. w W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 5 czerwca 2015 r. znak (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...),

w przedmiocie wniosku pełnomocnika organu rentowego o uzupełnienie postanowienia

postanawia:

- uzupełnić postanowienie Sądu Okręgowego Warszawa- Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 30 stycznia 2017 roku w sprawie o sygn. akt VII U 17/16 w ten sposób, że dotychczasową treść oznaczyć jako pkt 1 i dodać punkt 2 o treści: „zasądza od (...) S.A. w W. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. kwotę 7.200 (siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych postanowieniem z dnia 30 stycznia 2017 roku, w sprawie (...) S.A. w W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. o ustalenie podstawy wymiaru składek, na skutek odwołania płatnika od szeregu decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 5 czerwca 2015 roku wobec cofnięcia odwołania umorzył postępowanie w sprawie. Wskazania wymaga, iż przedmiotowe postanowienie nie zawiera w sentencji rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów postępowania.

Pismem procesowym z dnia 13 lutego 2017 roku organ rentowy, reprezentowany w toku postępowania przez profesjonalnego pełnomocnika (radcę prawnego D. S. (2)), wniósł o uzupełnienie powyższego postanowienia poprzez zasądzenie na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. od odwołującego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następuje:

Wniosek pełnomocnika powoda o uzupełnienie postanowienia jako uzasadniony podlega uwzględnieniu.

Zgodnie z treścią przepisu art. 351 § 1 k.p.c. strona może w ciągu dwóch tygodni od ogłoszenia wyroku, a gdy doręczenie wyroku następuje z urzędu - od jego doręczenia, zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości żądania, o natychmiastowej wykonalności albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Wniosek o uzupełnienie wyroku co do kosztów lub natychmiastowej wykonalności sąd może rozpoznać na posiedzeniu niejawnym (art. 351 § 2 k.p.c.), zaś orzeczenie uzupełniające wyrok zapada w postaci wyroku, chyba że dotyczy wyłącznie kosztów lub natychmiastowej wykonalności (art. 351 § 3 k.p.c.). Stosownie natomiast do treści przepisu art. 361 k.p.c. do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli kodeks nie stanowi inaczej.

Mając zatem na uwadze fakt, iż brak jest rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów postępowania w postanowieniu z dnia 30 stycznia 2017 roku, jak też uwzględniając okoliczność, że wniosek pozwanego o uzupełnienie wyroku złożony został w terminie - koniecznym stało się uzupełnienie postanowienia o orzeczenie o kosztach na podstawie art. 351 § 1-3 k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c. przy uwzględnieniu art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c. oraz § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013, poz.490 j.t.).

O kosztach postępowania Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Odwołujący jest stroną przegrywającą proces, zatem spoczywa na nim obowiązek zwrotu na rzecz organu rentowego całości poniesionych kosztów procesu. Oceniając zasadność żądania zwrotu kosztów postępowania Sąd ma obowiązek, zgodnie z art. 109 § 2 k.p.c., rozstrzygać o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji, jednakże orzekając o wysokości przyznanych stronie kosztów procesu, sąd bierze pod uwagę celowość poniesionych kosztów oraz niezbędność ich poniesienia z uwagi na charakter sprawy. Zaś przy ustalaniu wysokości kosztów poniesionych przez stronę reprezentowaną przez pełnomocnika będącego adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika oraz czynności podjęte przez niego w sprawie, a także charakter sprawy i wkład pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia.

Jedynym kosztem postępowania poniesionym przez pozwanego jest wynagrodzenie reprezentującego go pełnomocnika będącego radcą prawnym. Jak już wyżej wskazano wysokość wynagrodzenia pełnomocnika Sąd ustalił na podstawie § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. W sprawach o podleganie ubezpieczeniom społecznym wysokość wynagrodzenia pełnomocników będących adwokatami lub radcami prawnymi należy ustalać w oparciu o stawki minimalne uzależnione od wartości przedmiotu sporu. Kwestia ta była przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego w uchwale składu 7 sędziów z dnia 20 lipca 2016 r. III UZP 2/16, której Sąd Najwyższy nadał moc zasady prawnej. W sprawie niniejszej wartość przedmiotu sporu stanowi różnica między sumą składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe i zdrowotne naliczoną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych a zadeklarowaną przez płatnika i wynosi 201.002 zł. W związku z powyższym wynagrodzenie pełnomocnika Sąd ustalił na kwotę 7.200 zł i taką kwotę zasądził od (...) S.A. w W. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W..

Reasumując, Sąd na podstawie art. 351 § 1-3 k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c. przy uwzględnieniu art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art.108 k.p.c. 109 § 2 k.p.c. oraz § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych i ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013, poz.490 j.t.) postanowił jak w sentencji.