Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VPz 59/13

POSTANOWIENIE

Dnia 27 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Legnicy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Wilga

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2013 roku w Legnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa R. A. i K. A.

przeciwko Spółdzielnia (...) w L.

o wynagrodzenie za pracę i zapłatę składek do ZUS - u

na skutek zażalenia powodów

na postanowienie Sądu Rejonowego - Sądu Pracy w Lubinie

z dnia 3 września 2013 roku

sygn. akt IV P 183/13

postanawia:

- oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 3 września 2013 roku Sąd Rejonowy w Lubinie oddalił wniosek powodów K. A. i R. A. o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

W uzasadnieniu wskazał, iż w sprawie nie zachodzi potrzeba jego ustanowienia. Sprawa jest sprawą typową. Charakter sprawy na obecnym etapie postępowania nie wymaga udziału profesjonalnego pełnomocnika. Deklarował, iż w przypadku stwierdzenia, że udział adwokata w sprawie będzie konieczny to zwróci na to uwagę powodów. Podnosił również, iż z uwagi na fakt, iż powodowie są osobami głuchoniemymi zostanie im przydzielony tłumacz.

Postanowienie powyższe zaskarżyli zażaleniem powodowie. Domagali się jego zmiany poprzez uwzględnienie wniosku o przyznanie pełnomocnika z urzędu. Podkreślali, iż ze względu na ich niepełnosprawność udział pełnomocnika zawodowego jest potrzebny i przyczyni się do skrócenia postępowania.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie nie jest zasadne.

Art. 117 §5 kpc nakazuje sądowi uwzględnić wniosek strony o ustanowienie pełnomocnika z urzędu tylko wtedy jeżeli udział adwokata lub radcy prawnego w sprawie można uznać za potrzebny. Potrzeba udzielenia profesjonalnej pomocy prawnej stronie zachodzi przede wszystkim w sytuacji, gdy strona ta jest nieporadna, przez co należy rozumieć sytuację, w której strona nie potrafi w zrozumiały i poprawny sposób przedstawić swojego stanowiska procesowego oraz nie ma podstawowej orientacji w regułach rządzących procesem cywilnym, w związku z czym nie można zasadnie oczekiwać, iż pouczenia sądu udzielane w trybie art. 5 kpc będą wystarczające dla zapewnienia tej stronie odpowiedniej wiedzy o możliwych i celowych czynnościach procesowych.

O potrzebie przyznania pełnomocnika z urzędu można też mówić wtedy, gdy strona wprawdzie nie jest nieporadna, jednakże sprawa ma na tyle skomplikowany pod względem prawnym lub faktycznym charakter, iż jej właściwe prowadzenie wymaga pogłębionej wiedzy prawniczej. Wreszcie potrzeba ustanowienia pełnomocnika z urzędu istnieje wtedy, gdy (np. ze względu na chorobę) nie jest w stanie samodzielnie prowadzić sprawy w szczególności stawiać się na kolejne terminy rozpraw (por. postanowienie SA w Krakowie z 4.09.2012 r. IACz 1228/12).

Wskazane wyżej okoliczności pozwalające uznać udział pełnomocnika z urzędu w sprawie za potrzebny w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania nie zachodzą.

Powodowie nie są osobami nieporadnymi. Prawidłowo reagują na otrzymywane pouczenia. Składają w sprawie adekwatne do jej stanu pisma procesowe, które są zredagowane w sposób czytelny, jasny i zrozumiały. Ich lektura pozwala w sposób jednoznaczny ocenić prezentowane w nich stanowiska.

Sprawa zawisła na skutek złożonego przez nich pozwu nie ma złożonego charakteru ani pod względem prawnym ani faktycznym. Korzystając z udzielonych przez Sąd z urzędu w trybie art. 5 kpc pouczeń powodowie będą w stanie samodzielnie właściwie ją prowadzić. Ich niepełnosprawność wynikającą z faktu bycia osobami głuchoniemymi zostanie zaś w sprawie usunięta w wystarczającym dla prowadzenia sprawy zakresie poprzez ustanowienie dla nich tłumacza języka migowego. Przy jego pomocy powodowie będą mogli przedstawić swoje stanowisko w sposób zbliżony do osób w pełni sprawnych, którym również w analogicznej sytuacji prawo do korzystania z pomocy adwokata z urzędu by nie przysługiwało.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 397 §2 w zw. z art. 385 kpc orzeczono jak na wstępie.