Pełny tekst orzeczenia

II Cz 2052/13

POSTANOWIENIE

Dnia 21 stycznia 2014r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu Wydział II Cywilny-Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Małgorzata Wiśniewska

Sędziowie: SO Krzysztof Dziedzic (spr.)

SO Ryszard Małecki

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2014r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy powództwa (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W.

przeciwko M. W. reprezentowanemu przez kuratora M. R.

na skutek zażalenia kuratora M. R.

na postanowienie Sądu Rejonowego Poznań - Stare Miasto w Poznaniu z dnia 23 sierpnia 2013r., sygn. akt I C 347/12

postanawia:

zmienić zaskarżone postanowienie o wynagrodzeniu kuratora zawarte w punkcie 3. wyroku z dnia 23 sierpnia 2013r. w ten sposób, że przyznaną w nim kwotę podwyższyć do 3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych)

SSO Krzysztof Dziedzic SSO Małgorzata Wiśniewska SSO Ryszard Małecki

UZASADNIENIE

W wyroku z 23 sierpnia 2013r. Sąd Rejonowy Poznań - Stare Miasto w Poznaniu w punkcie 1.oddalił powództwo, w punkcie 2. kosztami procesu obciążył powoda, a w punkcie 3. przyznał kuratorowi M. R.wynagrodzenie w kwocie 500zł i nakazał wypłacenie tego wynagrodzenia z zaliczki.

W zażaleniu na postanowienie zawarte w punkcie 3. wyroku złożonym przez kuratora M. R. wniesiono o jego zmianę poprzez przyznanie kuratorowi wynagrodzenia w kwocie 3600zł. W uzasadnieniu zażalenia powołano się na przepisy § 2 ust.1 i § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz § 3 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 sierpnia 1982 r. w sprawie stawek, warunków przyznawania i wypłaty ryczałtu przysługującego sędziom i pracownikom sądowym za dokonanie oględzin oraz stawek należności kuratorów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się uzasadnione.

W stanie prawnym obowiązującym w dacie wydania zaskarżonego postanowienia zasady przyznawania wynagrodzeń kuratorom ustanowionym dla stron w sprawach cywilnych regulował § 3 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 sierpnia 1982 r. w sprawie stawek, warunków przyznawania i wypłaty ryczałtu przysługującego sędziom i pracownikom sądowym za dokonanie oględzin oraz stawek należności kuratorów (Dz. U. Nr 27, poz. 197, ze zm.). Zgodnie z tymi przepisami wysokość wynagrodzenia kuratorów ustanowionych w poszczególnych sprawach zależy w każdym wypadku od rodzaju sprawy, stopnia jej zawiłości i nakładu pracy kuratora. Wysokość wynagrodzenia kuratorów ustala się według przepisów określających opłaty za czynności adwokackie, przy czym wynagrodzenie kuratorów będących adwokatami nie może przekraczać stawek zasadniczego wynagrodzenia przewidzianego tymi przepisami, zaś wynagrodzenie innych kuratorów - 50% tych stawek.

Przewidziana powyższymi regulacjami wysokość wynagrodzenia kuratora ma charakter maksymalny. Oznacza to, że zarówno wtedy, gdy funkcję tę wypełnia adwokat (radca prawny), jak też wówczas, gdy kuratorem jest osoba nie będąca profesjonalnym pełnomocnikiem, rzeczywiste wynagrodzenie każdorazowo przyznawane w konkretnej sprawie nie musi być równe stawce maksymalnej, lecz może być niższe. Podstawy ustalenia wynagrodzenia reguluje bowiem § 3 ust. 1 omawianego rozporządzenia, a wysokość tego wynagrodzenia jest uzależniona od rodzaju sprawy, stopnia jej zawiłości i nakładu pracy kuratora. W związku z tym nie jest wykluczone, że adwokat (radca prawny), którego nakład pracy w określonej sprawie był znikomy, może otrzymać wynagrodzenie niższe niż stawki minimalne określone w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz.U. z 2013r. poz. 461). W każdym przypadku powinno to być jednak uzasadnione przesłankami wskazanymi w powołanym § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 sierpnia 1982 r.

W okolicznościach rozpoznawanej sprawy rację ma żalący, iż stopień zawiłości sprawy, a przede wszystkim nakład jego pracy, z wykorzystaniem wiedzy prawniczej, nie uzasadniał obniżenia wysokości jego wynagrodzenia w stosunku do stawki minimalnej określonej w § 6 pkt 6 rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r., a więc poniżej kwoty 3600zł. Wynagrodzenie w co najmniej takiej wysokości otrzymałby bowiem profesjonalny pełnomocnik pozwanego gdyby został ustanowiony, a czynności procesowe podjęte przez kuratora nie różniły się w żaden sposób od czynności, które byłyby podjęte przez takiego pełnomocnika. Kurator swoim działaniem doprowadził bowiem do wydania orzeczenia korzystnego dla strony przez niego zastępowanej.

Wobec powyższego na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. Sąd odwoławczy orzekł jak w części rozstrzygającej postanowienia.

SSO Krzysztof Dziedzic SSO Małgorzata Wiśniewska SSO Ryszard Małecki