Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kielcach V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2013 r.

na rozprawie

odwołania S. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.

z dnia 17 kwietnia 2013 roku nr (...)

w sprawie S. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.

o emeryturę

oddala odwołanie.

Sygn. akt V U 850/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17 kwietnia 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. odmówił S. K. przyznania emerytury.

S. K. złożył odwołanie od powyższej decyzji. Zakwestionował w jego treści nie uwzględnienie przez organ rentowy jako okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych pracy jako kierowca samochodu ciężarowego powyżej 3,5 toku podczas prowadzenia własnej działalności gospodarczej i świadczenia usług dla (...) Przedsiębiorstwa (...) w K..

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu podniesiono, że ubezpieczony udowodnił na dzień 31 grudnia 1998 roku ogółem 31 lat, 2 miesiące i 17 dni okresów składkowych i nieskładkowych, a w ramach tego okresu udowodnił on 12 lat, 4 miesiące i 20 dni okresu świadczenia pracy warunkach szczególnych. Jako okresu pracy o takim charakterze nie uznano wnioskowanego przez ubezpieczonego okresu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług transportowych z uwagi na nieposiadanie przez ubezpieczonego w tym czasie statusu prawnego pracownika.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. K.urodził się w dniu (...).

W okresie od dnia 2 listopada 1989 roku do 1 lipca 1993 roku ubezpieczony prowadził działalność gospodarczą w zakresie transportu ciężarowego powyżej 3,5 tony.

W dniu 5 kwietnia 2013 roku ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę.

Ogólny staż ubezpieczeniowy S. K. wynosi 31 lata, 2 miesiące i 17 dni przypadające na dzień 1 stycznia 1999 roku, w tym pracy w warunkach szczególnych 12 lat, 4 miesiące i 20 dni.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie akt emerytalnych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K..

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne.

Zgodnie z treścią art. 184 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. 2009 r. Nr 153 poz. 1227) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli: okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz 2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ust. 2 wskazano, że emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie z treścią art. 27 tej ustawy ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki: 1) osiągnęli wiek emerytalny określony w ust. 2 albo 3; 2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 27a. Wiek emerytalny dla kobiet wynosi co najmniej 60 lat. Natomiast wiek emerytalny dla mężczyzn urodzonych w okresie:1) do dnia 31 grudnia 1947 r. wynosi co najmniej 65 lat; 2) od dnia 1 stycznia 1948 r. do dnia 31 marca 1948 r. wynosi co najmniej 65 lat i 1 miesiąc; 3) od dnia 1 kwietnia 1948 r. do dnia 30 czerwca 1948 r. wynosi co najmniej 65 lat i 2 miesiące; 4) od dnia 1 lipca 1948 r. do dnia 30 września 1948 r. wynosi co najmniej 65 lat i 3 miesiące; 5) od dnia 1 października 1948 r. do dnia 31 grudnia 1948 r. wynosi co najmniej 65 lat i 4 miesiące.

W myśl art. 32 ust. 1 cytowanej ustawy, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2 i 3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 w ust. 2 i 3. Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. 1983 r. Nr 8 poz. 43 z późn. zm.), w myśl których okresami pracy uzasadniającymi prawo do wcześniejszej emerytury są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn; 2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat wykonywał prace wymienione w wykazie A cyt. rozporządzenia.

W przedmiotowej sprawie spór dotyczył ustalenia kwestii czy ubezpieczonemu przysługuje wnioskowane świadczenie na podstawie wyżej wskazanej regulacji.

Stanowisko ubezpieczonego zaprezentowane w sprawie nie jest zasadne. Do stażu pracy w warunkach szczególnych nie mógł bowiem zostać zaliczony wnioskowany przez ubezpieczonego okres wykonywania działalności gospodarczej w dniach od 2 listopada1989 roku do 1 lipca 1993 roku, w którym - co zostało udokumentowane zdeponowanym w aktach organu rentowego zaświadczeniem (...) Zrzeszenia (...) w K. – ubezpieczony prowadził z wykorzystaniem samochodu ciężarowego działalność gospodarczą w zakresie ciężarowego powyżej 3,5 tony.

Jak wynika bowiem z treści art. 184 ust. 1 w zw. z art. 32 oraz regulacji § 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze prawo do wcześniejszej emerytury przysługuje jedynie osobom które wykonywały pracę w warunkach szczególnych w reżimie pracowniczym. Ubezpieczony w omawianym okresie nie posiadał zaś statusu prawnego pracownika, co wyklucza rozciągniecie przytoczonej regulacji na jego osobę.

Należało zatem uznać, że skoro S. K. nie legitymuje się wymaganym stażem pracy w warunkach szczególnych przypadającym na dzień 1 stycznia 1999 roku – dzień wejścia w życie ustawy emerytalnej, to tym samym nie spełnia przesłanki, od której uzależnione jest nabycie prawa do emerytury.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd - na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc – oddalił odwołanie ubezpieczonego.