Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi II Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR K. T.

Protokolant st. sekr. sąd. M. R.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2018 roku w Ł.

sprawy z powództwa I. L.

przeciwko (...) Towarzystwu (...) w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę (...),20 (czterdzieści trzy tysiące pięćset dziewięćdziesiąt 20/100) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 5 stycznia 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę (...) (pięć tysięcy sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

4.  zwraca na rzecz pozwanej z środków Skarbu Państwa Sądu- Rejonowego dla Ł. w Ł. kwotę 313,66 (trzysta trzynaście 66/100) złotych uiszczoną w dniu 11 kwietnia 2017 roku, tytułem różnicy pomiędzy kosztami uiszczonymi a należnymi;

5.  obciąża pozwaną na rzecz Skarbu Państwa Sądu- Rejonowego dla Ł. w Ł. kwotą 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty od rozszerzonej części powództwa.

Sygnatura akt II C 160/17

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 27 lutego 2017 roku (data złożenia pisma z placówce pocztowej) I. L. reprezentowana przez pełnomocnika w osobie adwokata wniosła o zasądzenie od (...) Towarzystwa (...) w W. kwoty 30000 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 15 lutego 2014 roku do dnia zapłaty z tym że od dnia 1 stycznia 2016 roku z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, a także kosztów procesu według norm przepisanych. Wskazano, że powódka poniosła szkodę w pojeździe, zaś pozwany, z którym zawarta była umowa ubezpieczenia AC odmówił wypłaty uznając, że uszkodzenia powstały w innych okolicznościach, niż deklarowane przez powódkę.

(pozew- k. 2- 7; pełnomocnictwo- k. 8)

W odpowiedzi na pozew pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów procesu , w tym wynagrodzenia pełnomocnika, kosztów korespondencji oraz opłat kancelaryjnych za protokoły rozpraw. Wskazano, że podstawą odmowy wypłaty odszkodowania było ustalenie, że uszkodzenia nie powstały w okolicznościach deklarowanych przez powódkę.

(odpowiedź na pozew- k. 41- 43; pełnomocnictwo- k. 44; odpis z KRS pozwanego- k. 45- 48)

W piśmie z 3 sierpnia 2017 roku (data złożenia pisma w placówce pocztowej) pełnomocnik powoda wskazał, że w związku z ujawnieniem dopiero na rozprawie 19 lipca 2017 roku okoliczności, że z to pracownik warsztatu oderwał z pojazdu część karoserii (nie nastąpiło to zaś w zdarzeniu), zasądzenie odsetek jest uzasadnione ewentualnie dopiero od daty rozprawy.

(pismo- k. 68, 69)

W piśmie złożonym na rozprawie 17 stycznia 2018 roku pełnomocnik powódki rozszerzył powództwo do kwoty 43590,20 zł z odsetkami ustawowymi od 20 lutego 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty.

(pismo z 17.08.2018 r)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka zawarła z poprzednikiem prawnym pozwanego - (...) SA V. (...) w W. umowę ubezpieczenia auto- casco pojazdu marki b. nr rej. (...) na okres od 20.12.2013 roku do 19.12.2014 roku. Powódka wykupiła amortyzację w szkodach AC i brak konsumpcji sumy ubezpieczenia, nadto zniesiono udział własny w szkodzie AC. W umowie postanowiono, że pozwany udziela ochrony m.in. razie zaistnienia szkody w pojeździe wskutek zderzenia z przedmiotami. Ustalenie zasadności i wysokości odszkodowania następuje na podstawie dokumentów; jeżeli koszty naprawy nie przekraczają 70% wartości rynkowej pojazdu z dacie szkody, odszkodowanie obejmuje koszt nowych części i robociznę, a wysokość odszkodowania ustala się na podstawie kalkulacji albo rachunków. W przypadku zaś szkody całkowitej polegającej na uszkodzeniu pojazdu (koszt naprawy przekracza 70% wartości pojazdu w dacie szkody), odszkodowanie jest równe wartości pojazdu w dniu szkody, przy czym ubezpieczyciel potrąca wartość elementów nieuszkodzonych lub uszkodzonych ale posiadających wartość handlową).

(polisa- k. 11 i 12; akta szkodowe- płyta k. 53, owu- k. 50- 51- §2, 5, 15, 16 i 18)

W dniu 15 stycznia 2014 roku pojazd powódki uległ uszkodzeniu- powódka wpadła w poślizg i uderzyła w barierę. Element karoserii- odstający błotnik- został urwany przez pracownika warsztatu; okoliczność ta nie została zgłoszona likwidatorowi zakładu ubezpieczeń.

(zeznania świadków: A. K.- k. 62, zapis rozprawy 00:14:26; M. P.- k. 00:27:21, zapis rozprawy 00:27:21; przesłuchanie powódki- k. 65, 66, zapis rozprawy 01:00:35; dokumentacja medyczna- k. 25; akta szkodowe- płyta k. 53)

Koszt naprawy pojazdu uszkodzeń powstałych w zdarzeniu- zgodnie z umową AC- z potrąceniem amortyzacji części wynosi 34061,17 zł, zaś bez takiego potrącenia 43590,20 zł. Wartość pojazdu przed szkodą wynosił 82500 zł, zaś po szkodzie 33600 zł.

(opinia biegłego- k. 72- 88)

Powódka zgłosiła szkodę pozwanemu. Pozwany odmówił wypłaty odszkodowania z uwagi na to, że w jego ocenie uszkodzenia pojazdu powstały w różnych okolicznościach, w kontakcie z różnymi przeszkodami. Wskazano na uszkodzenia: przedniej części prawego boku pojazdu, drzwi przednich oraz naroża pojazdu (w tym wyrwania fragmentu poszycia błotnika). Wskutek odwołania od decyzji odmawiającej wypłaty odszkodowania, ubezpieczyciel podtrzymał stanowisko. Pismem złożonym u pozwanego w dniu 5 grudnia 2014 roku pełnomocnik powódki wniósł o przyznanie powódce kwoty 46621,39 zł, w tym 45921,39 zł tytułem uszkodzenia pojazdu oraz 700 zł kosztów opinii prywatnej. Decyzją z dnia 5 stycznia 2015 roku odmówiono wypłaty odszkodowania.

(zgłoszenie szkody- k. 13, wezwanie do zapłaty- k. 20, 21, decyzje pozwanego- k. 17, 18, 19 i 27, akta szkodowe- płyta k. 53)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne w znacznej części.

Zgodnie z art. 805§1 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Z ustaleń poczynionych w toku postępowania w oparciu o: przesłuchanie powódki, zeznania świadka M. P., a także opinię biegłego, któremu zlecono wycenę uszkodzeń pojazdu, które powstały w zdarzeniu z 15 stycznia 2014 wynika, że wbrew stanowisku pozwanego do zdarzenia doszło w okolicznościach wskazywanych przez powódkę, zaś koszt naprawy pojazdu odpowiada kwocie dochodzonej powództwem. Jedną z okoliczności, która uzasadniała odmowę wypłaty odszkodowania było oderwanie części błotnika. Jak wykazało przesłuchanie świadka A. K., mechanika warsztatu, w którym był naprawiany pojazd, oderwał on ten element, gdyż przeszkadzał i zagrażał zranieniem osób. Ponieważ osoba ta nie była obecna przy oględzinach dokonywanych przez likwidatora, ani nie przekazała tej informacji likwidatorowi (bezpośrednio, czy pośrednio), pozwany uznał iż do zdarzenia nie mogło dojść w okolicznościach wskazanych przez powódkę.

Z opinii biegłego wynika, że wysokość kosztów naprawy stanowi kwotę 43590,20 zł (zgodnie z §18 ust. 4 owu, jeżeli nie umówiono się inaczej odszkodowanie ustala się w uwzględnieniem wskaźnika amortyzacji, który w przypadku pojazdu powódki wynosił 30% z uwagi na wiek pojazdu; jak jednak wynika z analizy polisy, powódka miała wykupioną opcję „amortyzacja w szkodach AC”, a więc strony postanowiły inaczej, wobec czego odszkodowanie winno być wypłacone bez uwzględnienia powyższego wskaźnika).

Jeżeli chodzi o odsetki (podstawa prawna rozstrzygnięcia to art. 481§1 kc), w ocenie Sądu są one należne dopiero po upływie 30 dni od dnia, w którym w wezwaniu do zapłaty powódka oznaczyła kwotowo swoje żądanie (powódka w wezwaniu żądała kwoty wyższej, niż ostatecznie żądana w procesie, bo 46621,39 zł), gdyż dopiero od tego momentu może być mowa o opóźnieniu pozwanego. Termin 30 dni na likwidację szkody (§24 owu) jest terminem na decyzję w przedmiocie likwidacji szkody; dopóki natomiast poszkodowany- w razie odmowy w powyższym terminie wypłaty odszkodowania- nie oznaczy kwoty, jakiej domaga się od pozwanego nie można mówić o opóźnieniu, skoro pozwany nie może odnieść się do konkretnie oznaczonego żądania. Termin od jakiego biegną odsetki biegnie zatem od dnia 5 stycznia 2015 roku (30 dni od złożenia wezwania u podmiotu reprezentującego pozwanego w postępowaniu likwidacyjnym). Sąd nie podziela stanowiska pozwanego, że odsetki są należne dopiero od dnia rozprawy, na której złożył zeznania mechanik, który oderwał część karoserii z pojazdu powódki. Należy bowiem wskazać, że pozwany odmówił wypłaty między innymi z uwagi na uszkodzenie polegające na urwaniu części karoserii, a nie wyłącznie z tego powodu. W decyzji odmawiającej odszkodowania wskazano na inne jeszcze uszkodzenia (innych elementów pojazdu), które w ocenie pozwanego nie korespondują z okolicznościami zdarzenia. Żądanie odsetek za okres do dnia 4 stycznia 2015 roku włącznie jako niezasadne podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98§1 i 3 kpc. Na koszty powódki złożyły się: wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 3600 zł, opłata za pełnomocnictwo 17 zł, opłata od pozwu 1500 zł i zużyta zaliczka na wynagrodzenie biegłego 500 zł, łącznie 5617 zł.

W oparciu o art. 84 ust 1 ustawy z 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych zwrócono pozwanemu różnicę między uiszczoną (500 zł), a zużytą częścią (186,34 zł) zaliczki.

W oparciu o art. 1303§2 w zw. z 98§1 i 3 kpc obciążono pozwanego na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego dla Łodzi- Widzewa w Łodzi kwotą 680 zł tytułem opłaty od rozszerzonej części powództwa.