Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2017 roku

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Niemczyk

Protokolant: starszy sekretarz sądowy K. Ż.

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2017 roku w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko G. M.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz pozwanej G. M. kwotę 1.217,00 zł (tysiąc dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

sygn. akt I C 608/17

UZASADNIENIE

Powód Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. , reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniósł w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozew przeciwko G. M. o zapłatę kwoty 2.424,30 zł oraz o zwrot kosztów sądowych w wysokości 30,00 zł, kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 900,00 zł i opłaty manipulacyjnej w wysokości 0,31 zł.

W uzasadnieniu podał, że powodowi przysługuje wobec pozwanej wierzytelność wynikająca z zawartej umowy o korzystanie z karty kredytowej nr (...) z dnia 25.07.2014 roku z tytułu niespłaconej należności głównej w kwocie 2.424,30 zł.

W dniu 2.09.2016 roku referendarz sądowy Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwana G. M. , reprezentowana przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym zaskarżyła go w całości i wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania na rzecz pozwanej.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia w całości, nieistnienia roszczenia i braku legitymacji procesowej powoda. W ocenie strony pozwanej brak jest dokumentów, które pozwalałyby ocenić zasadność czy też wymagalność roszczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wystawiła wyciąg z ksiąg banku, w którym stwierdza, że G. M. posiada zadłużenie wobec banku z tytułu zawartej w dniu 25.07.2014 roku umowy o korzystanie z karty kredytowej nr (...) ( (...) - 3 (...) 317), według stanu na dzień 7.06.2016 roku w wysokości 2.424,30 zł.

(dowód: wyciąg z ksiąg banku k. 26)

Pismem z dnia 17.05.2016 roku powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 2.424,30 zł w terminie do dnia 24.05.2016 roku z tytułu umowy o korzystanie z karty kredytowej nr (...) ( (...) - 3 (...) 317).

(dowód: wezwanie do zapłaty k. 28 - 29, k. 77)

W dniu 12.12.2013 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zawarła z G. M. umowę nr (...) o kredyt gotówkowy oraz kartę płatniczą.

(dowód: umowa nr (...) k. 46 - 50, k. 73 - 76)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, zaoferowany przez powoda, nie pozwolił na ustalenie, że powodowi przysługuje wierzytelność dochodzona pozwem, wskazana w wyciągu z ksiąg banku, tj. wynikająca z umowy z dnia 25.07.2014 roku o korzystanie z karty kredytowej nr (...).

Ciężar wykazania faktów, z których wynikałoby roszczenie dochodzone pozwem, ciążył na powodzie. Powód temu obowiązkowi nie sprostał.

Wyciąg z ksiąg banku nie jest dowodem na istnienie zobowiązania pozwanej wobec powoda. Wyciąg z ksiąg banku jest dowodem wyłącznie na to, że osoba która go podpisała złożyła oświadczenie zawarte w jego treści i podlega ocenie na równi z pozostałymi dowodami (przepis art. 95 ust. 1 i ust. 1a Prawa bankowego).

Dowodem takim byłaby umowa, z której powód wywodzi swoje roszczenie. Umowa taka nie została złożona w poczet materiału dowodowego, pomimo wyraźnego zarzutu strony pozwanej o braku dowodów, które pozwalałyby na ocenę zasadności roszczeń powoda. Jednocześnie znajdująca się w aktach sprawy umowa o kredyt gotówkowy z innej daty i o innym numerze (z dnia 12.12.2013 roku nr (...)) jest nieprzydatna do oceny zasadności żądania pozwu.

Nawet ewentualne zadłużenie pozwanej wobec banku, z innej podstawy faktycznej, nie pozwala na uwzględnienie żądań pozwu dochodzonych na podstawie umowy z dnia 25.07.2014 roku.

Nieuprawnione przez sąd byłoby przyjęcie, że stanowiły one podstawę żądania pozwu, skoro powód wyraźnie jako podstawę wskazał umowę z dnia 25.07.2014 roku nr (...), a nie umowę z dnia 12.12.2013 roku nr (...) (analogicznie wyrok Sądu Okręgowego w Słupsku wydany w sprawie IV Ca 412/17).

Wobec podniesionych przez pozwaną zarzutów, w tym nieudowodnienia roszczenia i przedawnienia roszczenia, żądanie pozwu nie zasługuje na uwzględnienie. Powód nie uwodnił, że przysługuje mu na podstawie okoliczności faktycznych przytoczonych w pozwie kwota dochodzona pozwem. Wobec nieuwodnienia roszczenia, nie można było ocenić zasadności zarzutu przedawnienia roszczenia.

Wobec nieudowodnienia roszczenia i braku wykazania, że pozwana jest zobowiązana wobec powoda na podstawie okoliczności faktycznych przytoczonych na uzasadnienie pozwu, sąd wobec braku przesłanek z art. 353 § 1 k.c. powództwo oddalił, o czym orzekł w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

Pozwana jest stroną wygrywającą sprawę.

Na mocy przepisu art. 98 § 1 k.p.c. w zw. §2 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (o treści obowiązującej w dacie wniesienia pozwu, tj. 14.06.2016 roku) sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 1.217,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, o czym orzekł w punkcie drugim sentencji wyroku. Na koszty procesu składało się wynagrodzenie radcy prawnego w wysokości 1.200,00 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17,00 zł.