Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Gluza

Protokolant: Karolina Raszowska

przy udziale prokuratora ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 04 stycznia 2018 r.

sprawy S. K. (K.)

syna M. i B. z d. W.

ur. (...) w Ś.

oskarżonego to, że:

w dniu 06 lipca 2017 roku na drodze pomiędzy C. a C., gmina Ś., kierował motorowerem m-ki R. o numerze rejestracyjnym (...) będąc w stanie nietrzeźwości 0,28 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, jednocześnie nie zatrzymał niezwłocznie pojazdu i kontynuował jazdę pomimo polecenia zatrzymania pojazdu, wydanego przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych przez funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w Ś., poruszających się radiowozem oznakowanym,

tj. o czyn z art. 178a § 1 k.k. i art. 178b k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.;

orzeka:

I.  uznaje oskarżonego S. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. i art. 178b k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to, na podstawie art. 178b k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 37a k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. i art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat;

III.  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 5.000 zł (pięciu tysięcy złotych) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, w tym opłaty i zalicza je na rachunek Skarbu Państwa.

SSR Radosław Gluza

UZASADNIENIE WYROKU

(ograniczone na podstawie art. 424 § 3 k.p.k.

do rozstrzygnięcia o karze)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Sąd wymierzając karę oskarżonemu S. K., baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna osiągnąć wobec oskarżonego. Sąd uznał iż w przypadku oskarżonego zachodzą przesłanki do orzeczenia sankcji o charakterze wolnościowym i wymierzył mu karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Zdaniem sądu kara ta będzie wystarczająca do osiągnięcia celów wychowawczych wobec oskarżonego, uzmysłowi mu nieopłacalność popełnienia podobnych przestępstw w przyszłości a tym samym wdroży go do przestrzegania porządku prawnego. Sama kara pozostaje także adekwatna do okoliczności popełnionego czynu, a w tym przede wszystkim stopnia nietrzeźwości oskarżonego, który nie był znaczny.

W punkcie II wyroku Sąd Rejonowy na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat. Dokonując powyższego rozstrzygnięcia sąd miał na uwadze treść przepisu art. 42 § 2 k.k., zgodnie z którym w razie skazania sprawcy za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, popełnione w stanie nietrzeźwości, orzeka się zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju na okres nie krótszy niż 3 lata. Zdaniem sądu orzeczenie wskazane środka karnego na minimalny czas 3 lat jest wystarczające wobec osoby oskarżonego.

W pkt III wyroku sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Środek ten pozostawał obligatoryjny wobec wydania wyroku skazującego oskarżonego, zaś jego wysokość została ustalona przez sąd w minimalnej wysokości 5.000 zł.

Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowym, mając na uwadze to, że nie posiada on stałego zatrudnienia, uzyskuje dochody wyłącznie z prac dorywczych.

SSR Radosław Gluza