Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 519/17

1 Ds. 967.2017

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Gluza

Protokolant: Karolina Raszowska

przy udziale prokuratora ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 04 stycznia 2018 r.

sprawy K. S.

syna J. i C. z d. B. (...)

ur. (...) w W.

oskarżonego o to, że:

w dniu 06 lipca 2017 roku na drodze krajowej nr (...) w miejscowości O., gmina K., będąc w stanie nietrzeźwości 0,67 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, kierował samochodem marki V. (...) o nr rej. (...), przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto z dnia 02 marca 2012 roku, sygn. VIII K 139/12 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 10 maja 2012 roku, sygn. VIII K 100/12 za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k., a także w tym miejscu i czasie nie zastosował się do decyzji nr TK.5430.2029.2012.ME wydanej w dniu 22 października 2012 roku przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień w zakresie prawa jazdy kategorii B,

tj. o przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. i art. 180a k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.;

orzeka:

I.  uznaje oskarżonego K. S. za winnego tego, że w dniu 06 lipca 2017 roku na drodze krajowej nr (...) w miejscowości O., gmina K., będąc w stanie nietrzeźwości 0,67 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, kierował samochodem marki V. (...) o nr rej. (...), przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto z dnia 02 marca 2012 roku, sygn. VIII K 139/12 oraz Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 10 maja 2012 roku, sygn. VIII K 100/12, tj. popełnienia przestępstwa z art. 178 a § 4 k.k. i za to, na podstawie tego przepisu, wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu na poczet wymierzonej mu kary pozbawienia wolności okres jego zatrzymania w sprawie od dnia 06 lipca 2017r. do dnia 07 lipca 2017r., który odpowiada jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 42 § 3 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych;

IV.  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 10.000 zł (dziesięciu tysięcy złotych) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

V.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, w tym opłaty i zalicza je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE WYROKU

(ograniczone na podstawie art. 424 § 3 k.p.k.

do rozstrzygnięcia o karze)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Sąd wymierzając karę oskarżonemu K. S., baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna osiągnąć wobec oskarżonego. Okolicznością obciążającą oskarżonego była niewątpliwie jego uprzednia karalność za przestępstwa, a w tym za przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. W tym zakresie sąd wziął jednakże pod uwagę fakt, że ostatnie skazanie oskarżonego za wskazane czyny miało miejsce w 2012r. Opierając się na powyższym sąd wymierzył oskarżonemu za przypisane mu przestępstwo, jako adekwatną, karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie sądu izolacja penitencjarna K. S. przez wskazany okres będzie wystarczająca dla uzmysłowienia mu nieopłacalności popełnienia w przyszłości podobnego czynu. Wymierzona kara czyni zadość także względom prewencji generalnej.

Skazując oskarżonego za przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. sąd orzekł wobec niego obligatoryjne środki karne w postaci: dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym oraz świadczenia pieniężnego w kwocie 10.000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Mając na uwadze wysokość orzeczonego wobec oskarżonego świadczenia pieniężnego oraz wymierzoną mu karę o charakterze izolacyjnym, sąd zwolnił go od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych.

SSR Radosław Gluza