Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Maja Snopczyńska

Protokolant : Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 stycznia 2018 roku w Ś.

sprawy z odwołania S. Ł.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

w sprawie (...)z dnia 27.12.2016 roku

o zasiłek chorobowy

I.  odwołanie oddala;

II.  zasądza od powoda S. Ł. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. kwotę (...) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powód S. Ł. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 27 grudnia 2016 roku, odmawiającej mu prawa do zasiłku chorobowego z funduszu chorobowego za okres od dnia (...), wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji w całości i przyznanie prawa do zasiłku chorobowego we wskazanym okresie oraz o zasądzenie od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości określonej według norm prawem przypisanych.

Uzasadniając odwołanie powód podniósł, że organ rentowy po przeprowadzeniu badania przez lekarza orzecznika ZUS przyjął, że niezdolność ubezpieczonego do pracy ustała w dniu 19 grudnia 2016 roku. Z treści uzasadnienia odwołania wynika, że powód jest z zawodu leśnikiem i prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług leśnych. Co najmniej od 2013 roku powód odczuwa dolegliwości bólowe związane z obciążeniem kręgosłupa, wielokrotnie przebywał na zwolnieniu lekarskim z powodu urazu i bólu kręgosłupa oraz barku prawego, od paru lat prowadzi specjalistyczne leczenie, bierze udział w zabiegach fizjoterapeutycznych i jest pod stałą opieką lekarza ortopedy. Powód stwierdził, że stan jego zdrowia nie poprawił się na tyle, aby mógł on wykonywać pracę fizyczną, uraz pleców i barku prawnego oraz dolegliwości z tym związane w dalszym ciągu uzasadniają zwolnienie lekarskie, które otrzymał ubezpieczony.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania oraz o zasądzenie od ubezpieczonego na rzecz organu rentowego kosztów zastępstwa procesowego w kwocie (...)

Uzasadniając stanowisko powołano podstawę prawną decyzji podnosząc, iż lekarz leczący powoda w zaświadczeniu lekarskim seria (...) orzekł, że powód jest niezdolny do pracy w okresie od dnia (...), jednakże w dniu 19 grudnia 2016 roku lekarz orzecznik ZUS po analizie dokumentacji medycznej i po przeprowadzeniu badania powoda orzekł, że niezdolność do pracy powoda ustała z dniem 19 grudnia 2016 roku.

W toku postępowania Sąd ustalił

następujący stan faktyczny:

Powód S. Ł. jest z zawodu leśnikiem i prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług leśnych. Od około 2013 roku powód odczuwa dolegliwości bólowe związane z obciążeniem kręgosłupa, prowadzi specjalistyczne leczenie, jest pod stałą opieką lekarza ortopedy.

Powód miał ustalony od dnia (...) stopień niepełnosprawności lekkiej.

W okresie od dnia (...) powód miał orzeczoną niezdolność od pracy.

Decyzją z dnia 27 grudnia 2016 roku organ rentowy odmówił powodowi prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia (...)

Dowody:

- akta ZUS – w załączeniu.

Po dniu 19 grudnia 2016 roku powód był zdolny do pracy.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego D. R. k. 60 i 78

W tak ustalonym stanie faktycznym

S ąd zważył:

Odwołanie jest bezzasadne.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2017 roku, poz. 1368 j.t.) zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Art. 59 ust. 1 cytowanej Ustawy stanowi, że prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby oraz wystawiania zaświadczeń lekarskich podlega kontroli.

Powód uzyskał od leczącego go lekarza zaświadczenie lekarskie o niezdolności do pracy w okresie od dnia (...) Z kolei strona pozwana uznała, że niezdolność do pracy powoda ustała z dniem (...) co skutkowało odmową prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia (...)

Jak wynika z materiału dowodowego zebranego w sprawie wszyscy lekarze badający powoda dla potrzeb niniejszego postępowania - tj. lekarz orzecznik ZUS oraz ostatecznie biegły sądowy – zgodnie orzekli, że powód S. Ł. po dniu 19 grudnia 2016 roku był zdolny do pracy. Ponadto biegły sądowy stwierdził jednoznacznie, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające przebadanie powoda przez biegłego sądowego innej specjalności medycznej, poza wyznaczonymi przez Sąd. W tym miejscu wskazać należy, że biegły początkowo w opinii z dnia 14 IV 2017 roku wskazał, że powód po dniu 19 XII 2016 roku nie był zdolny do pracy, jednakże po uzupełnieniu dokumentacji lekarskiej ostatecznie w opiniach uzupełniających z 31 VII 2017 roku i 16 X 2017 roku biegły stwierdził, że powód po 19 XII 2016 roku był zdolny do pracy. Powód podnosił, formalne zastrzeżenia co do formy dokumentów sporządzonych przez ZUS, jednakże nie zaprzeczał że takie badania miały miejsce, ani nie podnosił, że dokumenty te nie odzwierciedlają rzeczywistego stanu zdrowia powoda. Ponieważ biegły wydając opinię powinien oprzeć się na całości dokumentacji powoda nie sposób przyznać racji powodowi, który powołuje się na rygor z art. 207 kpc. Wskazać należy, że dowód z opinii biegłego został już wcześniej dopuszczony, zaś wniosku strony powodowej nie dotyczyły nowych wniosków dowodowych, lecz uzupełnienia niekompletnej dokumentacji lekarskiej, na której opiera się biegły. Wskazać należy, że w opinii z dnia 31 VII 2016 roku biegły sam wskazał, że we wcześniejszych opiniach sygnalizował brak pełnej dokumentacji lekarskiej i po zapoznaniu się z dokładnym opisem stanu przedmiotowego powoda przez LO ZUS biegły zmienił brzmienie pierwotnej decyzji.

Całokształt materiału dowodowego przemawia za uznaniem opinii jako rzeczowej, spójnej i wyprowadzającej logiczne wnioski końcowe. Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przyczyn, dla których opinia ta miałaby utracić walor wiarygodnego dowodu w sprawie. Biegły sądowy obowiązany jest orzekać zgodnie z wiedzą medyczną, posiadanymi kwalifikacjami i obowiązującymi przepisami. Dlatego sporządzonej przez biegłego opinii nie można odmówić rzetelności i fachowości co do medycznej oceny stanu zdrowia powoda. Podkreślić należy, że Sąd nie dysponuje wiadomościami specjalnymi, które posiada biegły. Zgodnie zaś z utrwalonym w tej mierze poglądem Sądu Najwyższego - opinie biegłych lekarzy mogą być oceniane przez Sąd wyłącznie przez pryzmat ich zgodności z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego oraz wiedzy powszechnej, to wystarczające dla uznania bądź nie uznania opinii biegłego za przekonywującą (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2005 roku, sygn. akt II CK 572/04). Opinia biegłego sądowego podlega ocenie przy zastosowaniu art. 233§1 kpc – na podstawie właściwych dla jej przymiotów kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażanych w niej wniosków.

Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie ubezpieczonego, gdyż dowód ten nie ma znaczenia w niniejszej sprawie, skoro meritum sprawy sprowadzało się do oceny czy po 19 XII 2016 roku powód był zdolny do pracy, co wymaga wiadomości specjalnych i tylko biegły sądowy może taką okoliczność ustalić.

Mając powyższe na uwadze w punkcie I wyroku Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴§1 kpc odwołanie oddalił.

Orzeczenie o kosztach Sąd oparł na przepisie art. 98 kpc, według którego strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na koszty te składał się koszt wynagrodzenia zastępstwa prawnego w kwocie (...). Dlatego też w punkcie II wyroku Sąd zasądził od powoda S. Ł. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. kwotę (...)tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.