Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 398/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lutego 2018 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2018 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania Z. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 25 kwietnia 2017 r. Nr (...)

w sprawie Z. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala Z. N. prawo do emerytury od dnia 1 marca 2017 r.

Sygn. akt IV U 398/17

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 25.04.2017r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu Z. N. prawa do wcześniejszej emerytury motywując to brakiem wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez okres 15 lat. Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony Z. N. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, gdyż przez okres ponad 15 lat pracował jako kierowca samochodów ciężarowych o ładowności ponad 3,5 tony oraz jako kierowca autobusu o liczbie miejsc powyżej 15.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczony nie udowodnił okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych ponad 15 lat przed dniem 01.01.1999r.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony Z. N. urodzony dnia (...) złożył w dniu 06.03.2017r. wniosek o emeryturę. Do wniosku dołączył umowę o naukę zawodu, świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach w H. J. oraz świadectwa pracy. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy Z. N. w rozmiarze 26 lat, 10 miesięcy i 27 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 3 lata, 10 miesięcy i 27 dni wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy nie uznał okresu pracy ubezpieczonego w charakterze ucznia praktycznej nauki zawodu oraz okresu pracy w H. J..

Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że w okresie od 01.04.1981r. do 30.09.1993r. Z. N. był zatrudniony w gospodarstwie rolnym Skarbu Państwa w Mieni na stanowisku kierowcy. Jeździł samochodami o ciężarze ponad 3,5 tony marki J. i S. z przyczepą. Pracę tę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu. Okres ten łącznie z okresem uznanym przez ZUS wynosi ponad 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Należy jednak dodać, że ubezpieczony pracę kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze ponad 3,5 tony wykonywał również w innych zakładach. Od 26.10.1974r. do 31.03.1981r. ubezpieczony pracował jako kierowca w Państwowym Ośrodku (...) w M.. Jeździł samochodami S. i K. o ciężarze ponad 3,5 tony. Pracę tę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu. W okresie od 01.10.1993r. do 31.12.1994r. był zatrudniony jako kierowca samochodu ciężarowego marki K. o ciężarze ponad 3,5 tony w młynie H. J.. Pracę tę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k.36v), zeznania świadków: A. D. (k. 24v), J. G. (k. 24v), H. J. (k. 24v – 25), W. L. (k. 25) i B. O. (k. 25), akt ZUS, akt osobowych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ocenie Sądu Okręgowego Z. N. spełnił powyższe warunki. Udowodnił ponad 25 lat okresów składkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w wyżej wymienionych okresach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w charakterze kierowcy samochodu ciężarowego o ładowności ponad 3,5 tony. Zeznania powoda potwierdzili świadkowie : A. D. (k. 24v), J. G. (k. 24v), H. J. (k. 24v – 25), W. L. (k. 25) i B. O. (k. 25). Sąd uznał ich zeznania za wiarygodne, ponieważ są logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach takich jak świadectwa pracy, akta osobowe z gospodarstwa rolnego Skarbu Państwa w Mieni. Z dokumentacji tej jednoznacznie wynika, że ubezpieczony w okresie od 01.04.1981r. do 30.09.1993r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał wyłącznie pracę kierowcy samochodu ciężarowego. Z zeznań świadków: J. G. i B. O. wynika, że w tym okresie ubezpieczony jeździł samochodami J. i S. z przyczepą o ciężarze powyżej 20 ton. Świadkowie: A. D. i W. L. zeznali, że w okresie zatrudnienia w Państwowym Ośrodku (...) w M. Z. N. był kierowcą samochodów marki S. i Kamaz o ładowności znacznie przekraczającej 3,5 tony. Sąd uznał ich zeznania za w pełni wiarygodne. Sąd dał wiarę również zeznaniom świadka H. J., który był właścicielem młyna i pracodawcą Z. N. w latach 1993 – 1994. Świadek zeznał, że zatrudniał ubezpieczonego jako kierowcę samochodu Kamaz z przyczepą o ciężarze ponad 20 ton. Stanowisko kierowcy samochodu ciężarowego o ładowności ponad 3,5 tony wymienione jest w załączniku A dział VIII pkt.2, kierowcy ciągnika rolniczego w pkt.3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). W sumie okresy pracy w szczególnych warunkach wynoszą ponad 15 lat. Ubezpieczony nabył więc prawo do emerytury od miesiąca złożenia wniosku o emeryturę.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 14par.2 kpc orzekł jak w wyroku.