Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2017 r.

sprawy z odwołania Z. D. (Z. D.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

przy udziale zainteresowanej B. F. (...) - Biuro (...) w R.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania Z. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 13 kwietnia 2017r., Nr 212, Znak (...)- (...),

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza iż ubezpieczony Z. D. jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek B. F. (...) - Biuro (...)

w R. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od dnia 01 sierpnia 2016r. do 31 sierpnia 2016r.

Sędzia

Sygn. akt IX U 829/17

2.U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia 13 kwietnia 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. stwierdził, że odwołujący Z. D. jako osoba zatrudniona na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek B. F. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu w okresie od 01.08.2016r. do 31.08.2016r.

W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy wskazał, iż z okoliczności sprawy wynika, że zawarcie przez strony umowy zlecenia nie miało na celu faktycznego świadczenia pracy, lecz jedynie pozyskanie przez ubezpieczonego tytułu ubezpieczenia w celu skorzystania z możliwości przeliczenia emerytury górniczej w oparciu o art.110 a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS.

Odwołania od powyższej decyzji wnieśli ubezpieczony oraz płatnik składek i domagając się jej zmiany poprzez objęcie Z. D. ubezpieczeniem społecznym w okresie j.w. wskazali, iż umowa została faktycznie zrealizowana, a prace nią objęte zostały wykonane.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

Z. D. urodził się w dniu (...) Ubezpieczony jest uprawniony do emerytury górniczej.

W związku z wnioskiem ubezpieczonego o przeliczenie emerytury na podstawie art.110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS, do którego ubezpieczony dołączył zaświadczenie stwierdzające, że w okresie od 01.08.2016r. do 31.08.2016r. był zatrudniony w Biurze (...), organ rentowy przeprowadził postępowanie wyjaśniające z płatnikiem składek oraz ubezpieczonym, w wyniku którego uznał, że powyższe zatrudnienie miało charakter fikcyjny, a umowa zlecenia była pozorną czynnością prawną mającą na celu wykazanie przez ubezpieczonego zatrudnienia przypadającego po nabyciu prawa do emerytury.

Odwołująca B. F. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie biura rachunkowego. W maju 2016r. w pomieszczeniach zajmowanych przez firmę doszło do pęknięcia rury i zalania podłogi w części działu księgowego oraz do zniszczenia sprzętu komputerowego i spalenia instalacji elektrycznej. Zalaniu uległy również piwnice. Do usunięcia awarii wezwano mi.in firmę elektryczną, która miała usunąć awarię w części usługowej. Jednak po dokonaniu naprawy instalacja nadal nie była do końca sprawna. Często wybijało korki. Dlatego też postanowiła skorzystać z pomocy ubezpieczonego, którego polecił jej jako elektryka, jeden z jej klientów. Ubezpieczony przyjął propozycję ponieważ chciał sobie dorobić oraz przeliczyć emeryturę.

Na podstawie umowy zlecenia miał wykonać przegląd i naprawę instalacji elektrycznej. Nie miał ustalonych godzin, ani dni pracy. Zlecenie mógł wykonywać w dowolnych dniach i godzinach, z jednym zastrzeżeniem, że miał to robić po zwykłych godzinach pracy pracowników biura, czyli po godzinie 17-tej. Kiedy zawierał umowę nie było wiadomo jak długo potrwa przegląd instancji elektrycznej, stwierdzenie przyczyny powtarzających się awarii i ich usunięcie. Ostatecznie całe zlecenie zajęło mu trzy dni. Za wykonanie tej pracy miał otrzymać 400 zł brutto. Strony ustaliły, że zostaną odprowadzone składki do ZUS. Czynności, jakie wykonał polegały na przeczyszczeniu skrzynki rozdzielczej, gdzie znajdują się różne urządzenia elektryczne i wyłączniki. Musiał przedmuchać i ocieplić te urządzenia po zalaniu wodą. Wilgoć utrzymuje się dość długo, dlatego należało to zrobić kilkakrotnie. Po osuszeniu wszystkich urządzeń w skrzynce rozdzielczej ustalił, że na jednym z przełączników przepalony jest przewód. Uznał, że trzeba go wymienić i udał się do marketu, żeby go kupić. Po zakupie wrócił do firmy zabudował ten wyłącznik. Poza tym sprawdził wszystkie połączenia przy wszystkich wyłącznikach. Osuszanie wszystkich urządzeń elektrycznych w skrzynce wykonywał przy pomocy opalarki.

Powyższe ustalił Sąd na podstawie akt organu rentowego, zeznań ubezpieczonego Z. D., zainteresowanej B. F. oraz świadków P. K. i K. P. (nagranie z rozprawy w dniu 16.11.2017r. minuty od 00:07:45 do 02:40:50).

Sąd dał w całości wiarę zeznaniom odwołujących, ponieważ są one spójne, logiczne i przekonywujące, a ponadto znajdują potwierdzenie w powołanej w sprawie dokumentacji.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.734 § 1i 2 kc przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się je wykonać bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

Zgodnie z art. 6 ust.1 pkt.4 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społeczny ( Dz.U. z 2017r. poz. 1778) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art.8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są: m.in. osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanymi dalej „zleceniobiorcami”, oraz osobami z nimi współpracującymi, z zastrzeżeniem ust. 4.

Organ rentowy, wydając decyzję o niepodleganiu Z. D. ubezpieczeniom społecznym w tytułu zatrudnienia u B. F. podważył umowę łączącą strony w zakresie faktycznego wykonywania pracy przez ubezpieczonego.

Zatem kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do tego, czy stan faktyczny ustalony w tej konkretnej sprawie, a wynikający z zeznań ubezpieczonego jak również z dowodów z dokumentów, pozwala na uznanie, że umowa zlecenia zawarta między odwołującymi jest czynnością prawną pozorną w rozumieniu art. 83 k.c. mającą na celu obejście przepisów prawa.

W tym miejscu trzeba wskazać, że pozorność oświadczenia woli (art. 83 § 1 k.c.) została potraktowana przez ustawodawcę jako wada oświadczenia woli, nie dotyczy więc oświadczeń wiedzy. Jest to jednak wada szczególnego rodzaju, bo dotycząca oświadczenia złożonego świadomie i swobodnie dla pozoru drugiej stronie, która o takim oświadczeniu wie i na to się zgadza. ( Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 czerwca 1971r., II CR 250/71, nie publikowany).

Z kolei w wyroku z dnia 23 czerwca 1986r., I CR 45/86 (nie publikowanym) Sąd Najwyższy zdefiniował pozorność jako „wadę oświadczenia woli polegającą na niezgodności między aktem woli, a jej przejawem na zewnątrz, przy czym strony zgodne są co do tego, aby wspomniane oświadczenie woli nie wywoływało skutków prawnych”. Nie można też przyjąć pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę, gdy pracownik podjął pracę i ją wykonywał, a pracodawca świadomie to przyjmował (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2001r., II UKN 258/00, OSNP z 2002r., Nr 21, poz. 527).

Mając na uwadze wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego, nie ulega wątpliwości, że w niniejszej sprawie nie doszło do zawarcia pozornej umowy zlecenia.

W ocenie Sądu ubezpieczony oraz odwołująca szczegółowo wyjaśnili w jakich okolicznościach doszło do zawarcia umowy zlecenia, jaki ubezpieczony miał zakres obowiązków oraz w jaki sposób je realizował. Sąd dał wiarę ich zeznaniom jako logicznym i przekonywującym.

Zdaniem Sądu umowa zlecenia, zawarta między stronami z pewnością nie była czynnością prawną pozorną w rozumieniu art. 83 § 1 k.c., gdyż była faktycznie realizowana.

Mając powyższe na uwadze, z mocy powołanych przepisów i art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji.

Sędzia