Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2017 r. w G.

sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko T. W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego T. W. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 11 507, 78 zl (jedenaście tysięcy pięćset siedem złotych i siedemdziesiąt osiem groszy) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym, jednak nie wyższymi od maksymalnych odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 22 czerwca 2016 r, do dnia zapłaty

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1321, 59 zł (tysiąc trzysta dwadzieścia jeden złotych i pięćdziesiąt dziewięć groszy)

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4259 zł (cztery tysiące dwieście pięćdziesiąt dziewięć złotych) z tytułu zwrotu kosztów postepowania

I C 832/17

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) SA z siedzibą w W. domagał się zasądzenia od pozwanego T. W. kwoty 12829,37 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 11507,78 zł od 22 czerwca 2016 roku do dnia zapłaty. Dochodzona pozwem wierzytelność wynikała z umowy kredytowej zawartej przez pozwanego z bankiem.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości zarzucając, ze kwota dochodzona pozwem jest nieadekwatna do wysokości rzeczywistego zadłużenia pozwanego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13 marca 2014 roku pomiędzy stronami doszło do zawarcia umowy kredytowej nr (...) na kwotę 18 618,19 zł. Spłata kredytu została rozłożona w umowie na 41 rat miesięcznych w kwotach po 564,99 zł począwszy od 11 kwietnia 201 r. . Kredyt oprocentowany był wg zmiennej stopy procentowej, która wynosiła 13 % w stosunku rocznym. Niespłacanie kredytu w umówionym terminie mogło skutkować wypowiedzeniem umowy kredytowej przez bank. W takiej sytuacji niespłacona kwota kredytu stawała się zadłużeniem przeterminowanym, od którego bank pobierać mógł odsetki w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP.

/okoliczności bezsporne, umowa k. 41 - 42/

Pozwany nie spłacał regularnie rat kredytu począwszy od sierpnia 2015 r., w związku z czym w piśmie z 25 kwietnia 2016 roku powód wypowiedział pozwanemu umowę. Na dzień wypowiedzenia zadłużenie przeterminowane pozwanego wynosiło 2865,98 zł, zaś cale postawione w stan natychmiastowej wymagalności zadłużenie wynosiło 12101,35 zł.

/okoliczności bezsporne, nadto – wypowiedzenie – k. 47/

Zadłużenie pozwanego z tytułu umowy kredytowej wynosi 11507,78 zł z tytułu kapitału, 620,15 zł z tytułu niespłaconych odsetek kapitałowych oraz odsetki za opóźnienie w kwocie 701,44 zł.

/wyciąg z ksiąg bankowych - k. 20, raporty i zestawienia spłat kredytu – k. 56 - 74/

Sąd zważył co następuje :

Powyższy stan faktyczny w sprawie był bezsporny pomiędzy stronami co do zawarcia umowy kredytowej pomiędzy stronami i jej wypowiedzenia. Pozwany w sposób niezwykle lakoniczny zakwestionował jedynie wysokość dochodzonego roszczenia twierdząc, że jest ona nieadekwatna do zadłużenia rzeczywistego. W odpowiedzi na sprzeciw pozwanego powód złożył wyciąg z ksiąg bankowych oraz raporty – zestawienia wpłat i należności dotyczące zawartej z pozwanym umowy kredytowej oraz wydruki z jego rachunku bankowego obrazujące dokonywane wpłaty poszczególnych rat i ich daty. Pozwany nie zakwestionował powyższych dokumentów, ani też nie sprecyzował swego zarzutu nie wskazując nawet, w jakim zakresie kwestionuje wysokość zadłużenia. Wyciąg z ksiąg bankowych ma wprawdzie w postępowaniu cywilnym jedynie moc dokumentu prywatnego, zaś złożone przez powoda wydruki z systemu komputerowego nie zawierają podpisu, jednakże zawarte w nich dane nie budzą wątpliwości sądu, a pozwany nie próbował ich w żaden sposób podważyć, nie zajął co do nich stanowiska, nie zanegował prawdziwości zawartych w nich danych i nie twierdził, że zostały w nich pominięte jakiekolwiek dokonane przez niego wpłaty. Należy zauważyć, że kwestionując wysokość dochodzonego zadłużenia to pozwany powinien był wykazać, zgodnie z regułą wyrażoną w art. 6 k.c., że dokonał spłaty kredytu w wysokości wyższej nie żądana przez powoda. Tymczasem aktywność procesowa pozwanego ograniczyła się do złożenia dwuzdaniowego sprzeciwu od nakazu zapłaty. Pozwany nie zgłosił żadnych wniosków dowodowych ani nie przedstawił żadnych twierdzeń ze swojej strony. Z przedłożonych przez powoda wydruków wynika jednoznacznie, że pozwany nie spłacał kredytu regularnie począwszy od sierpnia 2015 r, powodując tym samym powstanie przeterminowanego zadłużenia i naliczanie odsetek karnych. W konsekwencji umowa została mu wypowiedziana, zaś całe niespłacone zadłużenie postawione w stan natychmiastowej wymagalności.

Podstawę prawną powództwa stanowił przepis art. 69 prawa bankowego, który stanowi, że przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Powód w niniejszej prawie wykazał, że zawarł z pozwanym umowę kredytu, którego pozwany nie spłacił. Z tych względów powództwo należało uznać za uzasadnione.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zasądzając od pozwanej jako strony przegrywającej spór na rzecz powoda kwotę 642 zł z tytułu opłaty od pozwu oraz 3617 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.