Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 843/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 października 2017 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Jabłoński

Protokolant: Agata Zielińska

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 5 października 2017 roku sprawy

J. W., córki F. i H. z domu L.,

urodzonej (...) w Ł.,

oskarżonej o to, że:

w okresie od 1 stycznia 2015 roku do 15 lipca 2015 roku w G. działając wbrew przepisom, jako Prezes Zarządu, nie złożyła w Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku, VII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego sprawozdania (...). z siedzibą w G. za rok 2014,

tj. o czyn z art. 79 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości,

I.  oskarżoną uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej oskarżeniem czynu i za to na podstawie art. 79 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości, art. 33 §1 i 3 k.k. wymierza oskarżonej karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 10 zł (dziesięć złotych);

II.  na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 170 zł (sto siedemdziesiąt złotych) tytułem kosztów sądowych, w tym opłata w kwocie 100 zł (sto złotych).

Sygn. akt II K 843/17

UZASADNIENIE

na podstawie art. 424 §3 k.p.k. w zw. z art. 343 k.p.k.

ograniczone do podstawy prawnej wyroku

oraz wydanych rozstrzygnięć

Sąd zważył, co następuje:

Zgromadzony materiał dowodowy dał podstawy do przypisania oskarżonej czynu polegającego na tym, że w okresie od 1 stycznia 2015 roku do 15 lipca 2015 roku w G. działając wbrew przepisom, jako Prezes Zarządu, nie złożyła w Sądzie Rejonowym Gdańsk – Północ w Gdańsku, VII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego sprawozdania finansowego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. za rok 2014, tj. o przestępstwo z art. 79 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tj. Dz. U. 2013.330 z pózm. zm.).

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości kierownik jednostki składa we właściwym rejestrze sądowym roczne sprawozdanie finansowe w ciągu 15 dni od dnia zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego. Art. 53 ust. 1 tejże ustawy stanowi, iż sprawozdanie finansowe jednostki podlega zatwierdzeniu przez organ zatwierdzający, nie później niż 6 miesięcy od dnia bilansowego. Zestawienie powyższych przepisów nie pozostawia wątpliwości, iż J. W. jako Prezes Zarządu Spółki (...) Sp. z o.o. była zobowiązana najpóźniej do dnia 15 lipca 2015 roku złożyć sprawozdanie finansowe we właściwym sądzie rejestrowym – Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku VII Wydziale Gospodarczym Krajowego Rejestru Sądowego. Nie czyniąc temu obowiązkowi zadość wyczerpała znamiona występku z art. 79 pkt 4 tejże ustawy.

Czyn przypisany oskarżonej uznać należy za zawiniony. Jest ona osobą dorosłą. W toku postępowania nie ujawniły się okoliczności poddające w wątpliwość jej poczytalność. Karalność i bezprawność przypisanego oskarżonej czynu jest znana osobom sprawującym funkcje z organach spółek kapitałowych. Z wyjaśnień oskarżonej wynika, iż zdawała sobie ona sprawę z istnienia tego obowiązku.

Oceniając społeczną szkodliwość czynu przypisanego oskarżonej z uwzględnieniem dyrektyw z art. 115 §2 k.k. uznać należy, że jest ona niemała (większa niż nieznaczna). Zachowanie oskarżonej godziło w dobro prawem chronione, jakim jest jawność wyników finansowych niektórych podmiotów uczestniczących w obrocie gospodarczym. Po upływie przeszło roku od końca terminu ustawowego oskarżona w dalszym ciągu nie uczyniła zadość wskazanemu powyżej obowiązkowi i konieczne było nakładanie grzywien w celu przymuszczenia przez Sąd rejestrowy.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał oskarżoną za winną popełnienia zarzucanego jej oskarżeniem czynu i za to na podstawie art. 79 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 roku, art. 33 §1 i 3 k.k. wymierzył oskarżonej karę 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł. Wobec faktu, że wydanie wyroku nastąpiło w trybie art. 335 §1 k.p.k. rola Sądu sprowadzała się do oceny ustaleń poczynionych pomiędzy oskarżoną a Prokuratorem. Oceny tej dokonał Sąd z uwzględnieniem dyrektyw wymiaru kary z art. 53 §1 i 2 k.k. Jako okoliczność obciążającą poczytał Sąd fakt, że po upływie przeszło roku od ustawowego terminu do złożenia przedmiotowego sprawozdania w dalszym ciągu nie zostało ono złożone. Na korzyść oskarżonej poczytać należało fakt, iż nie była uprzednio karana.

Mając powyższe na uwadze Sąd doszedł do przekonania, że ustalona kara 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, nie przekracza stopnia winy i będzie wystarczająca dla osiągnięcia celów kary w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej.

W punkcie II. wyroku Sąd na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w całości w kwocie 170 zł. Na kwotę tę składa się opłata w kwocie 100 zł (10% orzeczonej grzywny), 40 zł za doręczenia korespondencji w dochodzeniu oraz przed Sądem I instancji oraz 30 zł za uzyskanie informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego.