Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 1 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodnicząca: S.S.R. Kinga Grzegorczyk

Protokolant: st. sekr. sąd. Milena Bartłomiejczyk

po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2018 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z wniosku E. S. (1)

z udziałem A. S.

o stwierdzenie nabycia spadku

postanawia:

1.  stwierdzić, że spadek po Z. S. (1), synu Z. i J., zmarłym w dniu 20 lutego 2017 roku w P., ostatnio stale zamieszkałym w Ł., na podstawie ustawy nabyli z dobrodziejstwem inwentarza: żona E. S. (2) z domu I. (córka C. i Z.) i bratanek A. S. (syn M. i E.) po 1/2 (jednej drugiej) części każdy z nich,

2.  ustalić, że każdy z uczestników postępowania ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie.

Sygn. akt I Ns 471/17

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2017 r. E. S. (1) wniosła o stwierdzenie nabycia spadku po Z. S. (1). W uzasadnieniu wniosku wskazała, że spadkodawca miał brata M. S., nie posiadał dzieci.

[wniosek k.2]

Postanowieniem z dnia 23 października 2017 r. Sąd odrzucił wniosek w stosunku do uczestnika M. S..

[postanowienie k.34-35]

Postanowieniem z dnia 14 grudnia 2017 r. na podstawie art. 510 § 2 k.p.c. Sąd wezwał A. S. do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania.

[postanowienie e-protokół rozprawy 00:09:50-00:17:13 CD k.54]

Uczestnik A. S. przyłączył się do wniosku, informując, że o tytule swego powołania dowiedział się w grudniu 2017 r. w rozmowie telefonicznej z wnioskodawczynią.

[pismo k.60]

Na rozprawie w dniu 1 lutego 2018 r. uczestnik A. S. złożył oświadczenie o przyjęciu spadku po Z. S. (1) z dobrodziejstwem inwentarza.

[protokół rozprawy k.63]

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Z. S. (1), zmarł w dniu 20 lutego 2017 r. w P., ostatnio stale zamieszkiwał w Ł.. Pozostawił po sobie żonę E. S. (1). Nie miał dzieci własnych ani przysposobionych. Miał brata M. S., który zmarł 10 sierpnia 2012 r., pozostawiając po sobie syna A. S.. Matka spadkodawcy J. S. zmarła w dniu 10 lutego 1987 r., a jego ojciec - Z. S. (2) w dniu 23 lutego 2013 r. Z. S. (1) nie sporządził testamentu. Nikt ze spadkobierców nie zrzekł się dziedziczenia ani nie został uznany za niegodnego dziedziczenia po zmarłym Z. S. (1).

[dowód: aktu zgonu k.3, akt małżeństwa k.4, akt zgonu k.22-23 z tłumaczeniem przysięgłym k.33 i 41, zapewnienie spadkowe e-protokół rozprawy 00:01:11-00:09:50 CD k.54, akty zgonu k.56-57, akt urodzenia k.59]

Uczestnik A. S. o tytule swego powołania dowiedział się w grudniu 2017 r.

[okoliczność bezsporna]

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Kodeks cywilny wskazuje dwa tytuły dziedziczenia: ustawowe i testamentowe.

Sąd spadku bada z urzędu, kto jest spadkobiercą. W szczególności Sąd bada czy spadkodawca nie pozostawił testamentu (art. 670 k.p.c.).

Sąd stwierdzi nabycie spadku przez spadkobierców, choćby były nimi inne osoby niż te, które wskazali uczestnicy. W postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku sąd wymienia spadkodawcę oraz wszystkich spadkobierców, którym spadek przypadł, jak również wysokość ich udziałów (art. 677 § 1 k.p.c.).

Z uwagi na to, iż Z. S. (1) nie sporządził testamentu, jego spadkobiercy dziedziczą na podstawie ustawy.

Stosownie do art. 931 § 1 k.c. w pierwszej kolejności do spadku z ustawy powołane są dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek. Dziedziczą oni w częściach równych, jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku. Zgodnie z kolejnymi przepisami regulującymi dziedziczenie ustawowe, w braku zstępnych spadkodawcy powołani do spadku z ustawy są - jego małżonek i rodzice. Jeżeli jedno z rodziców spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada rodzeństwu spadkodawcy w częściach równych. Jeżeli którekolwiek z rodzeństwa spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, pozostawiając zstępnych, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego zstępnym. Podział tego udziału następuje według zasad, które dotyczą podziału między dalszych zstępnych spadkodawcy.

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 924 k.c.).

Z. S. (1) zmarł jako żonaty, nie pozostawiając po sobie dzieci. Jego rodzice zmarli przed nim. Spadkodawca miał jeszcze brata M. S., który również zmarł przed nim, pozostawiając po sobie jedynego syna – A. S..

Oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania (art. 1015 § 1 k.c.). Spadkobierca może przyjąć spadek bez odpowiedzialności za długi spadkowe (przyjęcie wprost) bądź z ograniczeniem tej odpowiedzialności (przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza). Może również spadek odrzucić (art. 1012 k.c.). Spadkobierca, który spadek odrzucił zostaje wyłączony od dziedziczenia tak, jakby nie dożył otwarcia spadku (art. 1020 k.c.). Niezłożenie oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku we wskazanym sześciomiesięcznym terminie powoduje, że spadkobierca dziedziczy z dobrodziejstwem inwentarza.

Żona spadkodawcy – E. S. (1) nie złożyła w ustawowo określonym terminie żadnego oświadczenia o przyjęciu bądź odrzuceniu spadku. Zgodnie zatem z przepisem art. 1015 § 2 k.c. nabyła spadek po swoim mężu z dobrodziejstwem inwentarza.

Uczestnik A. S. o tytule swego powołania do dziedziczenia dowiedział się podczas rozmowy telefonicznej z wnioskodawczynią w grudniu 2017 r., a zatem termin do złożenia oświadczenia spadkowego minąłby mu w czerwcu 2018 r. Na rozprawie w dniu 1 lutego 2018 r., a zatem w terminie, uczestnik złożył oświadczenie o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza.

Mając powyższe na uwadze, Sąd w pkt 1 sentencji postanowienia stwierdził, że spadek po Z. S. (1) nabyli z dobrodziejstwem inwentarza żona i bratanek po 1/2 części każdy z nich.

O kosztach w pkt 2 sentencji postanowienia Sąd orzekł na podstawie art. 520 § 1 k.p.c.