Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Ua 38/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Marcin Graczyk

Sędziowie: SSO Renata Gąsior

SSO Zbigniew Szczuka (spr.)

Protokolant: Małgorzata Nakielska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2017 r. w Warszawie

sprawy z wniosku A. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o zasiłek chorobowy

z udziałem zainteresowanego (...) Sp. z o.o. w W.

na skutek apelacji wniesionej przez pozwanego Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 5 grudnia 2016 roku sygn. akt VI U 283/16

oddala apelację.

SSO Renata Gąsior SSO Marcin Graczyk SSO Zbigniew Szczuka

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 5 grudnia 2016 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe
w Warszawie, VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w punkcie 1 zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 11 maja 2016 r., znak: (...) w ten sposób, że przyznał A. S. prawo
do zasiłku chorobowego za okres od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia 4 maja 2016 r.
oraz w punkcie 2 w pozostałej części oddalił odwołanie ( k. 37 a. s.).

Sąd Rejonowy ustalił, że A. S. był zatrudniony w (...)
Sp. z o. o. od dnia 1 kwietnia 2015 r. do dnia 13 marca 2016 r. na podstawie umowy na czas określony, na stanowisku mechanika samochodowego. Jednocześnie oprócz zatrudnienia
w ww. spółce, pracował również w (...) Sp. z o. o. na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej na okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia
31 marca 2016 r. Na podstawie umowy zlecenia z (...) Sp. z o.o., A. S. wykonywał inwentaryzacje na początku każdego miesiąca. Ostatnie czynności na rzecz (...) Sp. z o. o. odwołujących wykonał w dniach
1 i 2 marca 2016 r. Po dniu 7 marca 2016 r. ubezpieczony nie świadczył pracy na rzecz żadnej ze spółek. Odwołujący w dniu 7 marca 2016 r. przeszedł zawał serca. Był niezdolny do pracy w okresie od dnia 7 marca 2016 r. do dnia 4 maja 2016 r. W dniu 10 kwietnia 2016 r. odwołujący otrzymał od (...) Sp. z o.o. kwotę 824,07 złotych tytułem należnego wynagrodzenia za miesiąc marzec 2016 r. (...) Sp. z o.o. zgłosiła A. S.
do ubezpieczenia za okres do dnia 31 marca 2016 r., w tym też chorobowego dokonując stosownej korekty.

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zawartych w aktach zasiłkowych oraz złożonych w toku postępowania, których prawdziwość nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania. Sąd uznał ww. zgromadzony materiał dowodowy w całości za wiarygodny. Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się także
na zeznaniach A. S., bowiem były rzeczowe, konkretne, spójne ze sobą,
a także z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Strony nie wnosiły o uzupełnienie postępowania dowodowego.

Sąd Rejonowy zważył, że odwołanie ubezpieczonego okazało się uzasadnione
w przeważającej części.

W niniejszej sprawie zdaniem Sądu I instancji tytuł obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego odwołującego ustał z dniem 13 marca 2016 r. Sąd Rejonowy wskazał,
że ubezpieczony jednocześnie posiadał umowę zlecenia z (...) Sp. z o.o. obowiązującą
do dnia 31 marca 2016 r. W ocenie Sądu I instancji z ustaleń faktycznych wynikało,
że odwołujący się po dniu 12 marca 2016 r. był związany umową zlecenia, która stanowiła tytuł do objęcia ubezpieczeniem chorobowym, co zostało wykazane w wyniku dokonania korekty przez (...). Do dnia 31 marca 2016 r. trwała przesłanka niepozwalająca
na przyznanie mu zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia. Umowa zlecenia zakończyła się w dniu 31 marca 2016 r., a niezdolność do pracy odwołującego trwała dalej
aż do dnia 4 maja 2016 r., wobec czego powinien on zachować prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia 4 maja 2016 r. Od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia 4 maja 2016 r. odwołujący nie miał żadnego tytułu ubezpieczenia chorobowego, wobec czego w ocenie Sądu Rejonowego brak było spełnienia przesłanki negatywnej wynikającej z art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej.

W dniu 16 stycznia 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wywiódł apelację zaskarżając powyższy wyrok w całości zarzucając naruszenie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa poprzez uznanie, że odwołującemu się przysługuje zasiłek chorobowy, pomimo kontynuowania działalności zarobkowej stanowiącej tytuł do objęcia ubezpieczeniem chorobowym. W związku z powyższym organ rentowy wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez oddalenie odwołania ( k. 46-49 a. s.)

W piśmie procesowym z dnia 25 stycznia 2017 r. organ rentowy wycofał apelację
w części dotyczącej punktu 2 wyroku, a w pozostałej części odnoszącej się do punktu 1, podtrzymał apelację i wniósł o zmianę wyroku poprzez oddalenie odwołania ( k. 55-56 a. s.).

Postanowieniem z dnia 1 lutego 2017 r. Sąd I instancji umorzył postępowanie apelacyjne w zakresie zaskarżenia punktu 2 wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie, VI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 5 grudnia
2016 r. ( k. 60 a. s.).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja wniesiona przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.
z dnia 16 stycznia 2017 r. okazała się być niezasadna i zasługiwała na oddalenie.

Sąd II instancji doszedł do przekonania, że ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie pozostawały poza sporem, a zarzuty dotyczyły jedynie przepisów prawa materialnego
w postaci naruszenia art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( Dz. U. z 2016 r., poz. 372 j.t.) zwanej dalej ,,ustawą’’. Z niekwestionowanych ustaleń Sądu I instancji wynikało, że A. S. w związku z zawałem serca, był niezdolny do pracy od dnia 7 marca 2016 r. do dnia 4 maja 2016 r. Odwołujący w obejmującym ww. okres czasu, zatrudniony był w dwóch spółkach. Ubezpieczony miał zawartą umowę na czas określony
z (...) Sp. z o.o. od dnia 1 kwietnia 2015 r. do dnia 13 marca 2016 r. oraz umowę cywilno-prawną z (...) Sp. z o.o. od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 marca 2016 r. Powyższe potwierdziło (...) w piśmie procesowym z dnia 14 października 2016 r., w którym to wskazano również, że za odwołującego płatnik składek odprowadził kwotę 14,14 złotych z tytułu ubezpieczenia chorobowego. Co więcej ustalono, że ubezpieczony od daty, w której przebył zawał serca, nie wykonywał faktycznie pracy
na rzecz żadnej ze spółek, z którymi miał podpisane stosowne umowy.

Mając na uwadze przepisy ustawy, Sąd Okręgowy zważył, że zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy
z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.

W związku z art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy, którego zarzut naruszenia podnosił organ rentowy, zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, jak i z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ustaniu tytułu ubezpieczenia nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym albo zapewniającą prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy
z powodu choroby.

Ponadto w apelacji Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazywał, że fakt kontynuowania działalności zarobkowej po ustaniu tytułu ubezpieczenia przesądza o braku prawa do zasiłku chorobowego za cały okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia. Sąd II instancji odnosząc się do zarzutów organu rentowego, zważył, że są one błędne i nie mają oparcia
w obowiązujących przepisach prawa. W ocenie Sądu Okręgowego prawidłową była ocena prawna dokonana przez Sąd I instancji. Podczas dokonywania ustaleń faktycznych wskazano jednoznacznie, że odwołujący po dniu 7 marca 2016 r. stał się niezdolny do pracy
i nie wykonywał faktycznie pracy na rzecz spółek, z którymi miał zawarte umowy. Jednakże mając na względzie fakt, iż ubezpieczonego łączyła umowa cywilnoprawna z (...) Sp. z o.o. do dnia 31 marca 2016 r., możliwym było przyznanie prawa do zasiłku chorobowego dopiero od dnia 1 kwietnia 2016 r. Zdaniem Sądu II instancji nie doszło do naruszenia art. 13 ustawy, ponieważ nie zostały wypełnione przesłanki przezeń wskazane. Zgodnie z dyspozycją
ww. przepisu, zasiłek chorobowy nie przysługuje, jeżeli potencjalny świadczeniobiorca kontynuuje działalność zarobkową stanowiącą tytułu do ubezpieczenia. W niniejszej sprawie ubezpieczony po przebytym zawale serca przeszedł na zwolnienie lekarskie w dniu 7 marca 2016 r. i od tej daty nie wykonywał obowiązków pracowniczych. Z uwagi na łączącą A. S. umowę cywilno-prawną z (...) Sp. z o.o. zostały odprowadzone składki przez płatnika do organu rentowego na ubezpieczenie chorobowe. Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy, który potwierdza prawidłowość ustaleń i rozważań Sądu I instancji, ,,przy ścisłej co do zasady wykładni przepisów o ubezpieczeniu społecznym (chorobowym), utrata czy brak prawa do zasiłku nie mogą być ujmowane jako swoista sankcja zawsze rozkładająca się na cały okres niezdolności do pracy, jeżeli ten składał się z kilku okresów niezdolności do pracy. Utrata prawa do zasiłku chorobowego w okresie ubezpieczenia nie powinna dotyczyć więc całego okresu niezdolności do pracy, lecz tylko tego, w którym została podjęta praca. Inna sytuacja zachodzi, gdy ubezpieczony otrzymuje cyklicznie (miesięcznie) stałe i adekwatne wynagrodzenie, które nie zależy od ilości i terminów wykonywanych zadań (czynności) w określonym czasie. Właśnie w tym może się też wyrażać różnica pomiędzy pracą i działalnością zarobkową, która z reguły obejmuje okres od jej rozpoczęcia do zaprzestania i dlatego trwa przeważnie dłużej niż okazjonalna lub konkretna praca zarobkowa.’’ ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2012 r., sygn. akt I UK 212/11)

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 385 k.p.c.,
jak w sentencji.

SSO Renata Gąsior SSO Marcin Graczyk SSO Zbigniew Szczuka (spr.)

Zarządzenie: (...)

(...)