Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący	SSO Paweł Hochman
Sędziowie	SSA w SO Grzegorz Ślęzak SSO Dariusz Mizera (spr.)
Protokolant	Paulina Neyman

po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa małoletnich: B. C., K. C. reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową M. S.

przeciwko T. C.

o podwyższenie alimentów

oraz z powództwa wzajemnego T. C.

przeciwko małoletnim: B. C., K. C. reprezentowanym przez przedstawicielkę ustawową M. S.

o obniżenie alimentów

na skutek apelacji obu stron

od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie

z dnia 2 września 2015 roku, sygn. akt III RC 448/14

oddala obie apelacje oraz znosi wzajemnie koszty procesu między stronami za instancję odwoławczą.

SSO Paweł Hochman

SSA w SO Grzegorz Ślęzak SSO Dariusz Mizera

Sygn. akt II Ca 780/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem Dnia 2 września 2015 roku w sprawie III RC 448/14 Sąd Rejonowy w Bełchatowie po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2015 roku w Bełchatowie na rozprawie sprawy z powództwa głównego B. C., K. C. przeciwko T. C. o podwyższenie alimentów oraz z powództwa wzajemnego T. C. przeciwko B. C., K. C. o obniżenie alimentów

1.  podwyższył alimenty od T. C. na rzecz jego małoletnich dzieci B. C., K. C. ostatni raz zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie sygn. akt. I C 331/10 z kwoty po 800,00 złotych miesięcznie do kwoty po 900,00 złotych miesięcznie na rzecz małoletniego powoda B. C. oraz z kwoty po 650,00 złotych miesięcznie do kwoty po 800,00 złotych miesięcznie na rzecz małoletniej powódki K. C., poczynając od dnia 02 września 2015 roku, z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminu płatności którejkolwiek z kwot, z pozostawieniem bez zmian pozostałych dotychczasowych warunków płatności;

2.  oddalił powództwo główne w pozostałej części;

3.  oddalił powództwo wzajemne w całości;

4.  zasądził od T. C. na rzecz M. S. kwotę 300,00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego;

5.  nakazał pobrać od T. C. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 150,00 złotych tytułem opłaty oraz 6,00 złotych za klauzulę wykonalności;

6.  nadał wyrokowi w punkcie pierwszym rygor natychmiastowej wykonalności.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiły przytoczone poniżej ustalenia i zarazem rozważania Sądu Rejonowego:

Wyrokiem Sadu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 17.12.2010 r. wydanym w sprawie IC 331/10 rozwiązano przez rozwód związek małżeński T. C. i M. C. (S.). W orzeczeniu tym zasądzono alimenty od T. C. na rzecz małoletniego B. C. w kwocie po 800 zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniej K. C. (1) w kwocie po 650 zł miesięcznie. Rozstrzygnięto również o osobistych kontaktach ojca z dziećmi.

M. S., przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów ma 36 lat. Z wykształcenia jest mgr zarządzania. Od 01.12.2008 r. zatrudniona jest w Starostwie Powiatowym w B. na stanowisku inspektora w pełnym wymiarze czasu pracy. Z tego tytułu uzyskuje wynagrodzenie w wysokości 2161 zł netto miesięcznie. Poza pensję nie ma innych źródeł dochodów.

Przedstawicielka ustawowa razem z siostrą jest współwłaścicielką mieszkania, w którym razem z dziećmi zamieszkuje. Jego miesięczne koszty utrzymania stanowią łączną kwotę ok. 817 zł. Dodatkowo M. S. jest właścicielką działki rolnej, która została wyceniona na ok. 6 tys. zł. Przedstawicielka ustawowa zadłużona jest z tytułu pożyczki zaciągniętej w zakładzie pracy.

Małoletni powód B. C. ma 12 lat. Jest uczniem VI klasy SP. W br. powód rozpoczął treningi w B. Klubie (...) sekcji biegowej. U powoda zdiagnozowano astmę w związku z czym pozostaje pod opieką alergologa. Dodatkowo małoletni cierpi na nawracającą owsicę. Leczenie gastrologiczne odbywa się prywatnie. Wizyta kosztuje 100 zł. Ponadto małoletni leczony jest ortodontycznie, również prywatnie. Wizyta kosztuje 70 zł. Zakup aparatu ortodontycznego stanowił kwotę ok. 700 zł.

Dziecko nie posiada własnego majątku ani źródeł dochodu.

Małoletnia powódka K. C. (1) ma 10 lat. Jest uczennicą V klasy SP. Dodatkowo od 3 lat powódka należy do B. Klubu (...). Miesięczna oplata za te zajęcia wynosi 60 zł. Ponadto każdy egzamin na wyższy stopień uczniowski kosztuje 80 zł. Zakup stroju stanowi jednorazowy wydatek w kwocie 140 zł.

Dziecko nie posiada własnego majątku ani źródeł dochodu.

Powódka ogólnie jest zdrowa.

Przedstawicielka ustawowa w br. szkolnym na zakup podręczników dla syna i córki, wydała ok. 560 zł.

Powód wzajemny T. C. ma 36 lat. Z zawodu jest ślusarzem -spawaczem. Zatrudniony jest w (...) S.A. o/ (...) B. na stanowisku operatora koparek wielonaczyniowych i zwałowarek. Średnie miesięczne wynagrodzenie z tego tytułu w okresie od 01.08.2014 r. do 31.07.2015 r. wyniosło 5256 zł netto. Poza pensją powód wzajemny nie ma innych źródeł dochodów'.

T. C. razem ze swoim ojcem jest współwłaścicielem domu położonego w B.. Jego udział we współwłasności wynosi %. Udział wynoszący !4 powód wzajemny sprzedał swojemu ojcu za kwotę 57 tys. zł. Dodatkowo w miejscowości N. razem z rodzicami jest współwłaścicielem działki. Powód wzajemny posiada 11-letni samochód marki V. (...). Jest posiadaczem 420 sztuk akcji (...). Wartość jednej akcji wynosi ok. 16 zł. Oszczędności nie ma. Zadłużony jest w zakładzie pracy oraz u brata na mocy umowy pożyczki zawartej w dniu 29.04.2014 r. na kwotę 130 tys. zł. Jej miesięczna spłata wynosi 1000 z!.

Powód wzajemny mieszka razem z rodzicami i swoją konkubiną, która jest w ciąży. Ponosi koszty utrzymania domu w wysokości ok. 1200 zł miesięcznie. Rodzice T. C. pracują: ojciec w (...). matka w (...) Społem. Powód wzajemny nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego z rodzicami.

T. C. w wyniku podziału majątku dorobkowego zobowiązany był do dokonania spłaty na rzecz byłej żony M. S. w kwocie 221 101,35 zł. Powód wzajemny wywiązał się już z tego obowiązku. Pieniądze na ten cel pochodziły ze sprzedaży lA udziału w nieruchomości ojcu oraz z pożyczki zaciągniętej u brata.

Powód wzajemny leczy się z powodu astmy. Na zakup lekarstw miesięcznie wydaje ok. 50 zł. W ubiegłym roku przebył zabieg operacyjny nadgarstka. Na wizyty kontrolne jeździ do WAM w Ł..

T. C. utrzymuje systematyczne kontakty z dziećmi. W okresie wakacyjnym organizuje im tygodniowe wyjazdy.

Sąd Rejonowy zważył, iż powództwo B. i K. rodz. C. jest zasadne w części. Natomiast żądanie T. C. nie jest uzasadnione.

Stosownie do art. 138 kro w razie zmiany stosunków każda ze stron może żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumieć należy istotne zwiększenie bądź zmniejszenie możliwości majątkowych, zarobkowych zobowiązanego lub też usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do świadczenia alimentacyjnego.

W przedmiotowej sprawie nastąpiła zmiana stosunków, uzasadniająca podwyższenie alimentów, ponieważ wzrosły usprawiedliwione potrzeby uprawnionych.

Spośród okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy decydujący wpływ na tę zmianę miał wzrost kosztów utrzymania powodów wobec ich dorastania oraz kontynuowania edukacji szkolnej. Ponadto małoletni B. C. rozpoczął leczenie alergologiczne, ortodontyczne oraz gastrologiczne co zwiększa koszty opieki zdrowotnej. Natomiast małoletnia K. C. (1) uczęszcza na dodatkowe odpłatne zajęcia pozalekcyjne.

Należy zaznaczyć, iż przez usprawiedliwione potrzeby rozumie się nie tylko te elementarne polegające na zapewnieniu minimum egzystencji. Chodzi bowiem o stworzenie uprawnionemu właściwych warunków bytowania odpowiadających jego wiekowi, stanowi zdrowia, zainteresowaniom, umożliwiających przy tym prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy dziecka.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Sąd określił miesięczne usprawiedliwione potrzeby B. C. na kwotę po ok. 1500 zł, K. C. (1) na kwotę po ok. 1300 zł. Skalkulowane jak wyżej potrzeby małoletnich obejmują m in. wydatki na żywność, odzież i obuwie, środki czystości i art. chemiczne, leczenie, koszty utrzymania mieszkania, organizację wypoczynku i zajęcia dodatkowe.

Przy ustalaniu zakresu usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów Sąd wziął także pod uwagę, iż mają oni prawo do równej stopy życiowej z rodzicami i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie.

Wysokość świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 kro).

Wyznacznikiem możliwości zarobkowych powoda głównego są uzyskiwane przez niego dochody z tytułu wynagrodzenia za pracę, które od czasu wyrokowania w sprawie IC 331/10 wzrosło o ok. 1700 zł netto.

Ustalone w nowej wysokości świadczenie alimentacyjnie jest adekwatne do stwierdzonej zmiany stosunków i leży w granicach możliwości zarobkowych T. C.. Podkreślić przy tym trzeba, że powód wzajemny utrzymuje regularny osobisty kontakt z dziećmi przez co uczestniczy w ich wychowaniu, co stanowi jedną z form realizacji obowiązku alimentacyjnego. Dlatego ustalenie alimentów w wyższej kwocie oznaczałoby przerzucenie ciężaru utrzymania małoletnich na zobowiązanego w większym zakresie niż wynika to z okoliczności sprawy. W tym miejscu zauważyć trzeba, że wbrew twierdzeniom T. C. na obniżenie jego możliwości zarobkowych nie ma wpływu fakt, iż zobowiązany został do dokonania spłaty na rzecz byłej żony. Podkreślić trzeba, że spłata ta stanowi rekompensatę za te składniki majątku wspólnego ( głownie nieruchomości), które powód wzajemny uzyskał na własność. Zatem dokonany podział majątku wspólnego nie spowodował zubożenia powoda wzajemnego.

W pozostałym zakresie usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów głównych zaspakajać będzie ich matka, na której także ciąży obowiązek alimentacyjny. Przedstawicielka ustawowa choć uzyskuje stałe miesięczne dochody znacznie mniejsze niż powód wzajemny, łożyć będzie na utrzymanie dzieci łącznie ok. 1100 zł miesięcznie.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w punktach 1 - 3 sentencji wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc z uwagi na częściowe uwzględnienie żądań.

W przedmiocie kosztów sądowych rozstrzygnięto w oparciu o art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.11.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2014.1025 j.t. ) w zw. z art. 100 kpc.

Na podstawie art. 333§1 pkt. 1 k.p.c. orzeczono o rygorze natychmiastowej wykonalności.

Apelację od powyższego wyroku wniosły obie strony.

Apelacja pełnomocnika pozwanego/powoda wzajemnego zaskarża wyrok w całości i zarzuca mu:

1. naruszenie prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie art. 135 § 1 k.r.i.o., art. 138 k.r. i o. do ustalonego w sprawie stanu faktycznego i bezzasadne przyjęcie, że:

a. usprawiedliwione potrzeby uprawnionych do alimentacji wzrosły w stosunku do kwot zasądzonych na ich rzecz w wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie I C 331/10,

b. zwiększeniu o kwotę 1.700 zł uległy możliwości zarobkowe zobowiązanego, a nadto w związku z dokonaniem spłaty byłej żony w wysokości 221.101, 35 zł pozwany nie doznał zubożenia majątkowego gdyż w zamian uzyskał ekwiwalent w postaci składników majątku wspólnego,

- co przywiodło Sąd a quo do błędnego wniosku i oddalenia powództwa wzajemnego w całości oraz częściowego uwzględnienia powództwa głównego, a w ślad za tym podwyższenia świadczeń alimentacyjnych na rzecz każdego z powodów,

2. naruszenie przepisów prawa procesowego, mające wpływ na wynik sprawy, a mianowicie art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów i dokonanie oceny dowolnej przeprowadzonych środków dowodowych, w szczególności zaś nietrafne przyjęcie, iż możliwości majątkowe pozwanego/powoda wzajemnego wrosły o ok. 1.700 zł netto, co nie znajduje odzwierciedlenia w relewantnych faktach sprawy oraz dowodach powołanych na ich poparcie, gdyż w istocie jego możliwości zarobkowe i majątkowe uległy obniżeniu w stosunku do chwili orzekania o wysokości obowiązku alimentacyjnego w sprawie I C 331/10,

3. sprzeczność istotnych ustaleń Sądu a quo z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego przez przyjęcie, że matka dzieci utrzymuje się tylko z wynagrodzenia za pracę w kwocie 2.161 zł i nie posiada innych źródeł dochodów podczas gdy otrzymała od pozwanego tytułem spłaty po ustaniu wspólności majątkowej kwotę 221.101,35 zł, co powoduje, że jej sytuacja majątkowa obecnie jest korzystniejsza od sytuacji majątkowej zobowiązanego do alimentacji.

Biorąc pod uwagę powyższe apelujący wnosił o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez oddalenie powództwa głównego o podwyższenie alimentów w całości oraz uwzględnienie w całości powództwa wzajemnego o obniżenie alimentów do kwoty po 400 zł miesięcznie na rzecz B. C. i po 300 zł miesięcznie na rzecz K. C. oraz zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Apelacja przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów /pozwanych wzajemnych/ zaskarża wyrok w pkt 2 to jest części oddalającej powództwo i nie uwzględniającej żądania zasądzenia alimentów na rzecz małoletnich dzieci stron w żądanych przez powódkę kwotach po 1.200 złotych na rzecz B. oraz po 1.000 złotych na rzecz K., a także w części nie uwzględniającej roszczenia o podwyższenie alimentów od daty złożenia pozwu. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzuca:

1.  sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego przez przyjęcie, że alimenty podwyższone, po upływie niemalże 5 lat od daty ostatniego orzekania w tym przedmiocie, kwoty alimentów o zaledwie 100 złotych na syna stron B., mającego lat 12 oraz o 150 złotych na rzecz córki stron K., mającej lat 10 odpowiadają możliwościom zarobkowym i majątkowym pozwanego, którego wynagrodzenie przez ten czas wzrosło o 1.700 złotych.

2.  sprzeczność istotnych ustaleń polega również na przyjęciu, że kwota podwyższonych alimentów jest adekwatna względem aktualnych potrzeb dzieci, które w ciągu 5 lat w sposób oczywisty wzrosły, ale zwiększyły się również z uwagi na schorzenia B., który pozostaje w leczeniu alergologicznym, ortodontycznym i gastrologicznym oraz dodatkowe zajęcia sportowe i edukacyjne małoletnich.

3.  nieadekwatne obciążenie matki i ojca kosztami utrzymania małoletnich w stosunku do otrzymywanych przez nich dochodów i osobistych starań o wychowanie uprawnionych poprzez ustalenie, że matka sprawująca bezpośrednią pieczę na dziećmi i wykonująca swój obowiązek alimentacyjny względem dzieci w znacznej części w naturze winna partycypować w kosztach ich utrzymania w kwocie stanowiącej 50% jej dochodów /przy jej dochodach 2160 zł, sąd I instancji ustala, że winna dokładać się do kosztów utrzymania dzieci w kwocie 1100 zł, strona 4 uzasadnienia, II akapit/, podczas gdy koszty utrzymania dwojga małoletnich, którymi został obciążony pozwany stanowią zaledwie 32% jego wynagrodzenia /przy dochodach 5250 zł - 1700 złotych alimentów na oboje uprawnionych/.

4.  naruszenie przepisów postępowania, a to art. 137§ 2 kriop polegające na podwyższeniu alimentów od daty wydania wyroku przez Sąd I instancji, zamiast, jak wynika literalnie z treści przepisu od daty 15 grudnia 2014 roku.

5.  naruszenie art. 328 § 2 kpc polegające na niewyjaśnieniu przyczyn dla których nie uwzględniono roszczenia od daty wniesienia pozwu do dnia wyrokowania. Oddalenie powództwa za ten okres nie znajduje uzasadnienia ani w stanie faktycznym, ani w stanie prawnym i skutkuje pozbawieniem małoletnich uprawnionych należnych im kwot z tytułu bezsprzecznie przyjętej zmiany stosunków po ich stronie, która datuje się od daty złożenia pozwu, a nie powstała w dacie wydawania przez Sąd I instancji orzeczenia w przedmiotowej sprawie.

Biorąc pod uwagę powyższe zarzuty apelująca wnosiła o zmianę orzeczenia w zaskarżonej części i uwzględnienie powództwa głównego w całości od daty złożenia pozwu oraz obciążenie pozwanego kosztami postępowania w całości, w tym kosztami zastępstwa adwokackiego za I instancję według norm przepisanych oraz kosztami postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Obie apelacje są bezzasadne.

Jako dalej idące w pierwszej kolejności będą podlegały rozważeniu zarzuty podnoszone w apelacji pozwanego - powoda wzajemnego. Skarżący wskazuje bowiem na naruszenie prawa procesowego to jest art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów. Konstrukcja tego zarzutu wskazuje jednak na zarzucanie Sądowi raczej naruszenia prawa materialnego albowiem nie określa jakie dowody Sąd ocenił wadliwie i jakich ustaleń dokonano błędnie wskazuje natomiast jedynie na to, iż Sąd nietrafnie przyjął, że pozwany (powód wzajemny) zarabia o 1.700 zł więcej niż w czasie poprzedniego orzekania o alimentach podczas gdy możliwości zarobkowe i majątkowe uległy one obniżeniu w stosunku do tych z chwili orzekania w sprawie I C 331/10 Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim.

Niezrozumiały jest zarzut sprzeczności istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego materiału dowodowego, który sprowadza się do rzekomego pominięcia przez Sąd dokonanej przez pozwanego - powoda wzajemnego wpłaty przedstawicielce ustawowej małoletniej kwoty 221.101,35 zł. Zarzut ten jest o tyle niezrozumiały gdyż w motywach zaskarżonego rozstrzygnięcia Sąd zawarł odpowiednie ustalenie w tym zakresie.

Nie można się zgodzić także z podnoszonymi zarzutami naruszenia prawa materialnego słusznie bowiem Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, że zaistniała istotna zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego która usprawiedliwiała podwyższenie alimentów. Wbrew twierdzeniom skarżącego wzrosły zarówno potrzeby małoletnich uprawnionych zwłaszcza, że od orzekania w sprawie I C 331/10 Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim minęło prawie 5 lat. Zwiększyły się także możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego o kwotę 1700 zł. Pozwany co prawda musi spłacać kredyt zaciągnięty na dokonanie spłaty przedstawicielce ustawowej niemniej jednak i tak jego wynagrodzenie jest wyższe niż było w 2010r. .

Już po zamknięciu rozprawy, a przed wydaniem wyroku przez Sąd I instancji pozwanemu urodziło się dziecko, a mianowicie syn K. C. (2), jest to istotna okoliczności, która nie była znana sądowi I instancji, która to okoliczność w świetle zarzutów apelacyjnych strony powodowej w ostatecznym rozrachunku nie jest na tyle istotna aby skutkowała zmianą zaskarżonego wyroku.

Apelacja przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów także okazała się być bezzasadna zwłaszcza w kontekście urodzenia się pozwanemu (powodowi wzajemnemu) dziecka.

Wbrew twierdzeniom skarżącej przedstawicielki ustawowej małoletnich Sąd odwoławczy nie dopatrzył się sprzeczność istotnych ustaleń z treścią zebranego materiału dowodowego. Skarżąca bowiem wskazuje, iż potrzeby dzieci w przeciągu ostatnich 5 lat w sposób znaczący wzrosły. Okoliczność ta jest powszechnie znana i dostrzegł ją także Sąd Rejonowy podwyższając m.in. z tego powodu alimenty na rzecz małoletnich.

Zakres podwyższenia jest prawidłowy uwzględnia bowiem nie tylko to, że z jednej strony wzrosły potrzeby dzieci, z drugiej wzrosło wynagrodzenie pozwanego ale uwzględnia także okoliczność, iż pozwany także zajmuje się dziećmi i utrzymuje z nimi stały kontakt. Pozwany podejmuje osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dzieci, które są coraz bardziej samodzielne. W sposób istotny uczestniczy w opiece nad dziećmi. Te okoliczności, które Sąd ustala, które są tak naprawdę bezsporne między stronami nie mogą pozostać bez znaczenia dla rozstrzygnięcia. Jest oczywistym, że w małoletnie dzieci są już 5 lat starsze niż podczas poprzedniego orzekania o alimentach i nie wymagają takiego osobistego starania o utrzymanie i wychowanie przez matkę jak 5 lat temu. Nie sposób także pomijać faktu, iż przedstawicielka ustawowa małoletnich otrzymała od pozwanego spłatę z majątku wspólnego w kwocie ponad 220.000 zł przez co jej sytuacja znacznie się poprawiła.

Zarzut naruszenia art. 137 § 2 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jest bezzasadny albowiem przepis ten dotyczy niezaspokojonych potrzeb uprawnionych z czasu sprzed wniesienia powództwa. Tymczasem w niniejszej sprawie żądanie pozwu nie obejmowało okresu sprzed wniesienia powództwa.

Istotnie Sąd Rejonowy w swoich motywach nie wskazał przyczyn dla których nie uwzględniono roszczenia od daty wniesienia pozwu naruszając w ten sposób art. 328 § 2 k.p.c. Niemniej jednak rozstrzygnięcie Sądu w tym zakresie w ostatecznym rozrachunku jest prawidłowe.

Sąd Rejonowy bowiem uznał, iż właściwą datą zmiany stosunków uwzględniającą wszystkie okoliczności sprawy będzie data wydania orzeczenia wiąże się ona z początkiem roku szkolnego, która to okoliczność na ogół determinuje podwyższenie alimentów. Poza tym za takim rozstrzygnięciem przemawia także okoliczność ujawniona już po zamknięciu rozprawy o której Sąd I instancji nie mógł wiedzieć, a mianowicie urodzenie się pozwanemu (powodowi wzajemnemu) małoletniego dziecka w ostatnich dniach sierpnia 2015r. .

Reasumując rozstrzygnięcie Sądu odpowiada prawu i uwzględnia całokształt okoliczności zaistniałych zarówno po stronie pozwanego (powoda wzajemnego) jak i małoletnich powodów (pozwanych wzajemnych).

Dlatego też na podstawie art. 385 k.p.c. należało orzec jak w wyroku. O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. w związku z art. 108 § 2 k.p.c.