Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 14 lutego 2018 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Górnik (spr.)

Sędziowie: SO Piotr Sałamaj

SR del. Rafał Lila

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2018 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Bank (...) spółki akcyjnej w W.

przeciwko B. K. i E. K.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej B. K. na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie z dnia 9 sierpnia 2017r., sygn. akt X GC 668/16

postanawia:

1.  oddalić zażalenie;

2.  zasądzić od pozwanej B. K. na rzecz powoda (...) Bank (...) spółki akcyjnej w W. kwotę 450 zł (czterystu pięćdziesięciu złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

SSO Piotr Sałamaj SSO Anna Górnik SSR del. Rafał Lila

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 9 sierpnia 2017 r. Sąd Rejonowy odrzucił apelację pozwanej B. K. od wyroku Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 21 lutego 2017r. W uzasadnieniu wskazał, że pozwana B. K. złożyła apelację od wyroku Sądu z dnia 21 lutego 2017r. Po wezwaniu pozwana uiściła część opłaty od apelacji w wysokości 93 zł. Zarządzeniem z dnia 7 lipca 2017r wezwano pozwaną do uzupełnienia opłaty od apelacji w kwocie 371 zł. w terminie tygodniowym pod rygorem odrzucenia apelacji. Zarządzenie doręczono pozwanej w dniu 24 lipca 2017r. Strona pozwana nie uiściła opłaty od apelacji w wysokości 371 zł. w terminie tygodniowym od doręczenia zarządzenia.

Sąd wskazał, że zgodnie z art. 370 k.p.c. sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Pomimo upływu tygodniowego terminu liczonego od daty doręczenia zarządzenia z dnia 7 lipca 2017r opłata od apelacji nie została uiszczona. Apelacja B. K. jest zatem nieopłacona. W tym stanie rzeczy zachodziła konieczność odrzucenia apelacji na podstawie art. 370 k.p.c.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła pozwana zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie. Wskazała na naruszenie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 13§1 k.s.c.u. i art. 5 k.c. oraz naruszenie art. 233 k.p.c. Wskazała, że uiściła opłatę na wezwanie, zaś ponowne wezwanie traktuje jako wezwanie do opłaty uzupełniającej, które nie jest uzasadnione. Podniosła, że zachowanie takie powoduje utratę zaufania do organów sądowych i powoduje zastosowanie art. 5 k.c. Skarżąca wskazała jednocześnie, iż rozdysponowała zapłatę opłaty w terminie, jednak została ona zaksięgowana 1 sierpnia 2017 roku.

W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o jego oddalenie i obciążenie pozwanej kosztami postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się nieuzasadnione.

Sąd pierwszej instancji trafnie wskazał jako podstawę prawną odrzucenia apelacji pozwanej art. 370 k.p.c. Zgodnie z jego brzmieniem sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

W uzasadnieniu zażalenia strona pozwana nie neguje faktu, iż została wezwana do uzupełnienia opłaty od apelacji i termin na jej wniesienie upływał 31 lipca 2017 r., zaś wpłatę zaksięgowano 1 sierpnia 2017 roku. W istocie polemika pozwanej z zaskarżanym orzeczeniem sprowadzała się do tego, że wobec faktu dwukrotnego wzywania przez Sąd do opłaty nie zachodzi podstawa odrzucenia apelacji.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, przepisy ustawy przewidujące pobranie opłaty od pozwu stosuje się również do opłaty od apelacji. Opłata w niniejszej sprawie wynosi 5% wartości przedmiotu sporu, a tym samym 5% wartości przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu apelacyjnym. Pozwana zaskarżyła wyrok w całości, a więc wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi 9.275 złotych. Pięć procent tej kwoty to 464 złote. Jakakolwiek wadliwie pozwana została wezwana do uiszczenia tej opłaty dwukrotnie, nie zmienia to faktu, iż bezwzględnym wymogiem fiskalnym dla skutecznego wniesienia apelacji jest uiszczenie całej należnej opłaty. Bezspornie pozwana uchybiła terminowi wyznaczonemu drugim zarządzeniem i uiściła brakującą część opłaty w jednodniowym opóźnieniem, tym samym prawidłowo Sąd Rejonowy, na podstawie art. 370 k.p.c. odrzucił apelację.

W świetle powyższych rozważań zażalenie należało oddalić jako bezzasadne na podstawie art. 385 w zw. z art. 397 §2 k.p.c.

O kosztach postępowania zażaleniowego należało orzec na podstawie art. 98 w zw. z art. 108 k.p.c., przyjmując, że wobec oddalenia zażalenie strona powodowa wygrała w niniejszym postępowaniu. W konsekwencji powódce należny jest zwrot kosztów procesu, na które składa się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 450 zł (25% x 1800 zł), wynikającej z §2 pkt 4 w zw. z §10 ust. 2 pkt 1 w zw. z §15 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1805 z późn. zm.).

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)