Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 sierpnia 2016 roku znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 1 czerwca 2016 roku odmówił A. W. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu decyzji, przytaczając treść art.57, art.12 oraz art.14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 roku, poz. 887 ze zm.) organ rentowy wskazał, że podstawę wydania niniejszej decyzji stanowi orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 10 sierpnia 2016 roku, która nie stwierdziła niezdolności do pracy. Z uwagi na fakt, że wnioskodawca nie spełnia łącznie warunków z art. 57 ustawy brak podstaw prawnych do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Uznając powyższą decyzję za krzywdzącą A. W. (2) w dniu 31 sierpnia 2016 roku złożył odwołanie podnosząc, że z uwagi na istniejące schorzenie tj. cukrzycę jest niezdolny do pracy. Mając powyższe na uwadze odwołujący się wniósł o przyznanie prawa do renty.

W odpowiedzi na odwołanie z Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. W. (1) urodził się w dniu (...). Ma wykształcenie zasadnicze zawodowe. Pracował jako piekarz i jako pracownik gospodarczy.

(okoliczność bezsporna)

W okresie od dnia 7 lipca 2012 roku do dnia 28 lutego 2013 roku wnioskodawca pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

(decyzja z dnia 17 września 2012 roku k. 59 - 60 plik III akt ZUS)

Decyzją z dnia 7 marca 2013 roku, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 16 stycznia 2013 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(decyzja z dnia 7 marca 2013 roku k. 107 plik III akt ZUS)

Sąd Okręgowy w Łodzi, VIII Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 17 lutego 2016 roku w sprawie sygn. akt VIII U 1048/13 oddalił odwołanie A. W. (1) od decyzji z dnia 7 marca 2013 roku odmawiającej prawa do renty na dalszy okres.

(okoliczność bezsporna)

W dniu 1 czerwca 2016 roku A. W. (2) złożył wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(wniosek z dnia 1 czerwca 2016 roku k. 1- 4 plik IV akt ZUS)

W dniu 27 czerwca 2016 roku wnioskodawca został zbadany przez Lekarza Orzecznika ZUS, który rozpoznał u niego okresowe bóle kręgosłupa obecnie bez objawów korzeniowych i bez upośledzenia sprawności, nadciśnienie tętnicze kontrolowane farmakologicznie, POChP z zaburzeniami łagodnymi, wieloletni bezdech senny bez stosowania (...), zaburzenia depresyjne w wywiadzie oraz niedosłuch obustronny wydolny społecznie. Po przeprowadzonym badaniu lekarskim i analizie dokumentacji medycznej Lekarz Orzecznik ZUS nie stwierdził całkowitej niezdolności do pracy.

(opinia lekarska z dnia 27 czerwca 2016 roku k. 14 -15 plik II akt orzeczniczo -lekarskich, orzeczenie k. 17 - 17 v plik IV akt ZUS)

W dniu 26 lipca 2016 roku wnioskodawca wniósł sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 27 czerwca 2016 roku.

(sprzeciw k. 16 plik II akt orzeczniczo -lekarskich)

W dniu 10 sierpnia 2016 roku wnioskodawca został zbadany przez Komisję Lekarską ZUS, która rozpoznała u niego okresowe bóle kręgosłupa obecnie bez objawów korzeniowych i bez upośledzenia sprawności, zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa lędźwiowego, nadciśnienie tętnicze kontrolowane farmakologicznie, POChP z zaburzeniami łagodnymi, wieloletni bezdech senny bez stosowania (...), zaburzenia depresyjne w wywiadzie, cukrzycę II kontrolowaną farmakologicznie oraz polineuropatię bez upośledzenia sprawności. Komisja lekarska po zbadaniu wnioskodawcy i po przeanalizowaniu jego dokumentacji medycznej stwierdziła, iż brak jest naruszenia sprawności organizmu uzasadniającego dalszą długotrwałą niezdolność do pracy.

(opinia lekarska z dnia 10 sierpnia 2016 roku k. 33 - 35 plik II akt orzeczniczo -lekarskich, orzeczenie k. 27- 27v plik IV akt ZUS)

U wnioskodawcy rozpoznano zespół bólowy kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych, szczególnie odcinka lędźwiowo-krzyżowego, przebyte złamanie (...) (w 1998 roku), początkowe objawy polineuropatii cukrzycowej oraz w wywiadzie uraz głowy i klatki piersiowej (2007 rok).

Wnioskodawca od 1987 roku leczony jest w Poradni Neurologicznej z powodu bólów całego kręgosłupa. W 1998 roku w wypadku komunikacyjnym doznał złamania (...). W 2007 roku przebył uraz głowy i klatki piersiowej. Aktualnie skarży się na bóle całego kręgosłupa, wykrzywianie stóp (szczególnie prawej). Leczy się w licznych poradniach z powodów endokrynologicznych, diabetologicznych, osłabienia słuchu i depresji w (...).

Aktualne naruszenie sprawności organizmu nie powoduje długotrwałej niezdolności do pracy.

(opinia biegłego sądowego neurologa J. B. k. 15 - 17)

U wnioskodawcy stwierdzono także obturacyjny bezdech senny pozycyjny ciężkiego stopnia w trakcie terapii pozycjonalnej oraz astmę oskrzelową łagodną.

Obturacyjny bezdech senny ( (...)) pozycyjny ciężkiego stopnia ze złą tolerancją leczenia aparatem (...), które okazało się nieskuteczne i w związku z tym wnioskodawca nie wyraża zgody na jego kontynuowanie, dlatego zalecono terapię pozycjonalną oraz konsultację laryngologiczną, na którą jeszcze się nie zgłosił od listopada 2015 roku, co świadczy o braku istotnych objawów będących następstwem (...) u osoby z astmą oskrzelową, obecnie nie wymagającą systematycznego leczenia. Ze względu na obturacyjny bezdech senny przeciwwskazana jest praca: w ruchu, przy maszynach i na wysokości.

Rozpoznane schorzenia nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawcy w stopniu powodującym długotrwałą niezdolność do wykonywania pracy zarobkowej zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami.

(opinia biegłego sądowego pulmonologa A. M. k. 18 - 20)

U wnioskodawcy rozpoznano również cukrzycę typ 2. Cukrzyca typu 2 w przypadku wnioskodawcy jest wyrównana wystarczająco, jest leczona lekami doustnymi i nie jest powikłana w stopniu istotnym, powodującym niezdolność do pracy. Wnioskodawca aktualnie wymaga opieki w Poradni Diabetologicznej, odpowiedniej diety i dostosowanego wysiłku fizycznego. Wnioskodawca nie powinien wykonywać dużych wysiłków fizycznych, pracować na wysokości i przy maszynach w ruchu.

Stwierdzone schorzenia w przypadku wnioskodawcy nie powoduje niezdolności do pracy.

(opinia biegłego sądowego diabetologa M. P. k. 44 - 45v)

Ponadto u wnioskodawcy stwierdzono obustronne osłabienie słuchu typu mieszanego, jednak ma zachowaną społeczną wydolność słuchu, co pozwala na swobodną komunikację słowną z otoczeniem. Wskazane schorzenia w przypadku wnioskodawcy nie powoduje niezdolności do pracy.

(opinia biegłego sądowego otolaryngologa A. L. k. 51 - 52v)

U A. W. (1) stwierdzono ponadto osłabienie sprawności procesów poznawczych na skutek rozpoczynających się zmian organicznych w ośrodkowym układzie nerwowym (i zmian hormonalnych) aktualnie w niewielkim stopniu zakłócające codzienne funkcjonowanie, cechy osobowości bierno - zależnej z tendencjami do wzmożonych reakcji lękowo - depresyjnych spowodowane trudną sytuacją życiową. Wymaga terapii psychologicznej i kontynuacji leczenia psychiatrycznego.

(opinia biegłego sądowego neuropsychologa L. S. 78 - 78 v)

Rozpoznano u wnioskodawcy również zaburzenia osobowości, łagodne zaburzenia procesów poznawczych. A. W. (1) pozostawał pod opieką psychiatry od 2008 roku do 2015 roku z powodu zgłaszanych objawów dezadaptacyjnych. Rozpoznane schorzenie z zakresu psychiatrii nie powoduje u wnioskodawcy niezdolności do pracy.

(opinia biegłego sądowego psychiatry K. K. k. 79 - 80v)

U wnioskodawcy nie stwierdzono ostrych objawów korzeniowych, wciągowych czy ubytkowych, nie stwierdzono również oczopląsu czy obiektywnych cech zaburzeń statyki ciała - zaburzeń w układzie równowagi w badaniu klinicznym, ponadto nie stwierdzono niedowładów nerwów obwodowych.

W stanach pogorszenia - z uwagi na liczne schorzenia - wnioskodawca może korzystać z czasowej niezdolności do pracy. Przeciwwskazana jest ciężka praca fizyczna. Jednak istnienie tego przeciwwskazania nie czyni automatycznie wnioskodawcy niezdolnym do pracy w ramach ustawy rentowej.

(opinia biegłego sądowego z zakresu neurologii i medycyny pracy P. R. k. 90 - 94)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie dowodów z dokumentów w postaci orzeczenia lekarza orzecznika i komisji lekarskiej ZUS, wniosku o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy oraz opinii lekarskich.

W toku postępowania wnioskodawca zakwestionował ustalenia komisji lekarskiej ZUS, że nie jest niezdolny do pracy.

Celem weryfikacji stanowiska wnioskodawczyni Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych: neurologa, pulmonologa, otolaryngologa, diabetologa, neuropsychologa, psychiatry oraz z zakresu medycyny pracy i neurologii.

Złożone w sprawie opinie są jasne, zostały sporządzone przez biegłych o specjalnościach właściwych z punktu widzenia schorzeń, na jakie cierpi wnioskodawca, w oparciu o analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej i bezpośrednie badanie wnioskodawcy Sąd oceniając zgromadzony materiał dowodowy, w pełni uznał wartość dowodową opinii powołanych w sprawie biegłych. W ocenie Sądu złożone do sprawy opinie nie zawierają żadnych braków i wyjaśniają wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Biegli wydali opinie po przeprowadzeniu stosownych badań i analizie dostępnej dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy. Określili schorzenia występujące u niego oraz ocenili ich znaczenie dla jego zdolności do pracy, odnosząc swą ocenę do kwalifikacji zawodowych. Opinie biegłych są rzetelne, zostały sporządzone zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą w zakresie stanowiącym ich przedmiot, a wynikające z nich wnioski są logiczne i prawidłowo uzasadnione.

Wskazać należy, że ze złożonych przez biegłych specjalistów opinii wprost wynika, że schorzenia występujące u wnioskodawcy nie powodują stwierdzenia istnienia u niego stanu niezdolności do pracy z przyczyn neurologicznych, pulmonologicznych, otolaryngologicznych, diabetologicznych, psychiatrycznych czy też z zakresu medycyny pracy.

Ponadto zwrócić należy uwagę, że zarzuty wnioskodawcy ograniczyły się jedynie do kwestionowania opinii biegłych neurologa, pulmonologa, otolaryngologa, diabetologa, jednak zabrakło jakichkolwiek merytorycznych uwag pod kątem ich przydatności do rozpoznania niniejszej sprawy. Co do pozostałych zaś opinii biegłych (z zakresu psychiatrii czy też medycyny pracy) wnioskodawca nie złożył w ogóle żadnych zastrzeżeń. Zatem Sąd Okręgowy oparł swoje rozstrzygnięcie na zgromadzonym materiale dowodowym, któremu nie można było odmówić wiarygodności

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy nie jest zasadne.

Stosownie do art. 107 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2017 roku, poz.1383 ze zm.) prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

Zgodnie z treścią art.57 ust.1 ww. ustawy renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3) niezdolność do pracy powstała w okresach ubezpieczenia (…), albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Warunki wskazane w art. 57 w/w ustawy muszą być spełnione łącznie by istniały podstawy do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W odniesieniu do wnioskodawcy A. W. (1) zostały spełnione wszystkie przesłanki, z wyjątkiem ustalenia jego niezdolności do pracy.

W oparciu o art.12 ust.1 ww. ustawy niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2) możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art.13 ww. ustawy).

Zaskarżoną decyzją z dnia 16 sierpnia 2016 roku organ rentowy, po stwierdzeniu przez komisję lekarską w dniu 10 sierpnia 2016 roku, że A. W. (1) nie jest niezdolny do pracy, odmówił mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy.

Należy mieć przy tym na uwadze, że na pojęcie niezdolności do pracy składają się pozostające w koniunkcji dwa elementy, a mianowicie element biologiczny oraz element ekonomiczny rozumiany, jako obiektywna utrata zdolności do zarobkowania. Zdolność do pracy, a zatem potencjalną możliwość wykonywania zatrudnienia ocenia się przy uwzględnieniu stopnia naruszenia sprawności organizmu, możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji oraz celowości przekwalifikowania zawodowego z uwagi na rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 września 2015 r. III AUa 610/14).

Z treści opinii biegłego specjalisty z zakresu neurologii wynika, że aktualne naruszenie sprawności organizmu nie powoduje długotrwałej niezdolności do pracy w rozumieniu ustawy rentowej. Do podobnych wniosków doszedł również biegły pulmonolog, który odnosząc się załączonej do sprawy dokumentacji medycznej w sposób jednoznaczny i stanowczy stwierdził, że wnioskodawca z uwagi na rozpoznane schorzenia jest zdolny do pracy. Biegły zwrócił uwagę, że ze względu na obturacyjny bezdech senny przeciwwskazana jest praca: w ruchu, przy maszynach i na wysokości.

Także biegły diabetolog po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską oraz po badaniu wnioskodawcy stwierdził, iż rozpoznane schorzenia w przypadku wnioskodawcy nie powoduje niezdolności do pracy. Biegły jedynie wskazał, że wnioskodawca aktualnie wymaga opieki w Poradni Diabetologicznej, odpowiedniej diety i dostosowanego wysiłku fizycznego. Wnioskodawca nie powinien wykonywać dużych wysiłków fizycznych, pracować na wysokości i przy maszynach w ruchu.

Twierdzenia wykluczające uznanie wnioskodawcy za częściowo czy całkowicie niezdolnego do pracy znalazły również potwierdzenie w opinii sporządzonej przez biegłego otolaryngologa. Wnioskodawca pomimo stwierdzenia obustronnego osłabienie słuchu typu mieszanego ma zachowaną społeczną wydolność słuchu, co pozwala na swobodną komunikację słowną z otoczeniem.

U wnioskodawcy również schorzenia psychiatryczne nie powodują takiego naruszenia sprawności organizmu, które stanowiłoby przyczynę całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy w dacie zaskarżonej decyzji, bądź dacie wniosku. Stwierdzone u wnioskodawcy zaburzenia (osłabienie sprawności procesów poznawczych na skutek rozpoczynających się zmian organicznych w ośrodkowym układzie nerwowym), w niewielkim stopniu zakłócają codzienne funkcjonowanie i nie powodują niezdolności do pracy.

Także biegły z zakresu medycyny pracy po dogłębnej analizie akt sprawy, dostępnej dokumentacji medycznej, fachowej literatury w tym zakresie oraz na podstawie wieloletniego doświadczenia klinicznego stwierdził, że wnioskodawca z uwagi na różnorodność stwierdzonych u niego przez biegłego schorzeń nie był w dacie zaskarżonej decyzji, bądź w dacie złożenia wniosku niezdolny do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu. W stanach pogorszenia - z uwagi na liczne schorzenia - wnioskodawca może korzystać z czasowej niezdolności do pracy. Stwierdzono jedynie przeciwwskazania do ciężkiej pracy fizycznej. Jednak istnienie tych przeciwwskazań nie czyni automatycznie wnioskodawcy niezdolnym do pracy w ramach ustawy rentowej.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż wnioskodawca z wykształcenia piekarz, który pracował w swoim zawodzie może wykonywać prace zarobkową zgodnie ze swoimi kwalifikacjami, jedynie w okresie zaostrzeń skorzystać ze zwolnień lekarskich. Natomiast z uwagi na stwierdzoną cukrzycę typu 2 wnioskodawca aktualnie wymaga opieki w Poradni Diabetologicznej, odpowiedniej diety i dostosowanego wysiłku fizycznego. Wnioskodawca nie powinna wykonywać dużych wysiłków fizycznych, pracować na wysokości i przy maszynach w ruchu.

W ocenie Sądu Okręgowego, dopuszczone w postępowaniu rozpoznawczym dowody w postaci opinii biegłych – pozwalają na niebudzące wątpliwości ustalenie, iż stan zdrowia wnioskodawcy najpóźniej w dacie wydawania spornej decyzji, nie pozwalał na przyjęcie całkowitej ani nawet częściowej niezdolności do pracy. Z ustaleń Sądu wynika, że wnioskodawca mimo stwierdzonych u niego schorzeń jest zdolny do wykonywania pracy zarobkowej, zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami.

Z uwagi na powyższe oraz ze względu na fakt, że biegli jednoznacznie określili stan zdrowia wnioskodawcy na podstawie wskazań wiedzy medycznej uznając, bez wątpliwości, że nie jest on niezdolny do pracy, Sąd nie znalazł podstaw do uznania odwołania wnioskodawcy za zasadne.

W konsekwencji wobec niespełnienia wszystkich przesłanek, brak jest podstaw uwzględnienia odwołania i przyznania wnioskodawcy prawa do renty, o czym Sąd Okręgowy na postawie art.477 ¹⁴§1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

E.W.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem, z pouczeniem o prawie terminie i sposobie złożenia apelacji doręczyć wnioskodawcy.

16 lutego 2018 roku