Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Brzezinach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewa Wojciechowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Kurczewska

przy udziale prokuratora: Macieja Ołubka

po rozpoznaniu na w dniach: 14.03.2017r., 30.03.2017r., 25.04.2017r., 23.05.2017r., 22.06.2017r.

sprawy:

1)  M. M.

s. S., W. z domu S.

ur. (...) w m. (...)

2)  R. O.

s. Z., L. z domu O.

ur. (...) w m. K. R.

oskarżonych o to, że:

I.w okresie czasu od 3 do 12 lipca 2012r. w m. K., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wspólnie i w porozumieniu dokonali szeregu kradzieży mienia w ten sposób, że M. M. będąc odpowiedzialnym za dystrybucję mięsa i wyrobów wędliniarskich z Zakładu (...) z siedzibą w K. po uprzednim zaplanowaniu z R. O. sposobu działania kilkukrotnie pobrał bez zezwolenia z magazynu wymienionego podmiotu pokrzywdzonego wędlinę o różnym asortymencie i wadze nie mniejszej niż 100 kg i wartości nie mniejszej niż 1606 zła następnie za opłatą przekazał R. O. celem dalszej ich dystrybucji, zaś R. O. po pobraniu towaru od M. M. przekazł go swojej żonie J. O. celem dalszej dystrybucji, przy czym R. O. w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu miał ograniczona w stopniu znacznym poczytalność

tj. o czyn z art. 278§1 kk w zw. z art. 12 kk w stosunku do M. M. , zaś w stosunku do R. O. o czyn z art.278§1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 31§2 kk

II. w okresie czasu od 24 lipca 2012r. do 11 czerwca 2013r. w m. K., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu dokonali szeregu kradzieży mienia w ten sposób, że M. M. będąc odpowiedzialnym za dystrybucję mięsa i wyrobów wędliniarskich z Zakładu (...) z siedzibą w K. po uprzednim zaplanowaniu z R. O. sposobu działania wielokrotnie pobrał bez zezwolenia z magazynu wymienionego podmiotu pokrzywdzonego wędlinę o różnym asortymencie i wadze nie mniejszej niż 3.745 kg, a nadto mięso o różnym asortymencie o wadze łącznej nie mniejszej niż 6.372 kg i wartości nie mniejszej niż 163 757, 50 zł, a następnie towar ten za opłatą przekazał R. O. celem dalszej ich dystrybucji, zaś R. O. po pobraniu towaru od M. M. przekaz go swojej żonie J. O. celem dalszej dystrybucji, przy czym z powyższego procederu uczynił sobie stałe źródło dochodu, przy czym R. O. w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu miał ograniczona w stopniu znacznym poczytalność

tj. o czyn z art. 278 kk w zw. z art.65§1 kk w zw. z art 12 kk w stosunku do M. M., zaś w stosunku do R. O. o czyn z art.278§1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 31§2 kk

3)  J. O.

c. C., Z. z domu K.

ur. (...) w m. (...)

oskarżonej o to, że:

III. w okresie czasu od 3 do 12 lipca 2012r. w przy ul. (...) w Ł. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, będąc właścicielem sklepu (...) kilkukrotnie umyślnie przyjęła rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego w postaci wędliny o różnym asortymencie o wadze łącznej nie mniejszej niż 100 kg i wartości nie mniejszej niż 1650 zł, o której wiedziała, że pochodzi z przestępstw kradzieży dokonanych na szkodę Zakładu (...) celem dalszej dystrybucji tak uzyskanego towaru

tj. o czyn z art. 291§1 kk w zw. z art. 12 kk

IV. w okresie czasu od 24 lipca 2012r. do 11 czerwca 2013r. w przy ul. (...) w Ł. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, będąc właścicielem sklepu (...) kilkukrotnie umyślnie przyjęła rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego w postaci wędliny o różnym asortymencie o wadze nie mniejszej niż 3.745 kg, a także mięsa o różnym asortymencie o wadze łącznej nie mniejszej niż 6.372 kg i wartości nie mniejszej niż 163.757,50 zł, o których to wyrobach wiedziała, że pochodzą z przestępstw kradzieży dokonanych na szkodę Zakładu (...) celem dalszej dystrybucji tak uzyskanego towaru

tj. o czyn z art. 291§1 kk w zw. z art. 12 kk

ustalając, iż czyn zarzucany oskarżonemu M. M. w punkcie II aktu oskarżenia wyczerpuje dyspozycję art. 278§1 kk w zw. z art. 65§1 kk w zw. z art. 12 kk, a czyn zarzucany oskarżonemu R. O. w punkcie II aktu oskarżenia wyczerpuje dyspozycję art. 278§1 kk w zw. z art. 65§1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 31§2 kk

1.  M. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu w punkcie I i II czynów wyczerpujących dyspozycję art. 278§1 kk w zw. z art. 12 kk i art. 278§1 kk w zw. z art. 65§1 kk w zw. z art. 12 kk ustalając, iż czyny te stanowią ciąg przestępstw z art. 91§1 kk i za czyny te na podstawie art. 278§1 kk w zw. z art. 91§1 kk w zw. z art. 4§1 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 5 (pięciu) lat,

3.  na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza okres zatrzymania oskarżonego w dniu 11.06.2013r. godz. 9:19 do 13:05, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności,

4.  R. O. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu w punkcie I i II czynów wyczerpujących dyspozycję art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 31 § 2 kk i art. 278 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 31 § 2 kk ustalając, iż czyny te stanowią ciąg przestępstw z art. 91 § 1 kk i za czyny te na podstawie art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

5.  na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 4 (czterech) lat,

6.  na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza okres zatrzymania oskarżonego w dniu 11.06.2013r. godz. 9:19 do 13:05 i w dniu 17.12.2013r. godz. 7:20 do 10:20, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności,

7.  J. O. uznaje za winną popełnienia zarzucanych jej w punkcie III i IV czynów wyczerpujących dyspozycję art. 291§1 kk w zw. z art. 12 kk i art. 291§1 kk w zw. z art. 12 kk ustalając, iż czyny te stanowią ciąg przestępstw z art. 91§1 kk i za czyny te na podstawie art. 291§1 kk w zw. z art. 91§1 kk w zw. z art. 4§1 kk wymierza jej karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

8.  na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 5 (pięciu) lat,

9.  na podstawie art. 33§2 kk orzeka od wszystkich oskarżonych kary grzywny w wysokości po 100 (sto) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 20 (dwadzieścia) złotych,

10.  na podstawie art. 46§1 kk orzeka solidarnie od oskarżonych na rzecz oskarżycieli posiłkowych kwotę 165.407,50 (sto sześćdziesiąt pięć czterysta siedem 50/100) zł tytułem częściowego naprawienia szkody,

11.  zasądza od oskarżonych na rzecz oskarżycieli posiłkowych S. P. i A. P. kwoty po 3120 (trzy tysiące sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

12.  zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 500 (pięćset) złotych tytułem opłaty oraz kwoty po 1000 (jeden tysiąc) złotych tytułem części pozostałych kosztów sądowych w pozostałym zakresie zwalniając oskarżonych od uiszczenia kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

w zakresie dotyczącym kary orzeczonej wobec oskarżonych M. M., R. O. i J. O. w wyroku z dnia 4 lipca 2017r.

M. M. i R. O. w okresie czasu od 3 do 12 lipca 2012r. w m. K., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wspólnie i w porozumieniu dokonali szeregu kradzieży mienia w ten sposób, że M. M. będąc odpowiedzialnym za dystrybucję mięsa i wyrobów wędliniarskich z Zakładu (...) z siedzibą w K. po uprzednim zaplanowaniu z R. O. sposobu działania kilkukrotnie pobrał bez zezwolenia z magazynu wymienionego podmiotu pokrzywdzonego wędlinę o różnym asortymencie i wadze nie mniejszej niż 100 kg i wartości nie mniejszej niż 1650 zł, a następnie za opłatą przekazał R. O. celem dalszej ich dystrybucji, zaś R. O. po pobraniu towaru od M. M. przekazał go swojej żonie J. O. celem dalszej dystrybucji, przy czym R. O. w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu miał ograniczoną w stopniu znacznym poczytalność.

W okresie czasu od 24 lipca 2012r. do 11 czerwca 2013r. w m. K., M. M. i R. O. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu dokonali szeregu kradzieży mienia w ten sposób, że M. M. będąc odpowiedzialnym za dystrybucję mięsa i wyrobów wędliniarskich z Zakładu (...) z siedzibą w K. po uprzednim zaplanowaniu z R. O. sposobu działania wielokrotnie pobrał bez zezwolenia z magazynu wymienionego podmiotu pokrzywdzonego wędlinę o różnym asortymencie i wadze nie mniejszej niż 3.745 kg, a nadto mięso o różnym asortymencie o wadze łącznej nie mniejszej niż 6.372 kg i wartości nie mniejszej niż 163 757, 50 zł, a następnie towar ten za opłatą przekazał R. O. celem dalszej ich dystrybucji, zaś R. O. po pobraniu towaru od M. M. przekaz go swojej żonie J. O. celem dalszej dystrybucji, przy czym z powyższego procederu uczynił sobie stałe źródło dochodu, przy czym R. O. w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu miał ograniczoną w stopniu znacznym poczytalność.

W okresie czasu od 3 do 12 lipca 2012r. przy ul. (...) w Ł. J. O. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, będąc właścicielem sklepu (...) kilkukrotnie umyślnie przyjęła rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego w postaci wędliny o różnym asortymencie o wadze łącznej nie mniejszej niż 100 kg i wartości nie mniejszej niż 1650 zł, o której wiedziała, że pochodzi z przestępstw kradzieży dokonanych na szkodę Zakładu (...) celem dalszej dystrybucji tak uzyskanego towaru.

W okresie czasu od 24 lipca 2012r. do 11 czerwca 2013r. przy ul. (...) w Ł. J. O. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, będąc właścicielem sklepu (...) kilkukrotnie umyślnie przyjęła rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego w postaci wędliny o różnym asortymencie o wadze nie mniejszej niż 3.745 kg, a także mięsa o różnym asortymencie o wadze łącznej nie mniejszej niż 6.372 kg i wartości nie mniejszej niż 163.757,50 zł, o których to wyrobach wiedziała, że pochodzą z przestępstw kradzieży dokonanych na szkodę Zakładu (...) celem dalszej dystrybucji tak uzyskanego towaru.

Wyrokiem (...)z dnia 4 lipca 2017r. w sprawie II K 32/15 M. M. uznano za winnego popełnienia zarzucanych mu w punkcie I i II czynów wyczerpujących dyspozycję art. 278§1 kk w zw. z art. 12 kk i art. 278§1 kk w zw. z art. 65§1 kk w zw. z art. 12 kk przy ustaleniu, iż czyny te stanowią ciąg przestępstw z art. 91§1 kk i za czyny te na podstawie art. 278§1 kk w zw. z art. 91§1 kk w zw. z art. 4§1 kk wymierzono mu karę 2 lat pozbawienia wolności. Na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 5 lat.

Na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu M. M. okres zatrzymania w dniu 11.06.2013r. godz. 9:19 do 13:05.

Natomiast R. O. uznano za winnego popełnienia zarzucanych mu w punkcie I i II czynów wyczerpujących dyspozycję art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 31 § 2 kk i art. 278 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 31 § 2 kk przy ustaleniu, iż czyny te stanowią ciąg przestępstw z art. 91 § 1 kk i za czyny te na podstawie art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wymierzono mu karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 4 lat, a na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono R. O. okres zatrzymania w dniu 11.06.2013r. godz. 9:19 do 13:05 i w dniu 17.12.2013r. godz. 7:20 do 10:20.

J. O. uznano za winną popełnienia zarzucanych jej w punkcie III i IV czynów wyczerpujących dyspozycję art. 291§1 kk w zw. z art. 12 kk i art. 291§1 kk w zw. z art. 12 kk przy ustaleniu, iż czyny te stanowią ciąg przestępstw z art. 91§1 kk i za czyny te na podstawie art. 291§1 kk w zw. z art. 91§1 kk w zw. z art. 4§1 kk wymierzono jej karę 2 lat pozbawienia wolności. Na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 5 lat.

Na podstawie art. 33§2 kk orzeczono od wszystkich oskarżonych kary grzywny w wysokości po 100 stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 20 złotych.

Na podstawie art. 46§1 kk orzeka solidarnie od oskarżonych na rzecz oskarżycieli posiłkowych kwotę 165.407,50 zł tytułem częściowego naprawienia szkody.

Zasądzono od oskarżonych na rzecz oskarżycieli posiłkowych S. P. i A. P. kwoty po 3120 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Zasądzono od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 500 złotych tytułem opłaty oraz kwoty po 1000 złotych tytułem części pozostałych kosztów sądowych w pozostałym zakresie zwalniając oskarżonych od uiszczenia kosztów sądowych.

Przy orzekaniu kar jednostkowych w podstawie wymiaru kary Sąd zastosował przepis art. 4 § 1 kk, gdyż nastąpiła zmiana ustawy karnej po popełnieniu przez oskarżonych w/w przestępstw. Przepis art. 4 § 1 kk statuuje stosowanie ustawy obowiązującej poprzednio – nie nowej, jeżeli jest ona względniejsza dla sprawcy, co miało miejsce w niniejszej sprawie. Konsekwencją wymierzenia tak określonych kar jednostkowych z zastosowaniem przepisu art. 4 § 1 kk było wymierzenie kary łącznej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania w oparciu o ustawę obowiązującą w czasie popełnienia przez oskarżonych czynów. Sąd nie powoływał przy warunkowym zawieszeniu kar art. 4 § 1 kk, gdyż już samo zastosowanie tego przepisu jest konsekwencją wymierzenia oskarżonym kar, gdyż wymiar tak określonych kar z warunkowym zawieszeniem ich wykonania na okres próby odpowiednio 5 lat i 4 lata nie mógł zapaść w oparciu o ustawę obowiązującą w czasie orzekania, gdyż obowiązująca ustawa nie przewiduje orzeczenia kary w wymiarze określonym powyżej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby. Obecnie możliwe jest warunkowe zawieszenie na okres próby do 3 lat kary pozbawienia wolności nieprzekraczającej 1 roku pozbawienia wolności.

Nie jest dopuszczalne orzekanie częściowo w oparciu o przepisy ustawy obowiązującej poprzednio a częściowo o przepisy ustawy nowej, a Sąd może dokonać wyboru między konkurującymi ustawami i zastosować całościowo tylko jedną nich, tj. tą która in concreto jest względniejsza dla sprawcy. (zob. wyrok SN z dn. 04.01.2002r. II KKN 303/99 Prokuratura i Prawo 2002 z.9, s. 6).

W ocenie Sądu orzeczone kary spełnią swoje cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, oddziaływania prewencyjnego i wychowawczego na oskarżonych. Pozwolą zwłaszcza uzmysłowić nieopłacalność tego typu przestępnych zachowań i konsekwencji prawnych, jakie ze sobą niosą. O kresy warunkowego zawieszenia wykonania kar pozbawienia wolności pozwolą na skontrolowanie zachowania sprawców w tym czasie, ustalenie ich stosunku do popełnionych czynów i postępów wolnościowej resocjalizacji. Nie przesądzając o ostatecznym sposobie odbycia kar pozbawienia wolności, wystarczającą dolegliwością stanowiącą szansę na poprawę dotychczasowego zachowania oskarżonych będą wymierzone kary z warunkowym zawieszeniem ich wykonania na okres próby.

Na podstawie art. 33§2 kk orzeczono od wszystkich oskarżonych kary grzywny w wysokości po 100 stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 20 złotych. Kara grzywny została orzeczona z uwagi na to, iż oskarżeni działali w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Orzeczenie kary grzywny, która niesie ze sobą dolegliwość finansową, ma na celu uświadomienie sprawcom stopnia naganności popełnionych czynów oraz faktu obowiązywania określonych reguł prawnych.

Na podstawie art. 46§1 kk Sąd orzekł solidarnie od oskarżonych na rzecz oskarżycieli posiłkowych kwotę 165.407,50 zł tytułem częściowego naprawienia szkody. Kwota 165.407,50 zł stanowi sumę kwot 163 757,50 zł i 1650 zł. Sąd orzekł częściowe naprawienie szkody w w/w kwocie, gdyż w toku postępowania zebrane dowody nie pozwoliły na ustalenie dokładnej wartości przywłaszczonego mienia, a jedynie wartość graniczną nie mniejszą niż kwotę 165 407,50 zł.

Skoro wyrokiem nałożono, na podstawie art. 46 § 1 KK, obowiązek naprawienia szkody, to zaistniała negatywna przesłanka orzeczenia środka karnego w postaci przepadku korzyści majątkowej, gdyż zgodnie z treścią zdania drugiego przepisu art. 45 § 1 KK przepadku nie orzeka się w całości lub części, jeżeli korzyść lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi (Wyrok SN IV KK 94/13).

Artykuł 45 § 1 KK stanowi, że sąd orzeka przepadek osiągniętej przez sprawcę z popełnienia przestępstwa, choćby pośrednio, korzyści majątkowej albo jej równowartości wówczas, gdy osiągnięta z popełnienia przestępstwa korzyść majątkowa nie podlega przepadkowi przedmiotów wymienionych w art. 44 § 1 lub § 6 KK i pod warunkiem, że osiągnięta korzyść lub jej równowartość nie podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi. Korzyść majątkowa w rozumieniu tego przepisu to każde przysporzenie aktywów lub zmniejszenie pasywów, jakie sprawca osiągnął w wyniku popełnienia przestępstwa.

W przedmiotowej sprawie, uzyskana przez oskarżonych kwota 165 407,50 zł wprawdzie stanowi korzyść majątkową w rozumieniu art. 45 § 1 KK, oskarżeni osiągnęli ją bowiem w wyniku popełnienia przypisanych im przestępstw, nie mniej jednak, by można było orzec jej przepadek, konieczne jest, by nie podlegała przepadkowi przedmiotów wymienionych w art. 44 § 1 lub § 6 KK i nie podlegała zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi.

W realiach niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że orzeczona kwota 165 407,50 złotych nie podlega przepadkowi przedmiotów wymienionych w art. 44 § 1 KK. Dlatego należy przyjąć, iż w sytuacji, gdy osiągnięcie przez sprawcę korzyści majątkowej następuje kosztem pokrzywdzonego, stanowi mienie zabrane pokrzywdzonemu, to osiągnięta korzyść lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu, a nie przepadkowi korzyści majątkowej lub jej równowartości na podstawie art. 45 § 1 KK, skutkującemu tym, że właścicielem tych środków stałby się Skarb Państwa, a odbyłoby się to z pokrzywdzeniem osoby, osób, które na skutek popełnionego na ich szkodę przestępstwa doznały uszczerbku. (Wyrok SA w Warszawie II AKa 162/14).

Podobne stanowisko utrwalone w orzecznictwie można wskazać także w wyroku SA Wrocław II AKa 31/14 i Sądu Najwyższego z dnia 04.09.2014r. w sprawie WK 9/14.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 626 § 1 kpk w zw. z art. 627 kpk i § 11 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 3 i § 17 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22.10.2015r. (Dz.U. z 2015r. poz. 1800).

Na podstawie art. 626§1 kpk w zw. z art. 627 kpk i art. 2 i 3 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) należało obciążyć oskarżonych w części obowiązkiem poniesienia kosztów sądowych w niniejszej sprawie.