Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 23 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy

Wydział X Cywilny Rodzinny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Chajęcka(sprawozdawca)

Sędziowie: SSO Anna Staśkiewicz-Bortkiewicz

SSO Mirela Tocha-Plata

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa B. B.

przeciwko M. B.

o alimenty

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy VI Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 12 listopada 2013 r., wydane w sprawie sygn. akt VI RC 954/13 w przedmiocie zabezpieczenia

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

Sygn. akt X Cz 5/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 12 listopada 2013 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy udzielił zabezpieczenia dochodzonego przez powódkę B. B. roszczenia o alimenty w ten sposób, że na czas trwania postępowania zasądził od pozwanego M. B. na rzecz powódki B. B. alimenty w kwocie 500 zł. miesięcznie, płatne z góry do dnia 15-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 9 października 2013 r.

Powyższe postanowienie zaskarżył zażaleniem pozwany i wniósł o jego zmianę poprzez oddalenie wniosku w przedmiocie zabezpieczenia z uwagi na jego trudną sytuację finansową. W uzasadnieniu pozwany zaprzeczył twierdzeniom powódki zawartym w pozwie. Wskazał, że utrzymuje się z zasiłku rehabilitacyjnego oraz dochodów z prowadzonej działalności, które z uwagi na stan jego zdrowia i częste pobyty w szpitalu, są znikome. Dodał, iż orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 18 listopada 2013 r. został uznany za częściowo niezdolnego do pracy do 31 maja 2014 r. Wskazał również, że powódka poza wykazywanym dochodem w kwocie 900 zł., wynajmuje mieszkanie i pokój za łączną kwotę 1.100 zł. miesięcznie oraz otrzymuje świadczenie w wysokości 1.500 zł. miesięcznie z tytułu sprawowanej funkcji rodziny zastępczej. Dodał, że powódka nabyła w drodze spadku mieszkanie oraz udział we własności domu mieszkalnego wraz z działką.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Wniesienie zażalenia prowadzić musiało do uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Na wstępie wskazać należy, że uprawdopodobnienie nie może być utożsamiane z udowodnieniem roszczenia. Uprawdopodobnienie roszczenia w postępowaniu zabezpieczającym, przy uwzględnieniu treści art. 243 k.p.c. oznacza, że uprawniony przedstawił i należycie uzasadnił twierdzenia, które stanowią podstawę dochodzonego roszczenia. Uprawdopodobnienie dotyczy przy tym dwóch aspektów. Odnosi się ono do okoliczności faktycznych, na których opiera się roszczenie i które powinny być przedstawione, a ich istnienie prawdopodobne w świetle dowodów oferowanych przez uprawnionego, jak i do podstawy prawnej roszczenia, która powinna być również prawdopodobna.

Uprawdopodobnienie nie może w zasadzie opierać się na samych twierdzeniach strony. Przeprowadza się je za pomocą środków nieskrępowanych wymaganiami stawianymi, co do formy przez przepisy kodeksu o postępowaniu dowodowym. W praktyce częstym środkiem uprawdopodobnienia są pisemne oświadczenia osób trzecich., których podpis bywa czasem urzędowo poświadczony. Uprawdopodobnienie okoliczności faktycznej może nastąpić nie tylko przez przedstawienie Sądowi dowodów pisemnych, ale także za pomocą innych środków dowodowych, które wymagają podjęcia czynności dowodowych (orz. SN z 19 czerwca 1951 r., c 398/51, OSN 1951, nr III, poz. 89 i Komentarz do kodeksu postępowania cywilnego pod redakcją Tadeusza Erecińskiego, Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2006 r., str. 556, art. 243, teza 3 i 4.).

We wniosku o zabezpieczenie uprawniona powołuje się na art. 60 § 2 krio jako podstawę prawną roszczenia. Oznacza to, że dla uwiarygodnienia przysługującego jej roszczenia uprawniona powinna była uprawdopodobnić, po pierwsze,: okoliczność wyłącznego zawinienia pozwanego w rozkładzie pożycia, po drugie okoliczność istotnego pogorszenia swojej sytuacji materialnej na skutek rozwodu i po trzecie zakres swoich usprawiedliwionych potrzeb.

W ocenie Sądu Odwoławczego powyższe okoliczności – poza wyłącznym zawinieniem pozwanego w rozkładzie pożycia - nie zostały przez uprawnioną dostatecznie uwiarygodnione, a tym samym jej roszczenie nie zostało uprawdopodobnione. Wnioskodawczyni do wniosku o zabezpieczenie załączyła bowiem jedynie kserokopię decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o wysokości przysługującej jej renty, nie przedłożyła natomiast żadnych dowodów na istotne pogorszenie swojej sytuacji materialnej oraz na to jak obecnie kształtują się jej usprawiedliwione potrzeby. Zauważyć w tym miejscu należy, iż by ustalić w jakim zakresie pozwany winien przyczyniać się do zaspakajania potrzeb powódki, Sąd nie może ograniczać się jedynie do stwierdzenia, że „obecna jej sytuacja jest niewątpliwie trudna” i opierać się wyłącznie na przedstawionym przez nią zestawieniu usprawiedliwionych potrzeb na kwotę 1.700 zł. Musi mieć także na uwadze możliwości jakimi dysponuje pozwany. Tego Sąd w niniejszej sprawie jednak nie ustalił. W tym zakresie oparł się wyłącznie na nie popartach żadnymi dowodami twierdzeniach powódki, iż pozwany prowadzi sklep spożywczy, ma mieszkanie i działki, co w realiach niniejszej sprawy miało uzasadniać obciążeniem go alimentami w kwocie 500 zł. miesięcznie.

Sąd Rejonowy dokonując zabezpieczenia w niniejszej sprawie, oparł się zatem wyłącznie na gołosłownych twierdzeniach powódki, czego w świetle obowiązujących przepisów prawa i twierdzeń pozwanego zawartych w zażaleniu, nie sposób zaakceptować. Pozwany w zażaleniu wskazał bowiem dodatkowe źródła dochodu powódki (wynajem mieszkania i pokoju oraz świadczenie z tytułu sprawowania funkcji rodziny zastępczej), które w ogóle nie były przedmiotem badania sądu oraz wykazał swoją częściową niezdolność do pracy ( orzeczenie lekarza orzecznika ZUS k. 17). Okoliczności te natomiast bez wątpienia wpływają na ocenę okoliczności niniejszej sprawy.

Z powyższych względów, na podstawie art. 13 § 2 k.p.c. w zw. z art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., Sąd Okręgowy uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy ustali przede wszystkim, jaki jest obecnie zakres usprawiedliwionych potrzeb powódki. Sąd ustali również, jakie są aktualne możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego i w konsekwencji rozważy czy i w jakim zakresie winien on przyczyniać się do zaspakajania potrzeb powódki.