Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku I Wydział Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2018 r. w Białymstoku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) w O.

przeciwko W. G.

o zapłatę

na skutek apelacji obu stron

od wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie

z dnia 14 czerwca 2017 r. sygn. akt V GC 214/15

I.  Zmienia zaskarżony wyrok:

a)  w punkcie 3 w ten sposób, że zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 135.746,72 złotych (sto trzydzieści pięć tysięcy siedemset czterdzieści sześć złotych siedemdziesiąt dwa grosze) z ustawowymi odsetkami w stosunku rocznym od dnia 2 września 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku, zaś od dnia 1 stycznia 2016 roku z ustawowymi odsetkami w stosunku rocznym za opóźnienie do dnia zapłaty i oddala powództwo w pozostałym zakresie,

b)  w punkcie 4 w ten sposób, że zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 9.995,80 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu,

c)  w punkcie 5 w ten sposób, że nakazuje ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Olsztynie tytułem brakujących wydatków: od powoda z zasądzonego roszczenia kwotę 394,47 złotych (trzysta dziewięćdziesiąt cztery złote czterdzieści siedem groszy), zaś od pozwanego kwotę 253,48 złotych (dwieście pięćdziesiąt trzy złote czterdzieści osiem groszy).

II. Oddala apelację pozwanego.

III. Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 10.839 złotych tytułem

zwrotu kosztów procesu w instancji odwoławczej.

(...)

U Z A S D N I E N I E

Powód (...) w O. po ostatecznym sprecyzowaniu swojego żądania wniósł o zasądzenie od pozwanego W. G. kwoty 510. 230,19 zł wraz z ustawowymi odsetkami. Na powyższą sumę składała się kwota 403. 230,19 zł z tytułu usunięcia wad i doprowadzenia inwestycji do stanu zgodnego z projektem, poprzez wykonanie robót naprawczych oraz kwota 107. 000 zł z tytułu poniesionych przez powoda kosztów montażu mieszadeł, naprawy pomp, montażu sterowania pompami i mieszadłami oraz montażu rury spustowej. Wniósł również o zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

Uzasadniając żądanie pozwu podał, iż w okresie gwarancji i rękojmi ujawniły się liczne wady w robotach wykonanych przez pozwanego na podstawie umowy z dnia 17.02.2010 roku. Ponadto ujawniono, że roboty nie zostały wykonane w sposób zgodny z dokumentacją projektową i SIWZ.

Pozwany W. G. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu. Podnosił , że wykonał w całości przedmiot umowy zgodnie z jej treścią.

Wyrokiem z dnia 14 czerwca 2017 roku Sąd Okręgowy w Olsztynie zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 72.097,36 zł (siedemdziesiąt dwa tysiące dziewięćdziesiąt siedem złotych trzydzieści sześć groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 2 września 2015 roku. Umorzył postępowanie co do kwoty 21.076, 46 zł. W pozostałej części powództwo oddalił. Zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 6.533 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Nakazał ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Okręgowego w Olsztynie) od powoda kwotę 559, 60 zł oraz od pozwanego kwotę 88, 35 zł tytułem zwrotu tymczasowo sfinansowanych wydatków.

Orzeczenie to zapadło w oparciu o następujące ustalenia faktyczne.

W dniu 17.02.2010 roku strony zawarły umowę o roboty budowlane. Zamawiający - powód zlecił wykonawcy - pozwanemu realizację inwestycji określoną w specyfikacji istotnych warunków zamówienia jako przedmiot zamówienia „ Budowa laboratorium doświadczalnego trzody chlewnej w B. w ramach realizacji projektu finansowanego z programu operacyjnego rozwój Polski wschodniej 2007-2013 pt. rozbudowa, modernizacja i wyposażenie zespołu laboratoriów edukacyjno- badawczych technologii, jakości i bezpieczeństwa zdrowotnego żywności”. Podstawą wykonania przedmiotu umowy jest dokumentacja projektowa: projekt budowlany wykonany przez (...) oraz projekt wykonawczy wykonany przez W. W.. Strony przewidziały zakończenie robót na dzień 31.03.2011 roku.

Następnie Sąd Okręgowy wskazał ,iż strony ustaliły, że termin odbioru końcowego robót będących przedmiotem umowy oznacza datę bezusterkowego protokolarnego przyjęcia wykonania całości inwestycji (§2 umowy). Zgodnie z § 3 umowy realizacja inwestycji przebiegać miała zgodnie z harmonogramem rzeczowym stanowiącym załącznik do umowy. Zgodnie zaś z treścią § 4 umowy zamawiający za wykonany przedmiotu umowy zapłaci wynagrodzenie ustalone według kosztorysu ofertowego na podstawie złożonej przez wykonawcę oferty. Wynagrodzenie jest wynagrodzeniem kosztorysowym w rozumieniu art. 629,630 i 631 Kodeksu Cywilnego i wyraża się kwotą brutto 3.168.153, 46 zł. Zgodnie z brzmieniem § 6 ust. 7 pkt 1. umowy wykonawca zobowiązany jest do wykonania przedmiotu umowy zgodnie z dostarczoną dokumentację techniczną, harmonogramem rzeczowym, zasadami sztuki budowlanej, wiedzy technicznej, prawem budowlanym, polskimi normami , innymi przepisami prawa dotyczącymi realizacji robót budowlanych i zaleceniami inspektora nadzoru.

Z dalszych ustaleń Sądu I instancji wynikało, że w dniu 08.04.2011 roku dokonano odbioru robót przy udziale przedstawicieli stron. Jakość odebranych robót określono jako dobrą. Decyzją z dnia 30.03.2012 roku udzielono na rzecz inwestora - (...) (...)- (...) w O. pozwolenia na użytkowanie laboratorium doświadczalnego trzody chlewnej dla 100 macior położonego w miejscowości B. gmina O..

Sąd Okręgowy podniósł, że po dokonaniu odbioru ,w trakcie eksploatacji obiektu, zdaniem powoda, ujawniły się jego wady, dostrzeżono także, że niektóre roboty objęte projektem budowlanym nie zostały przez pozwanego w ogóle wykonane. Te okoliczności stały się przedmiotem korespondencji oraz stosownych notatek służbowych zawartych na kartach 36-58 akt sprawy. W rezultacie powód sporządził kosztorys inwestorski, w którym wymieniono oraz wyceniono wszystkie roboty , które miały być przez pozwanego poprawione, w przypadku występowania wad, oraz wykonane w przypadku kiedy nie zostały one faktycznie wykonane przed odbiorem inwestycji. Wartość tych robót wyceniona została przez powoda na kwotę 531.306,65 zł i stała się przedmiotem żądania niniejszego pozwu. Tym samym, zdanie Sadu I instancji, przedmiotem rozpoznania są wyłącznie roboty objęte kosztorysem inwestorskim.

Sąd Okręgowy wskazał, że mimo odbioru robót budowlanych pozwany nie wykonał:

1. montażu mat grzewczych, których wartość zamyka się kwotą 31.792,39 zł,

2. wymiany rusztu nad kanałami nr 9, z uwagi na wadliwe ich wykonanie , a koszt usunięcia tej wady zamyka się kwotami 6.048,24 zł i 409,04 zł,

3. udrożnienia otworów nawiewnych a koszt tych czynności to kwota 1.013,52 zł,

4. wymiany blachodachówki zniszczonej w trakcie robót a wartość robót naprawczych w tym zakresie to kwota 30.537,95 zł,

5. właściwego wykonania konstrukcji wsporczej i obróbek a koszt usunięcia tych wad do kwoty 1.322,60 zł i 973,62 zł .

Zdaniem Sądu Okręgowego wartość robót naprawczych oraz koszt dostarczenia mat grzewczych stanowi w sumie kwotę 72.097,36 zł .

Ponadto Sąd I instancji oceniając roboty wykonane przez pozwanego wskazał, iż pozwany zamontował płytę stropową o grubości 6 cm zgodnie z treścią projektu wykonawczego którym dysponował. Nie miał on obowiązku zakładania folii paroprzepuszczalnej ponieważ nie przewidywał tego projekt.

Sąd Okręgowy rozstrzygając przedmiotową sprawę oparł się przede wszystkim na zebranym w sprawie materiale dowodowym w postaci dokumentów, które nie były kwestionowane przez strony, a w szczególności na sporządzonej przez biegłego opinii. Wnikliwość tej opinii a także profesjonalizm biegłego, który odpowiadając na pytania sądu dokonał samodzielnych ustaleń w drodze analizy projektu budowlanego oraz projektu wykonawczego inwestycji, sprawił, że opinia jest kompletna i rzetelna, a tym samym akceptowana przez sąd w całości.

Na wstępie Sąd Okręgowy dokonał ustalenia zakresu żądania powoda bowiem ta kwestia, w ocenie Sadu, nie była jednoznaczna. Sąd wskazał ,że z uzasadnienia pozwu wynika, iż powód dochodzi zapłaty kwoty 531.306,65zł. Na powyższą kwotę składało się żądanie obniżenia ceny wynagrodzenia bowiem wykonane roboty dotknięte były wadami. Powód podnosił, że wadliwie wykonano: posadzki na korytarzu w budynku oraz pomiędzy częścią technologiczną a socjalno- dydaktyczną oraz na placu przed budynkiem chlewni, posadzki kanału z gnojowicą na wybiegu dla knurów, zamontowanie rusztów, użyto słabej jakości betonów w pomieszczeniach, wadliwie wykonano schody. Powód podnosił też, że niektóre roboty nie zostały wykonane i wskazał na: brak dylatacji na posadzkach w korytarzach na zewnątrz budynku, brak zabezpieczeń w klatkach, brak mat grzewczych, brak mieszadeł, brak folii paraizolacyjnej na dachu w części technicznej ,brak automatycznego sterowania wypompowania ścieków, brak reprofilacji spadków w wejściu do części dydaktycznej, brak zamontowania rury spustowej zbiorniku głównym .

Jako podstawę prawną dochodzonego roszczenia powód w pierwszej kolejności wskazał art. 656 k.c. w związku z art. 637 § 2 k.c., z którego wynika prawo żądania obniżenia wynagrodzenia jeżeli przyjmujący zamówienie nie usunął wad w terminie wyznaczonym przez zamawiającego. W zakresie niewykonanych przez pozwanego robót powód jako podstawę prawną roszczenia wskazuje art. 471 k.c.. Zatem łącznie z obu podstaw prawnych powód domaga się zapłaty 531.306,65 zł.

Sąd Okręgowy podniósł, iż uzasadniając dochodzoną pozwem kwotę powód bezpośrednio odwołał się do kosztorysu inwestorskiego zawartego na karcie 59-62 akt sprawy, w którym to kosztorysie wyliczona została właśnie ta suma 531.304,65 zł. Tożsamość kwot zawartych zarówno w uzasadnieniu pozwu jak i w omawianym kosztorysie nie może budzić wątpliwości, że żądanie pozwu dotyczy wyłącznie robót wskazanych w tym kosztorysie na kartach 60, 61 z akt sprawy.

Mimo, że w ostatecznym kształcie swego żądania powód dochodził kosztu instalacji mieszadeł i związanego z tym montażu automatycznego systemu odprowadzania ścieków, Sąd uznał, że roszczenie w tym zakresie leży poza faktycznym żądaniem pozwu bowiem nie znajduje swego miejsca w kosztorysie przedstawionym przez powoda. Kosztorys ten zawiera faktyczne wyszczególnienie robót, których wykonania domagał się powód od pozwanego. Zatem orzekanie o kosztach instalacji mieszadeł byłoby wyjściem poza żądanie pozwu. Instalacja mieszadeł nie została wyszczególniona w kosztorysie a więc kwota obliczona w tym kosztorysie, która stanowi podstawę żądania pozwu, nie obejmuje kosztu instalacji wspomnianych mieszadeł.

Zdaniem Sądu Okręgowego koszt instalacji mieszadeł może być dochodzony w innym postępowaniu a w tym postępowaniu żądanie w tym zakresie podlega oddaleniu.

Odnośnie pozostałych elementów żądania powoda Sąd Okręgowy szczegółowo omówił zakres występujących wad i odniósł się do każdego elementu osobno oceniając zasadność bądź nie dochodzenia roszczenia przez powoda w tym zakresie. Ostatecznie Sąd Okręgowy stanął na stanowisku , że żądanie powoda jest uzasadnione do kwoty 72. 097,36 zł. Podniósł ,że strony łączyła umowa o roboty budowlane. Sąd jako podstawę prawną swego orzeczenia wskazał przepis art. 471 k.c. co do części niewykonanego zobowiązania ( brak mat grzewczych) i art. 656 k.c. w zw. z art. 637§ 2 k.c. w zakresie wadliwego wykonania zobowiązania.

O kosztach procesu orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. zgodnie z zasadą stosunkowego ich rozdzielenia .

Apelację od tego wyroku wywiódł zarówno powód, jak i pozwany.

Powód zaskarżył wyrok w części, to jest w punkcie 3. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucił :

1. naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 187 § 1 pkt 2) k.p.c. mające istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, polegające na przyjęciu przez Sąd, że dochodzone w postępowaniu roszczenie o zapłatę kwoty 107.000,00 zł z tytułu zwrotu kosztu instalacji mieszadeł leży poza faktycznym żądaniem pozwu bowiem nie znajduje swego miejsca w kosztorysie przedstawionym przez powoda;

2. naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 629 k.c. polegające ma oddaleniu powództwa o zasądzenie kwoty 28.746,72 zł stanowiącej koszt montażu folii paroprzepuszczalnej, która była ujęta w ofercie pozwanego i został zapłacony przez powoda, pomimo że pozwany nie dokonał montażu tego materiału.

W oparciu o powyższe wnosił o:

1. zmianę wyroku poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 135. 746,72 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 2 września 2015r.

ewentualnie

uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji;

2. zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych.

Pozwany również zaskarżył wyrok w części , to jest w punkcie 1 co do kwoty 30.537,95 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 2 września 2015 r. oraz w punkcie 5 w części nakazującej ścignąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 88,35 zł tytułem zwrotu tymczasowo sfinansowanych wydatków. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego, które miało istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku, mianowicie:

- art. 233 § 1 k.p.c. poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę dowodów, sprzeczną z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, polegającą na pominięciu istotnej części materiału dowodowego tj. bezusterkowych protokołów odbioru robót i oparcie rozstrzygnięcia jedynie o opinię biegłego sporządzoną ponad 5 lat po odbiorze robót co doprowadziło do błędnego ustalenia stanu faktycznego i przyjęcia, że stwierdzone w opinii biegłego uszkodzenia blachodachówki stanowią wady robót, podczas gdy budynek przez 5 lat był wykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem, pozwanemu nie zgłoszono w dacie odbioru rzekomo istniejących wad, a uszkodzenia mogły powstać podczas normalnej eksploatacji budynku lub też na skutek wykonywania innych prac zleconych innym podmiotom przez powoda.

Wskazując na powyższe zarzuty wnosił o:

1) zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie 1 i oddalenie powództwa co do kwoty 30.537,95 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 2 września 2015 r.,

2) zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie 5 i obciążenie powoda całością tymczasowo poniesionych wydatków,

3) zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego dalszych kosztów postępowania za I instancję, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych,

4) nadto, zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania za II instancję, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany w odpowiedzi na apelację powoda domagał się jej oddalenia na koszt powoda.

Sąd Apelacyjny zważył , co następuje :

Apelacja powoda zasługiwała na uwzględnienie w całości.

Natomiast apelacja pozwanego podlegała oddaleniu w całości.

Wstępnie zaznaczyć należy, że w postępowaniu cywilnym zadaniem sądu jest zbadanie, czy w ramach prawa materialnego, stanowiącego podstawę rozstrzygania o żądaniu powoda, strony udowodniły fakty, z których każda z nich wywodzi skutki prawne dla niej korzystne. Wymaga to przedstawienia przez każdą ze stron twierdzeń, co do istnienia bądź nieistnienia określonych faktów, oraz udowodnienia tych twierdzeń. Wyrażenie wątpliwości do prawdziwości twierdzeń strony przeciwnej, względnie, co do prawdopodobieństwa zaistnienia innych jeszcze okoliczności faktycznych, niż wskazane przez stronę przeciwną, bez jednoczesnego ich wykazania przy pomocy powołanych przez siebie dowodów lub udowodnienia braku wiarygodności dowodów przeprowadzonych przez drugą stronę (art. 6 k.c., art. 232 k.p.c.), nie spełnia wymogu udowodnienia własnych twierdzeń. Nieudowodnienie tych twierdzeń powoduje, że sąd władny jest przyjąć, iż fakty wskazywane przez stronę jako prawdopodobne w okolicznościach konkretnej sprawy nie miały miejsca.

Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na obu stronach procesu (art. 3 k.p.c.), przy czym ciężar udowodnienia faktów mających dla sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.), spoczywa na tej stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.). Stąd wniosek, iż powód musi udowodnić fakty tworzące jego prawo, a strona przeciwna (pozwany) fakty, które przeszkodziły powstaniu prawa lub je zniweczyły.

Sąd Apelacyjny podziela i przyjmuje za własne ustalenia faktyczne Sądu I instancji, jako że znajdują one oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym. Nie aprobuje natomiast wniosków wyprowadzonych z tego materiału co do zakresu faktycznego żądania pozwu a co za tym idzie zakresu odpowiedzialności pozwanego względem powoda z tytułu usunięcia wad i doprowadzenia inwestycji do stanu zgodnego z projektem. Jak słusznie bowiem powód podniósł w apelacji Sąd Okręgowy błędnie przyjął, iż żądanie pozwu dotyczy wyłącznie robót wskazanych w kosztorysie na kartach 60 - 61, który to stanowił załącznik do pozwu. Otóż analiza treści pozwu i jego uzasadnienia doprowadza do konstatacji, iż żądanie dotyczące zwrotu kosztów poniesionych przez powoda w związku z montażem mieszadeł zostało zgłoszone w pozwie. Brak mieszadeł został wymieniony w katalogu wad i braków stwierdzonych przez powoda w okresie gwarancji i rękojmi. Ponadto w piśmie procesowym z dnia 1 czerwca 2017 roku powód wyraźnie wskazał, że domaga się zasądzenia od pozwanego na swoją rzecz między innymi kwoty 107.000 złotych z tytułu poniesionych kosztów montażu mieszadeł, naprawy pomp, montażu sterowania pompami i mieszadłami oraz montażu rury spustowej (k.611). Poza tym na okoliczność potrzeby zamontowania mieszadeł powód zgłosił wnioski dowodowe, które Sąd I instancji uwzględnił. Powołany w sprawie biegły sądowy z zakresu budownictwa w swojej opinii jednoznacznie stwierdził, że zarówno projekt budowlany jak i projekt wykonawczy przewidywały montaż mieszadeł w zbiornikach przepompowni. W związku z tym brak instalacji mieszadeł nie jest wynikiem zmian projektowych. Brak mieszadeł uniemożliwia prawidłowe odprowadzenie gnojowicy z przepompowni do zbiornika głównego. Biegły zwrócił też uwagę, iż pozwany w kosztorysie ofertowym w pozycjach 35,36 uwzględnił montaż mieszadeł . Następnie biegły wskazał, że poza robotami naprawczymi uwzględnionymi w kosztorysie nr 1 należy uwzględnić koszt montażu mieszadeł, naprawy pomp, montażu sterowania pompami i mieszadłami oraz montażu rury spustowej gnojowicy w zbiorniku głównym, który zgodnie z fakturą wynosi 107.000 złotych.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego powód ponad wszelką wątpliwość udowodnił potrzebę montażu mieszadeł i wykonania niezbędnych wyżej wskazanych prac oraz udowodnił wysokość kosztów z tym związanych jakie poniósł. Pozwany z kolei przyznał, że nie zamontował mieszadeł w przepompowni, ale miał na to zgodę powoda. Otóż ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, aby pozwany otrzymał zgodę od inwestora lub osoby go reprezentującej na odstąpienie od montażu mieszadeł. Wręcz przeciwnie, oba projekty - budowlany, jak i wykonawczy przewidywały ich montaż. Nadto pozwany podniósł, iż w zamian za rezygnację z montażu mieszadeł wykonał inne prace na rzecz powoda, za które nie otrzymał wynagrodzenia. Należy jednak w tym miejscu wskazać, że pozwany w celu udowodnienia tak zaprezentowanego stanowiska nie wystąpił z jakąkolwiek inicjatywą dowodową w tej mierze.

Przechodząc z kolei do stawianego przez powoda zarzutu naruszenia prawa materialnego, a mianowicie art. 629 k.c. polegającego na oddaleniu powództwa w zakresie żądania zapłaty kwoty 28.746,72 zł stanowiącej koszt montażu folii , który był ujęty w ofercie pozwanego i zapłacony przez powoda, mimo że pozwany nie dokonał montażu tego materiału, w ocenie Sądu Apelacyjnego okazał się zasadny. Bezsporny w przedmiotowej sprawie jest fakt , że pozwany nie zamontował tej folii, jednakże w kosztorysie ofertowym pod pozycją 78 d.7 ujął izolację paroszczelną z folii o wartości 23.371,32 zł netto (28.746,72 złote brutto) – k.370. Pozwany nie kwestionował również faktu , iż otrzymał od powoda całe wynagrodzenie wynikające z kosztorysu, tj. 3.168.153,46 zł brutto. Skoro pozwany nie położył folii paroprzepuszczalnej, to nie był uprawniony do pobrania kwoty przewidzianej w kosztorysie za jej wykonanie, albowiem z istoty wynagrodzenia kosztorysowego wynika, że pozwany powinien otrzymać wynagrodzenie tylko za roboty rzeczywiście wykonane.

Podsumowując powyższe należy stwierdzić, iż powód ponad wszelką wątpliwość udowodnił zasadność swojego żądania w zakresie kwoty 135.746,72 zł. Zarzuty podniesione przez powoda w wywiedzionej apelacji okazały się zasadne, co skutkowało zmianą wyroku w zaskarżonej przez powoda części na mocy art. 386 §1 k.p.c.

Konsekwencją zmiany wyroku Sądu Okręgowego w punkcie 3 była zmiana orzeczenia o kosztach procesu, o których Sąd orzekł na mocy art. 100 k.p.c. stosunkowo je rozdzielając. Otóż powód wygrał sprawę przed Sądem I instancji w 39,12 % i tym samym przegrał w 60,88% (cofnięcie pozwu przez powoda w zakresie żądania zapłaty kwoty 21.076,46 złotych w okolicznościach przedmiotowej sprawy należy traktować, jako przegranie przez niego sprawy). Z kolei pozwany wygrał sprawę w 60,88 % i tym samym przegrał w 39,12 %. Na koszty procesu poniesione przez powoda w sumie w wysokości 36.783 zł składały się: opłata od pozwu – 26.566 zł, zaliczka na opinię biegłego – 3.000 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł, koszty zastępstwa procesowego – 7.200 zł ustalone w oparciu o § 6 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu – tekst jedn. Dz. U. z 2013 roku, poz. 490 (wyżej powołane Rozporządzenie miało zastosowanie w przedmiotowej sprawie przed Sądem I instancji, albowiem pozew do Sądu wpłynął 17.11.2015 roku, a więc jeszcze przed datą wejścia w życie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych). Koszty procesu wygrane przez powoda to kwota 14.389,51 zł – 39,12%. Natomiast koszty procesu poniesione przez pozwanego to kwota 7.217 zł, to jest 17 zł – opłata skarbowa od pełnomocnictwa oraz koszty zastępstwa procesowego – 7.200 zł ustalone w oparciu o § 6 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu – tekst jedn. Dz. U. z 2013 roku, poz. 490. Koszty procesu wygrane przez pozwanego to kwota 4.393,71 zł – 60,88 %. Po dokonaniu stosunkowego rozdzielenia kosztów (14.389,51 zł – 4.393,71 zł = 9.995,80 zł) pozwany powinien zapłacić na rzecz powoda kwotę 9.995,80 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. O nieuiszczonych wydatkach w sprawie orzeczono zgodnie z regułą art. 113 ust.1 i 2 u.k.s.c.

Jeśli zaś chodzi o apelację pozwanego to zawierała ona tylko jeden zarzut naruszenia prawa procesowego, a mianowicie art. 233 § 1 k.p.c. Odnosząc się do tego zarzutu przede wszystkim zaznaczyć trzeba, że ramy swobodnej oceny dowodów są wyznaczone wymaganiami prawa procesowego, doświadczenia życiowego oraz regułami logicznego myślenia, według których sąd w sposób bezstronny, racjonalny i wszechstronny rozważa materiał dowodowy jako całość, dokonuje wyboru określonych środków dowodowych i ważąc ich moc oraz wiarygodność odnosi się do pozostałego materiału dowodowego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 2002 roku, I PKN 106/01). Zarzut apelacji dla swej skuteczności, nie może polegać jedynie na przedstawieniu przez skarżącego własnej wersji wydarzeń ale skarżący musi wykazać, że oceniając materiał dowodowy sąd popełnił uchybienie polegające na braku logiki w wiązaniu faktów z materiałem dowodowym albo też, że wnioskowanie sądu wykracza poza schematy logiki formalnej lub wreszcie, że sąd wbrew zasadom doświadczenia życiowego nie uwzględnił jednoznacznych praktycznych związków przyczynowo – skutkowych. Oznacza to, że rolą skarżącego jest obalenie wersji przyjętej przez sąd, a nie zbudowanie własnej ( por. Sąd Najwyższy w orzeczeniach z dnia : 10 stycznia 2002 roku, III CKN 572/99; z dnia 27 września 2002 roku, II CKN 817/00 i z dnia 6 czerwca 2003 roku, IV CKN 274/02).

W ocenie Sądu Apelacyjnego, wbrew stawianym w apelacji zarzutom – Sąd I instancji ocenił w sposób należyty i wnikliwy przeprowadzone w sprawie dowody dotyczące ponoszenia odpowiedzialności przez pozwanego za wady , które ujawniły się w wykonanym przez niego pokryciu dachowym. Dotyczy to zarówno osobowych źródeł dowodowych, jak i opinii sporządzonej przez biegłego. Otóż biegły w swojej opinii podniósł , iż oględziny wykazały, że pokrycie dachu z blachodachówki w wielu miejscach zostało uszkodzone (powyginane), wiele wkrętów mocujących nie trafiło w łaty. Z uwagi na stwierdzone wady dach wymaga przeprowadzenia robót naprawczych, zaś koszt robót naprawczych w zakresie pokrycia dachu wynosi 30.537,95 zł brutto. Wady dachu zostały zgłoszone pozwanemu jeszcze w okresie obowiązywania gwarancji i rękojmi (k. 45-46) i mimo zgłoszenia nie usunął ich. Opinia biegłego potwierdza konieczność dokonania naprawy dachu. Zatem pozwany słusznie został obciążony kosztem dokonania naprawy pokrycia dachowego w wysokości 30.537,95 zł.

Reasumując, z podanych wyżej względów Sąd Apelacyjny uznał apelację pozwanego za nieuzasadnioną i oddalił ją na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania, przy uwzględnieniu §10 pkt 1 ppkt 2 w zw. z §2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz.1804 ze zm.) . Wysokość stawki należnego pełnomocnikowi powoda wynagrodzenia – 4.050 zł określono od sumy wartości przedmiotu zaskarżenia apelacją wyroku Sądu I instancji zarówno przez powoda jak i pozwanego (135.746,72 zł + 30.538 zł = 166.284,72 zł). Dodatkowo na koszty te złożyła się poniesiona przez powoda opłata sądowa od apelacji w wysokości 6.789 zł.

(...)