Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 825/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kielcach III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący:

SSR Andrzej Nadgowski

Protokolant:

st.sekr.sądowy Magdalena Karczewska

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2017 w Kielcach

przy udziale

na rozprawie

sprawy z powództwa P. J.

przeciwko T. J.

o podwyższenie alimentów

I. alimenty orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 25 stycznia 2017 r. w sprawie III RC 910/16 od T. J. na rzecz P. J. podwyższa z kwoty 800 złotych do kwoty po 900 (dziewięćset) złotych miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca do rąk uprawnionej poczynając od dnia 18 października 2017 r., wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat,

II. w pozostałej części powództwo oddala,

III. zwalnia stronę powodową od kosztów postępowania od oddalonej części powództwa obciążając w tej części kosztami postępowania Skarb Państwa,

IV. ściąga od pozwanego T. J. kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Kielcach) tytułem kosztów postępowania,

V. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Andrzej Nadgowski

(...) 825/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 18 października 2017r P. J. wniosła o podwyższenie alimentów od T. J. z kwoty 800 zł do kwoty po 2000 zł miesięcznie. Jak podniosła od czasu rozwodu rodziców pozostaje na wyłącznym utrzymaniu matki. Obecnie potrzebne są jej niezbędne środki finansowe na naukę, leczenie, rozrywkę, odpoczynek. Udział ojca w jej życiu i utrzymaniu nie jest nadmierny. Tymczasem możliwości matki nie pozwalają na zaspokojenie wszelkich potrzeb powódki. Ojciec z uwagi na swoje wykształcenie i miejsce pracy ma lepsze możliwości zarobkowe, pozwalający mu w większym stopniu zaspokoić jej potrzeby. Na rozprawie strona powodowa wniosła i wywiodła jak w pozwie.

T. J. powództwa nie uznał i wniósł o jego oddalenie.

Sąd ustalił co następuje:

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 25 stycznia 2017r ustalone zostały alimenty od T. J. na rzecz P. J. w kwocie po 800 zł miesięcznie. Wówczas T. J. pracował w Zespole Szkół (...) w K. jako nauczyciel. Osiągał dochód do 3100 zł brutto. Dorabiał na uczelni gdzie osiągał dochód do 3900 zł brutto. Był zapożyczony na 10000 zł. Wybudował dom a pieniądze miał z darowizny i za sprzedane mieszkanie. Alimenty ustalone płacił i dodatkowo wspomagał dziecko finansowo. B. J. mieszkała z P. J. w mieszkaniu jej rodziny. Osiągała dochód do 1720 zł brutto. Pobierała także świadczenie 500 plus i 120 zł rodzinnego. Opłacała za czynsz i inne opłaty do 500 zł miesięcznie. Dziecko leczyło się z powodu dolegliwości a koszt tego wynosił do 600 zł. Dziecko P. była uczennicą technikum gastronomicznego.

dowód: akta sprawy IIIRC 910/16 Sądu Rejonowego w Kielcach

Obecnie P. J. ma lat 18. Jest uczennicą II klasy Zespołu Szkół (...) w K.. Dochodów i majątku nie posiada. Pozostaje na utrzymaniu matki. Alimenty dotychczas ustalone ma płacone przez ojca. W inny sposób pozwany jej nie wspomaga. Powódka choruje na zespół policystycznych jajników, niewydolność trzustki. Jej organizm nie toleruje węglowodanów. Za wizytę u ginekologa płaci 100 do 300 zł za wizytę. Co sześć miesięcy ma wizytę u endokrynologa i koszt tego to 100-300 zł za wizytę. Swoje potrzeby wycenia na kwotę 1500 zł miesięcznie.

Jej matka B. J. ma lat 45. Z zawodu jest ankieterką. Pracuje na zlecenia i osiąga dochody od 500 do 3000 zł miesięcznie w zależności od zleceń. Innych dochodów i majątku nie posiada. Dysponuje samochodem V. rocznik 1999 oraz działką w M.. Potrzeby córki ona wycenia na kwotę 3000 zł miesięcznie. Wlicza w to także koszt wizyt lekarskich od 100 do 300 zł miesięcznie, koszt dietetyka do 150 zł miesięcznie oraz wydatki na leki dziecka i wyżywienie. Koszty leczenia córki matka wyliczyła na kwotę do 1100 zł miesięcznie. Wliczyła w to wizyty u lekarza, zakup leków. Opłaty telefoniczne dziecka, zakup kosmetyków i środków higienicznych to około 200 zł miesięcznie. Podniosła, że ojciec zaprzestał kontaktów z dzieckiem. Nie pamięta także o jej potrzebach i uroczystościach.

T. J. ma lat 46. Z zawodu jest nauczycielem. Jako nauczyciel zarabia w zespole szkół 2700 zł miesięcznie, Nadto pracuje we Wszechnicy (...) i osiąga dochód do 2700 zł miesięcznie. Z matką powódki jest po rozwodzie. Pobrał pożyczkę i w pracy potrącają mu około 300 zł. Swoje zadłużenia wyliczył na kwotę od (...) do 40000 zł. Jest właścicielem domu i działki. Jak podał oszczędności nie posiada. Ustalone kwoty alimentów płaci i uważa obecne kwoty za wystarczające. Pozostaje w nowym związku małżeńskim. Z tego związku posiada dziecko w wieku 13 lat. Uważa, że przez stronę powodową jest robiony w „bambuko” (k.11).

dowody: wyjaśnienia P. J. (k.10), T. J. (k.10-11), zeznania

B. J. (k.11) oraz zaświadczenie o dochodach (k.8-9),

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 par. 1 krio rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego ( art. 135 par, 1 krio).

Zgodnie z treścią art. 138 krio w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Nie ulega wątpliwości, że potrzeby po stronie powodowej istnieją. Pozostaje ona w trakcie nauki. Pozwoli to jej na uzyskanie konkretnego zawodu, do czego ma w pełni prawo. Posiada ona potrzeby lecznicze i także to należycie udokumentowała. Swoje potrzeby w tym zakresie wyliczyła należycie i w pełni to uprawdopodobniła. Także inne swoje potrzeby wykazała. Nie można jednak zgodzić się z wszystkimi potrzebami wykazanymi w pozwie. Wiele z nich obciąża bowiem jej matkę jak choćby opłaty związane z zamieszkiwaniem. Natomiast do potrzeb dziecka z pewnością wliczyć należy koszt wyżywienia, zakupu ubrań i obuwia, koszty leczenia, zakupu kosmetyków, korepetycji, rozrywki. Natomiast opłaty związane z zamieszkiwanie obciążają głównie matkę powódki.

Nie ulega wątpliwości, że możliwości zarobkowe matki powódki nie są za wysokie oraz są zróżnicowane. To ona głównie zajmuje się córką i ją wspomaga. T. J. przyznał, że wycofał się z życia córki.

Przyznać jednak należy, że możliwości zarobkowe pozwanego nie są za wysokie. Kwota 2400 zł miesięcznie musi wystarczyć mu na zaspokojenie potrzeb obecnej rodziny i na wspomaganie powódki. Ma on zobowiązania finansowe, co wykazał a które musi realizować. Sąd musi uwzględnić okoliczność, że z obecnego związku ma nowe zobowiązania dotyczące jej wspomagania. Z tego związku ma także dziecko i ciążący w związku z tym obowiązek utrzymywania go. Obowiązek alimentacyjny wobec powódki nie może krzywdzić dziecko z drugiego związku. W szczególności potrzeby dziecka z drugiego związku muszą też być zaspakajane.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że obecnie uzasadniona jest podwyżka kwot alimentów o 100 zł czyli do 900 zł miesięcznie. Kwota ta leży w możliwościach płatniczych pozwanego. Pamiętać także należy, że poprzednia kwota alimentów została ustalona w styczniu 2017r. Nie stwierdzono, by od tamtego czasu możliwości płatnicze pozwanego uległy zwiększeniu lub jego zobowiązania umniejszeniu. Także nie stwierdzono by potrzeby powoda uległy gwałtownemu zwiększeniu. Ogólnie te potrzeby strony powodowej są na podobnym poziomie jak w toku poprzedniego postępowania. Dlatego też Sąd uwzględnił tu przede wszystkim wzrost ogólnych kosztów utrzymania i związany z tym wzrost potrzeb. Także Sąd musi uwzględnić udział osobisty i majątkowy matki dziecka.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w wyroku , w pozostałej części powództwo oddalając jako wygórowane.

Sąd zwolnił stronę powodową od oddalonej części powództwa, mając na uwadze charakter roszczenia. Kosztami tymi Sąd obciążył pozwanego na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 13 ustawy z dnia 28 lipca 2005r o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U.2016.poz. 623).

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na podstawie art. 333 par. 1 kpc.

SSR Andrzej Nadgowski