Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 10 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Tomasz Pawlik

Sędziowie: SO Leszek Dąbek (spr.)

SR (del.) Łukasz Malinowski

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2017 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa B. K.

przeciwko A. K.

o zaspokojenie potrzeb rodziny

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w (...)

z dnia 7 października 2016 r., sygn. akt III RC 379/16

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Łukasz Malinowski SSO Tomasz Pawlik SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Cz 2020/16

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim w postanowieniu z dnia 7 10 2016r. zabezpieczył na czas trwania procesu roszczenie powódki B. K., zobowiązując pozwanego A. K. do uiszczania tytułem zaspokojenia potrzeb rodziny po 1 500 zł miesięcznie oraz oddalił jej wniosek w pozostałej części.

W motywach orzeczenia Sąd pierwszej instancji stwierdził, że powódka jest osobą bardzo schorowaną, a otrzymywane świadczenie rentowe nie pozwala
na zaspokojenie jej wszystkich, a nawet podstawowych potrzeb. Natomiast pozwany osiąga łączny miesięczny dochód w wysokości 8 580 zł. I biorąc pod uwagę, że małżonkowie mają prawo do zachowania równej stopy życiowej uwzględnił wniosek w orzeczonym zakresie.

Orzeczenie zaskarżył pozwany A. K. , który wnosił
o jego uchylenie i oddalenie wniosku o udzielenie zabezpieczenia.

Zarzucał, że przy ferowaniu zaskarżonego orzeczenia naruszono regulacje:

-

art. 233 § 1 k.p.c. poprzez dokonanie wadliwej oceny materiału dowodowego, poprzez uwzględnienie w całości twierdzeń powódki
przy jednoczesnym zaniechaniu ustaleń zmierzających dookreślenia rzeczywistych potrzeb rodziny oraz zakresu łożenia na nią przez powoda, które to uchybienie miało istotny wpływ na wynik procesu;

-

art. 27 k.r.o. poprzez błędną jego wykładnię, polegającą na przyjęciu,
iż rodzinę tworzą także pełnoletnie dzieci, niezależnie od wykazania faktycznego ich pozostawiania w rodzinie, podczas gdy dzieci takie
są członkami rodziny jedynie w określonych warunkach, a nadto
w pierwszej kolejności służy im własne żądanie alimentacyjne.

W uzasadnieniu między innym podnosił, iż dobro rodziny zaspokojone
jest poprzez korzystanie ze wspólnego majątku stron, ponadto pełnoletnie dzieci nie mieszkają razem ze stronami. Podnosił także, iż powódka osiąga także dochód z prowadzonej działalności w wysokości co najmniej 4 000zł.

W odpowiedzi na zażalenie powódka B. K. wnosiła o jego oddalenie i zasądzenie od pozwanego na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Stosownie do regulacji art. 753 § 1 k.p.c. udzielenie zabezpieczenia
jest wyłącznie uzależnione od uprawdopodobnienia roszczenia.

Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena prawna tego zagadnienia
jest prawidłowa i Sąd odwoławczy w całości ją podziela.

Pozwany w zażaleniu ograniczył się do zakwestionowania wysokości udzielonego powódce zabezpieczenia, twierdząc, że powódka uzyskuje większe dochody z prowadzonej działalności gospodarczej, jego renta jest niższa
niż wskazała powódka, ponadto że dzieci stron nie mieszkają ze stronami
i prowadzą samodzielne gospodarstwa.

Jednakże wskazane przez pozwanego dochody z renty nie są znacząco niższe niż podane przez powódkę, ponadto pozwany w żaden sposób nie odniósł się do wysokości dochodów uzyskiwanych z audytów czy też z wynajmowanego lokalu. Nie uprawdopodobnił także, by powódka uzyskiwała dochody
w wysokości 4 000 – 5 000zł z działalności prowadzonej przez jej matkę.

Strony nadal pozostają w związku małżeńskim i wbrew temu co podnosi zażalenie posiada on możliwości zarobkowe pozwalające mu na łożenie orzeczonej kwoty celem zaspokojenia bieżących potrzeb rodziny, także
w sytuacji gdy dzieci nie prowadzą z nimi wspólnego gospodarstwa domowego.

Oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli (art. 27 k.r.o.)

Pozwany z tego obowiązku się nie wywiązuje w następstwie czego powódka ze względu na jej stan zdrowia nie jest w stanie zaspokoić wszystkich swoich podstawowych potrzeb, co uzasadniało uwzględnienie jej wniosku

do wysokości 1 500zł.

Czyni to zażalenie bezzasadnym, co prowadziło do jego oddalenia.

Resumując zaskarżone postanowienie odpowiada prawu i dlatego zażalenie pozwanego jako bezzasadne oddalono na mocy regulacji art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

SSR (del.) Łukasz Malinowski SSO Tomasz Pawlik SSO Leszek Dąbek