Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 16 marca 2017r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: SSR Robert Roliński

Protokolant: Paulina Frelicka

po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2017r. w Kaliszu

na rozprawie sprawy

z powództwa: (...) Sp. z o. o. z/s w O. W..

przeciwko: (...) Sp. z o. o. S. K. z/s w K.

1.  zasądza od pozwanej (...) Sp. z o. o. S. K. z/s w K. na rzecz powódki (...) Sp. z o. o. z/s w O. W.. kwotę 14 681,78 zł (czternaście tysięcy sześćset osiemdziesiąt jeden złotych siedemdziesiąt osiem gorszy) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 14 514 zł od dnia 15.07.2015r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanej (...) Sp. z o. o. S. K. z/s w K. na rzecz powódki (...) Sp. z o. o. z/s w O. W.. kwotę 3 152 zł (trzy tysiące sto pięćdziesiąt dwa złote ) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2417zł (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 11 grudnia 2015r. powódka (...) sp. z o.o. z/s w O. wniosła o zasądzenie od pozwanej (...) Spółki z o.o. Spółki komandytowej z/s w K. kwoty 14.681,78 zł. wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 14.514 zł. od dnia 15 lipca 2015r. do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania w tym kosztami zastępstwa procesowego wg norm przepisanych a także kwoty 17 zł. z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powódki podniósł, że powódka nabyła od firmy Usługi Budowlano- (...) w następstwie przelewu wierzytelności, wierzytelności wobec pozwanej wynikającą z tytułu nieuiszczonej kwoty, której dotyczy pozew, a która wynika z faktury z dnia 30.06.2015r. O fakcie zawarcia umowy o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń pozwana została zawiadomiona. Powódka po nabyciu wierzytelności przesłała pozwanej wezwanie do zapłaty kwoty, której pozew dotyczy. Pozwana nie zapłaciła dochodzonej pozwem kwoty, na którą składa się kwota 14.514 zł. należności głównej oraz kwota 167,78 zł. stanowiąca równowartość 40 euro i będąca rekompensatą za koszty dochodzenia należności.

(pozew k. 2 akt)

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 28 grudnia 2015r. Sąd Rejonowy w Kaliszu V Wydział Gospodarczy w osobie referendarza sądowego, w sprawie o sygn. akt V GNc 5411/15, orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty, który został nadany w pocztowej placówce nadawczej w dniu 11 lutego 2016r. pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości. Ponadto wniosła o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych, a także kwoty 17 zł. z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu sprzeciwu pełnomocnik pozwanej podniósł, że pozwana kwestionuje roszczenie powódki co do zasady, jak i co do wysokości bowiem J. A. nie zakończył wykonywania robót wodno-kanalizacyjnych na nieruchomości położonej w C. przy ul. (...) wobec czego wierzytelność wobec pozwanej nie przysługuje cedentowi jak również powódce. Ponadto pełnomocnik podał, iż pozwana informowała powódkę, iż kwestionuje fakturę z uwagi na jej wystawienie w chwili, kiedy jeszcze nie zostały zakończone prace, w szczególności brak było odbioru robót w postaci przyłącza wod.-kan. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy stronami umowy, J. A. jako wykonawca powinien dokonać odbioru prac w (...) Przedsiębiorstwie (...). Do dnia składania sprzeciwu odbiór taki nie został wykonany. Jednocześnie strony umowy ustaliły, iż faktura za wykonane prace zostanie wystawiona dopiero po odbiorze prac (w terminie 14 dni od daty dokonania odbioru). Zatem to odbiór robót był momentem, w którym po stronie cedenta zmaterializować się mogło prawo do dochodzenia zapłaty za całość wykonanych robót.

(sprzeciw od nakazu zapłaty k. 30-31 akt)

W odpowiedzi na sprzeciw od nakazu zapłaty pełnomocnik powódki podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w pozwie, wskazując ponadto, że pozwana twierdzi, że cedent nie zakończył wykonywania prac wodno-kanalizacyjnych, gdy tymczasem w piśmie z dnia 07.01.2016r. stwierdza, że istotne prace zostały wykonane przez cedenta, natomiast nie doszło do odbioru tych prac. Prace zlecone przez pozwaną zostały przez cedenta w całości wykonane zgodnie ze sztuką budowlaną i obowiązującymi przepisami. Instalacja przyłącza wody została wykonana po uzgodnieniach z (...) Przedsiębiorstwem (...) oraz Urzędem Miasta C., ponieważ przy wykonywaniu prac konieczne było zajęcie pasa drogi ul. (...). Ponadto pełnomocnik podniósł, iż pomiędzy cedentem a pozwaną nie doszło do ustaleń, iż to na wykonawcy prac ciążą obowiązki związane z ich odbiorem przez (...) Przedsiębiorstwo (...). Obowiązkiem cedenta było wykonanie zleconych prac, natomiast obowiązki związane z odbiorem prac obciążają inwestora, w którego interesie leży jak najszybszy ich odbiór. Pozwana jak wynika to z pisma z dnia 07.01.2016r. rozpoczęła procedurę odbioru przyłącza i ma przygotowany protokół , który powinien podpisać cedent. Przy czym pozwana rozpoczęła realizację ciążącego na niej obowiązku w postaci odbioru prac po podjętych przez powódkę czynnościach mających na celu windykację tych należności. Na początku lutego 2016r. cedent otrzymał informację, iż w (...) Przedsiębiorstwie (...) jest do podpisania protokół odbioru robót, poczym niezwłocznie udał się na miejsce celem podpisania protokołu. Ponadto pełnomocnik powódki wskazał, iż cedent wystawił fakturę zgodnie z ustaleniami 14 dni po zakończeniu robót.

(odpowiedz na sprzeciw od nakazu zapłaty k. 54-57 akt)

Sąd poczynił następujące ustalenia faktyczne:

Powódka (...) sp. z o.o. z/s w O. jest wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego w ramach Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...).

(dowód: informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców k. 16-19 akt)

Pozwana (...) Spółki z o.o. Spółki komandytowej z/s w K. jest wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego w ramach Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...).

(dowód: wydruk z KRS k. 24 akt)

W dniu 29 maja 2015r. cedent przesłał mailowo pozwanej ofertę na przyłącze wodociągowe i kanalizacyjne. Natomiast w dniu 01 czerwca 2015r. cedent J. A. oraz pozwana (...) Spółki z o.o. Spółki komandytowej z/s w K. zawarły umowę na piśmie, w ramach której cedent jako wykonawca miał wykonać na zlecenie pozwanej jako zamawiającej usługę polegająca na wykonaniu przyłącza wodociągowego i kanalizacji do budynku wielorodzinnego w C., ul. (...) działka (...). Termin rozpoczęcia prac ustalono na dzień 02.06.2015r. natomiast termin zakończenia realizacji umowy na dzień 12.06.2015r. Ponadto strony uzgodniły, iż za wykonanie przedmiotu umowy pozwana zapłaci cedentowi wynagrodzenie w kwocie 11.000 zł. netto plus VAT (brutto: 13.530 zł.) płatne w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury. Przy czym uzgodniono, że w/w kwota nie zawiera kosztów materiałów, dostarczonych przez wykonawcę, które zostaną rozliczone na podstawie kosztorysu powykonawczego. Ponadto stosownie do § 4 umowy strony uzgodniły, iż wszelkie zmiany i uzupełnienia niniejszej umowy wymagają dla swej ważności formy pisemnej w postaci aneksu. Z kolei stosownie do kosztorysu powykonawczego z dnia 24.06.2015r. koszt dodatkowych materiałów po uzgodnieniu wyniósł 800 zł. netto

(dowód: korespondencja mailowa k. 63 akt;

zestawienie materiałów k. 62 akt

umowa k. 64 akt

kosztorys powykonawczy k. 65 akt)

Cedent wykonał prace zlecone przez pozwaną w całości, w sposób prawidłowy i terminowo. Odbiór prac został dokonany w obecności przedstawicieli pozwanej. Cedent nie miał obowiązku zgłaszania odbioru do przedsiębiorstwa wodociągowego. Jego jedynym obowiązkiem było podpisanie protokołu w przedsiębiorstwie wodociągowym, co też uczynił niezwłocznie po otrzymaniu telefonu od pana C..

(dowód: zeznania świadka J. A. e-protokół z dnia 12.09.2016 roku 00:05:11

min;

zeznania świadka M. M. e-protokół z dnia 12.09.2016 roku 00:16:00

min;

zeznania świadka R. T. e-protokół z dnia 12.09.2016 roku 00:20:48 min;

zeznania świadka R. Z. e-protokół z dnia 12.09.2016 roku 00:24:57

min;

częściowo zeznania świadka J. C. protokół z dnia 02.09.2016r. k.124

akt)

W dniu 30.06.2015r. cedent wystawił pozwanej fakturę VAT na kwotę 14.514 zł. brutto z terminem zapłaty na dzień 14.07.2015r. Z uwagi na brak zapłaty w/w terminie cedent pismem z dnia 08.09.2015r. wezwał pozwana do zapłaty przedmiotowej faktury w terminie 1 tygodnia.

(dowód: faktura VAT k. 10 akt;

wezwanie do zapłaty z potwierdzeniem nadania k.66 akt)

W dniu 22 października 2015r. powódka (...) Sp. z o.o. z/s w O. zawarła z J. A. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Usługi Budowlano- (...).-K..(...). J. A. umowę o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń. Przedmiotem umowy było określenie zasad powierniczego przelewu (cesji) wierzytelności tj. przeniesienie przez powierzającego na rzecz przejmującego wymagalnej wierzytelności przysługującej powierzającemu wobec pozwanego w celu jej wyegzekwowania od dłużnika na zasadach określonych w umowie. Stosownie do w/w umowy powierzający oświadczył, że przysługuje mu względem dłużnika (...) Spółki z o.o. Spółki komandytowej z/s w K. bezsporna i wymagalna wierzytelność na kwotę 14.514 zł. wynikająca z faktury.

(dowód: umowa o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń z dnia

22.10.2015r. nr (...)/ M. /15/SM/ (...) k. 3-6 akt;

załącznik nr 1 k. 7 akt;

oświadczenie k. 11 akt)

Powódka zawiadomiła pozwaną o przelewie wierzytelności i jednocześnie wezwała go do zapłaty kwoty 14.898,92 zł., na którą składała się kwota należności głównej w wysokości 14.514 zł. oraz odsetki w kwocie 384,92 zł. Pozwana odebrała w/w dokumenty w dniu 30.11.2015r. W piśmie z dnia 07 stycznia 2016r. pozwana poinformował powódkę oraz cedenta, iż zgodnie z poczynionymi ustaleniami cedent powinien dokonać odbioru prac w (...) Przedsiębiorstwie (...). Jednocześnie pozwana potwierdziła, iż prace w czerwcu 2015r. zostały przez cedenta wykonane lecz z niewiadomych pozwanej przyczyn odbiór nie został zrobiony. Procedurę odbioru przyłącza pozwana rozpoczęła samodzielnie. Ponadto pozwana podał, iż po podpisaniu protokołu będzie zobowiązana do zapłaty faktury za wykonane roboty w ciągu 14 dni od dnia podpisania protokołu. Cedent po powiadomieniu go o w/w piśmie pozwanej niezwłocznie udał się do siedziby (...) Przedsiębiorstwa (...), gdzie podpisał protokół odbioru, co miało miejsce w lutym 2016r..

(dowód: zawiadomienie o przelewie wierzytelności k.12 akt;

potwierdzenie odbioru k. 9,13 akt;

wezwanie do zapłaty k. 8 akt;

pisma z dnia 07.01.2016r.k. 34 i 35-36 akt;

częściowo zeznania świadka J. C. protokół z dnia 02.09.2016r. k.126

akt;

częściowo zeznania świadka J. M. protokół z dnia 19.12.2016r. k.220

akt)

Kurs waluty euro w dniu 30 czerwca 2015r. wynosił 4,1944 zł.

(dowód: Tabela nr (...) k-14 akt)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego w postaci dokumentów, których prawdziwości żadna ze stron nie kwestionowała. Ponadto sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o zeznania świadków J. A., M. M. , R. T. , R. Z. bowiem w sposób logiczny, spójny i rzeczowy uzupełniły materiał dowodowy oparty na dokumentach. Ponadto Sąd poczynił ustalenia faktyczne na podstawie zeznań świadka J. C. jednakże tylko w części w jakiej były zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Natomiast Sąd odmówił wiary zeznaniom tego świadka w części dotyczącej jego twierdzeń , że termin płatności był 14 dniowy od dnia zakończenia robót i podpisania protokołu odbioru bowiem są one sprzeczne z pozostałym zgromadzonym materiałem dowodowym, w tym przede wszystkim z treścią umowa łączącej cedenta z pozwaną.

Ponadto Sąd poczynił ustalenia faktyczne na podstawie zeznań świadka J. M. jednakże tylko w części w jakiej były zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Natomiast Sąd odmówił wiary zeznaniom tego świadka w części dotyczącej jego twierdzeń, iż cedent był zobowiązany do zgłoszenia odbioru prac w przedsiębiorstwie Wodociągowo-Kanalizacyjnym bowiem są one sprzeczne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem faktycznym. Poza tym Sąd odmówił wiary twierdzeniom tego świadka, że kwestie zapłaty miał precyzować z cedentem pełnomocnik pozwanej J. C. bowiem nie znajdują one potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym Ponadto z umowy łączącej cedenta z pozwaną wyraźnie wynikał termin i sposób zapłaty. Ponadto Sąd nie dał wiary twierdzeniom tego świadka, że w ramach uzgodnień ustnych ustalono, że „sama faktura miała być wystawiona dopiero po odbiorze przez (...), a następnie przez pozwaną” bowiem nie tylko nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym materiale faktycznym, ale są sprzeczne z zapisami umowy, które stanowią, iż wszelkie zmiany i uzupełnienia niniejszej umowy wymagają dla swej ważności formy pisemnej w postaci aneksu.

Sąd zważył co następuje:

Na gruncie przedmiotowej sprawy nie budzi wątpliwości okoliczność, że cedent spornej wierzytelności zawarł z pozwaną umowę o wykonanie usługi polegającej na wykonaniu przyłącza wodociągowego i kanalizacji do budynku wielorodzinnego. Zatem strony tej umowy w ramach przewidzianej w art. 353 ¹k.c. zasady swobody umów zawarły umowę nienazwaną, w ramach której cedent zobowiązał się do wykonania zleconych prac natomiast pozwana zobowiązała się do zapłaty umówionego wynagrodzenia. Ponieważ celem zawartej pomiędzy stronami umowy było osiągnięcie uzgodnionego przez strony rezultatu, to umowa ta ma charakter umowy o dzieło, a więc należy do niej odpowiednio stosować przepisy dotyczące umowy o dzieło.

Stosownie do art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego należy uznać, że cedent wykonał w całości, w sposób prawidłowy i w terminie zlecone prace przez pozwaną za co jednakże nie otrzymał uzgodnionego wynagrodzenia. Przy czym należy mieć na uwadze, iż okoliczności związane z wysokością wynagrodzenia cedenta nie budziły wątpliwości bowiem nie były kwestionowane przez stronę pozwaną.

Stosownie do treści łączącej strony umowy pozwana zobowiązana była zapłacić cedentowi uzgodnione wynagrodzenie w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury, co też miało miejsce w dniu 30.06.2015r. Zatem pozwana powinna zapłacić należność wynikająca z przedmiotowej faktury w dniu 14.07.2015r. Pomimo doręczenia faktury pozwanej jak również wezwania do zapłaty faktury pozwana nie wywiązała się z obowiązku zapłaty. Natomiast w sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana podniosła zarzut, iż nie dokonała zapłaty wynagrodzenia cedenta z uwagi na nie wywiązanie się przez niego z obowiązku odbioru prac w tym obowiązku zgłoszenia odbioru prac do przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego.

Odnosząc się do w/w zarzutu należy w pierwszej kolejności wskazać, iż stosownie do treści art. 642 k.c. w braku odmiennej umowy przyjmującemu zamówienie należy się wynagrodzenie w chwili oddania dzieła (§ 1). W tym miejscu należy wskazać, iż stosownie do warunków uzgodnionej przez strony umowy wynagrodzenie należne cedentowi miało być płatne w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury. Zatem strony uzgodniły, iż wynagrodzenie będzie płatne nie od chwili oddania dzieła, ale od daty wystawienia faktury. Wobec czego, już z tej chociażby przyczyny zarzut pozwanej jest chybiony.

Ponadto wbrew twierdzeniom pozwanej zawartym w sprzeciwie od nakazu zapłaty cedent zakończył wykonywanie robót wodno-kanalizacyjnych, co też wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego, w tym zeznań świadków. Natomiast twierdzenia pozwanej jakoby cedent pomimo ciążącego na nim obowiązku nie dokonał czynności związanych z jakimkolwiek odbiorem, co też miało być warunkiem wypłaty wynagrodzenia są w ocenie Sądu gołosłowne bowiem pozwana po pierwsze nie wykazała, iż cedent miał taki obowiązek, a po drugie nie wykazała, iż warunkiem wypłaty należnego cedentowi wynagrodzenia było dokonanie przez niego przede wszystkim zgłoszenia odbioru prac do przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, czemu cedent konsekwentnie zaprzeczał.

Ze zgromadzonego materiału dowodowego nie wynika, aby podjęcie takiej czynności było obowiązkiem cedenta. Wobec czego to na pozwanej spoczywał ciężar wykazania tej okoliczności bowiem obowiązek przedstawienia dowodów w tym zakresie spoczywał na pozwanej (art.3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie(art.227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art.6 k.p.c.) S. takie zawarł Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 grudnia 1996r. sygn. akt I CKU 45/96 (opublikowane w OSNC z 1997r./6-7/76). Przez fakty należy rozumieć wszystkie okoliczności faktyczne, istotne z punktu widzenia danego przepisu prawa materialnego, z którego strona wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 2011 roku sygn. akt III CSK 28/11). Niemiej jednak jeżeli materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych w myśl twierdzeń jednej ze stron, sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z braku udowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 18 stycznia 2012 roku sygn. akt I ACa 1320/11). Zatem strona, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swych twierdzeń ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, o ile ciężar dowodu, co do tych okoliczności na niej spoczywał.

Otóż zdaniem Sądu pozwana temu ciężarowi nie podołała. Mianowicie nie wykazała, w sposób wiarygodny, że pomiędzy stronami umowy miały miejsce jakiekolwiek uzgodnienia co do zmiany sposobu zapłaty wynagrodzenia wcześniej ustalone w umowie. Przy czym należy mieć na uwadze, że stosownie do § 4 umowy wszelkie zmiany i uzupełnienia umowy wymagały dla swej ważności formy pisemnej w postaci aneksu, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca.

Pozwana do dnia 07.01.2016r. (a więc już po powzięciu przez pozwana informacji o zbyciu wierzytelności przez cedenta) nie zgłaszała jakichkolwiek zastrzeżeń cedentowi, w tym nie wzywała go do dokonania odbioru prac , w tym także w przedsiębiorstwie wodociągowo-kanalizacyjnym. Pozwana w żaden sposób nie wykazała, że kiedykolwiek wcześniej wzywała cedenta do dokonania w/w czynności, co też jest kolejnym argumentem wskazującym na fakt, iż obowiązek dokonania odbioru w w/w przedsiębiorstwie nie spoczywał na cedencie. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż jak to wynika z zeznań świadka J. M. skoro strona pozwana miała zorientować się o braku stosownych zgłoszeń w sierpniu 2015r. to powinna wykazać, iż po tym terminie wzywała cedenta do podjęcia czynności związanych z odbiorem prac. Tego pozwana również nie wykazała. Brak jest w sprawie dowodów, iż kiedykolwiek wcześniej tzn. przed dniem 07.01.2016r. wzywała cedenta do podpisania jakiegokolwiek protokołu odbioru. Natomiast jak wynika to ze zgromadzonego materiału dowodowego roboty zostały odebrane przez pozwaną. Jednocześnie brak jest okoliczności, które wskazywały by na to, że cedent z jakiś powodów nie zgłosił odbioru jeśli miałby taki obowiązek skoro po wezwaniu go do podpisania protokołu odbioru w wodociągach do czego był tylko i wyłącznie zobowiązany, niezwłocznie go podpisał, co miało miejsce w lutym 2016r. Pomimo tego faktu pozwana do dnia dzisiejszego nie zapłaciła cedentowi należnego mu wynagrodzenia.

Stosownie do art. 509 k. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Pozwany nie kwestionował skuteczności umowy powierniczego przelewu wierzytelności przysługującej cedentowi na rzecz powódki. Wobec powyższego należy uznać, że powódka skutecznie nabyła przedmiotową wierzytelność w związku z czym posiada legitymację czynną do domagania się zasądzenia na jej rzecz kwoty należności głównej wynikającej z pozwu wraz z odsetkami.

Reasumując skoro powódka wykazała, iż przysługuje jej od pozwanej roszczenie pieniężne w wysokości wskazanej w treści pozwu to przedmiotowe powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd uwzględnił roszczenie powódki w zakresie kwoty 167,78 zł dochodzonej z tytułu zryczałtowanej rekompensaty za koszty odzyskania należności, gdyż znajduje ono uzasadnienie na gruncie przepisów ustawy z dnia 08 marca 2013r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U.2013.403) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015r. (w związku z treścią art. 55 ust. 1 ustawą z dnia 09.10.2015r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy – kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw Dz. U z 2015r. poz. 1830, w niniejszej sprawie ma zastosowanie w/w ustawa w tym właśnie brzmieniu). Otóż stosownie do art. 10 ustęp 1 tej ustawy wierzycielowi, od dnia nabycia uprawnienia do odsetek, o których mowa w art. 7 ust. 1 lub art. 8 ust. 1, przysługuje od dłużnika, bez wezwania, równowartość kwoty 40 euro przeliczonej na złote według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne, stanowiącej rekompensatę za koszty odzyskiwania należności. Ponadto co warte podkreślenia przedmiotowa rekompensata przysługuje powódce bez konieczności wykazania, że koszty te zostały poniesione (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie III CZP 94/15 Biul.SN 2015/12/11).

W tym stanie rzeczy Sąd orzekł jak w pkt. 1 sentencji wyroku.

O odsetkach Sąd orzekł w oparciu o art. 481§1k.c. w zw. z art. 476 k.c.

O kosztach postępowania Sąd orzekł zgodnie z art. 98 k.p.c. Stosownie do w/w przepisu, strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Powołany przepis ustanawia dwie zasady rozstrzygania o kosztach procesu, tj. zasadę odpowiedzialności za wynik procesu oraz zasadę orzekania o zwrocie kosztów niezbędnych i celowych. Przepisy art. 98 § 2 i 3 k.p.c. statuują niezbędne koszty procesu, i tak stosownie do § 3 do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa w sądzie. Jednakże pełnomocnikiem strony powodowej był radca prawny, zatem zastosowanie obok art. 98 k.p.c. znajduje art. 99 k.p.c., zgodnie z którym stronom reprezentowanym przez radcę prawnego zawraca się koszty w wysokości należnej według przepisów o wynagrodzeniu adwokata. Kosztami postępowania sąd obciążył pozwaną wobec uwzględnienia powództwa i zasądził ich zwrot od pozwanej na rzecz powódki w całości. Koszty postępowania po stronie powodowej w niniejszej sprawie stanowiły opłata sądowa od pozwu w kwocie 735 zł., opłata skarbowa od pełnomocnictwa radcy prawnego reprezentującego powódkę w kwocie 17 zł., wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 2400 zł. ustalone w oparciu o § 6 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.490. t.j.) w związku § 21 rozporządzenia MS z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.(Dz.U.2015.1804)