Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 494/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący

SSR Krzysztof Jawor

Protokolant

Ewelina Zachilska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie Marty Polańskiej-Procków

po rozpoznaniu w dniach 29 listopada 2013 roku i 24 stycznia 2014 roku sprawy

A. D., syna J. i Z. z domu D., urodz. (...),
w K.,

oskarżonego o to, że:

w okresie od 01 grudnia 2011 r. do 30 stycznia 2013 r. w D., B.i Ś.uporczywie nękał E. C.poprzez wielokrotne telefonowanie, wysyłanie wiadomości tekstowych sms, nachodzenie w miejscu zamieszkania, śledzenie, używanie wulgaryzmów, uderzanie i odgrażanie się w czasie okazjonalnych spotkań, przekazując znajomym pokrzywdzonej informacje o ustaleniu przez siebie nowego adresu zamieszkania jej, pomawianie o postępowanie, które może poniżyć ją w opinii publicznej tytułując złodziejką, rzucając kamieniami w okna mieszkania, zniszczenie w dniu 4 lutego 2012 r. szyby samochodu D. (...)należącego do pokrzywdzonej powodując szkodę w wysokości 280 zł, - oraz zniszczenie w okresie od 14 do 15 lutego 2012 r. powłoki lakierniczej samochodu T. (...)należącego do (...) S.A.w Ś.wydrapując słowa o treści (...)i dwa serca, czym spowodował szkodę wartości 2000 zł na szkodę tegoż podmiotu, wzbudził u pokrzywdzonej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia i istotnie naruszył jej prywatność polegające na wytworzeniu u pokrzywdzonej poczucia zagrożenia i obawy o zdrowie, życie, mienie, cześć, swobodę w zakresie niczym nieograniczonego poruszania,

to jest o czyn z art. 190a § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. i art. 212 § 1 k.k. i art. 217 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

I. oskarżonego A. D. uznaje za winnego tego, że w okresie od 01 grudnia 2011 r. do 30 stycznia 2013 r., w D., B. i Ś., uporczywie nękał E. C. poprzez wielokrotne telefonowanie, wysyłanie wiadomości tekstowych sms, nachodzenie w miejscu zamieszkania, śledzenie, używanie wulgaryzmów, uderzanie pięścią w rękę i odgrażanie się w czasie okazjonalnych spotkań, przekazując znajomym pokrzywdzonej informacje o ustaleniu przez siebie nowego adresu zamieszkania jej, pomawianie o postępowanie, które może poniżyć ją w opinii publicznej, tytułując złodziejką, rzucając kamieniami w okna mieszkania, wzbudził u pokrzywdzonej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia i obawy o zdrowie, życie, mienie, cześć, swobodę w zakresie niczym nieograniczonego poruszania i istotnie naruszył jej prywatność i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 190a § 1 k.k. i za to na podstawie art. 190a § 1 k.k. wymierza mu karę 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 69 § 1 k.k. w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego A. D. w punkcie I. wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza ustalając okres próby na 2 (dwa) lata;

III. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, zaliczając wydatki poniesione od chwili wszczęcia postępowania na rachunek Skarbu Państwa.