Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w Wydziale VII Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Urlińska

Protokolant Klaudia Meresta

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 17, 25 lipca 17, 31 października 2017r. 19 grudnia 2017r

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej –

sprawy:

A. G. (1) c. B. i R. z domu M., ur. (...) w O.,

Oskarżonej o to, że

I. będąc Prezesem Zarządu, tj. osobą odpowiedzialną za sprawy gospodarcze i (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O., w dniu 27.09.2016r. urządzała gry o wygrane pieniężne na automatach: A. G. (2) nr (...), A. G. (2) nr (...) i A. G. (2) nr (...) w lokalu bez nazwy w Centrum Handlowym (...) przy ul. (...) klatka schodowa 21 lok. 2 w O. tj. w miejscu do tego nieprzeznaczonym oraz bez wymaganej koncesji na prowadzenie kasyna gier, naruszając dyspozycję określoną w art. 6 ust. 1, art. 14 ust.l i art.23a ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (j.t. Dz.U. z 2015r. poz. 612 ze zm.),

tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks

II. będąc Prezesem Zarządu, tj. osobą odpowiedzialną za sprawy gospodarcze i (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O., w dniu 08.10.2016r. urządzała gry o wygrane pieniężne na automatach: A. G. (2) (...) i A. G. (2) (...) w lokalu bez nazwy w Centrum Handlowym (...) przy ul. (...) klatka schodowa 21 lok. 2 w O. tj. w miejscu do tego nieprzeznaczonym oraz bez wymaganej koncesji na prowadzenie kasyna gier, naruszając dyspozycję określoną w art. 6 ust. 1, art. 14 ust.l i art.23a ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (j.t. Dz.U. z 2015r. poz. 612 ze zm.),

tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks

I.  Oskarżoną A. G. (1) uznaje za winną dokonania zarzucanych jej czynów z punktów I i II i za to z mocy art. 107§1kks w zw. z art. 9§3kks przy zastosowaniu art. 37§1 pkt. 3 i §4 kks skazuje ją na karę 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 120 (stu dwudziestu) złotych każda stawka,

II.  Na podstawie art. 29 ust.1, 2 kks, art. 30§5 kks orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci automatów A. G. (2) nr (...) wraz ze znajdującą się wewnątrz automatu gotówka w wysokości 270 zł., A. G. (2) nr (...) wraz ze znajdującą się wewnątrz automatu gotówka w wysokości 305zł., A. G. (2) nr (...) wraz ze znajdującą się wewnątrz automatu gotówka w wysokości 300 zł., A. G. (2) nr (...) wraz ze znajdującą się wewnątrz automatu gotówka w wysokości 580 zł., A. G. (2) nr (...) wraz ze znajdującą się wewnątrz automatu gotówka w wysokości 80 zł., 9 sztuk metalowych bębnowych kluczy, 7 sztuk metalowcy bębnowych kluczy opisanych na karcie 408 w pozycji 1-7,

III.  Na podstawie art. 624§1 kpk zwalnia oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i opłaty.

Sygn. akt VII K 308/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

A. G. (1) pełniła funkcję Prezesa Zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O.. Z racji sprawowanego stanowiska była ona osobą odpowiedzialną za sprawy gospodarcze i finansowe spółki.

(okoliczność bezsporna wyciąg z KRS k. 110-112).

W dniu 27.09.2016r. pracownicy Urzędu Celnego w O. przeprowadzali na terenie miasta O. czynności służbowe w zakresie przestrzegania przepisów regulujących urządzanie i przeprowadzanie gier hazardowych. Z uwagi na powyższe przeprowadzono przeszukanie w lokalu stanowiącym pomieszczenie nr 2 klatka 21 Centrum Handlowego (...)„ mieszczącego się przy ul. (...) w O..

W jego wyniku stwierdzono urządzenia A. G. (2) nr (...), A. G. (2) nr (...) i A. G. (2) nr (...). Zatrzymane w lokalu automaty wstawiono w lokalu w oparciu o ramową umowę dzierżawy powierzchni zawartą w imieniu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. przez A. G. (1) w dniu 23 sierpnia 2016r.

Z uwagi na charakterystyczne oznaczenie lokalu oraz ujawnione urządzenia zawierające cechy charakterystyczne dla automatów wykorzystywanych w celu organizowania gier hazardowych, przeprowadzono na znalezionych urządzeniach eksperyment procesowy w celu ustalenia czy automaty stojące z kontrolowanym lokalu nie służą do urządzania gier o wygrane pieniężne wbrew przepisom w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. l i art.23a ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych.

Przeprowadzony eksperyment wykazał, iż A. G. (1) w dniu 27.09.2016r. będąc osobą odpowiedzialną za sprawy gospodarcze i (...) spółki (...)” Sp. z o.o. z siedzibą w O. urządzała gry o wygrane pieniężne na automatach: A. G. (2) nr (...), A. G. (2) nr (...) i A. G. (2) nr (...) w lokalu bez nazwy w Centrum Handlowym (...) przy ul. (...) klatka schodowa 21 lok. 2 w O. tj. w miejscu do tego nieprzeznaczonym oraz bez wymaganej koncesji na prowadzenie kasyna gier, naruszając dyspozycję określoną w art. 6 ust. 1, art. 14 ust.l i art.23a ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (j.t. Dz.U. z 2015r. poz. 612 ze zm.).

(dowód : protokół przeszukania k. 3-5, protokół eksperymentu k. 6-7, protokół oględzin k. 12 -15, umowa ramowa k. 37-38, protokół oględzin rzeczy k. 50-51, opinii biegłego k. 70-84).

Dodatkowo A. G. (1) będąc Prezesem Zarządu, tj. osobą odpowiedzialną za sprawy gospodarcze i (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O., w dniu 08.10.2016r. urządzała gry o wygrane pieniężne na automatach: A. G. (2) (...) i A. G. (2) (...) w lokalu bez nazwy w Centrum Handlowym (...) przy ul. (...) klatka schodowa 21 lok. 2 w O. tj. w miejscu do tego nieprzeznaczonym oraz bez wymaganej koncesji na prowadzenie kasyna gier, naruszając dyspozycję określoną w art. 6 ust. 1, art. 14 ust.l i art.23a ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (j.t. Dz.U. z 2015r. poz. 612 ze zm.).

Tego dnia funkcjonariusze Urzędu Celnego w O. przeprowadzili kolejną kontrolę lokalu nr (...) klatka 21 w Centrum Handlowym (...) przy u. (...) 7 w O..

W jego wyniku stwierdzono urządzenia A. G. (2) (...) i A. G. (2) (...). Zatrzymane w lokalu automaty wstawiono w lokalu w oparciu o ramową umowę dzierżawy powierzchni zawartą w imieniu spółki przez A. G. (1) w dniu 23 sierpnia 2016r.

Ponownie przeprowadzono na zabezpieczonych urządzeniach eksperyment procesowy w celu ustalenia czy automaty stojące z kontrolowanym lokalu nie służą do urządzania gier o wygrane pieniężne wbrew przepisom w art. 6 ust. 1, art. 14 ust.l i art.23a ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych, który potwierdził iż gra na przedmiotowych quizomatach narusza regulację ustawy o grach hazardowych.

(dowód : protokół przeszukania k. 182-184, , protokół eksperymentu k. 176-177, umowa ramowa k. 185-186 , protokół oględzin miejsca i rzeczy k. 187- 190, protokół oględzin rzeczy k. 214-216, , opinii biegłego k. 240-252).

Wyjaśniając w postępowaniu przygotowawczym oskarżana A. G. (1) nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Wyjaśniła, iż według niej zatrzymane urządzenia to Q. do konkursu wiedzy powszechnej działające według ustalonego regulaminu. Podała, iż na wniosek jej obrońcy została wydana opinia profesora R. Z. (1) zgodnie z którą quizomat nie stanowi gry losowej ani też gry na automacie. (k. 325-325v),

Wyjaśniając przed Sądem A. G. (1) ponownie kwestionując swą winę podkreśliła, iż Quiz to konkurs wiedzy powszechnej polegający na zadawaniu pytań i odpowiedzi na te pytania, który jest organizowany na terminalach, które są podłączone do bazy na której znajduje się oprogramowanie quizowe. Uznała, iż cały problem polega na tym, że terminale o nazwie A. Q. (1) są identyczne jak w poprzednich latach maszyny hazardowe A. G. (2), ale są to inne urządzenia, gdyż urządzenia użytkujące przez spółkę są to A. G. (2) terminale. Podała, iż terminale te nie mają w sobie żadnego programu do urządzania konkursu, miał tylko program który łączy się z bazą. Podkreśliła, iż uczestnik przystępujący do konkursu przede wszystkim na początku musi zatwierdzić regulamin i ten regulamin ściśle określa zasady i sposób prowadzenia konkursu, określa i wskazuje opłaty jakie są pobierane za konkurs, uczestnik musi zatwierdzić regulamin, aby przystąpić do konkursu, a w urządzeniu znajduje się instrukcja obsługi urządzenia oraz znaczenia czy funkcje poszczególnych przycisków. Opisała, iż uczestnik rozpoczynając konkurs ma do wyboru dwa sposoby przeprowadzenia konkursu: bez wizualizacji i z wizualizacją, a obydwa konkursy to jest ten sam program i te same zasady funkcjonowania, jednak tylko jeden z konkursów budzi wątpliwości, jest to konkurs z wizualizacją. Według oskarżonej wizualizacja ta nie ma żadnego wpływ ani na urządzenie ani na przebieg tego konkursu, bo ma charakter marketingowy, to był element przyciągnięcia, uatrakcyjnienia konkursu po to, aby potencjalni uczestnicy się nim zainteresowali. Uczestnik po wpłaceniu pieniążków i po akceptacji regulaminu w każdej chwili może się wycofać z konkursu nie tracąc żadnych pieniędzy, ponieważ urządzenie do wyświetlenia pytania nie pobiera żadnych opłat. Na urządzeniu jest przycisk, oczywiście opisany w instrukcji obsługi urządzenia o nazwie (...), pod tym przyciskiem przed wyświetleniem pytania pojawia się ilość punktów za jakie pytanie zostanie wyświetlone. Wyjaśniła, iż wartość punktów jest też odzwierciedleniem tego jak ułożą się po wyświetleniu pytania z tyłu wirtualne bębny. Zaznaczyła, iż po wyświetleniu pytania pobierana jest opłata i uczestnik w ciągu 3 minut powinien na to pytanie odpowiedzieć, jeżeli na to pytanie nie odpowie może odłożyć to pytanie do banku pytań i odpowiedzieć później bądź zamienić to pytanie na inne, połączyć pytania i wymienić pytanie na inne o większej trudności. Wskazała, iż uczestnik cały czas ma realny wpływ na to za jaką wartość będą wyświetlane pytania i to uczestnik w każdej chwili może się wycofać z konkursu. Podkreśliła, iż przed rozpoczęciem działalności gospodarczej przez spółkę, spółka zwróciła się do Instytutu (...) z siedzibą w W., jest to jednostka upoważniona przez Ministerstwo Finansów do badań technicznych automatów i urządzeń do gier. Spółka od tego Instytutu pisemnie dostała opinię w której jednostka uprawiona podkreśliła, że to wyłącznie od uczestnika zależy uczestnictwo w quizie oraz od jego wiedzy, że konkurs nie posiada żadnych elementów losowości, a wizualizacja znajdująca się w jednym z tych konkursów ma jedynie cel marketingowy i nie ma żadnego wpływu ani na konkurs ani na urządzenie. Podała, iż związku z tym, że jednostka była i jest nadal uprawiona do wydawania tych opinii przez Ministerstwo Finansów który też jest zwierzchnikiem Urzędu Celnego była przekonana, że ten dokument upoważnia spółkę do prowadzenia jak najbardziej legalnej działalności gospodarczej z racji posiadania upoważnienia przez tą jednostkę. Podała, iż od opinii nigdy nikt nie odwołał i jest ona ważna do 2022r., nadto, iż w listopadzie zwrócono się do dwóch profesorów, do prof. W. wybitnego znawcy prawa, który wydał opinię techniczną, a miał do dyspozycji dokumentację oraz urządzenie podłączone do takiej samej bazy jak urządzenia zatrzymane w niniejszej sprawie. W opinii stwierdził on , że konkursy wiedzy powszechnej organizowany na terminalach o nazwie A. Q. (2) nie podlegają pod ustawę o grach hazardowych ani na podstawie art. 2 ust. 3 ani na podstawie art. 2 ust 1 i ust 5, a quiz nie może być uznany w ogóle za grę hazardową. Dodatkowo podkreśliła, iż spółka uzyskała opinię prawną od prof. Z. który także wydał opinię że urządzenie konkursów na urządzeniach nie zawiera żadnych znamion czynu zabronionego z art. 107. Podkreśliła, iż posiadając te dokumenty jako prezes zarządu spółki, miała pełne przekonanie i wiedzę od fachowców i instytucji uprawionych o tym, że działalność prowadzona przez spółkę jest w pełni legalna. Dodatkowo spółka zwróciła się do informatyków i programistów ze spółki (...), aby swoim fachowym okiem, doświadczeniem przeanalizowali i urządzenia quizomat i oprogramowanie konkurs wiedzy powszechnej. Pracownicy tej spółki dostali do dyspozycji terminale quizomaty podłączone do bazy takiej samej jak były przez cały czas podłączone urządzenia i te zatrzymane i te funkcjonujące. Została stworzona opinia pisemna, iż urządzenie to na pewno nie jest maszyną hazardową, ponieważ sama w sobie nie posiada żadnego programu do przeprowadzania ani gier ani konkursów, a program który znajduje się oddzielnie na serwerze nie ma elementu losowości i jest przewidywalny dla uczestnika konkursu. Według oskarżonej to był kolejny dokument na podstawie którego działalność była prowadzona, a przekonanie o jej prowadzeniu było takie, że jest jak najbardziej zgodna z prawem. Wskazała, iż wszystkie te dokumenty już na etapie wyjaśnień były składane do Urzędu Celnego, ale Urząd Celny się nie zapoznawał z dokumentami i cały czas urządzenia były zabierane i traktowane jak maszyny hazardowe. Podkreśliła, iż 10 marca wypowiedziała bycie prezesem spółek, ale nie dlatego, że miała wątpliwość co do legalności prowadzenia przez spółkę działalności, tylko dlatego, że postępowanie Urzędu Celnego przekroczyło wszelkie możliwości i racjonalne oczekiwania, ponieważ jest cały czas wzywana do urzędów i cały czas jeździ po Sądach, praktycznie codziennie. Podkreśliła , iż gdyby choć przez chwilę pojawiła się ta wątpliwość to nigdy w życiu nie zdecydowałabym się na to, bo jest matką i prowadzi jeszcze na działalność gospodarczą i decydowanie się na coś tak ryzykownego nie miało by miejsca.

Podkreśliła, iż Urząd Celny sporządza opinie które mają w jakiś sposób podważyć to co jest w opiniach fachowców i to co jest w opinii instytutu. Jednak opinie te są tworzone najczęściej na podstawie nagrania zwanego eksperymentem, nagranie tworzone jest przez funkcjonariusza służby celnej, urządzenie użytkowane jest w taki sposób żeby pokazać, że to jest urządzanie hazardowe, nie czytany jest regulamin, nie zapoznaje się urzędnik z funkcją poszczególnych klawiszy. Bardzo często jest już komentowane fachowo przez celnika, a potem przekazywane dla biegłego i biegły nie zwraca się do spółki, nie podłącza urządzenia, nie jest w stanie go uruchomić, tylko na podstawie tego stronniczego nagrania wydaje opinię co w jej odczuciu nie powinno się tak dziać, bo fachowiec powinien mieć dostęp do urządzenia i sprawdzić je w całej okazałości. (k. 339v-441).

Sąd zważył, co następuje :

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej w zakresie w jakim usiłowała dowieść, iż urządzenia zatrzymane w kontrolowanych lokalach oddane w dzierżawę mocą podpisanych przez wymienioną jako Prezes Zarządu Spółki H. F. nie stanowią automatów. W tym zakresie twierdzenia wymienionej tak odnoście legalności działania urządzeń, jaki i kwestionujące opinię powołanego w sprawie biegłego stanowią jedynie jej polemikę zmierzająca do uchylenia się od odpowiedzialności karnej za zarzucane jej przestępstwa.

W tym zakresie Sąd uznał, iż zatrzymane w sprawie quizomaty posiadały element losowy. Za powyższym przemawiają zdaniem Sądu już protokoły z przeprowadzonych eksperymentów procesowych w dniu przeprowadzonej kontroli. Eksperyment ten został przeprowadzony w sposób prawidłowy, przez kompetentnego specjalistę. Przebieg tych czynności w sposób protokolarny utrwalono. Sąd nie podzielił w tym zakresie zarzutów obrony, jakoby nie zostały one przeprowadzone przez kompetentny podmiot dysponujący wiedza specjalistyczną. Zdaniem Sądu czynność procesowa została przeprowadzona właściwie. Opisano w protokole nie tylko przebieg wynik eksperymentu, a również przyczyny dla jakich ich wynik uznano za wskazujący na uznanie gry na przedmiotowych quizomatach jako posiadające charakter losowy.

Dodatkowo Sąd Rejonowy stanął na stanowisku, iż organy celne przeprowadzające postępowanie dowodowe są uprawnione do dokonywania ustaleń czy kontrolowana gra wyczerpuje znamiona losowości przekładające się na możliwość uznania ją za grę na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 5 ustawy o grach hazardowych.

Z uwagi na powyższe Sąd w pełni podzielił zeznania K. D.. Wymieniony jako podmiot uprawniony przeprowadzał kwestionowane przez stronę obrony eksperymenty procesowe, w oparciu o które dokonano zatrzymania quizomatów uznanych za dowód rzeczowy w przedmiotowej sprawie. Relacje wymienionego są bowiem nie tylko szczere, pełne konsekwentne i wyjątkowo szczegółowe. Korespondują one z protokołami eksperymentów procesowych.

Odnośnie zeznań świadka R. F. wydającego opinie w przedmiotowej sprawie, to Sąd dał mu wiarę w zakresie w jakim potwierdził, iż jako podmiot powołany do wydawania opinii z ramienia Ministra Finansów wydał kilka opinii wskazujących, iż badana gra nie nosi cech losowości. Tym niemniej podkreślił on, iż badał on konkretny automat, który klient przwiózł mu do badania i wszystkie jego wnioski, uwagi oraz spostrzeżenia dotyczyły jedynie badanego obiektu. Podkreślił on swe zdziwienie, iż w oparciu o badanie jednego obiektu – konkretnego urządzenia ktoś posługiwał się tym wnioskując o duże ilości urządzeń służących do gier hazardowych. Sąd podzielając ten zakres zeznań świadka podzielił za nim, iż ten sam automat podłączony do serwera za kilka minut może mieć diametralnie zmienione oprogramowanie i działać zupełnie inaczej niż podczas badania. Powyższe podważyło sens ponownego badania zatrzymanych w sprawie urządzeń, skoro jedynym momentem decydującym o ewentualnym uznaniu gry za posiadającą charakter hazardowy była chwila przeprowadzenia kontroli i eksperymentu prosesowego.

Sąd podzielając ten zakres wniosków świadka, również w oparciu o jego relacje podważył opinie prawne dostarczone przez oskarżoną w toku postępowania. Z opinii tych m. in profesora R. Z. czy M. W. - oskarżona dowodziła braku swej świadomości co do losowego charakteru gier urządzanych na zatrzymanych urządzeniach, a w konsekwencji braku swego zawinienia oraz dołożenia należytej staranności w celu ustalenia możliwości prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej. Sąd jednakże nie podzielił takiego stanowiska zauważając, iż przedmiotowe opinie zostały sporządzone po dacie urządzania gier objętych przedmiotowym postępowaniem.

W sprawie dostarczono także Opinię techniczną R. F.. Także przedmiotowa ekspertyza choć wydana w dniu 5 sierpnia 2016r , a zatem przed datą kontroli urządzeń zatrzymanych w sprawie, to jednak dotyczyła ona innego numeru fabrycznego urządzenia, niż objęte sprawą. Również z relacji samego wdającego opinię wynika, iż pojedynczej opinii technicznej nie sposób przekładać na wnioski dotyczące innych urządzeń niż badane w konkretnej dacie. Tym samym treść przedmiotowych dokumentów nie może stanowić podstawy ewentualnego przekonania oskarżonej, iż gra na quizomatach, które objęte były podpisanymi przez nią umowami nie miała charakteru losowego.

Za powyższym stanowiskiem przemawia także opina biegłego wydana w sprawie. Powołany biegły – A. C. wydawał w przedmiotowej sprawie dwie opinie, które w pełni podtrzymał w Sądzie. Uznał w nich, iż urządzenia objęte badaniem przez niego oferują gry mające cechy gier na automatach o których mowa w ustawie o grach hazardowych i powinny podlegać jej przepisom.

Sąd w pełni podzielił przedmiotowe opinie, tak pisemne jaki i ustną. Są one pełne, odpowiadają w sposób kategoryczny na postawione pytania, uzasadniając w sposób kompetentny i logiczny wnioski z nich płynące. Sąd nie podzielił zarzutów obrony jakoby fakt, iż sporządzano je po zapoznaniu się z plikami video z przeprowadzonych eksperymentów podważa wiarygodność opinii. Jest to zdaniem Sadu jedynie linia obrony zmierzająca do uchylenia oskarżonej od odpowiedzialności karnej za zarzucane jej czyny. Jak wynika tak z opinii biegłego, jak i zeznań R. F. - przeprowadzenie badania urządzenia w innej chwili niż ich zatrzymanie, mogło dotyczyć innego urządzenia z uwagi na zmianę oprogramowania. Z tych powodów Sąd oddalił wniosek o nowego biegłego który dokonałby badania urządzeń a nie wydawał opnie w oparciu o wyniki eksperymentu procesowego.

Odnośnie relacji świadków J. A., M. M. oraz J. A. to Sąd uznał, iż poza faktem iż potwierdziły one że przedmiotowe urządzenia stały w miejscach przeprowadzenia eksperymentów nie wniosły one do sprawy istotnych informacji. Wymienieni z racji wstawienia czy serwisowania urządzeń ociągali korzyści majątkowe więc ich relacje nie posiadają cechy obiektywizmu, ani nie dysponują oni wiedzą mogącą świadczyć o losowym bądź nie charakerze oferowanych na nim gier w chwili kontroli.

Również za nieistotne uznano zeznania P. K.. Wymieniony nie badał urządzeń w dacie zarzutów, co więcej nie dysponował jakakolwiek wiedzą o ich działaniu w tych datach dlatego jego relacje nie miały znaczenia dla ustalenia w sprawie stanu faktycznego.

W ocenie Sądu brak również podstaw do kwestionowania zgromadzonych w sprawie dokumentów, które zostały sporządzone przez uprawnione osoby, ich autentyczność i wiarygodność nie budziły wątpliwości, korespondowały one z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, nie będąc kwestionowane w toku prowadzonego postępowania.

W świetle powyższych dowodów w ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy dostarczył wystarczających podstaw do podważenia wiarygodności wyjaśnień oskarżonej.

Z wyjaśnień wymienionej wynikało bowiem, iż był ona przekonana o legalności gier rozgrywanych na automatach i zgodności z prawem działalności prowadzonej w tym zakresie. Sąd jednakże z przyczyn zacytowanych powyżej nie dał wiary tym wyjaśnieniom uznając je jedynie za linię obrony zmierzająca do uchylenia się od odpowiedzialności karnej .

W tym miejscu podkreślić należy, że przestępstwo z art. 107 § 1 kks może być popełnione wyłączenie umyślnie w obu postaciach zamiaru – bezpośrednim i ewentualnym (zob.m.in. G. Bogdan i in. Kodeks karny skarbowy z komentarzem, Bold s.c. Gdańsk 2000 str. 347, G. Łabuda Komentarz do art. 107 kks, teza 25 WKP 2012). W kontekście powyższego, do przypisania oskarżonej popełnienia zarzucanych jej przestępstw konieczne jest jednoznaczne wykazanie świadomości, że opisane w zarzucie działanie ma charakter bezprawny oraz bezprawności działania wynikającej z norm prawnych przepisów ustawy o grach hazardowych.

Wymieniona pełniła funkcję prezesa zarządu spółki H. (...) (...)” Sp. z o.o. z siedzibą w O., z racji czego prowadząc taka działalność zobligowana była posuadac szerszą wiedzę co do stanu prawnego dotyczącego automatów do gier. Otrzymując opinię techniczną de facto nie dotyczącą urządzeń objętych sprawą, a innego musiała wiedzieć o wątpliwościach i winna je do końca wyjaśnić w zakresie quizomatów jakie objęte były podpisywanymi przez nią umowami. Zatem musiała zdawać sobie sprawę z charakteru prowadzonej działalności w zakresie urządzania gier na automatach i jej sprzeczności z obowiązującym prawem.

W sprawie nie ustalono, aby podejmowała ona realne starania o nadaniu prowadzonej działalności zgodności z prawem, nie występowała od urzędu celnego o uzyskanie wykładni, chcąc mieć pewność że prowadzona przez nią działalność jest zgodna z prawem.

Czyny objęte przedmiotowym postępowaniem zaistniały przed dokonaniem zmiany ustawy o grach hazardowych, która weszła w życie 1 kwietnia 2017r. Tym niemniej nawet w dacie przeprowadzenia eksperymentów procesowych art. 2 ustawy i grach hazardowych stanowił, iż grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych w tym komputerowych o wygrane pieniężne lub rzeczowe w których gra zawiera elementy losowości.

Dodatkowo czyny objęte postępowaniem zostały popełnione po dniu 03.09.2015r. , kiedy w życie weszła ustawa z dnia 12.06.2015 r. o zmianie ustawy o grach hazardowych, zmieniająca brzmienie zarówno art. 6 ust. 1 jak i art. 14 ust. 1 ustawy z 19 listopada 2009r. o grach hazardowych. Dokonana zmiana przepisów była bowiem okazją do zmiany stanowiska przez stosowne władze Rzeczypospolitej Polskiej i notyfikowania dokonywanej zmiany Komisji Europejskiej (vide numer notyfikacji (...)). Natomiast przepis art. 4 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. (Dz.lJ. z 2015r. poz. 1201): stanowił, iż „podmioty prowadzące działalność w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1-3 lub w art. 7 ust. 2, w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy mają obowiązek dostosowania się do wymogów określonych w ustawie zmienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do dnia 1 lipca 2016r.” W ocenie Sądu konsekwencją szerokiej interpretacji analizowanego przepisu przejściowego wyrażonego art. 4 przedmiotowej ustawy była konieczność uznania, iż do dnia 01 lipca 2016 r. wszelkie sankcje w związku z prowadzeniem lub urządzaniem gier na automatach poza kasynami gry nie mogą być stosowane, co również nie ma zastosowania w przedmiotowej sytuacji skoro czyny onjęte niniejszym postępowaniem zostały popełnione stosownie 27 wrzesnia i 8 października 2016r.

Powyższe pozwala na przyjęcie, w świetle ustaleń prowadzonego postępowania, iż gry na quizomatach są grami na automatach w rozumieniu ustawy o grach hazardowych, z uwagi na posiadanych charakter losowy. Ustalono tak w świetle eksperymentów procesowych jak i opinii powołanego biegłego, zgodnie z którymi quizomaty zatrzymane w sprawie cechował losowy charakter, albowiem jej wynik jest nieprzewidywalny dla grającego, gdyż nie zależy od jego umiejętności fizycznych i psychicznych jak zręczność , wola czy wiedza.

Mając zatem powyższe na uwadze Sąd uznał, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności w postaci dokumentacji dotyczącej przeszukania lokalu, oględzin automatu, protokołu przeprowadzonego w drodze eksperymentu procesowego doświadczenia odtworzenia przebiegu gry na automacie, dawał pełne podstawy do przyjęcia, iż oskarżona A. G. (1) dopuściła się zarzucanych jej czynów z art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd uznał A. G. (1) za winną dokonania zarzucanych jej czynów z punktów I i II i za to z mocy art. 107§1kks w zw. z art. 9§3kks przy zastosowaniu art. 37§1 pkt. 3 i §4 kks skazał ją na karę 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 120 (stu dwudziestu) złotych każda stawka.

Wymierzając oskarżonej karę Sąd baczył, by była ona adekwatna do stopnia jej zawinienia i społecznej szkodliwości popełnionego czynu.

W ocenie Sądu kara ta jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości popełnionych przez oskarżoną czynów , jak również jej zawinienia. Uwzględnia ona jej sytuacje majatkowa i możliwości zarobkowe nie będąc dla niej nadmierną dolegliwością. Ponadto zrealizuje ona swe cele zapobiegawcze i wychowawcze, jak i potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Jednocześnie na podstawie art. 29 ust.1, 2 kks, art. 30§5 kks orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci automatów A. G. (2) nr (...) wraz ze znajdującą się wewnątrz automatu gotówką w wysokości 270 zł., A. G. (2) nr (...) wraz ze znajdującą się wewnątrz automatu gotówką w wysokości 305zł., A. G. (2) nr (...) wraz ze znajdującą się wewnątrz automatu gotówką w wysokości 300 zł., A. G. (2) nr (...) wraz ze znajdującą się wewnątrz automatu gotówką w wysokości 580 zł., A. G. (2) nr (...) wraz ze znajdującą się wewnątrz automatu gotówką w wysokości 80 zł., 9 sztuk metalowych bębnowych kluczy, 7 sztuk metalowcy bębnowych kluczy opisanych na karcie 408 w pozycji 1-7.

Mając na uwadze wysokość nałożonych obciążeń finansowych Sąd zwolnił oskarzona od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i opłaty.