Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 8 marca 2018

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie :

Przewodniczący : SSR Barbara Ciwińska

Protokolant : Katarzyna Turek

po rozpoznaniu w dniu 08 marca 2018r w Warszawie na rozprawie

sprawy z wniosku J. G. (1) z udziałem I. K. (1)

o pozbawienie władzy rodzicielskiej I. K. (1) na małoletnimi P. i A. K.

oraz z wniosku I. K. (1) z udziałem J. G. (1) o ograniczenie władzy rodzicielskiej matki nad małoletnimi P. i A. K.

i ustalenie kontaktów ojca z małoletnimi P. i A. K.

postanawia

1.  pozbawić władzy rodzicielskiej I. K. (1)nad jego małoletnimi dziećmi A. K.i P. K., urodzonymi (...), zmieniając tym samym punkt 2 wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) roku w sprawie o rozwód sygn. akt VI C 84/13,

2.  ustalić kontakty I. K. (1) z małoletnimi A. K. i P. K. poza miejscem zamieszkania dzieci i bez obecności matki:

a)  w czasie roku szkolnego w jeden weekend raz na dwa miesiące od soboty godzina 10:00 do niedzieli godzina 18:00, zobowiązując uczestnika do wskazania matce dzieci na dwa miesiące wcześniej który to będzie weekend,

b)  w czasie ferii zimowych szkolnych pierwszy tydzień tych ferii od pierwszej soboty ferii godzina 10:00 do kolejnej soboty godzina 10:00,

c)  w czasie wakacji letnich dwa tygodnie w lipcu i jeden tydzień w sierpniu w terminie ustalonym z matką dzieci do końca maja każdego roku,

ustalając, że ojciec będzie opiekował się małoletnimi w czasie wyżej ustalonych kontaktów na terenie Polski, natomiast na wyjazd poza granicę Polski z dziećmi musi uzyskać pisemną zgodę ich matki,

3.  w pozostałym zakresie wnioski oddalić,

4.  przyznać wynagrodzenie E. R. w kwocie 240 (dwieście czterdzieści) złotych za pełnieni funkcji kuratora dla uczestnika I. K. (1), które to wynagrodzenie wypłacić ze Skarbu Państwa – Kasa Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy,

5.  kosztami udziału kuratora w postępowaniu obciążyć uczestnika I. K. (1) i nakazać pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa – Kasa Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem pokrycia tych kosztów,

6.  w pozostałym zakresie pozostawić strony przy poniesionych kosztach postępowania.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 29 marca 2017 roku (data prezentaty) J. G. (1), reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o pozbawienie władzy rodzicielskiej I. K. (1) nad małoletnimi dziećmi P. K. i A. K. urodzonymi w dniu (...) w W.. (k. 1-2 wniosek)

W odpowiedzi na wniosek w piśmie z dnia 29 listopada 2017 roku (data prezentaty) uczestnik postępowania I. K. (1), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie wniosku o pozbawienie go władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi P. K. i A. K. jako bezzasadnego. Ponadto wniósł o ograniczenie władzy rodzicielskiej wnioskodawczyni J. G. (1) przez zobowiązanie jej do każdorazowego uzyskiwania zgody ojca dziecka na zmianę placówki edukacyjnej dzieci oraz na wyjazd dzieci poza granice Polski na okres dłuższy niż miesiąc, a także wniósł o ustalenie jego kontaktów z dziećmi w okresie wakacji w dniach 01.08-20.08 z prawem wyjazdu za granicę w tym czasie, przy czym ojciec zabierze dzieci na kontakt z miejsca ich zamieszkania i odwiezie je w to miejsce po zakończeniu kontaktu oraz ustalenie kontaktów za pośrednictwem komunikatora S. w środy i soboty w godz. 18-20. (k. 84 odpowiedź na wniosek)

Ostatecznie na rozprawie sądowej w dniu 8 marca 2018 roku J. G. (1), reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wyraziła zgodę na uregulowanie kontaktów uczestnika z małoletnimi dziećmi, jednakże nie wyraziła zgody na wyjazdy dzieci do R. na kontakty (e-protokół rozprawy z dnia 8 marca 2018 roku).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

Małoletni P. K. i małoletnia A. K. urodzeni w dniu (...) pochodzą ze związku małżeńskiego J. G. (1) i I. K. (1). Posiadają oni obywatelstwo polskie i rosyjskie. Rodzice małoletnich mieszkali ze sobą do początku 2013 roku. (k. 5-6 odpisy skrócone aktów urodzenia, e-protokół rozprawy z dnia 3 października 2017 roku, z dnia 19 grudnia 2017 roku oraz z dnia 8 marca 2018 roku zeznania J. G. (1) ).

Wyrokiem z dnia (...)roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI C 84/13 Sąd Okręgowy w Warszawie orzekł rozwód związku małżeńskiego zawartego w dniu (...). pomiędzy I. K. (2) ur. (...)a J. G. (2) ur. (...)bez orzekania o winie. W wydanym wyroku wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi P. K.i A. K. urodzonymi (...)w W.powierzono obojgu rodzicom, ustalając miejsce ich zamieszkania w każdorazowym miejscu zamieszkania matki. Ponadto kosztami utrzymania małoletnich P. K.i A. K.obciążono oboje rodziców, ustalając udział ojca I. K. (2)na kwotę po 500,00 miesięcznie, łącznie na dwoje dzieci 1000,00 zł miesięcznie, płatną do rąk matki małoletnich do 10-go dnia każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat i nie orzeczono o kontaktach (k. 77-78 akt o sygn. VI C 84/13 Sądu Okręgowego w Warszawie wyrok)

Małoletni P. K. i małoletnia A. K. mają ukończone 8 lat. Rodzice małoletnich porozumiewają się ze sobą wyłącznie przy pomocy środków porozumiewania się na odległość (email i sms). P. K. miewał lęki nocne z uwagi na to, że ojciec małoletniego pozwolił mu grać w gry komputerowe niedostosowane do jego wieku, w wyniku czego małoletni w listopadzie 2017 roku wziął udział w dwóch sesjach terapeutycznych w poradni psychologicznej. (k. 85-91, 93-116, 137, 139-140, 158, 165-174 wydruk korespondencji elektronicznej, k. 138, 155-157 zaświadczenia, k. 141-151 kserokopia dokumentacji ze szkoły, k. 152-154 kserokopie faktur VAT, k. 159 zdjęcia, k. 176-178 kserokopia dokumentacji medycznej)

Matka małoletnich J. G. (1) ma 36 lat i z zawodu jest dyrektorem finansowym. Po rozwodzie z ojcem małoletnich zawarła kolejny związek małżeński z J. G. (3). Mieszka w W., nie utrudnia byłemu mężowi utrzymywania kontaktów osobistych z dziećmi. Nie wystąpiła do komornika o egzekucję zaległych alimentów na dzieci. (e-protokół rozprawy z dnia 3 października 2017 roku, z dnia 19 grudnia 2017 roku oraz z dnia 8 marca 2018 roku zeznania J. G. (1) , e-protokół rozprawy z dnia 3 października 2017 roku zeznania J. K., e-protokół rozprawy z dnia 3 października 2017 roku zeznania R. M. , k. 25 notatka kuratora)

Ojciec małoletnich I. K. (1) ma 36 lat. Posiada wykształcenie wyższe. Studiował w Polsce i posługuje się językiem polskim. Nie był karany. Mieszkał w Polsce przez okres 29 lat. Przed opuszczeniem Polski mieszkał w P., gdzie wynajmował mieszkanie. Od 11 kwietnia 2017 roku mieszka w K.w R.. Nie informował byłej żony o nowym miejscu zamieszkania i o wyjeździe na stałe z Polski.. Po rozwodzie nie zawierał kolejnego związku małżeńskiego. Po wydaniu wyroku rozwodowego pomimo tego, że jego kontakty bezpośrednie z dziećmi nie były przez matkę małoletnich utrudniane, jego kontakt z małoletnimi dziećmi sprowadzał się do nieregularnych spotkań raz lub dwa razy w miesiącu. Od marca 2017 roku do grudnia 2017 roku z powodu wyjazdu za granicę nie widział się osobiście z dziećmi. Po raz ostatni widział się z dziećmi w grudniu 2017 roku, gdy odebrał dzieci ze szkoły. Kontaktuje się z dziećmi telefonicznie raz na 3 tygodnie. Od 2014 roku celowo nie płaci alimentów na dzieci, tłumacząc swoją decyzję nieporozumieniem z byłą żoną, która nie uszanowała jego zdania dotyczącego wyboru szkoły dla dzieci oraz z powodu nieporozumień dotyczących podziału ich majątku wspólnego. Na koniec września 2017 roku jego zaległość z tytułu nie płacenia alimentów wynosiła 45.000 zł. W czasie kontaktu pokazywał synowi bajki i gry komputerowe niedostosowane do jego wieku przez co dziecko było agresywne. Nie ma obecnie możliwości porozmawiania z dziećmi przy pomocy komunikatora internetowego S.oraz z uwagi na wiek dzieci przez serwis społecznościowy F.. Informacje na temat dzieci uzyskuje bezpośrednio od małoletnich. Zakupił w 2017 roku dzieciom dwa zestawy zabawek oraz kupił córce zestaw do robienia wisiorków, a synowi rękawice bramkarskie. W 2016 roku kupił dzieciom duże misie. (e-protokół rozprawy z dnia 19 grudnia 2017 roku oraz z dnia 8 marca 2018 roku zeznania I. K. (1), e-protokół rozprawy z dnia 3 października 2017 roku, z dnia 19 grudnia 2017 roku oraz z dnia 8 marca 2018 roku zeznania J. G. (1) , e-protokół rozprawy z dnia 3 października 2017 roku zeznania J. K., e-protokół rozprawy z dnia 3 października 2017 roku zeznania R. M. , k. 41 notatka kuratora, k. 81 karta karna)

Powołany powyżej stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione dokumenty, które nie budziły wątpliwości. Uczestnicy postępowania i ich pełnomocnicy nie kwestionowali wiarygodności tych dokumentów, jak również Sąd nie miał wątpliwości co do ich autentyczności.

Przy ustalaniu stanu faktycznego w sprawie Sąd wziął również pod uwagę zeznania złożone przez uczestników postępowania. W ocenie Sądu powyższe zeznania należało ocenić zasadniczo jako wiarygodne i w zdecydowanej większości jako korespondujące ze sobą, zaś różnice pomiędzy nimi wynikały przede wszystkim z odmiennej oceny faktów.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków: J. K. i R. M.. Ich zeznania należało ocenić jako logiczne i spójne oraz zgodne z zasadami doświadczenia życiowego oraz z pozostałym zebranym i uznanym za wiarygodny materiałem dowodowym.

Sąd nie uwzględnił wniosku pełnomocnika uczestnika postępowania o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłych O. Zespołu (...) na okoliczność sytuacji opiekuńczo-wychowawczej małoletnich, kompetencji wychowawczych każdego z rodziców oraz zasadności uwzględnienia wniosku ojca dzieci w zakresie kontaktów w okresie wakacji. Zdaniem tut. Sądu okoliczności sprawy zostały dostatecznie wyjaśnione w związku z czym przeprowadzenie wnioskowanego dowodu nie miałoby znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy i zmierzałoby jedynie do przedłużenia postępowania.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Wniosek J. G. (1) o pozbawienie I. K. (1) władzy rodzicielskiej nad jego małoletnimi dziećmi A. K. i P. K., urodzonymi (...) należało uwzględnić.

Artykuł 92 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, iż dziecko do pełnoletniości pozostaje pod władzą rodzicielską. Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw (art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zgodnie z art. 95 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny. Poprzez dobro dziecka należy rozumieć zapewnienie dziecku wszystkich tych wartości, które są konieczne do jego prawidłowego rozwoju fizycznego i duchowego, o czym stanowi art. 96 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Przy ocenie dobra dziecka nie można pomijać ani uwarunkowań obiektywnych (takich jak: wiek dziecka, jego płeć, cechy charakterologiczne rodziców, stosunek rodziców do siebie, do dziecka oraz do krewnych rodzica), ani subiektywnych (wrażliwości dziecka, wzajemnych relacji oraz więzi rodziców i dzieci, poczucia bezpieczeństwa dziecka). Właściwie rozumiane dobro dziecka wymaga starań o zapewnienie dziecku zdrowia fizycznego i psychicznego, polegających na właściwym ukształtowaniu jego charakteru i przygotowaniu do życia społecznego.

Zgodnie z art. 111 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody albo jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej. Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być orzeczone także w stosunku do jednego z rodziców.

Dokonując wykładni przepisu art. 111 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, trzeba mieć na uwadze, że do pozbawienia władzy rodzicielskiej upoważniają sąd tylko takie zaniedbania obowiązków względem dziecka, które mogą być ocenione jako rażące. Muszą to być poważne zaniedbania, bądź zaniedbania o mniejszej wadze, które nabierają cech niepoprawności i uporczywości. W przepisie art. 111 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego chodzi o zaniedbania rodziców, które cechuje uporczywość, niepoprawność i nasilenie złej woli.

W doktrynie wskazuje się, że rażące zaniedbywanie obowiązków względem dziecka oznacza skrajne przypadki zaniechania przez rodziców realizacji podstawowych czynności, warunkujących prawidłowy rozwój dziecka. W przekonaniu Sądu rażące zaniedbywanie obowiązków względem dzieci może również polegać w szczególności na uchylaniu się od świadczeń alimentacyjnych i w związku z tym narażenie dziecka na zagrożenia dla jego prawidłowego rozwoju fizycznego, intelektualnego i emocjonalnego. Podobny pogląd wyraził również Sąd Najwyższy, który w postanowieniu z dnia 12 stycznia 2000 r. III CKN 834/99 wskazał, że uchylanie się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka jest przejawem rażącego zaniedbania obowiązków rodzicielskich i w związku z tym stanowi dostateczną przyczynę pozbawienia rodziców władzy rodzicielskiej.

W niniejszym postępowaniu I. K. (1) przyznał, że nie płaci alimentów na dzieci i z tego tytułu ma zaległości sięgające kilkudziesięciu tysięcy złotych. Przyczyna nieuiszczania alimentów na dzieci nie wynika z problemów finansowych czy zdrowotnych uczestnika postępowania, gdyż I. K. (1) przyznał, że przyczyną uchylania się od świadczeń alimentacyjnych było to, że matka małoletnich nie uszanowała jego zdania dotyczącego wyboru szkoły dla dzieci, a także kwestie związane z podziałem ich majątku wspólnego. Podkreślenia wymaga okoliczność, że uczestnik zadeklarował, iż będzie uiszczać alimenty na dzieci dopiero wówczas, gdy porozumie się z byłą żoną w sprawie prawa własności do działki budowlanej.

W ocenie Sądu postawa uczestnika postępowania, który celowo uchyla się od świadczeń alimentacyjnych na rzecz swoich małoletnich dzieci, w wyniku czego finansowy obowiązek utrzymywania małoletnich P. i A. K. (w tym ponoszenia wydatków na ich wyżywienie, edukację, opiekę medyczną) spoczywa wyłącznie na ich matce, stanowi rażące zaniedbywanie obowiązków rodzicielskich, uzasadniające pozbawienie go władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi P. i A. K.. Ponadto w wyniku decyzji I. K. (1) o wyjeździe na stałe z Polski, którą podjął bez poinformowania byłej żony, na matce małoletnich spoczął również w całości obowiązek troszczenia się o rozwój oraz wychowanie ich wspólnych dzieci. Podkreślić należy, iż zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego władza rodzicielska obejmuje nie tylko prawa, ale i obowiązki dotyczące pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz jego wychowanie. Zachowanie I. K. (1) stanowi zagrożenie dla właściwego rozwoju dzieci, co uzasadnia pozbawienie go władzy rodzicielskiej. Wniosek taki uzasadniają także inne okoliczności ujawnione w trakcie postępowania, tj. nieregularne kontakty osobiste uczestnika z dziećmi (w tym właściwie zaniechanie kontaktów osobistych od marca 2017 roku) oraz utrzymywanie nieregularnych i stosunkowo rzadkich kontaktów telefonicznych, a także brak udziału w wychowanie małoletnich dzieci, które również stanowią przejaw rażącego zaniedbywanie obowiązków względem dzieci.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 111 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego Sąd pozbawił władzy rodzicielskiej I. K. (1)nad jego małoletnimi dziećmi A. K.i P. K., urodzonymi (...), zmieniając tym samym punkt 2 wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) roku w sprawie o rozwód sygn. akt VI C 84/13.

W zakresie zaś wniosku uczestnika postępowania dotyczącego uregulowania jego kontaktów z dziećmi, tutejszy Sąd ustalił kontakty I. K. (1) z małoletnimi A. K. i P. K. poza miejscem zamieszkania dzieci i bez obecności matki:

a) w czasie roku szkolnego w jeden weekend raz na dwa miesiące od soboty godzina 10:00 do niedzieli godzina 18:00, zobowiązując uczestnika do wskazania matce dzieci na dwa miesiące wcześniej który to będzie weekend,

b) w czasie ferii zimowych szkolnych pierwszy tydzień tych ferii od pierwszej soboty ferii godzina 10:00 do kolejnej soboty godzina 10:00,

c) w czasie wakacji letnich dwa tygodnie w lipcu i jeden tydzień w sierpniu w terminie ustalonym z matką dzieci do końca maja każdego roku,

ustalając, że ojciec będzie opiekował się małoletnimi w czasie wyżej ustalonych kontaktów na terenie Polski, natomiast na wyjazd poza granicę Polski z dziećmi musi uzyskać pisemną zgodę ich matki.

Podstawą merytoryczną do orzekania o kontaktach stanowią art. 113 – 113 ⁶ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Artykuł 113 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, iż niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej. Zatem wzajemne kontakty są prawem zarówno rodziców jak i dzieci. Jeżeli dziecko przebywa stale u jednego z rodziców, sposób utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez drugiego z nich rodzice określają wspólnie, kierując się dobrem dziecka i biorąc pod uwagę jego rozsądne życzenia; w braku porozumienia rozstrzyga sąd opiekuńczy (art. 113 ¹ § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Sąd opiekuńczy, orzekając w sprawie kontaktów z dzieckiem, może zobowiązać rodziców do określonego postępowania, w szczególności skierować ich do placówek lub specjalistów zajmujących się terapią rodzinną, poradnictwem lub świadczących rodzinie inną stosowną pomoc z jednoczesnym wskazaniem sposobu kontroli wykonania wydanych zarządzeń (art. 113 ⁴ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Z kolei w myśl art. 113 ⁵ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego Sąd opiekuńczy może zmienić rozstrzygnięcie w sprawie kontaktów, jeżeli wymaga tego dobro dziecka.

W ocenie Sądu, mając na uwadze zachowanie uczestnika postępowania, który bez uzgodnienia z matką małoletnich zdecydował się na wyjazd na stałe z Polski, świadomie pozostawiając wszelkie obowiązki związane z wychowaniem oraz opieką nad ich małoletnimi dziećmi na barkach matki małoletnich, należy ocenić osobę uczestnika postępowania jako osobę nieprzewidywalną. Dlatego też w ocenie Sądu niezasadnym byłoby umożliwienie uczestnikowi postępowania kontaktów z dziećmi poza granicami Polski bez pisemnej zgody matki małoletnich. Po wyjeździe z ojcem do R., dzieci które mają także obywatelstwo rosyjskie mogłyby by już do Polski nie wrócić, co było dla nich traumatyczne.

Jednocześnie Sąd, który nie posiada żadnych zastrzeżeń co do kwestii wykonywania przez wnioskodawczynię władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi, nie znalazł żadnych powodów, aby ograniczać matce małoletnich możliwość podejmowania decyzji życiowych dotyczących wyboru placówki edukacyjnej dzieci oraz miejsca zamieszkania jej oraz jej dzieci. W ocenie Sądu matka małoletnich, na której z powodu nieodpowiedzialnej postawy byłego męża spoczęły wszelkie obowiązki związane z utrzymaniem, wychowaniem oraz opieką nad dziećmi, powinna mieć możliwość samodzielnie ułożyć sobie życie bez konieczności uzyskiwania zgody byłego męża. Uczestnik postępowania świadomie zrezygnował z posiadania obowiązków rodzicielskich wobec dzieci, w tym świadomie nie łoży na ich utrzymanie. W związku z tym nie może on ograniczać decyzji wnioskodawczyni dotyczących wyboru kraju, w którym podejmie pracę, gdyż to wnioskodawczyni obecnie w całości ponosi koszty utrzymania małoletnich dzieci i w całości sprawuje nad nimi opiekę w dzień i w nocy.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji.

Sąd przyznał E. R. za pełnienie funkcji kuratora dla uczestnika I. K. (1) wynagrodzenie z tytułu pełnionej funkcji w kwocie 240 złotych, które to wynagrodzenie nakazał wypłacić ze Skarbu Państwa – Kasa Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie. Powyższe wynagrodzenie zostało ustalone zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U. 2013 poz. 1476). Zgodnie z § 1 ust. 1 rozporządzenia wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej, zwanego dalej „kuratorem”, nie może przekraczać stawek minimalnych przewidzianych przepisami określającymi opłaty za czynności adwokackie, a w przypadku gdy kuratorem jest radca prawny, przepisami określającymi opłaty za czynności radców prawnych. Zgodnie zaś § 4 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2015 poz. 1800) stawka minimalna wynagrodzenia za sprawę z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego o pozbawienie władzy rodzicielskiej wynosi 240 zł.

W postępowaniu nieprocesowym zasadą jest, iż każdy z uczestników postępowania ponosi jego koszty związane ze swym udziałem w sprawie. Tylko w wyjątkowych sytuacjach opisanych w art. 520 § 2-3 Kodeksu postępowania cywilnego Sąd może stosunkowo rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go na jednego z uczestników w całości. Uznając, iż interesy zainteresowanych były sprzeczne, wobec tego, że rozstrzygnięcie dotyczyło przysługujących im praw osobistych, tut. Sąd kosztami udziału kuratora w postępowaniu obciążył uczestnika I. K. (1) i nakazał pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa – Kasa Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie kwotę 240 złotych tytułem pokrycia tych kosztów

W pozostałym zakresie pozostawiono strony przy poniesionych kosztach postępowania.