Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 lutego 2018 r. r.

Sąd Rejonowy w Legionowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Kosiński

Protokolant: Bożena Oblińska

w obecności oskarżyciela Prokuratora : Moniki Kobryś

po rozpoznaniu dnia 26 października 2017 r., 12 grudnia 2017 r. i 07 lutego 2018 r. na rozprawie w Legionowie sprawy :

R. K. , syna M. i G. z d. W. , ur. (...) w P.

oskarżonego o to, że :

w okresie od dnia 15 czerwca 2016 r. do dnia 10 października 2016 r. w miejscowości (...) , gmina N. , pow. (...) , woj. (...) dokonał przywłaszczenia powierzonego mu samochodu ciężarowego marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...), w ten sposób , że korzystał z w/w pojazdu na podstawie zawartej w dniu 20 stycznia 2014 roku umowy nr (...) z firmą (...) S.A. , a następnie po wypowiedzeniu umowy leasingu , pomimo wezwań ze strony (...) S.A. nie zwrócił w/wym. pojazdu , powodując w ten sposób straty w wysokości 51.000 zł na szkodę (...) S.A.

tj. o czyn z art. 284 § 2 k.k.

1.  Oskarżonego R. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 284 § 2 k.k. skazuje go na karę 7 ( siedmiu ) miesięcy pozbawienia wolności ;

2.  Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego R. K. kary pozbawienia wolności na okres próby 2 ( dwóch ) lat;

3.  Na podstawie art. 71 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu R. K. karę grzywny 100 ( sto ) stawek dziennych określając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 ( dwadzieścia ) złotych;

4.  Na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1 k.k. zobowiązuje oskarżoną oskarżonego R. K. do informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby ;

5.  Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego R. K. w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 1005/16

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 stycznia 2014 r. oskarżony R. K. zawarł umowę leasingu operacyjnego nr (...) z (...) S.A. z siedzibą we W. ( k. 7-12 ) . Na podstawie tej umowy (...) S.A. z siedzibą we W. przekazała oskarżonemu R. K. do odpłatnego korzystania i pobierania pożytków samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...). Umowa leasingu operacyjnego nr (...) została zawarta na okres 72 miesięcy i oskarżony R. K. był zobowiązany do zapłaty 72 rat z czego zostały spłacone 25 raty. Wobec faktu iż oskarżony R. K. zalegał ze spłatą miesięcznych rat leasingu (...) S.A. z siedzibą we W. czterokrotnie wypowiadała oskarżonemu umowę leasingu operacyjnego nr (...) w dniach : 14 lipca 2014 r. , 13 października 2014 r. , 13 lutego 2015 r. i 13 lipca 2015 r. ( k. 168-169 ) . Za każdym razem wobec faktu iż oskarżony R. K. spłacał zalegle raty leasingu dochodziło do porozumienia pomiędzy nim a (...) S.A. z siedzibą we W. i umowa leasingu operacyjnego nr (...) była wznawiana .

W dniu 29 lutego 2016 r. wobec faktu iż oskarżony R. K. ponownie zalegał ze spłata rat leasingu umowę (...) S.A. z siedzibą we W. po raz piąty wypowiedziała oskarżonemu R. K. umowę leasingu operacyjnego nr (...) w trybie natychmiastowym , wzywając jednocześnie oskarżonego M. K. do niezwłocznego zwrotu przedmiotu leasingu to jest samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...) w nieprzekraczającym terminie do dnia 13 marca 2016 r. ( k. 26 ) . Oskarżony R. K. osobiście odebrał w/w wypowiedzenie umowy leasingu operacyjnego nr (...) w dniu 07 marca 2016 r. ( k. 27 ) . Po otrzymaniu tego wypowiedzenia umowy leasingu operacyjnego nr (...) oskarżony R. K. nie zwrócił przedmiotu leasingu to jest samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...) w ustalonym terminie to jest do dnia 13 marca 2016 r. . W dniu 07 czerwca 2016 r. firma (...) SA Sp. z o.o. , Sp. k. w W. , której (...) S.A. z siedzibą we W. zleciła podjęcie czynności mających na celu odzyskanie tego samochodu ,wezwała oskarżonego R. K. do natychmiastowego zwrotu przedmiotu leasingu to jest samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...) na adres pod którym oskarżony prowadził działalność gospodarczą pod firmą Kancelaria (...) , (...) , (...)-(...) P. ( k. 29 ) . Korespondencja ta nie została odebrana przez oskarżonego R. K. ( k. 30 ) . W dniu 15 czerwca 2016 r. (...) SA Sp. z o.o. , Sp. k. w W. ponownie wezwała oskarżonego R. K. do natychmiastowego zwrotu przedmiotu leasingu to jest samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...) na adres jego miejsca zamieszkania to jest K. . ul. (...) ( k. 32 ) . Wezwanie to zostało osobiście odebrane przez oskarżonego R. K. w dniu 24 czerwca 2016 r. ( k. 33 ). Mimo tego faktu oskarżony R. K. nie zwrócił mimo wypowiedzenia umowy leasingu operacyjnego nr (...) i kolejnego wezwania do natychmiastowego zwrotu przedmiotu leasingu - samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...). Oskarżony R. K. w czerwcu i lipcu 2016 r. rozpoczął negocjacje z reprezentującą (...) S.A. z siedzibą we W. firmą (...) SA Sp. z o.o. , Sp. k. w W. , której (...) S.A. z siedzibą we W. zleciła podjęcie czynności mających na celu odzyskanie tego samochodu oraz (...) S.A. z siedziba we W. dotyczące wznowienie umowy leasingu operacyjnego nr (...) . W tym celu oskarżony R. K. kontaktował się z tymi firmami drogą e-mailowa. Negocjacje te zakończyły się nieprowadzeniem wobec faktu iż oskarżony R. K. nie chciał wyrazić zgody na poniesienie dodatkowych kosztów związanych ze wznowieniem tej umowy leasingu operacyjnego nr (...) i umowa ta nie została wznowiona. Oskarżony R. K. rozpoczął natomiast spłatę zaległych rat leasingowych . Jednak nie uregulował tego zadłużenia w całości ( k. 168-169 ).

W dniu 15 czerwca 2016 r. z oskarżonym R. K. skontaktował się telefonicznie pracownik (...) SA Sp. z o.o. , Sp. k. w W. T. S. . Podczas tej rozmowy telefonicznej oskarżony R. K. odmówił spłaty zadłużenia wynikającej umowy leasingu operacyjnego nr (...) oraz zwrotu przedmiotu leasingu samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...). T. S. po tym telefonie przeprowadził 8 interwencji w miejscu zamieszkania oskarżonego i w miejscu prowadzenia przez niego działalności gospodarczej . Nie udało mu się jednak skontaktować z oskarżonym R. K. ani też odzyskać samochodu będącego przedmiotem leasingu.

W dniu 10 października 2016 r. funkcjonariusza Policji z KP N. prowadzący czynności związane z toczącym się dochodzeniem w sprawie PR 2 Ds. 921.2016 dotyczącej przywłaszczenia tego samochodu dokonali przeszukania posesji przy ul. (...) w miejscowości K. W. należąca do W. Z. – teścia oskarżonego R. K. . W toku tego przeszukania nie ujawniono jednak samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...) będącego własnością (...) S.A. z siedzibą we W. ( k. 55-56 ) . Podczas tej czynności oskarżony R. K. nie był obecny. W dniu 11 października 2016 r. oskarżony R. K. zgłosił się do Komisariatu Policji w N. i wyraził wole dobrowolnego zwrotu samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...) będącego własnością (...) S.A. z siedzibą we W. ( k. 59 ). Samochód ten został bowiem ukryty przez oskarżonego R. K. poza jego miejscem zamieszkania i miejscem prowadzenia działalności gospodarczej . Oskarżony R. K. zwrócił ten samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...) , który następnie został przekazany T. S. pracownik (...) SA Sp. z o.o. , Sp. k. w W. ( k. 60-61 ) .

Zaległości oskarżonego R. K. z tytułu umowy leasingu operacyjnego nr (...) zawartej (...) S.A. z siedzibą we W. na dzień 03 stycznia 2018 r. wynosiły 11407,90 zł ( k. 168-169 ) .

R. K. ma ukończone 32 lata, jest żonaty ma utrzymaniu 1 dziecko , jest w wykształcenia prawnikiem i prowadzi własną działalność gospodarczą i osiąga dochód w wysokości 3000 zł , nie był karany ( k. 166 ) , nie leczy się odwykowo ani psychiatrycznie .

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie następujących dowodów : częściowo wyjaśnieniach oskarżonego : R. K. ( k. 80 i k. 152-153 ) i zeznań świadka : T. S. ( k. 44 - 45 , k. 96 i k. 154-155 ) oraz dokumentów w postaci : zawiadomienia ( k. 1-5 ) , umowy leasingu ( k. 7-9 ) ,harmonogramu finansowego do umowy leasingu ( k. 10 , k. 13 ) , aneksu do umowy leasingu ( k 11-12 ) , protokołu zdawczo odbiorczy z załącznikami ( k. 14- 23 ) , faktury VAT ( k. 25 ) , wypowiedzenia umowy leasingu ( k. 26 ) , potwierdzenia odbioru ( k. 27-28 ) , wezwania do wydania wraz z potwierdzeniem odbioru ( k. 29-33 ) ,informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej ( k. 35-37 ) , protokołu przeszukania ( k. 55-56 ) , protokołu zatrzymania rzeczy ( k. 60-62 ) , protokołu oddania rzeczy na przechowanie ( k. 63-65 ) , pokwitowania ( k. 70 ) , danych osobo – poznawczych ( k. 81 ) , karty karnej ( k. 95, k. 140, k. 166 ) , korespondencji e- mailowa ( k. 101- 113 ) , pisma z (...) ( k. 168-169 ) , oraz dokumentów z akt PR 2 Ds. 1158.2016 w postaci : potwierdzenia dokonania przelewów ( k. 43 ) i postanowienia o odmowie wszczęcia dochodzenia ( k. 44-45 ) .

Oskarżony R. K. stanął pod zarzutem , iż w okresie od dnia 15 czerwca 2016 r. do dnia 10 października 2016 r. w miejscowości kąty W. , gmina N. , pow. (...) , woj. (...) dokonał przywłaszczenia powierzonego mu samochodu ciężarowego marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...), w ten sposób , że korzystał z w/w pojazdu na podstawie zawartej w dniu 20 stycznia 2014 roku umowy nr (...) z firmą (...) S.A. , a następnie po wypowiedzeniu umowy leasingu , pomimo wezwań ze strony (...) S.A. nie zwrócił w/wym. pojazdu , powodując w ten sposób straty w wysokości 51.000 zł na szkodę (...) S.A. to jest popełnienia o czynu z art. 284 § 2 k.k..

Oskarżony R. K. w postępowaniu przygotowawczym ( k. 80 ) i na rozprawie przed Sądem ( k. 152 ) nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i wyjaśnił że kłamstwem jest iż nie chciał zwrócić (...) S.A. samochodu ciężarowego marki V. (...) o nr rej. (...) będącego przedmiotem leasingu , gdyż w czerwcu i lipcu 2016 r. prowadził negocjacje odnośnie wznowienia tej umowy leasingu . Dlatego w tym zakresie złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa . Oskarżony R. K. wskazał iż T. S. który przedstawił mu informację odnośnie warunków wznowienia umowy leasingu nie informował go o konieczności zwrotu samochodu . Dlatego uregulował zaległe raty leasingowe . Przy negocjowaniu warunków wznowienia umowy leasingu pojawił się jednak spór pomiędzy nim a firma (...) SA odnośnie zapłaty kwoty 6000 zł tytułem kosztów poniesionych przez tą firmę . Z wyjaśnień oskarżonego R. K. wynika iż z tego powodu ta umowa leasingu nie została wznowiona . Ponadto oskarżony R. K. wskazał iż T. S. gdy się z nim kontaktował nigdy nie żądał zwrotu przedmiotowego samochodu. Oskarżony R. K. w swoich wyjaśnieniach przyznał iż otrzymał od (...) S.A. wypowiedzenie tej umowy leasingu i osobiści odebrał to wypowiedzenie w dniu w dniu 07 marca 2016 r. . Z wyjaśnień oskarżonego R. K. wynika iż w dniu 24 czerwca 2016 r. osobiście odebrał wezwanie do natychmiastowego zwrotu przedmiotowego samochodu ( k. 80 i k. 152-153 ) .

Sąd dał częściowo wiarę wyjaśnieniom oskarżonego R. K. w zakresie jakim wskazał iż został prawidłowo powiadomiony przez (...) S.A. o wypowiedzeniu tej umowy leasingu oraz prawidłowo wezwany do zwrotu tego samochodu marki V. (...) będącego przedmiotem leasingu . Na wiarę zasługuje również ta część wyjaśnień oskarżonego R. K. w której stwierdził iż w czerwcu i lipcu 2016 r. kontaktował się e-mailowo z (...) S.A. celem wznowienia tej umowy leasingu , jednak do jej wznowienia nie doszło bo nie zgodził się na zapłatę kwoty 6000 zł tytułem kosztów jakie poniosła firma (...) SA oraz ze w związku z tymi negocjacjami wznowił spłatę rat leasingowych . W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego R. K. są jasne , dokładne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zwłaszcza z zeznaniami świadka T. S. ( k. 44 - 45 , k. 96 i k. 154-155 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę oraz z dokumentami w postaci : zawiadomienia ( k. 1-5 ) , umowy leasingu ( k. 7-9 ) , harmonogramu finansowego do umowy leasingu ( k. 10 , k. 13 ) , aneksu do umowy leasingu ( k 11-12 ) , protokołu zdawczo odbiorczy z załącznikami ( k. 14- 23 ) , faktury VAT ( k. 25 ) , wypowiedzenia umowy leasingu ( k. 26 ) , potwierdzenia odbioru ( k. 27-28 ) , wezwania do wydania wraz z potwierdzeniem odbioru ( k. 29-33 ) ,informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej ( k. 35-37 ) , protokołu przeszukania ( k. 55-56 ) , protokołu zatrzymania rzeczy ( k. 60-62 ) , protokołu oddania rzeczy na przechowanie ( k. 63-65 ) , pokwitowania ( k. 70 ) , korespondencji e- mailowa ( k. 101- 113 ) i pisma z Idea (...) ( k. 168-169 ).

Sąd nie dał wiary w pozostałym zakresie wyjaśnieniom oskarżonego R. K. zwłaszcza odnośnie faktu iż nie miał świadomości iż mimo że negocjował wznowienie tej umowy leasingu powinien zwrócić przedmiot leasingu oraz że spłacił wszystkie zaległe raty leasingowe gdy przystąpił do tych negocjacji . Na wiarę nie zasługuje również ta część wyjaśnień oskarżonego R. K. z której wynika iż T. S. nigdy nie informował go konieczności zwrotu przedmiotu leasingu . W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego R. K. są nie niejasne , nielogiczne , wewnętrznie sprzeczne i nakierowane na uniknięcie odpowiedzialności i pomniejszenie swojej winny. Przedstawiona przez oskarżonego R. K. wersja wydarzeń stanowi przyjętą przez oskarżonego linię obrony , która nie znalazła jednak potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Należy zauważyć iż oskarżony R. K. jest z wykształcenia prawnikiem i osobiście odebrał wypowiedzenie umowy leasingu operacyjnego nr (...) z dnia 29 lutego 2016 r. w trybie natychmiastowym , wzywające jednocześnie oskarżonego M. K. do niezwłocznego zwrotu przedmiotu leasingu to jest samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...) w nieprzekraczającym terminie do dnia 13 marca 2016 r. ( k. 26 i k. 27 ) . Tym samym oskarżony R. K. winien zwrócić przedmiotowy samochód będący przedmiotem leasingu do dnia 13 marca 2016 r. czego nie zrobił . Ponadto oskarżony R. K. w dniu 24 czerwca 2016 r. osobiście odebrał wezwanie z (...) SA Sp. z o.o. , Sp. k. w W. do natychmiastowego zwrotu przedmiotu leasingu to jest samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...) ( k. 32 i k. 33 ). Należy również wskazać iż z zeznań świadka T. S. wynika iż w dniu 15 czerwca 2016 r. skontaktował się telefonicznie z oskarżonym R. K. i podczas tej rozmowy telefonicznej oskarżony odmówił spłaty zadłużenia wynikającej umowy leasingu oraz zwrotu przedmiotu leasingu ( k. 44 - 45 i k. 154-155 ) . Tym samym oskarżony R. K. jako prawnik musiał doskonale wiedzieć iż ma obwiązek zwrócić przedmiot leasingu , a jeżeli tego nie zrobi popełni przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. , zwłaszcza że oskarżony doskonale wiedział iż nie zostanie wznowiona umowa leasingu , gdyż nie zgadzał się na pokrycie kosztów związanych z działaniami podjętymi przez (...) SA Sp. z o.o. , Sp. k. w W. podjętymi w celu odzyskania od oskarżonego przedmiotu leasingu . Należy również wskazać iż oskarżony R. K. unikał kontaktów z T. S. pracownikiem firmy (...) SA Sp. z o.o. , Sp. k. w W. który miał odzyskać od oskarżonego samochód będący przedmiotem leasingu oraz ukrył ten samochód poza miejscem swojego zamieszkania i miejscem prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej . Oskarżony R. K. zwrócił ten samochód będący przedmiotem leasingu dopiero po wszczęciu postępowania przygotowawczego w niniejszej sprawie i po dokonaniu czynności przeszukania posesji przy ul. (...) w K. , należącej do teściów oskarżonego , gdzie oskarżony mieszka ( k. 55-56 , k. 59 i k. 60-61 oraz k. 154-155 ). Należy również wskazać iż z pisma (...) S.A. we W. wynika iż wobec faktu iż oskarżony R. K. zalegał ze spłatą miesięcznych rat leasingu (...) S.A. z siedzibą we W. czterokrotnie wypowiadała oskarżonemu umowę leasingu operacyjnego nr (...) w dniach : 14 lipca 2014 r. , 13 października 2014 r. , 13 lutego 2015 r. i 13 lipca 2015 r. . Ostateczne wypowiedzenie umowy leasingu nastąpiło w dniu 29 lutego 2016 r. . Zaległości oskarżonego R. K. z tytułu umowy leasingu operacyjnego nr (...) zawartej (...) S.A. z siedzibą we W. na dzień 03 stycznia 2018 r. wynosiły 11407,90 zł ( k. 168-169 ) .

Wyżej wskazane fakty dyskwalifikują prawdziwość wyjaśnień oskarżonego R. K. w zakresie jakim Sąd nie dał im wiary .

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka T. S. jako jasnym , dokładnym , spójnym , logicznym.

Świadek T. S. – pracownik firmy (...) SA Sp. z o.o. , Sp. k. w W. , która na zlenienie (...) S.A. we W. miała odzyskać samochód ciężarowy marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...) będący przedmiotem tego leasingu wskazał w swoich zeznaniach , jaki czynności podjął celem odzyskania tego samochodu od oskarżonego R. K.. Z zeznań tego świadka wynika iż oskarżony R. K. został poinformowany pisemnie przez (...) SA Sp. z o.o. , Sp. k. w W. o obowiązku natychmiastowego zwrotu tego samochodu . Świadek T. S. wskazał w swoich zeznaniach iż w dniu 15 czerwca 2016 r. skontaktował się telefonicznie z oskarżonym R. K. . Podczas tej rozmowy telefonicznej oskarżony R. K. odmówił spłaty zadłużenia wynikającej umowy leasingu operacyjnego nr (...) oraz zwrotu przedmiotu leasingu. Świadek T. S. wskazał iż po tym telefonie przeprowadził 8 interwencji w miejscu zamieszkania oskarżonego i w miejscu prowadzenia przez niego działalności gospodarczej . Nie udało mu się jednak skontaktować z oskarżonym R. K. ani też odzyskać samochodu będącego przedmiotem leasingu. Następnie świadek T. S. opisał w jakich okolicznościach w dniu 11 października 2016 r. przedmiotowy samochód został mu zwrócony przez funkcjonariuszy policji z KP N. . Świadek T. S. wskazał iż wtedy pierwszy raz osobiście spotkał oskarżonego R. K. ( k. 44 - 45 , k. 96 i k. 154-155 ) .

Fakt, że wymieniony wyżej świadek precyzyjnie określa zakres swojej wiedzy na temat zdarzenia, w zakresie którym Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka , świadczą zdaniem Sądu o braku skłonności do konfabulacji i dążeniu do rzetelnego przedstawienia przebiegu wydarzeń.

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mających logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia .

Sąd dał ponadto wiarę wszystkim ujawnionym na rozprawie dokumentom. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Przepis art. 284 § 1 k.k. stanowi , iż karze podlega , kto przywłaszcza sobie powierzoną rzecz ruchomą. Przestępstwo przywłaszczenia różni się od kradzieży brakiem elementu zaboru rzeczy, która znajduje się w posiadaniu sprawcy, przy czym sposób wejścia przez sprawcę w jej posiadanie jest obojętny dla bytu przestępstwa. Sprawca zatem nie musi - tak jak przy kradzieży - przejawiać przestępnej aktywności, aby wejść w posiadanie rzeczy. W ujęciu art. 284 § 1 k.k. przywłaszczenie dotyczy nie tylko cudzej rzeczy ruchomej, lecz także cudzego prawa majątkowego, przy czym chodzi tu zarówno o prawa rzeczowe, jak i wierzytelności oraz prawa majątkowe związane z własnością intelektualną. Przedmiotem ochrony przestępstwa określonego w art. 284 § 1 k.k. jest własność lub inne prawa rzeczowe albo obligacyjne do rzeczy ruchomej lub prawo majątkowe. Zachowanie się sprawcy przestępstwa określonego w art. 284 § 1 k.k. polega na przywłaszczeniu cudzej rzeczy ruchomej lub cudzego prawa. Przywłaszczenie rozumieć należy jako rozporządzenie jak swoją własnością cudzą rzeczą ruchomą lub cudzym prawem majątkowym z wykluczeniem osoby uprawnionej . Przywłaszczenie wymaga działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym postąpienia z cudzą rzeczą (lub prawem majątkowym), tak jakby się było jej właścicielem (animus rem sibi habendi). Sprawca przywłaszczenia musi więc zmierzać do zatrzymania cudzej rzeczy lub innego mienia (prawa majątkowego) dla siebie lub innej osoby bez żadnego do tego tytułu (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 I 1978 r., V KR 137/77, OSNPG 1978, nr 6, poz. 64). Przestępstwo określone w art. 284 k.k. jest przestępstwem materialnym, do dokonania którego ustawa wymaga powstania skutku, w postaci utraty przez właściciela (posiadacza) lub osobę posiadającą inne prawo do rzeczy tej rzeczy w wyniku działania sprawcy lub utraty prawa majątkowego. O zamiarze przywłaszczenia może świadczyć odmowa zwrotu cudzej rzeczy, zaprzeczenie jej posiadania, sprzedaż lub darowanie innej osobie, przerobienie rzeczy itp. Natomiast bezprawne zatrzymanie cudzej rzeczy, a nawet używanie jej, chociażby w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, ale bez zamiaru zatrzymania na własność, nie stanowi przestępstwa przywłaszczenia (tak wyrok. Sądu Najwyższego z dnia 6 V 2004 r., V KK 316/03, OSNKW 2004, nr 7-8, poz. 70).

Przestępstwo określone w art. 284 § 2 k.k. stanowi kwalifikowany typ przywłaszczenia. Przepis ten chroni własność, posiadanie oraz inne prawa rzeczowe i obligacyjne przysługujące danemu podmiotowi do rzeczy ruchomej. Przepis art. 284 § 2 k.k. chroni szczególny stosunek zaufania, którym został obdarzony sprawca przez właściciela rzeczy. Ochrona tego szczególnego stosunku zaufania oraz naruszenie go przez sprawcę sprzeniewierzenia uzasadnia surowszą odpowiedzialność sprawcy dopuszczającego się tej postaci przywłaszczenia. Powierzenie jest to przekazanie władztwa nad rzeczą z zastrzeżeniem obowiązku jej późniejszego zwrotu. Powierzenie może nastąpić z prawem do używania lub użytkowania rzeczy bądź bez tego prawa . W szczególności jest powierzona rzecz oddana w komis lub dla wykonania jej kopii (pro wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 sierpnia 1981 r., Rw 207/79, OSNKW 1978, nr 10, poz. 116), a także rzecz użyczona .

W powyższej sprawie działanie oskarżonego R. K. wypełniło wszystkie znamiona czynu z art. 284 § 2 k.k. . Oskarżony R. K. w okresie od dnia 15 czerwca 2016 r. do dnia 10 października 2016 r. w miejscowości K. , gmina N. , pow. (...) , woj. (...) dokonał przywłaszczenia powierzonego mu samochodu ciężarowego marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...). Działanie oskarżonego R. K. polegało na tym iż korzystał z w/w pojazdu na podstawie zawartej w dniu 20 stycznia 2014 roku umowy nr (...) z firmą (...) S.A. , a następnie po wypowiedzeniu umowy leasingu , pomimo wezwań ze strony (...) S.A. nie zwrócił samochodu ciężarowego marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...). . Należy wskazać iż w dniu 29 lutego 2016 r. wobec faktu iż oskarżony R. K. ponownie zalegał ze spłata rat leasingu umowę (...) S.A. z siedzibą we W. po raz piąty wypowiedziała oskarżonemu R. K. umowę leasingu operacyjnego nr (...) w trybie natychmiastowym , wzywając jednocześnie oskarżonego M. K. do niezwłocznego zwrotu przedmiotu leasingu to jest samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...) w nieprzekraczającym terminie do dnia 13 marca 2016 r. ( k. 26 ) . Oskarżony R. K. osobiście odebrał w/w wypowiedzenie umowy leasingu operacyjnego nr (...) w dniu 07 marca 2016 r. ( k. 27 ) . W dniu 15 czerwca 2016 r. (...) SA Sp. z o.o. , Sp. k. w W. ponownie wezwała oskarżonego R. K. do natychmiastowego zwrotu przedmiotu leasingu to jest samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...) na adres jego miejsca zamieszkania to jest K. . ul. (...) ( k. 32 ) . Wezwanie to zostało osobiście odebrane przez oskarżonego R. K. w dniu 24 czerwca 2016 r. ( k. 33 ). Mimo tego oskarżony R. K. nie zwrócił przedmiotowego samochodu będącego przedmiotem najmu mimo iż doskonale wiedział iż ma taki obowiązek . Ponadto oskarżony doskonale wiedział iż nie zostanie wznowiona umowa leasingu , gdyż nie zgadzał się na pokrycie kosztów związanych z działaniami podjętymi przez (...) SA Sp. z o.o. , Sp. k. w W. podjętymi w celu odzyskania od oskarżonego przedmiotu leasingu . Należy również wskazać iż oskarżony R. K. unikał kontaktów z T. S. pracownikiem firmy (...) SA Sp. z o.o. , Sp. k. w W. który miał odzyskać od oskarżonego samochód będący przedmiotem leasingu oraz ukrył ten samochód poza miejscem swojego zamieszkania i miejscem prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej . Fakt ten wynika z zeznań świadka T. S. ( k. 44 - 45 , k. 96 i k. 154-155 ) , którym Sąd dał wiarę w całości . Oskarżony R. K. zwrócił ten samochód będący przedmiotem leasingu dopiero po wszczęciu postępowania przygotowawczego w niniejszej sprawie po dokonaniu czynności przeszukania posesji przy ul. (...) w K. , należącej do teściów oskarżonego , gdzie oskarżony mieszka ( k. 55-56 , k. 59 i k. 60-61 oraz k. 154-155 ). Należy wskazać iż przywłaszczenie wymaga działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym postąpienia z cudzą rzeczą, tak jakby się było jej właścicielem . Sprawca przywłaszczenia musi więc zmierzać do zatrzymania cudzej rzeczy lub innego mienia (prawa majątkowego) dla siebie lub innej osoby bez żadnego do tego tytułu (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 I 1978 r., V KR 137/77, OSNPG 1978, nr 6, poz. 64). Działanie oskarżonego R. K. spełnia te przesłanki , działał on bowiem w celu zatrzymania cudzej rzeczy w postaci samochodu ciężarowego do 3,5 t marki V. (...) o nr rej. (...) , Nr VIN (...), która mu została powierzona z zastrzeżeniem obowiązku jej późniejszego zwrotu na podstawie umowy leasingu operacyjnego nr (...) z dnia 20 stycznia 2014 r. zawartej pomiędzy (...) S.A. z siedzibą we W. a oskarżonym R. K. ( k. 7-12 ). Fakt ten wynika z zeznań świadka T. S. ( k. 44 - 45 , k. 96 i k. 154-155 ) oraz dokumentów w postaci zawiadomienia ( k. 1-5 ) , umowy leasingu ( k. 7-9 ) , harmonogramu finansowego do umowy leasingu ( k. 10 , k. 13 ) , aneksu do umowy leasingu ( k 11-12 ) , protokołu zdawczo odbiorczy z załącznikami ( k. 14- 23 ) , faktury VAT ( k. 25 ) , wypowiedzenia umowy leasingu ( k. 26 ) , potwierdzenia odbioru ( k. 27-28 ) , wezwania do wydania wraz z potwierdzeniem odbioru ( k. 29-33 ) ,informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej ( k. 35-37 ) , protokołu przeszukania ( k. 55-56 ) , protokołu zatrzymania rzeczy ( k. 60-62 ) , protokołu oddania rzeczy na przechowanie ( k. 63-65 ) , pokwitowania ( k. 70 ) , korespondencji e- mailowa ( k. 101- 113 ) i pisma z (...) ( k. 168-169 ).

Działanie oskarżonego R. K. spowodowało straty w wysokości 51.000 zł na szkodę (...) S.A. we W. .

Tym samym wina oskarżonego R. K. odnośnie popełnienia przez niego czynu z art. 284 § 2 k.k. nie budzi wątpliwości.

Wymierzając oskarżonemu R. K. karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jaki i łagodzące.

Niewątpliwą okolicznością obciążającą jest duży stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego R. K. czynu przejawiający się w charakterze naruszonego przez oskarżonego dobra oraz okoliczności działania oskarżonego . Oskarżony R. K. naruszył bowiem dobro chronione prawem jakim jest cudza własność.

W powyższej sprawie Sąd jako okoliczność łagodzącą wobec oskarżonego R. K. uznał fakt iż nie był on dotychczas karany ( k. 166 ) .

Orzekając o karze Sąd wymierzył oskarżonemu R. K. za czyn z art. 284 § 2 k.k. karę 7 ( siedmiu ) miesięcy pozbawienia wolności .

Orzeczona wobec oskarżonego R. K. kara 7 ( siedmiu ) miesięcy pozbawienia wolności spełniają wymogi zarówno prewencji indywidualnej jak i generalnej, a także odpowiada stopniowi zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Winny spełnić wobec oskarżonego funkcję wychowawczą i powstrzymać go w przyszłości od popełnienia podobnych czynów. Na wymiar kary miał wpływ sposób działania sprawcy . Sąd wymierzoną oskarżonemu R. K. karę 7 ( siedmiu ) miesięcy pozbawienia wolności wobec faktu iż nie był on dotychczas karny ( k. 166 ) i została orzeczona kara nie przekraczająca 1 roku pozbawienia wolności zawiesił na okres próby 2 lat na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. uznając iż jest to okres wystarczający dla zrozumienia przez oskarżonego wagi popełnionego przez nią występku. Groźba zarządzenia wykonania kary w okresie próby ponadto spowoduje , iż oskarżony R. K. będzie respektował porządek prawny, a co za tym idzie cele kary zostaną osiągnięte. Na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1 k.k. Sąd zobowiązał oskarżonego R. K. do informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby . Orzeczenie tego obowiązku spełnia wobec oskarżonego R. K. cele zarówno wychowawcze jak i zapobiegnie popełnieniu przez niego podobnych przestępstw w przyszłości.

Sąd na podstawie art. 71 § 1 kk wobec zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności Sąd wymierzył wobec oskarżonego R. K. karę grzywny 100 ( sto ) stawek dziennych określając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 ( dwadzieścia ) złotych. Kara grzywny spełnia wymogi zarówno prewencji indywidualnej jak i generalnej i spełni funkcję represyjną wobec oskarżonego R. K. .

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i zwolnił oskarżonego R. K. w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych biorąc pod uwagę wysokość dochodów oskarżonego .

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.