Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XVI GC 30/17

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XVI Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący

SSO Cezary Skwara

Protokolant

sekretarz sądowy Agnieszka Rozen

po rozpoznaniu 14 grudnia 2017 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) (...) (...) z siedzibą w B.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

o stwierdzenie nieważności uchwały

1.  Oddala powództwo.

2.  Pozostawia powoda przy poniesionych kosztach postępowania.

SSO Cezary Skwara

Sygn. akt XVI GC 30/17

UZASADNIENIE

wyroku zaocznego z dnia 14 grudnia 2017 roku

Powód (...) (...) (...) w B. pozwem z dnia 09 stycznia 2017 roku skierowanym przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. wniósł o:

stwierdzenie nieważności uchwały Nr (...) z dnia 07 grudnia 2016 roku podjętej przez Nadzwyczajne Zgromadzenie spółki (...) S.A. z siedzibą w W., jako sprzecznej z ustawą, tj. art. 433 § 2 KSH

ewentualnie o:

uchylenie uchwały Nr (...)z dnia 07 grudnia 2016 roku podjętej przez Nadzwyczajne Zgromadzenie spółki (...) S.A. z siedzibą w W., jako sprzecznej ze statutem spółki i dobrymi obyczajami.

Nadto strona powodowa wniosła o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazywał, iż zaskarżona uchwała dotycząca upoważnienia Zarządu do podwyższenia kapitału zakładowego w ramach kapitału docelowego wraz z uprawnieniem Zarządu do pozbawienia, za zgodą Rady Nadzorczej Spółki, w interesie Spółki, prawa poboru akcji całości lub w części dotychczasowych akcjonariuszy, w sprawie upoważnienia Zarządu Spółki do emisji warrantów subskrypcyjnych w ramach kapitału docelowego, upoważnienia Zarządu Spółki do pozbawienia, za zgodą Rady Nadzorczej Spółki, w całości lub w części, w interesie Spółki, prawa poboru warrantów subskrypcyjnych emitowanych w ramach kapitału docelowego, w sprawie wyrażenia zgody na dematerializację i upoważnienia Zarządu Spółki do zawarcia umowy o dematerializację praw do akcji oraz akcji wyemitowanych w ramach kapitału docelowego, w sprawie wyrażenia zgody i ubiegania się o dopuszczenie dopuszczenia do obrotu praw do akcji oraz akcji wyemitowanych w ramach kapitału docelowego na rynku regulowanym prowadzonym przez Giełdę (...) S.A. oraz w sprawie upoważnienia Zarządu do wykonania uchwały oraz zmiany Statutu Spółki jest nieważna, bowiem jest sprzeczna z ustawą, to jest z art. 433 § 2 k.s.h. Zdaniem powoda opinia Zarządu jaka została załączona do raportu bieżącego w przedmiocie zwołania Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki była opinią niepełną i w żaden sposób jej treść nie wypełniała wymogów wskazanych w art. 433 § 2 k.s.h, w szczególności zakresie wskazania jasnych powodów do pozbawienia dotychczasowych akcjonariuszy prawa poboru nowych akcji, jak również wskazania sposobu ustalenia ceny emisyjnej.

Dodatkowo powód wskazywał, iż zgodnie z treścią pkt IV ust. 4 lit g) Statutu Spółki, w sprawach mających być przedmiotem obrad Walnego Zgromadzenia Spółki, odpowiednie stanowisko w formie opinii, winna zająć Rada Nadzorcza spółki. W ramach zawiadomień o zwołaniu Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia, jak również w trakcie obrad Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki akcjonariusze nie mieli możliwości uzyskania opinii Rady Nadzorczej Spółki odnośnie zmian, proponowanych de facto przez Zarząd Spółki, albowiem takiej opinii w istocie nie było, a zatem uchwała ta także jest sprzeczna z Statutem Spółki i dobrymi obyczajami, co uzasadnia jej uchylenie, w przypadku nie uznania przez Sąd, że zachodzą przesłanki do stwierdzenia nieważności uchwały.

Pozwany nie udzielił odpowiedzi na pozew, ani nie zajął żadnego stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zarząd (...) S.A. z siedzibą w W. zwołał na dzień 8 listopada 2016 roku, o godzinie 13.00 Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki (...) S.A., które miało się odbyć w W., przy ul. (...). Ogłoszenie o zwołaniu Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia zawierało zarówno proponowany porządek obrad, jak i projekt uchwał NWZ.

Dowód: ogłoszenie o zwołaniu Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki (...) S.A.(k. 37-46)

Powód nie przedstawił żadnych dowodów, pozwalających stwierdzić, czy zwołane na dzień 8 listopada 2016 roku, o godzinie 13.00 Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki (...) S.A. odbyło się, czy w jego trakcie zarządzono przerwę do 07 grudnia 2016 roku oraz czy w dniu 07 grudnia 2016 roku kontynuowano po przerwie Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki (...) S.A. i zostały podjęte jakiekolwiek wówczas uchwały. Powód także nie wykazał, iż jest akcjonariuszem pozwanej spółki.

Postępowanie dowodowe w sprawie zostało ograniczone do dowodów przedstawionych przez powoda w postaci dokumentów załączonych do pozwu. Sąd pominął dowód z zeznań świadka A. A., albowiem okoliczności, na które świadek miałby zeznawać, nie zostały zakwestionowane przez pozwanego.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie zaszły podstawy do wydania wyroku zaocznego. Pozwany w żaden sposób nie wdał się w spór, co do istoty sprawy, nie stawił się na rozprawę pomimo, iż był o jej terminie prawidłowo zawiadomiony, nie złożył też odpowiedzi na pozew ani w żaden inny sposób nie zajął stanowiska w sprawie. Nie wniósł również o przeprowadzenie rozprawy w swojej nieobecności. Okoliczności sprawy nie wskazują także, aby zaistniały jakieś szczególne przeszkody uniemożliwiające mu stawiennictwo na wezwanie Sądu. Zatem w świetle powyższych okoliczności zachodziły podstawy do wydania wyroku zaocznego.

W myśl art. 339 § 2 k.p.c. wydając wyrok zaoczny, Sąd przyjmuje za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Wprowadzone przez ten przepis swoiste domniemanie zgodności twierdzeń powoda z rzeczywistym stanem rzeczy zastępuje jedynie postępowanie dowodowe i to tylko wówczas, gdy twierdzenia powoda nie budzą uzasadnionych wątpliwości. Wobec, więc tego, że działanie art. 339 § 2 k.p.c. nie rozciąga się na dziedzinę prawa materialnego, obowiązkiem sądu rozpoznającego sprawę w warunkach zaoczności jest rozważenie, czy w świetle przepisów prawa materialnego twierdzenie strony powodowej uzasadniają uwzględnienie żądania. Jeżeli zatem w świetle przytoczonych przez powoda okoliczności brak podstaw do uwzględnienia żądania pozwu, sąd wyrokiem zaocznym oddala powództwo.

W niniejszej sprawie pozwany nie zajął w ogóle stanowiska w sprawie, to jednakże w ocenie Sądu przytoczone przez powoda okoliczności faktyczne budzą uzasadnione wątpliwości, co uniemożliwiało wydanie wyroku zaocznego uwzględniającego roszczenie.

Uzasadnione wątpliwości mogą powstać w wypadku, kiedy twierdzenia powoda zawarte w pozwie odnośnie do stanu faktycznego sprawy są ze sobą sprzeczne, nie zawierają pełnego stanu faktycznego pozwalającego na rozstrzygnięcie sprawy, wskazują na brak legitymacji procesowej powoda lub pozwanego itp. Taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie. Same bowiem twierdzenia powoda, iż jest akcjonariuszem pozwanego, wobec braku dokumentów je potwierdzających, nie pozwalały na przyjęcie, że po stronie powodowej występuje legitymacja procesowa czynna.

W myśl art. 425 § 1 k.s.h. osobom lub organom spółki wymienionym w art. 422 § 2 przysługuje prawo do wytoczenia przeciwko spółce powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały walnego zgromadzenia sprzecznej z ustawą. Stosownie zaś do treści art. 422 § 2 pkt 2 k.s.h. prawo do wytoczenia powództwa o uchylenie uchwały walnego zgromadzenia przysługuje akcjonariuszowi, który głosował przeciwko uchwale, a po jej powzięciu zażądał zaprotokołowania sprzeciwu.

Powód w niniejszej sprawie nie przedstawił żadnych dowodów wskazujących, iż jest akcjonariuszem pozwanego, mimo, że na tej podstawie wywodził swoją legitymację czynną w sprawie. W tej sytuacji legitymacja czynna powoda do wystąpienia z powództwem o stwierdzenie nieważności uchwały (art. 425 § 1 k.s.h. w zw. z art. 422 § 2 k.s.h.), jak również ewentualnym powództwem o uchylenie uchwały (art. 422 § 2 k.s.h.) budziła wątpliwości.

W wypadku zaistnienia uzasadnionych wątpliwości lub stwierdzenia, że okoliczności faktyczne przytoczone w pozwie zmierzają do obejścia prawa, sąd powinien przeprowadzić postępowanie dowodowe, o ile powód zgłosił dowody (art. 232 i 6 k.c.). Jeżeli powód dowodów nie zgłosił, sąd oddala powództwo. W realiach przedmiotowej sprawy powód nie wykazał inicjatywy dowodowej zmierzającej do wykazania swojej legitymacji czynnej i idąc dalej także faktu, iż w dniu 07 grudnia 2016 roku Nadzwyczajne Zgromadzenie Akcjonariuszy podjęło uchwałę, która została zaskarżona.

W szczególności nie mógł powyższej okoliczności wykazać dowód z zeznań świadka A. A., albowiem świadek miał złożyć zeznania na zupełnie inne okoliczności (k. 3), które mogłyby mieć znaczenie, dopiero w chwili ustalenia, iż powód jest legitymowany czynnie do wytoczenia niniejszego powództwa i w sytuacji gdyby powyższe okoliczności zostały zakwestionowane przez pozwanego.

W obecnie obowiązującym stanie prawnym to strony obowiązane są wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Rzeczą Sądu nie jest zarządzenie dochodzenia w celu uzupełnienia bądź wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy (wyrok Sądu Najwyższego z 17 grudnia 1996 roku, I CKU 45/96, OSNC 1997/6 – 7/76).

Ponieważ powód nie wykazał, iż posiada legitymację czynną w sprawie, z tej przyczyny powództwo zostało przez Sąd Okręgowy oddalone.

Na marginesie należy wskazać, iż powód także nie wykazał, iż uchwała Nr(...) z dnia 7 grudnia 2016 roku faktycznie została podjęta, jest ona takiej treści jak wskazuje w pozwie i powód głosował przeciwko uchwale, a po jej powzięciu zażądał zaprotokołowania sprzeciwu. Powód w tym zakresie ograniczył inicjatywę dowodową do zobowiązania pozwanego do przedłożenia do akt sprawy protokołu sporządzonego przez notariusza, dokumentującego przebieg Walnego Zgromadzenia w dniu 07 grudnia 2016 roku. Wobec braku w tym zakresie działania pozwanego, mimo zobowiązania przez Sąd (k. 137, 139 i 141) – powód nie podjął dalszej inicjatywy dowodowej, mimo że dowód ten został powołany przez powoda między innymi na okoliczność odbycia Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia pozwanej, bycia przez powoda akcjonariuszem pozwanej oraz głosowania powoda przeciw uchwale Nr (...) z dnia 07 grudnia 2016 roku i zażądania zaprotokołowania sprzeciwu (k. 4). Inne zaś dowody na które powód się powoływał w pozwie, nie zostały w ogóle dołączone do pozwu (świadectwo depozytowe, raport bieżący nr (...) z dnia 13 października 2016 roku oraz raport bieżący nr (...) z dnia 8 grudnia 2016 roku).

Zaniechania na tej płaszczyźnie w całości obciążają powoda. Stosownie do art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na stronie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Ponadto w myśl art. 232 k.p.c., strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, stąd też to powód powinien udowodnić istnienie wskazanych w pozwie okoliczności. Sąd nie ma obowiązku przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy 232 k.p.c.

Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na tej stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne .

Innymi słowy mówiąc ten, kto występuje z żądaniem powołując się na przysługujące mu prawo obowiązany jest udowodnić okoliczności uzasadniające to żądanie, a ten, kto odmawia uczynienia zadość temu żądaniu musi udowodnić fakty wskazujące na to, że takie uprawnienie żądającemu nie przysługuje.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Powód jako strona przegrywająca ponosi koszty niniejszego procesu.

SSO Cezary Skwara

(...)