Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2018r.

Sąd Rejonowy w Wieliczce IV Wydział Rodzinny i Nieletnich

Przewodniczący: SSR Paweł Styrna

Protokolant: sekr. sądowy Rita Kasprzyk

po rozpoznaniu w dniu 9.03.2018r. w Wieliczce

na rozprawie

sprawy z powództwa mał. A. L. reprezentowanego przez Z. L.

przeciwko pozwanej W. L.

o zmianę wyroku rozwodowego i alimenty

I.  zmienia wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 30.11.2015r. sygn. XIC 3261/14 w ten sposób, że uchylając obowiązek Z. L. do płacenia kwoty 500 zł (pięćset złotych) tytułem alimentów na małoletniego syna A. L. do rąk matki W. L., zasądza od pozwanej W. L. PESEL (...) tytułem alimentów na rzecz jej małoletniego syna A. L. PESEL (...) kwoty po 300 zł (trzysta złotych) po miesięcznie, które płatne będą z góry do rąk ojca małoletniego Z. L. do dnia 15-go każdego kolejnego miesiąca, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie którejkolwiek raty, począwszy od 22.11.2017r.,

II.  nie obciąża pozwanej kosztami sądowymi,

III.  koszty zastępstwa procesowego pomiędzy stronami wzajemnie znosi,

IV.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

V.  wyrokowi w pkt I w zakresie zasądzonych alimentów nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygnatura akt IV Rc 271/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 9 marca 2019r.

Małoletnia powód A. L. działający przez ojca Z. L. wniósł o zmianę wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie wydanego w sprawie XI C 3261/14 w zakresie pkt IV po przez zasądzenie od pozwanej W. L. tytułem alimentów kwoty po 500 zł miesięcznie płatnych do 15 dnia miesiąca z odsetkami ustawowymi w przypadku opóźnienia którejkolwiek z rat. W uzasadnieniu wskazano, że pozwana jest matką małoletniego powoda; obecnie piecze nad małoletnim sprawuje ojciec ponosząc koszty zakupu wyżywienia, ubrania, lekarstw oraz koszty transportu.

Pozwana uznała, żądanie pozwu do kwoty 250 zł miesięcznie i wniósł o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie.

Bezsporny był następujący stan faktyczny:

W wyroku rozwodowym dnia 30.11.2015r. w sprawie XI C 3261/14 Sąd Okręgowy w Krakowie powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi: A. L., K. L. (1) i K. L. (2) matce dzieci ograniczając władze rodzicielska ojcu Z. L. do współdecydowania we wszystkich istotnych sprawach dotyczących wychowania małoletnich oraz zasadzając od ojca tytułem alimentów kwoty po 500 zł miesięcznie na każde dziecko (łącznie 1500 zł) płatne do rak matki W. L..

Od dnia 26.10.2017r. małoletni powód A. L. zamieszkał z ojcem Z. L., który od tej pory sprawuje nad synem bieżącą opiekę.

W sprawie toczącej się przed Sadem Rejonowym w Wieliczce I. N. 818/17, Sąd postanowił w dniu 17 stycznia 2018r. w trybie zabezpieczenia zmienić orzeczenie zawarte w wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 30.11.2015r. powierzając bieżącą piecze nad małoletnim A. L. ojcu Z. L..

Z. L. pracuje i miesięcznie zarabia 3300 zł netto. Miesięcznie płaci alimenty na dwoje dzieci (K. i K.) po 500 zł miesięcznie

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni powód jest dzieckiem zdrowym, ma jednak zaplanowane wizyty u ortodonty, do dnia wydania wyroku rodzice nie ponosili żadnych kosztów leczenia ortodontycznego. Miesięczne wydatki na utrzymania małoletniego przedstawiają się następująco: wyżywienie ok. 350-400 zł, ubranie 100 zł, środki czystości ok. 50 zł. Roczne wydatki to: przybory szkolne 100 zł, wyjazd na szkolną wycieczkę 3-dniową 500 zł. Małoletni mieszka z ojcem, który ponosi koszty utrzymania mieszkania, w tym czynsz miesięczny 330 zł, w który wliczona jest także oplata za wodę, miesięczna oplata za prąd wynosi dodatkowo 100 zł.

Dowody:

faktury i rachunki K-6-11,

zeznania I. L. K-73,

zeznania Z. L. K-73/74.

Matka małoletniego powoda W. L. pracuje, miesięcznie zarabia ok. 800 zł, na utrzymaniu ma dwoje dzieci w wieku 13 i 11 lat, na które otrzymuje alimenty po 500 zł od ojca dzieci tj. Z. L..

Dowody:

zaświadczenie o zarobkach K-47,

zeznania W. L. K-74/75.

Podstawą ustalenia stanu faktycznego były wiarygodne zeznania W. L. i Z. L., którzy odpowiadali na zadawane pytania pewnie i rzeczowo, jednoznacznie wskazując istotne dla rozstrzygnięcia fakty. Wiarygodna była również relacja I. L., chociaż jej wiedza o kosztach utrzymania małoletniego powoda byłą znikoma, potwierdziła jednak fakt, ż bieżąca piecze nad dzieckiem sprawuje obecnie ojciec Z. L..

Wiarygodne były dowody z dokumentów tj. faktury i rachunki oraz zaświadczenia o zarobkach, których treści ani wiarygodności żadna ze stron nie kwestionowała.

Sąd zważył, co następuje:

Obowiązek alimentacyjny został zdefiniowany w art. 128 kro i polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w razie potrzeby także środków wychowania. Podstawę prawną roszczenia alimentacyjnego dzieci względem rodziców stanowi art. 133§1 kro, zgodnie, z którym rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Wyjaśnić przy tym należy, że brak samodzielności dziecka odnosi się zarówno do małoletniego, pozostającego pod władzą rodzicielską, jak i do dziecka pełnoletniego, które nie z własnej winy nie potrafi jeszcze utrzymać się bez pomocy rodziców ze względu na swoją sytuację życiową, w szczególności z uwagi na brak wykształcenia czy zawodu. W okolicznościach niniejszej sprawy, nie powinno, więc budzić wątpliwości, że W. L. jest zobligowany do alimentowania swojego syna, który z uwagi na swój wiek (16 lat) i obowiązek szkolny nie jest zdolny do samodzielnej egzystencji.

Zakres świadczenia alimentacyjnego został zaś określony w art. 135 § 1 kro i zgodnie z tym przepisem zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przesłanka usprawiedliwionych potrzeb pozwala dostosować rozstrzygnięcie o alimentach do indywidualnych potrzeb uprawnionego, przy czym pod pojęciem tym należy rozumieć zarówno potrzeby niematerialne (psychiczne, duchowe, indywidualne zainteresowania, hobby, wypoczynek) i materialne (wyżywienie, ubranie, koszty mediów, wykształcenie) na poziomie przeciętnej stopy życiowej populacji, w której żyje i funkcjonuje uprawniony. W toku przewodu sądowego w niniejszej sprawie, ustalono zaś, że Z. L. wydaje na zaspokojenie bieżących potrzeb małoletniego syna kwotę, co najmniej 700 zł miesięcznie. Wskazana kwota zaspokaja takie podstawowe potrzeby dziecka jak wyżywienie, ubranie, przybory szkolne, rozrywka. Są to, więc niezbędne wydatki mieszczące się na poziomie przeciętnej stopy życiowej. Koszty utrzymania dziecka to także udział w opłatach za media (energie elektryczną).

Druga z przesłanek kształtujących zakres świadczenia alimentacyjnego zgodnie z treścią art. 135 § 1 kro tj. zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, oznacza status materialny, realny do osiągnięcia przy dołożeniu przez zobowiązanego należytej staranności z wykorzystaniem posiadanej wiedzy i umiejętności oraz zasobów majątkowych. Z cytowanego przepisu expilité wynika, że o wysokości obowiązku alimentacyjnego, decydują możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego, a nie jego obecna sytuacja materialna. Ustalając, więc wartość alimentów Sąd uwzględnia możliwe do uzyskania dochody przez zobowiązanego, należycie dbającego o swoje interesy. Jak zaś ustalono w niniejszym postępowaniu W. L. miesięcznie zarabia ok. 809 zł, a wysokość jej zarobków zdeterminowana jest koniecznością sprawowania opieki nad dwójką małoletnich dzieci tj. K. i K., którzy nadal pozostają pod wyłączną opieka matki. Pozwana nie ma wiec możliwości „dorobienia”, a tym samym zwiększenia możliwości alimentacyjnych. W ocenie Sądu możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanej, uzasadniają, więc obciążenie jej obowiązkiem alimentacyjnym w kwocie nie większej niż po 300 zł miesięcznie.

Sąd znosząc wzajemnie koszty procesu stosował art. 100 kc, gdyż żądania stron zostały uwzględnione jedynie częściowo.

Nie obciążając kosztami sądowymi pozwanej stosowano art. 102 kpc, dążąc do uniknięcia konkurencji pomiędzy zobowiązaniami alimentacyjnymi względem małoletniego dziecka, a obowiązkiem pokrycia kosztów należnych Skarbowi Państwa.

Nadając wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie zasądzonych alimentów stosowano art. 333 § 1 pkt 1 kpc.