Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2017 r. w Grudziądzu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko G. B.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 6.065,60 zł (sześć tysięcy sześćdziesiąt pięć złotych 60/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 maja 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala wniosek pozwanej o rozłożenie świadczenia zasądzonego w punkcie 1. na raty;

3.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 2.067,76 zł (dwa tysiące sześćdziesiąt siedem złotych 76/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 732/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 25 sierpnia 2017 r.

(...) S.A. w W. w pozwie z dnia 6 maja 2016 r. wniósł o zasądzenie od G. B. kwoty 6.065,60 zł. W pozwie wskazano, że na zadłużenie pozwanej z tytułu umowy o korzystanie z karty kredytowej składają się następujące kwoty:

- 5.741,23 zł z tytułu niespłaconej należności głównej,

- 269,87 zł z tytułu skapitalizowanych odsetek karnych (za opóźnienie) naliczonych od dnia 23 listopada 2015 r. do dnia wniesienia pozwu,

- 54,50 zł z tytułu opłat i kosztów.

Powódka wniosła też o zasądzenie dalszych odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od całej dochodzonej kwoty za okres od dnia 7 maja 2016 r. do dnia zapłaty.

Pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniosła o oddalenie powództwa w całości. Przyznała fakt zawarcia umowy o korzystanie z karty kredytowej. Zarzuciła zawyżenie wyliczenia należności głównej, albowiem na wezwaniu do zapłaty z dnia 14 września 2015 r. wyniosła ona 5.645,56 zł. Kwestionowała także sposób i wysokość naliczenia odsetek przez powódkę. Zarzuciła, że powódka nie udowodniła terminu wymagalności dochodzonego roszczenia, a tym samym zasadności naliczenia odsetek zarówno umownych, jak i karnych za wskazany w pozwie okres, albowiem powódka nie wykazała, kiedy nastąpiło rozwiązanie łączącej strony umowy oraz czy umowa ta rzeczywiście jest już rozwiązana. Pozwana zaznaczyła, że powódka nie wykazała terminu doręczenia wypowiedzenia, a nadto w piśmie z 14 września 2015 r. wskazała 60 dniowy okres wypowiedzenia, tymczasem zgodnie z umową kredytu powinien on wynosić 30 dni. Pozwana wniosła również o rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty (k. 82-84 akt).

Na rozprawie pozwana zarzuciła ponadto, że wydruki komputerowe dołączone do pozwu są nieczytelne i nie są podpisane, dlatego nie są to dokumenty, na podstawie których można opierać roszczenie (k. 186 akt).

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Na podstawie umowy o korzystanie z karty kredytowej z dnia 6 grudnia 2006 r. (...) Bank S.A. w W. (obecnie (...) S.A.) udzielił pozwanej kredytu bezgotówkowego w kwocie 8.000 zł w formie limitu zadłużenia na karcie kredytowej oraz wydał kartę kredytową, a także otworzył i prowadził rachunek karty. Umowa została zawarta na czas określony 12 miesięcy, z opcją automatycznego przedłużenia o kolejne 12 miesięcy, pod warunkiem należytego wykonywania obowiązków przez posiadacza rachunku – pozwaną. Pozwana zobowiązała się do korzystania z karty zgodnie z umową, w tym do wykorzystania kredytu zgodnie z jego przeznaczeniem i dokonywania w umówionych terminach spłaty kredytu wraz z odsetkami i opłatami. W umowie zapisano, że kredyt oprocentowany jest według zmiennej stopy procentowej obowiązującej w banku, która w dniu zawarcia umowy wynosiła 20,90% w stosunku rocznym. W Regulaminie wydawania i użytkowania kart kredytowych w M. postanowiono, że na koniec cyklu rozliczeniowego Bank sporządza miesięczny wyciąg zawierający szczegółowe informacje o operacjach dokonanych na rachunku karty i przesyła go w formie papierowej lub elektronicznej na adres kredytobiorcy. Kredytobiorca był zobowiązany dokonać spłaty kwoty nie mniejszej niż minimalna kwota spłaty podana na wyciągu w terminie podanym na wyciągu. W przypadku braku minimalnej kwoty spłaty w terminie określonym na wyciągu, Bank miał prawo naliczać odsetki za czas opóźnienia od tej kwoty w wysokości wskazanej w Tabeli oprocentowania. Oprócz tego Bank miał prawo naliczać odsetki od wykorzystanej kwoty kredytu od transakcji bezgotówkowych rozliczonych w poprzednim cyklu od dnia rozliczenia każdej transakcji do dnia całkowitej spłaty zadłużenia. Na podstawie tego zapisu bank w trakcie trwania umowy naliczał odsetki od wykorzystanego limitu kredytu i obciążał nimi rachunek bankowy pozwanej. Odsetki te były pokrywane z wpłat dokonywanych w trakcie trwania umowy. Ostatnia wpłata na konto pozwanej miała miejsce 16 czerwca 2015 r., ale nie pokryła całego zadłużenia z tytułu wykorzystanego limitu kredytowego i naliczonych przez bank odsetek.

Zgodnie z Regulaminem wydawania i użytkowania kart kredytowych w M. jeżeli kredytobiorca nie wykonuje obowiązków wynikających z umowy i regulaminu Bank najpóźniej na dwa miesiące przed upływem okresu obowiązywania umowy miał zawiadomić kredytobiorcę o nieprzedłużeniu czasu obowiązywania umowy i o obowiązku spłaty kredytu z nadejściem terminu spłaty.

W związku z brakiem spłaty limitu kredytowego i naliczonych od niego odsetek pismem z dnia 14 września 2015 r. (...) S.A. wezwał pozwaną do spłaty zaległych należności w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy kredytowej. W piśmie poinformowano pozwaną, że od zadłużenia przeterminowanego pobierane są odsetki według stopy 10,00% w skali roku. Poinformowano, że w przypadku braku spłaty w zakreślonym terminie pismo należy traktować jako wypowiedzenie umowy o kartę kredytową i limit kredytowy a okres wypowiedzenia wynosi 60 dni i liczony jest od następnego dnia po upływie wyznaczonego siedmiodniowego terminu. Pismo to wysłano listem poleconym do pozwanej 16 września 2015 r. Przesyłka nie została jednak podjęta i została zwrócona do Banku. Według danych powódki termin wypowiedzenia upłynął 23 listopada 2015 r. Za okres od dnia 23 listopada 2015 r. do dnia 6 maja 2016 r. powódka naliczyła odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego, w kwocie 269,87 zł.

Oprócz tego Bank naliczył pozwanej kwotę 54,50 zł z tytułu opłat i prowizji.

W okresie biegu terminu wypowiedzenia Bank dokonał kapitalizacji odsetek od kwoty wykorzystanego limitu oraz kapitalizacji prowizji, a następnie powiększył o nie zadłużenie, ustalając je na dzień 23 listopada 2015 r. na 5.741,23 zł.

Dowody: wyciąg z ksiąg bankowych – k. 28 akt

umowa o korzystanie z karty kredytowej – k. 29-30 akt

ostateczne wezwanie do zapłaty z 14.09.2015 r. – k. 32 akt

potwierdzenie odbioru przesyłki listowej – k. 33-34 akt

regulaminy kart kredytowych - k. 35-59 i 102-129 akt

elektroniczne zestawienie operacji na rachunku bankowym przy wykorzystaniu karty

kredytowej – k. 60-75 i 153-168 akt

regulamin otwierania i prowadzenia bankowych rachunków dla osób fizycznych – k. 130-152 akt

Pozwana prowadzi obecnie działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego artykułami chemii gospodarczej i z tego tytułu w 2017 r. osiągnęła jedynie przychód w kwocie ok. 4000 zł. Mieszka w lokalu małżonka przy ul. (...) w G., za który nie uiszcza żadnych opłat. Mąż płaci podatek i opłaty za media. Pozwana nie ma nikogo na utrzymaniu. Prowadzi z mężem wspólnie gospodarstwo domowe. Nie jest obecnie w stanie spłacać zadłużenia wobec powódki ze względu na niskie dochody. Posiada kredyt w mBanku w rachunku bieżącym – zostało tam do spłaty ok. 40 tys. zł plus odsetki i drugi kredyt w mBanku w rachunku bieżącym - ok. 100 tys. zł plus odsetki. Kredyty są wymagalne. W Idea Banku posiada dwa kredyty w łącznej kwocie ok 600 tys. zł. Są one wymagalne, była zawarta ugoda w sprawie ich spłaty. Pozwana spłaca na ich poczet raty miesięcznie po 1800 zł. Posiada również zadłużenie w ZUS i Urzędzie Skarbowym - około 50 tys. zł w każdym z tych podmiotów.

Dowód: zeznania pozwanej - k. 186v akt

Sąd uznał, że powództwo co do zasady zasługuje na uwzględnienie, albowiem pozwana nie kwestionowała zawarcia umowy o kartę kredytową i limit kredytowy oraz wykorzystania limitu i braku spłaty kapitału (art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe). Pozwana kwestionowała wysokość zadłużenia w zakresie należności głównej ponad kwotę 5.645,56 zł wskazaną w wypowiedzeniu z dnia 14 września 2015 r. Wskazać należy, że powodowy bank na podstawie zawartej między stronami umowy był uprawniony w okresie trwania umowy do naliczania i kapitalizowania odsetek od wykorzystanego limitu kredytowego, podobnie, jak i do naliczania i dopisywania do zadłużenia opłat i prowizji. W okresie od 14 września 2015 r. do upływu terminu wypowiedzenia bank miał więc prawo doliczyć z tego tytułu kwoty wskazane w zestawieniu operacji na rachunku bankowym. Z tego względu zadłużenie pozwanej na rachunku bankowym związanym z używaniem karty kredytowej na dzień upływu terminu wypowiedzenia wzrosło do kwoty wskazanej w pozwie - 5.741,23 zł.

W ocenie Sądu powódka wykazała także podstawę do naliczenia i wysokość zarówno odsetek umownych, jak i karnych za opóźnienie, albowiem przedstawiła umowę i zestawienie operacji na rachunku bankowym pozwanej, z których wynikały stopy procentowe i kwoty odsetek.

Niesłuszny był zarzut pozwanej, że termin uprzedzenia o rozwiązaniu umowy podany w piśmie z 14 września 2015 r. był nieprawidłowy. Regulamin wydawania i użytkowania kart kredytowych w M. przewidywał 60 dniowy termin uprzedzenia. Ten zapis był bardziej korzystny dla kredytobiorcy niż § 5 ust. 3 umowy, który stanowił o 30 dniowym terminie, dlatego ze względu na sprzeczność obu zapisów, Bank słusznie zastosował termin korzystniejszy dla pozwanej.

Pozwana nie podjęła pisma z 14 września 2015 r. Skoro przesyłka zawierająca to pismo była nadana 16 września 2015 r. w Urzędzie Pocztowym w Ł. – co wynika ze stempla pocztowego – i była awizowana, a następnie zwrócona przez Urząd Pocztowy w G. 6 października 2015 r., przyjęcie daty początkowej naliczania terminu 60 dniowego na 23 września 2015 r. było prawidłowe. Zgodnie z art. 61 § 1 k.c. oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.

Z tych względów Sąd zasądził odsetki kapitałowe i za opóźnienie na podstawie art. 359 § 1 k.c. i art. 481 § 1 i 2 k.c. oraz w oparciu o stosowne postanowienia umowne i powołanego Regulaminu wydawania i użytkowania kart kredytowych w M. .

Dalsze odsetki ustawowe za opóźnienie od zaległej należności głównej, opłat i kosztów zasądzono od dnia 7 maja 2016 r. na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. Odsetki za opóźnienie od skapitalizowanych (zaległych) odsetek zasądzono zgodnie z art. 482 § 1 k.c.

W ocenie Sądu pozwana nie zasługuje na skorzystanie z dobrodziejstwa rozłożenia zasądzonej należności na raty (art. 320 k.p.c.), gdyż posiada liczne zadłużenia a jej obecne dochody nie pozwalają na spłatę zadłużenia wobec powódki nawet w małych ratach.

Sąd nie mógł uwzględnić zarzutu pozwanej sformułowanego na rozprawie, że wydruki komputerowe dołączone do pozwu są nieczytelne i nie są podpisane, dlatego nie są to dokumenty, na podstawie których można opierać roszczenie, albowiem takiego zarzutu nie zawarto w sprzeciwie od nakazu zapłaty, a dalsze podnoszenie zarzutów – po wniesieniu sprzeciwu – jest niedopuszczalne (art. 503 § 1 k.p.c.).

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. zgodnie z żądaniem pozwu (k. 4 i 16v akt). Na koszty powoda składały się: opłata od pozwu – 250 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa procesowego - 17 zł, opłata na rzecz radcy prawnego w kwocie żądanej w pozwie – 1.800 zł (opłata ta była niższa niż stawka minimalna wskazana § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, w brzmieniu z dnia wniesienia pozwu, tj. sprzed nowelizacji rozporządzeniem z 3 października 2016 r. - Dz. U. z 2015 r. poz. 1804, jednak Sąd nie mógł wyjść w tym zakresie ponad żądanie pozwu) oraz opłata za wniesienie pozwu drogą elektroniczną - 0,76 zł.