Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I.C 32/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2018 roku

Sąd Okręgowy w Suwałkach I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący

SSO Cezary Olszewski

Protokolant

starszy sekretarz sądowy Edyta Rzodkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2018 roku w Suwałkach

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. z siedzibą w W.

przeciwko M. P.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego M. P. na rzecz powoda (...) Bank S.A. z siedzibą w W. kwotę 102.933,39 zł (sto dwa tysiące dziewięćset trzydzieści trzy złote trzydzieści dziewięć groszy), w tym:

a)  kwotę 98.138,21 zł (dziewięćdziesiąt osiem tysięcy sto trzydzieści osiem złotych dwadzieścia jeden groszy) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego począwszy od dnia 10.11.2017 roku do dnia zapłaty, jednak nie więcej niż odsetkami maksymalnymi za opóźnienie;

b)  kwotę 4.841,02 zł (cztery tysiące osiemset czterdzieści jeden złotych dwa grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 10.01.2018r. do dnia zapłaty.

c)  kwotę 14,16 zł (czternaście złotych szesnaście groszy)

2.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.288 zł ( jeden tysiąc dwieście osiemdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO Cezary Olszewski

Sygn. akt I.C 32/18

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W. domagał się zasądzenia od pozwanego M. P. kwoty 98138,21 zł tytułem należności głównej wynikającej z niespłaconego kapitału – (udzielonego kredytu), kwoty 4.328,37 zł tytułem odsetek umownych za okres korzystania z kapitału do dnia wniesienia pozwu, kwoty 521,65 zł tytułem odsetek z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, oraz kwoty 14,16 zł tytułem wydatków poniesionych na prowizję i opłaty. W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż strony zawarły ze sobą umowę kredytu w której pozwany zobowiązał się do spłat ciążącego na nim zobowiązania terminowego w wysokościach oznaczonych treścią umowy. Na skutek braku spłat zaległych rat kredytu powód wypowiedział pozwanym przedmiotową umowę stawiając całą należność w stan wymagalności. Ponadto powodowy Bank podniósł, iż podjął próbę przedsądowego wezwania strony do zapłaty pismem z dnia 25 października 2017 roku, lecz pozwany nie spłacił wymaganego zobowiązania pieniężnego do dnia sporządzenia pozwu.

Postanowieniem z dnia 14 grudnia 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę wg. właściwości do tutejszego Sądu.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 03 kwietnia 2015 roku pozwany zawarł z powodem (...) Bank SA w W., umowę kredytu gotówkowego numer (...), na kwotę 118 741,29 zł , którą pozwany zobowiązał się spłacić w 84 miesięcznych równych ratach wraz z odsetkami według zmiennej stopy procentowej, uzależnionej od stopy procentowej WIBOR . W § 7 ww. umowy strony ustaliły, że w przypadku opóźnienia w terminowym regulowaniu rat kredytu, powodowy Bank będzie pobierał od niespłaconego w terminie kredytu podwyższone odsetki w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Ponadto w § 9 ustępie 1. a) strony ustaliły, iż Bank jest uprawniony do wypowiedzenia umowy z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia w razie zwłoki kredytobiorcy z zapłatą pełnych rat wynikających z harmonogramu spłat, za co najmniej dwa okresy płatności po uprzednim pisemnym wezwaniu kredytobiorcy do spłaty wymagalnych należności w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania. Z kolei w § 9 ustępie 2. przedmiotowej umowy, strony ustaliły, że po upływie okresu wypowiedzenia umowy kredytobiorca jest zobowiązany do niezwłocznego zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami należnymi bankowi za okres korzystania z kredytu ( dowód: umowa k. 17- 19). Umowę powyższą strony aneksowały w dniu 16 lutego 2017r. przedłużając okres kredytowania o 36 miesięcy (aneks i harmonogram spłat k 20-23)

Pismami z dnia 26 lipca 2017 roku powodowy Bank wezwał pozwanego do zapłaty zaległości w kwocie 4011,03 zł w terminie 14 dni, pod rygorem wypowiedzenia umowy kredytowej ( k. 24, k. z dowodem nadania k. 25).

Pismami z dnia 28 sierpnia 2017 roku powodowy Bank złożył pozwanemu oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytowej ze skutkiem w terminie 30 dni od dnia następującego po dniu doręczenia wypowiedzenia. Wskazał, że oświadczenie to cofnie w przypadku uregulowania w okresie wypowiedzenia wymagalnego zadłużenia. ( dowód: oświadczenie banku o wypowiedzeniu umowy k. 26). Następnie wezwaniem do zapłaty z dnia 25 października 2017 roku w związku z wypowiedzeniem przedmiotowej umowy kredytu, powodowy Bank wezwał pozwanego do zapłaty na wskazany rachunek kwot obejmujących należności z tytułu zaciągniętego kredytu ( dowód: wezwanie do zapłaty k. 28).

Sąd zważył, co następuje:

Poczynione powyżej ustalenia faktyczne oparte na wiarygodnych, zdaniem Sądu, dowodach w postaci dokumentów, których żadna ze stron nie kwestionowała, pozwoliły na przyjęcie, że strony wiązała umowa kredytu gotówkowego. Zgodnie z art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 1988), przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Powyższy przepis wraz z przytoczonymi powyżej postanowieniami zawartej przez strony umowy kredytu gotówkowego nr (...) stanowił podstawę dochodzenia przez powodowy Bank zwrotu niespłaconego kapitału i umówionych odsetek. W ocenie Sądu, umowa kredytu zawarta przez pozwanego z powodowym Bankiem była umową ważną, skuteczną i odpowiadającą unormowaniom powyższego przepisu oraz obowiązującym na datę zawarcia przedmiotowej umowy (03 kwietnia 2015 r.) przepisom ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 126, poz. 715 ze zm.). Roszczenie powoda w zakresie odsetek za opóźnienie ponadto opierało się na art. 481 § 1 k.c. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia. W niniejszej sprawie stopa odsetek za opóźnienie była z góry oznaczona w umowie i wynosiła czterokrotność stopy lombardowej NBP. Powód dokonał kapitalizacji tych odsetek na kwotę 4.328,37 zł za okres od dnia 15 maja 2017r. do dnia 25 października 2017 r.

Pozwany w świetle postanowień umowy był więc zobowiązany do spłaty zaciągniętego kredytu w terminach określonych w planie spłaty. Nie ulega wątpliwości, czego zresztą pozwany nie kwestionował, że nie wywiązał się z powyższego zobowiązania doprowadzając do powstania zaległości w spłacie części wymagalnego kapitału i odsetek. Powyższe skutkowało wypowiedzeniem pozwanemu umowy przez powodowy Bank.

W § 9 umowy kredytu ustalono, że bankowi przysługuje prawo wypowiedzenia umowy z zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia m.in.: w przypadku zwłoki kredytobiorcy z zapłatą pełnych rat wynikających z harmonogramu spłat, za co najmniej dwa okresy płatności, po uprzednim pisemnym wezwaniu kredytobiorcy do spłaty wymagalnych należności w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania. Niewątpliwie skoro na dzień wypowiedzenia umowy, tj.: 09 maja 2016 roku istniało wymagalne zadłużenie pozwanego w łącznej kwocie 4011,03 zł, to przekraczało ono dwukrotność ustalonej miesięcznej raty (2726,80 zł), a powodowy Bank pismem z dnia 26.07.2017 r. uprzedzał pozwanego o zamiarze wypowiedzenia umowy i wzywał do zapłaty zadłużenia, lecz pozwany tego zadłużenia nie uregulował.. Zachodziły zatem w ocenie Sądu wymagane w § 9 umowy przesłanki do wypowiedzenia umowy.

W § 7 przedmiotowej umowy kredytu ustalono natomiast, że w przypadku opóźnienia w terminowym regulowaniu rat Kredytu, Bank będzie pobierał od niespłaconego terminie kredytu podwyższone odsetki w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, obowiązującej na dzień powstania zadłużenia przeterminowanego, która w dniu zawarcia umowy wynosi 10%. Odsetki wg. stopy oprocentowania zadłużenia przeterminowanego pobierane są począwszy od dnia następującego po terminie płatności wynikającym z umowy i wskazanym w harmonogramie spłat, aż do dnia spłaty przeterminowanej należności banku. Skoro pozwany nie dokonał płatności należnych rat w wyznaczonym terminie, to powód był uprawniony do naliczania i dochodzenia opisanych w § 7 ww. umowy podwyższonych odsetek od dnia następującego po terminie płatności każdej z rat.

Powód w sposób prawidłowy dowiódł wysokości dochodzonego roszczenia przedkładając przedmiotową umowę kredytową i wyciąg z ksiąg bankowych.

Biorąc powyższe pod uwagę, orzeczono jak w sentencji wyroku

O poniesionych zaś przez powoda kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. uwzględniając wynik sprawy.