Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicy SSR Bartosz Paszkiewicz

Protokolant Daria Góralczyk

Przy udziale Prokuratora Katarzyny Koreckiej - Rożej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2018 roku

sprawy z oskarżenia Prokuratora Rejonowego w Bełchatowie

przeciwko

J. W. /W./, synowi S. i B. z domu K., urodz. (...) w B.,

oskarżonemu o to, że w bliżej nieokreślonym okresie czasu do dnia 18.10.2017 roku w miejscowości B., ul. (...), woj. (...) dokonał kradzieży energii elektrycznej w ten sposób, że za pomocą przewodu (...) podłączył się pomiędzy zabezpieczeniem przedlicznikowym, a licznikiem energii elektrycznej, zdjął część izolacji, a następnie do odizolowanej części przewodu podłączył zacisk z dodatkowym przewodem, który podłączony został z częścią zalicznikowej instalacji odbiorczej, pomijając układ pomiarowy energii elektrycznej, w wyniku czego pobrał energię elektryczną o wartości 7.848,66 zł., czym działał na szkodę (...) SA, Oddział Ł.

tj. o czyn z art. 278 §1 i 5 KK

orzeka

1.  uznaje oskarżonego J. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 278 § 1 i 5 KK i za to na podstawie art. 278 § 1 i 5 KK w zw. z art. 37a KK wymierza mu karę 80 (osiemdziesiąt) stawek dziennych grzywny w rozmiarze 10 (dziesięć) złotych każda;

2.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądza od oskarżonego J. W. na rzecz (...) SA, Oddział Ł. kwotę 7.848,66 (siedem tysięcy osiemset czterdzieści osiem złotych sześćdziesiąt sześć groszy) tytułem obowiązku naprawienia szkody;

3.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 80 (osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty oraz 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem poniesionych w sprawie wydatków.

Sygn. akt II K 86/18

UZASADNIENIE

J. W. zamieszkuje sam w posesji położonej w B. przy ul. (...). Obok mieszka jego syn, z którym jest w konflikcie. Oskarżony z zawodu jest (...).

(dowód: zeznania M. W. k. 64-65, k 34 odwr., wyjaśnienia oskarżonego J. W. k. 62)

W dniu 18.10.2017 roku M. S. i Z. N. (1) mieli przeprowadzić kontrolę urządzeń mierzących zużycie prądu u odbiorców zamieszkujących w B. przy ul. (...). Na podstawie upoważnienia nr (...) kontrolerzy weszli na posesję należącą do J. W., przedstawili się i wylegitymowali. Powiedzieli oskarżonemu, że chcą dokonać kontroli urządzeń pomiarowych. Udali się w tym celu do korytarza domu, gdzie znajdował się układ pomiarowy. M. S. i Z. N. (2) przystąpili do kontroli, wyłączyli napięcie i podłączyli wymuszalnik napięcia. Mimo to nadal działały dwa grzejniki elektryczne, a na liczniku brak było oznak poboru energii. Kontrolerzy stwierdzili więc nielegalny pobór energii, który polegał na przyłączeniu dodatkowego przewodu do przewodu zasilającego między zabezpieczeniem przelicznikowym, a licznikiem gdzie energia jest mierzona. Niemierzona energia pobierana była przez kuchenkę elektryczną, czajnik elektryczny, bojler elektryczny, telewizor i dwa grzejniki elektryczne. Kiedy świadkowie powiedzieli oskarżonemu o nielegalnym poborze energii ten zaczął symulować atak sercowy. Kontrolerom udało się dodzwonić do syna J. W., który powiedział, że nie chce mięć z tą sytuacją nic wspólnego. W trakcie rozmowy z M. S. i Z. N. (1) oskarżony stwierdził, że „to syn go podpierdolił”. Nadto powiedział, że mieszka sam i żeby nie dzwonić po policję. Odmówił podpisania protokołu kontroli. Kiedy świadkowie powiedzieli, że w takim razie wzywają policję oskarżony ostatecznie podpisał przedmiotowy protokół. Następnie kontrolerzy zdjęli w/w urządzenie, odłączyli zasilanie i pozakładali plomby. Według nich przy tych urządzenia rachunki za prąd jakie miał J. W. tj. 40-50 zł są nierealne. Nadto laik nie mógłby wykonać takiego obejścia instalacji. Wartość pobranej przez oskarżonego energii wynosiła 7.848,66 zł.

(dowód: zeznania S. S. k. 63, k. 6-7, zeznania Z. N. (1) k. 64, k. 31-32, zdjęcia k.10, protokół kontroli k. 11-13, schemat k. 14, umowa k. 16-25, pismo k.15, notatka urzędowa k. 26,27, nota księgowa k. 4-5)

J. W. ma (...) lata z zawodu jest (...). Nie był karany nie leczył się psychiatrycznie ani odwykowo.

(dowód: oświadczenie J. W. k. 61, karta karna k. 41)

Oskarżony w toku postępowania nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Stwierdził, że to była zmowa jego syna z kontrolerami. Co prawda mieszka sam, ale wcześniej mieszkał tam syn i jacyś lokatorzy. Nikt podczas kontroli nie przedstawiał mu żadnych dokumentów.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 62,39)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zebrane w sprawie dowody w sposób jednoznaczny wskazują, że oskarżony J. W. dopuścił się zarzucanego mu czynu. Przede wszystkim świadczą o tym wiarygodne i koherentne zeznania świadków S. S. i Z. N. (1). Kontrolerzy w sposób jasny i pełny opisali jak było skonstruowane urządzenie obchodzące pomiar prądu. Nadto wskazali, że gdy weszli do domu oskarżonego urządzenia elektryczne działały np. grzejniki były gorące, a mimo to licznik nie mierzył pobranej energii. Zatem wyjaśnienia oskarżonego jawią się jako nieudolna linia obrony, która w realiach przedmiotowej sprawy nie wytrzymuje krytyki. Zeznania świadków korelują nadto z dokumentacją fotograficzną i protokołem kontroli. Zeznania syna oskarżonego M. W. były istotne o tyle, że świadek ten wskazał, że ojciec mieszka sam nadto nikogo nie wpuszcza do domu. Proces miał niewątpliwie charakter poszlakowy, ale można stwierdzić, że J. W. został złapany na gorącym uczynku. W związku z tym uznać należało, że zebrane w sprawie dowody tworzą zamknięty ciąg poszlak wykluczający by ktoś inny mógł dokonać obejścia licznika. O sprawstwie oskarżonego w sposób niewątpliwy świadczą następujące fakty:

- J. W. mieszka sam i nikogo obcego nie wpuszcza do domu. Zatem nikt inny nie mógł dokonać przedmiotowego obejścia licznika,

- Oskarżony jest (...) zatem mógł bez problemu takie urządzenie wykonać, natomiast laik (np. lokator) nie dałby sobie rady,

- Kiedy do domu oskarżonego weszli kontrolerzy korzystał on z urządzeń elektrycznych, a mimo to licznik nie mierzył energii,

- Trudno przyjąć, że oskarżony jako (...) mając rachunki za prąd rzędu 40-50 zł przy wielu urządzeniach elektrycznych nie zorientował się, że „ktoś” zrobił urządzenie pozwalając na kradzież prądu,

- kontrolerzy słyszeli jak oskarżony stwierdził, „że to syn go podpierdolił”.

Wartość szkody Sąd przyjął na podstawie noty księgowej, która przez żadną ze stron nie była kwestionowana.

W związku z powyższym Sąd uznał J. W. za winnego tego, że w bliżej nieokreślonym okresie czasu do dnia 18.10.2017 roku w miejscowości B., ul. (...), woj. (...) dokonał kradzieży energii elektrycznej w ten sposób, że za pomocą przewodu (...) podłączył się pomiędzy zabezpieczeniem przedlicznikowym, a licznikiem energii elektrycznej, zdjął część izolacji, a następnie do odizolowanej części przewodu podłączył zacisk z dodatkowym przewodem, który podłączony został z częścią zalicznikowej instalacji odbiorczej, pomijając układ pomiarowy energii elektrycznej, w wyniku czego pobrał energię elektryczną o wartości 7.848,66 zł., czym działał na szkodę (...) SA, Oddział Ł. tj. czynu wypełniającego dyspozycję art. 278 §1 i 5 KK.

Sąd Rejonowy zakwalifikował zachowanie oskarżonego jako kradzież energii, a nie jako oszustwo, gdyż Sąd Najwyższy przyjął, że wykonanie tzw. obejścia licznika (prowadzenie energii elektrycznej obwodem, który nie podlega pomiarowi) przez sprawców będących stroną umowy stanowi kradzież energii, uznając, że w tym zakresie nie dochodzi do oszustwa, ponieważ licznik pokazuje właściwe zużycie energii (post. SN z 9.1.2014 r., V KK 340/13, KZS 2014, Nr 6, poz. 30).

Zważywszy, że w sprawie nie ujawniły się żadne okoliczności zdolne wyłączyć, bądź ograniczyć winę oskarżonego – należało zatem stwierdzić, że dopuścił się on występku bezprawnego, karygodnego i zawinionego.

Zgodnie z treścią art. 53 § 1 kk czynnikami limitującymi rozmiar sankcji karnej za popełnione przestępstwo są stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu, których wymierzana w granicach sędziowskiego uznania kara nie powinna przekraczać. Wymierzając karę należy nadto mieć na uwadze cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także potrzeby kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Stosownie do § 2 powołanego wyżej przepisu, uwzględnić należy w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego.

Z uwagi na powyższe Sąd uznał, że sankcją właściwą będzie kara grzywny w rozmiarze 80 stawek dziennych po 10 złotych każda. Pamiętać należy, że kara grzywny jest najłagodniejszą z kar przewiedzianych przez kodeks karny. Sąd na korzyść oskarżonego poczytał jego uprzednią niekaralność. Sąd skorzystał z dobrodziejstwa art. 37 a k.k. gdyż wymierzenie kary pozbawienia wolności nawet z warunkowym zawieszeniem jej wykonania byłoby nadmiernie surowe. Orzeczona kara grzywny jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Co do wysokości stawki dziennej grzywny Sąd kierował się sytuacją finansową oskarżonego.

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł od oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w kwocie 7.848.66 zł.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk. Zasadnym było zasądzenie od oskarżonego kosztów w kwocie 70 zł. Opłatę wymierzono stosowanie do art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. 1983 r. Nr 49 poz. 223).