Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V GC 804/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący:

SSR Ryszard Kołodziejski

Protokolant:

stażysta Łukasz Tokarski

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2017 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka z o.o. w P.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. kwotę 1417 zł (tysiąc czterysta siedemnaście złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 30 maja 2017 r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 2512,43 zł (dwa tysiące pięćset dwanaście złotych czterdzieści trzy grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  nakazuje pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Kasy Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 30 zł (trzydzieści złotych) tytułem nieuiszczonego przez powoda wpisu od rozszerzonego powództwa.

Sygn. akt: V GC 804/17

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. w P. w dniu 13 października 2016 roku złożył do tut. Sądu pozew o zapłatę przeciwko (...) S.A. w W.. Wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 5.139,19 zł, w tym:

- kwoty 4.365,79 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 09.10.2015r. do dnia 23.09.2016r., które to powód skapitalizował na kwotę 330,60zł i doliczył do wartości przedmiotu sporu, wraz z ustawowymi odsetkami od tej kwoty od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania za uszkodzenie pojazdu marki H. (...) o nr rej. (...) w kolizji drogowej z dnia 07.09.2015r. r.

- kwoty 442,88 zł tytułem poniesionych przez powoda wydatków związanych z wykonaniem kalkulacji kosztów naprawy wskazanego wyżej pojazdu.

oraz o zasądzenie kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód twierdził m.in., że w dniu 07 września 2015 r. doszło do zdarzenia komunikacyjnego, na skutek którego powstała szkoda majątkowa w mieniu poszkodowanego M. B. – pojeździe marki H. (...) o nr rej. (...). Sprawca zdarzenia miał zawartą z pozwaną spółką umowę ubezpieczenia w zakresie OC. Powód twierdził też, że nabył wszelkie prawa do odszkodowania, jakie przysługiwały poszkodowanemu, na podstawie umowy cesji zawartej w dniu 16.08.2016 r., z T. M., który to uprzednio nabył w dniu 03.06.2016r. wierzytelność, od poszkodowanego M. B.. Powód wskazał, że wypłacona przez ubezpieczyciela – pozwaną spółkę kwota odszkodowania w wysokości 4.598,88 zł pokrywa jedynie część szkody. Ze sporządzonej na zlecenie powoda kalkulacji wynika, że rzeczywisty koszt naprawy pojazdu wynosi 8.964,67 zł. Wobec tego konieczna jest dopłata kwoty w wysokości 4.365,79 zł. Ponadto, już w uzasadnieniu pozwu, powód wskazał, że przysługuje mu prawo do zwrotu kosztów sporządzenia kalkulacji naprawy w wysokości 442,88zł netto.

Pozwany (...) S.A. w W. w dniu 13 czerwca 2017 roku wniósł odpowiedź na pozew, w której zawarł konkretną propozycję ugodową, zastrzegając jednocześnie, że w przypadku odrzucenia przez powoda w/w propozycji, żąda on oddalenia powództwa oraz zasądzenia od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwany twierdził m. in., iż przeprowadził likwidację szkody z umowy ubezpieczenia OC komunikacyjnego sprawcy kolizji. W oparciu o kalkulację kosztów naprawy pojazdu ustalono, że odszkodowanie powinno wynieść tyle ile faktycznie pozwany wypłacił za powstałą szkodę, przy uwzględnieniu średnich cen i usług naprawczych na lokalnym rynku, a także wieku pojazdu i braku dowodów, że był on serwisowany przez cały czas eksploatacji w (...). Pozwany zakwestionował żądanie pozwu w zakresie refundacji kosztów prywatnej opinii rzeczoznawcy, ponieważ powód jest profesjonalistą w dziedzinie dochodzenia roszczeń, dlatego koszt takich działań powinien zostać uznany jako koszt poszkodowanego , a nie nabywcy wierzytelności.

Sąd ustalił, co następuje :

W dniu 07 września 2015 roku doszło do kolizji drogowej, którego sprawca posiadał zawartą z pozwanym (...) S.A. z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.
W wyniku zdarzenia uszkodzeniu uległ należący do poszkodowanego M. B. pojazd marki H. (...) nr rej. (...). Szkoda została zgłoszona ubezpieczycielowi i została oznaczona numerem (...).

(okoliczność bezsporna)

W dniu 25 maja 2016 r. pozwany sporządził kalkulację naprawy nr (...), w której koszt naprawy uszkodzonego pojazdu ustalony został na kwotę 4.598,88 zł brutto. Pozwany przyznał poszkodowanemu odszkodowanie z tytułu szkody w pojeździe marki H. (...) o nr rej. (...) w kwocie 4.598,88 zł.

(okoliczność bezsporna, nadto dowód: kalkulacja naprawy nr (...) k.18-20 akt, decyzja pozwanego z dnia 30 czerwca 2016 r. k. 21)

Umową z dnia 03 czerwca 2016 r. M. B. przeniósł na T. M., przysługującą mu wobec pozwanego wierzytelność, w postaci prawa do odszkodowania z tytułu szkody powstałej w dniu 07 września 2015r., w pojeździe marki H. (...) o nr rej.(...), a ten na podstawie umowy cesji praw, z dnia 16 sierpnia 2016r.przelał sporną wierzytelność na powoda. .

(okoliczność bezsporna, nadto dowód: umowy cesji k. 30-33)

W dniu 03 czerwca 2016 r. Instytut (...) sp. z o.o. w W. sporządził na zlecenie powoda kalkulację naprawy, w której koszty naprawy pojazdu marki H. (...) o nr rej. (...) uszkodzonego w wyniku zdarzenia z dnia 07 września 2015 r. określono na kwotę 8.964,67zł brutto. Za sporządzenie kalkulacji wystawiona została faktura na kwotę 442,80 zł, którą to kwotą obciążono powoda.

(okoliczność bezsporna, nadto dowód: kalkulacja naprawy nr (...) k. 25-28, faktura VAT nr (...) k.29

)

Koszt naprawy pojazdu, uszkodzonego w wyniku zdarzenia z dnia 07 września 2015r. (doprowadzenia pojazdu do stanu sprzed szkody) wynosił (opcjonalnie) 9.057,35zł brutto -przy zastosowaniu cen oryginalnych części zamiennych z logo producenta oraz stawek (...), bądź 6.015,88 zł brutto- przy zastosowaniu cen oryginalnych części zamiennych z logo producenta pojazdu oraz cen oryginalnych części zamiennych z logo producenta części pochodzących z II kategorii dyrektywy (...) (jako części (...)) i stawek dobrych warsztatów nieautoryzowanych. W obu wariantach jakość naprawy byłaby identyczna. Żaden z producentów samochodów nie wystawia zaś zaświadczenia, że części oznaczone znakiem (...) są częściami o identycznej jakości, jak części oznaczone znakiem O, gdyż producenci samochodów nie wykonują wszystkich części niezbędnych do wyprodukowania samochodu. Wykonanie części, producenci aut zlecają wyspecjalizowanym producentom części.

.

(dowód: opinia biegłego sądowego S. D. k.87-98, zeznania biegłego k. 113v)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny w całości został ustalony w oparciu o przedłożone przez strony

postępowania dokumenty oraz opinię biegłego.

Autentyczność przedłożonych dokumentów nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Sporządzoną w niniejszej sprawie opinię biegłego sądowego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego S. D. Sąd uznał za rzetelną i fachową. Biegły po dokonaniu analizy zgromadzonych w sprawie dokumentów wydał jednoznaczną w swych wnioskach i spójną opinię w sprawie. Biegły wskazał, że wykonał kalkulację przy zastosowaniu cen oryginalnych części zamiennych z logo producenta pojazdu oraz stawek (...), a także przy zastosowaniu cen oryginalnych części zamiennych z logo producenta pojazdu oraz cen oryginalnych części zamiennych z logo producenta części pochodzących z II kategorii dyrektywy (...) (jakość części (...)) i stawek dobrych warsztatów nieautoryzowanych. Biegły podkreślił jednocześnie, że w obu w/w wariantach naprawa byłaby identyczna. Opinia biegłego nie była kwestionowana przez strony.

Stan faktyczny był w przeważającej mierze bezsporny. Kwestią sporną między stronami była jedynie wysokość odszkodowania za naprawę pojazdu. Powód dochodził w niniejszej sprawie zapłaty kwoty 4.365,79 zł, która stanowi różnicę między kwotą naprawy pojazdu wskazaną w kalkulacji naprawy w wysokości 8.964,67 zł ,a kwotą przyznaną już przez pozwany zakład ubezpieczeń tj. 4.598,88 zł. Powód domagał się uwzględnienia w wycenie cen części oryginalnych. Z kolei pozwany kwestionował powództwo w całości wskazując, iż wypłacona kwota w pełni zrekompensowała doznany przez poszkodowanego uszczerbek. Kwestią sporną między stronami był również obowiązek zwrotu przez pozwanego na rzecz powoda kosztów sporządzonej na zlecenie powoda kalkulacji naprawy w wysokości 442,80 zł brutto. Powód podnosił, że koszty ekspertyzy stanowiły szkodę majątkową podlegającą naprawieniu w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, pozwany natomiast twierdził, że powód zajmuje się prowadzeniem działalności gospodarczej w sposób profesjonalny, zatem koszt kalkulacji winien być wliczony w koszt tej działalności.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Zgodnie z art. 822 §1 i 2 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania
za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w §1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia. Przepisy kodeksu cywilnego (art. 361-363 k.c.) precyzują, iż zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody
nie wyrządzono. W sytuacji gdy poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron.

Ponadto w myśl art. 19 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U.2013.392 j.t.) poszkodowany w związku
ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczeń bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. Jak stanowi art. 34 wyżej wskazanej ustawy, z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia.

W niniejszej sprawie pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. uznał swoją odpowiedzialność z tytułu szkody powstałej na skutek zdarzenia z dnia 07 września 2015 roku, jednak kwestionował wysokość kosztów naprawy pojazdu marki H. (...) o nr rej.(...), które zostały wycenione przez powoda na kwotę 8.964,67 zł, podczas gdy zdaniem pozwanego koszty te wyniosły 4.598,88 zł.

Po zapoznaniu się z opinią biegłego sądowego ,powód rozszerzył żądanie pozwu, gdyż biegły w pierwszej opcji , przyjął wartość wyższą, niż prywatny rzeczoznawca to jest kwotę 9.057,35zł

W ocenie Sądu powyższe twierdzenia pozwanego są niezasadne. Powołany w niniejszej sprawie biegły ustalił koszty naprawy pojazdu „opcjonalnie”, w zależności od wykonawcy, bądź to na kwotę 9.057,35zł , bądź na kwotę 6.015,88zł. Biegły wyjaśnił przy tym, we wnioskach końcowych opinii, w jaki sposób i na jakich zasadach dokonał zawartego tam wyliczenia .

Wobec poczynionych wyżej ustaleń i rozważań, nie było w ocenie Sądu, żadnych przesłanek, aby naprawa pojazdu została wykonana za niższą kwotę (według opinii (...).15,88zł), skoro w obu przypadkach jakość naprawy była identyczna. Do powyższego wniosku prowadzi dodatkowo fakt, że na poszkodowanym ciąży obowiązek minimalizacji szkody. Wybierając najdroższą, wskazaną przez biegłego opcję, poszkodowany -de facto- nabywca wierzytelności spowodowałby wręcz swego rodzaju jej maksymalizację.

W niniejszej sprawie powód dochodził również odszkodowania z tytułu wydatków związanych z wykonaniem kalkulacji kosztów naprawy pojazdu w wysokości 442,88zł. Pomijając fakt, że powyższe żądanie znalazło się w uzasadnieniu pozwu, to w ocenie Sądu roszczenie to było bezzasadne. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2012 r., III CZP 75/11, uzasadnione i konieczne koszty pomocy świadczonej przez osobę mającą niezbędne kwalifikacje zawodowe, poniesione przez poszkodowanego w postępowaniu przedsądowym prowadzonym przez ubezpieczyciela, mogą w okolicznościach konkretnej sprawy stanowić szkodę majątkową podlegającą naprawieniu w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. W niniejszej sprawie koszty kalkulacji naprawy pojazdu nie zostały poniesione przez poszkodowanego, lecz przez powoda, który nabył od poszkodowanego roszczenie odszkodowawcze związane z wypadkiem komunikacyjnym. Powód jest przedsiębiorcą, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dochodzenia roszczeń. Sąd podzielił ocenę pozwanego, iż koszty kalkulacji naprawy pojazdu powinny zostać uznane za koszt prowadzonej działalności. Koszty kalkulacji naprawy pojazdu mogłyby zostać ewentualnie uznane za szkodę majątkową w przypadku, gdyby zostały poniesione przez samego poszkodowanego – M. B..

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał za zasadne roszczenie powoda w części – co do kwoty 1.417 zł, stanowiącej różnicę między uzasadnionymi i koniecznymi kosztami naprawy pojazdu (kosztami przywrócenia pojazdu do stanu sprzed wypadku) w kwocie 6.015,88 zł, a kwotą już wypłaconą przez pozwanego (4.598,88 zł). W pozostałej części roszczenie powoda podlegało oddaleniu jako bezzasadne- art.822 k.c.

O odsetkach orzeczono zgodnie z art. 481 k.c., który stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Odnośnie umów ubezpieczenia zastosowanie ma art. 817 k.c. zgodnie z którym ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku.

O kosztach orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy na podstawie art. 98 kpc i art. 99 kpc w zw. z art. 100 kpc. Art. 98§1 kpc stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Zgodnie natomiast z art. 100 zd. 1 kpc w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Ponieważ powód dochodził kwoty 5139,19 zł, a zasądzona została kwota 1.417 zł, Sąd przyjął, że powód wygrały sprawę w 27% , a pozwany w 73%. Koszty zastępstwa procesowego ustalono zgodnie z §2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804)- pozew złożono w dniu 13.10.2016r., a zatem przed obecnie obowiązującą treścią powołanego wyżej rozporządzenia. Powód poniósł koszty postępowania w łącznej kwocie 3.672.51 zł: koszty zastępstwa procesowego 2400 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, opłata sądowa od pozwu 287 zł, wynagrodzenie biegłego 998,51 zł. Pozwany poniósł koszty postępowania w łącznej kwocie 4.800 zł: koszty zastępstwa procesowego 4.800zł- w podwójnej wysokości. Powodowi należy się zwrot poniesionych kosztów w kwocie 991,57 zł (27% x 3.672,51zł), a pozwanemu – w kwocie 3.504 zł (73% x 4.800 zł). Po potrąceniu wzajemnych należności otrzymujemy kwotę 2.512,43 zł (3.504 – 991,57), którą powód winien zwrócić pozwanemu. Jednocześnie z uwagi na rozszerzenie powództwa i brak uiszczenia przez powoda wpisu od pozwu, w części rozszerzonej nakazano pobranie od powoda na rzecz Skarbu Państwa- Kasy Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 30zł.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w kontrolce uzasadnień;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron;

3.  akta przedłożyć z apelacją lub za 21 dni.

T., 29.12.2017