Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 573/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy w Chełmnie Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Julita Preis

Protokolant: sekr. sąd. Małgorzata Beska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2018 roku w C.

sprawy z powództwa U. (...) W.

przeciwko C. M.

o zapłatę

orzeka :

I.  Zasądza od pozwanego C. M. na rzecz powoda U. (...) (...) W. kwotę 3.192,16 zł ( trzy tysiące sto dziewięćdziesiąt dwa złote szesnaście groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 lutego 2017 roku do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.017,00 zł ( jeden tysiąc siedemnaście złotych) z tytułu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód U. (...) w W. w pozwie wniesionym dnia 07 lutego 2017 r. skierowanym przeciwko pozwanemu C. M. domagał się zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kwoty 3192,16 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł. Powód wniósł o rozpoznanie sprawy w postępowaniu upominawczym .

W uzasadnieniu swego żądania powód wskazał , że przedmiotowa wierzytelność powstała w wyniku zawarcia przez stronę pozwaną w dniu 05 lutego 2010 r. z (...) S.A. umowy nr (...) , z której warunków strona pozwana nie wywiązała się w ustalonym terminie. W dniu 06 czerwca 2013 r . (...) spółka z siedzibą w L., N. T., L. (...) P., M. L. L., (...), (...) Anglia, wpisana do rejestru przedsiębiorców' pod numerem (...), zarejestrowana w Anglii i Walii, dokonał przelewu przysługującej mu od strony pozwanej wierzytelności na rzecz strony powodowej . Zbycie wierzytelności nastąpiło zgodnie z art. 509 kc oraz w oparciu o ustawę z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych. Tym samym powód uzyskał legitymację procesową czynną w niniejszym postępowaniu. Powód wskazał , że podaje aktualny adres do korespondencji strony pozwanej, który jest jednocześnie adresem zamieszkania. Pod tym adresem doszło do zawarcia umowy pożyczki ze stroną pozwaną i został on wskazany przez stronę pozwaną jako adres do korespondencji. Powód wskazał , że na dzień sporządzenia niniejszego pozwu tj. na dzień 20 grudnia 2016 r., zobowiązanie strony pozwanej przedstawiało się następująco: 1 965,88 zł - kwota niespłaconego kapitału, 711,45 zł - kwota odsetek naliczonych przez wierzyciela pierwotnego do dnia sprzedaży wierzytelności, 514,83 zł -kwota odsetek naliczonych przez powoda od dnia 11 lutego 2014 r. od kwoty kapitału do dnia 20 grudnia 2016 r. Powód wyjaśnił , że od dnia 11.02.2014 r. do dnia 22.12.2014 r. powód naliczał odsetki ustawowe w wysokości 13% w skali roku od kwoty niespłaconego kapitału, od dnia 23.12.2014 r. do dnia 31.12.2015 r. powód naliczał odsetki ustawowe w wysokości 8% w skali roku od kwoty niespłaconego kapitału , a następnie od dnia 01.01.2016 r. do dnia sporządzenia pozwu w niniejszej sprawie powód naliczał odsetki ustawowe za opóźnienie , zgodnie z treścią znowelizowanego ustawą z dnia 09.10.2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw ((...)) (...), tj. zgodnie z treścią art. (...) w brzmieniu nadanym art.2 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 09.10.2015 r. ( (...)). Strona powodowa wskazała , że przedkłada odpis z załącznika stanowiącego integralną część umowy cesji z dnia 06.06.2013 r. Załącznik przedstawia wierzytelność przelaną na stronę powodową dochodzoną przedmiotowym pozwem od strony pozwanej. Jednocześnie strona powodowa poinformowała , że od dnia cesji do dnia wytoczenia powództwa pozwany uiścił na poczet zadłużenia kwotę 327,67 zł.

Sąd Rejonowy w Chełmnie w dniu 27 kwietnia 2017 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanemu C. M. , aby zapłacił powodowi kwotę 3192,16 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 07 lutego 2017 do dnia zapłaty oraz kwotę 642,00 zł tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 600,00 zł z tytułu kosztów zastępstwa procesowego, w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu, albo wniósł w tymże terminie sprzeciw ( k. 20 akt ) .

Pozwany C. M., działając przez pełnomocnika złożył sprzeciw od nakazu zapłaty z dnia 27 kwietnia 2017 r. , zaskarżając go w całości . Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. Pozwany podniósł zarzut niewykazania przejścia wierzytelności dochodzonej pozwem na stronę powodową i w konsekwencji brak legitymacji procesowej czynnej strony powodowej. Podniósł też zarzut niewykazania istnienia roszczenia, zarówno co do należności głównej, jak i dochodzonych odsetek oraz zarzut zastosowania niedozwolonych klauzul umownych. Przede wszystkim jednak podniósł zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia . Pozwany wniósł o obciążenie strony powodowej kosztami procesu według norm przepisanych oraz dodatkowo kosztem wysłania sprzeciwu listem poleconym za cenę 5,20 zł oraz opłatą od pełnomocnictwa.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany wskazał , że strona powodowa nie udowodniła zasadności zgłoszonych pretensji. Strona powodowa nie wykazała, że nabyła roszczenie przeciwko stronie pozwanej. Z fragmentów umowy cesji złożonych do akt nie wynika bowiem, że jej przedmiotem była wierzytelność przeciwko stronie pozwanej. Strona powodowa nie przedłożyła także umowy pomiędzy pierwotnym wierzycielem, a (...). Jakakolwiek weryfikacja roszczenia, zarówno co do zasady, jak i wysokości jest niemożliwa. Pozwany wskazał , że zgodnie z obecnie obowiązującym przepisem art. 207 § 4 kpc strona powodowa winna już w pozwie wskazać wszystkie wnioski dowodowe, twierdzenia, zarzuty pod rygorem ich utraty na późniejszym etapie postępowania. Pozwany podniósł , że

przede wszystkim jednak, uzasadniony jest podniesiony zarzut przedawnienia. Przedmiotowa umowa została bowiem zawarta w 2010 r. Strona powodowa nie złożyła żadnego dokumentu świadczącego o tym, że doszło do przerwania biegu przedawnienia roszczenia. Co więcej z dokumentów załączonych do pozwu nie wynika jak została wyliczona kwota roszczenia głównego oraz kwota odsetek (od jakich kwot i za jaki okres były naliczane odsetki i według jakiej stopy procentowej). W myśl art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przepis ten statuuje ogólną regułę dowodową, która spełnia dwie zasadnicze funkcje. Przede wszystkim dynamizuje postępowanie dowodowe w obowiązującym systemie kontradyktoryjności, a także określa merytoryczny wynik sporu w sytuacji, gdy strona nie udowodni faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.

Strona powodowa jest przedsiębiorcą, zgodnie z ugruntowanym w tym zakresie orzecznictwem termin przedawnienia roszczenia w takim przypadku określa art. 118 kc. Pozwany wskazał też , że zaprzecza wszelkim twierdzeniom strony powodowej wyraźnie nieprzyznanym oraz , że wszelkie wywody strony powodowej są jedynie twierdzeniami, w oparciu , o które należy wyłącznie oddalić powództwo.

W odpowiedzi na sprzeciw od nakazu zapłaty z dnia 19 czerwca 2017 r. powód podtrzymał żądanie pozwu . Powód wskazał , że w dniu 06 czerwca 2013 r . na mocy cesji nabył prawo do dochodzenia zobowiązania. Dokumenty dotyczące przejścia uprawnień zostały wysłane pozwanemu wraz z wezwaniem do zapłaty w dniu 06 lutego 2014 r. Dodatkowo umowa cesji wierzytelności została dołączona do pozwu. Powód wskazał też , że zarzuty: przedawnienia roszczenia oraz braku wykazania roszczenia, są chybione. Wierzyciel pierwotny zawarł umowę nr (...) ( odpis tej umowy załączony został do pozwu) z pozwanym w dniu 05 lutego 2010 r., która została rozwiązania z winy pozwanego w dniu 26 listopada 2010 r. Powód wskazał, że pozwany w dniu 03 sierpnia 2015 r. zawarł z nim ugodę, z której warunków się nie wywiązał. Zawarcie ugody przez pozwanego świadczy o uznaniu przez niego roszczenia co do wysokości, jak również zrzeczenia się przez niego przedawnienia. W zawiązku z powyższym sprzeciw pozwanego jest bezzasadny, gdyż nie zachodzi tutaj do przedawnienia roszczenia.

Pełnomocnik pozwanego w piśmie procesowym 12 września 2017 r. wniósł ponownie o oddalenie powództwa w całości w stosunku do pozwanego i o obciążenie powoda kosztami postępowania według norm przepisanych, w tym dodatkowo kosztami nadania sprzeciwu oraz tegoż pisma, wraz z dowodem nadania stronie przeciwnej, w łącznej kwocie 15,40 zł (3 listy polecone x 5,20 zł) oraz opłatą od pełnomocnictwa. Pełnomocnik pozwanego wskazał , że w dalszym ciągu podtrzymuje w stosunku do żądania pozwu zarzuty: niewykazania przejścia wierzytelności dochodzonej pozwem na stronę powodową i w konsekwencji brak legitymacji procesowej czynnej strony powodowej, niewykazania istnienia roszczenia - zarówno w zakresie należności głównej, jak i w zakresie należności ubocznych oraz zastosowania niedozwolonych klauzul umownych nieobowiązujących konsumenta.

Sąd ustalił , co następuje :

W dniu 28 stycznia 2010 r. doszło do zawarcia pomiędzy C. M. (Pożyczkobiorcą ) a (...) S.A. w W. (Pożyczkodawcą ) umowy pożyczki pieniężnej nr (...). Na podstawie tejże umowy Pożyczkodawca udzielił Pożyczkobiorcy pożyczki na następujących warunkach: kwota do wypłaty – 1700,00 zł , wysokość pożyczki -2070,60 zł , koszt ubezpieczenia – 272,00 zł , opłata przygotowawcza – 98,60 zł , całkowity koszt pożyczki - 553,40 zł, opłata za obsługę pożyczki w domu – 925,60 zł. Łączne zobowiązanie do spłaty wynosiło 3179,00 zł i Pożyczkobiorca zobowiązał się je spłacić w 55 tygodniowych ratach , w wysokości 57,80 zł każda , płatnych w kolejnych okresach tygodniowych począwszy od 05 lutego 2010 r. Pożyczkodawca zobowiązał się przekazać Pożyczkobiorcy kwotę pożyczki, pomniejszoną o opłatę przygotowawczą oraz koszt ubezpieczenia, jednorazowo w miejscu zamieszkania Pożyczkobiorcy, przy podpisaniu umowy pożyczki . Faktycznie na umowie pożyczki C. M. potwierdził odbiór kwoty 1700 zł. Nadto Pożyczkodawca zobowiązał się do odbioru spłat rat pożyczki w miejscu zamieszkania Pożyczkobiorcy. W umowie ustalono , że w przypadku gdy Pożyczkobiorca opóźni się ze spłatą kwoty równej co najmniej dwóm pełnym ratom pożyczki, Pożyczkodawca ma prawo wezwać Pożyczkobiorcę do zapłacenia zaległych rat lub ich części w terminie 7 dni od doręczania wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy pożyczki, a w przypadku braku zapłaty może wypowiedzieć umowę w terminie 30 dni od doręczenia wypowiedzenia. Po upływie okresu wypowiedzenia umowy pożyczki, Pożyczkodawca ma prawo dochodzić od Pożyczkobiorcy zwrotu całości niespłaconej kwoty łącznego zobowiązań oraz naliczyć odsetki za opóźnienie od zaległej kwoty głównej pożyczki, według rocznej stopy odsetek ustawowych, za okres od dnia rozwiązania umowy pożyczki.

C. M. rozpoczął spłacanie pożyczki , po obiór pożyczki przychodziła do niego osoba upoważniona do odbioru pożyczki przez wierzyciela.

dowód: - potwierdzona kopia umowy pożyczki nr (...) – k. 3

- zeznania pozwanego C. M. – k.57 v i k. 83

W dniu 06 czerwca 2013 r. została zawarta pomiędzy (...) (...) w L. ( Sprzedawcą ) a U. (...) w W. (Nabywcą ) umowa sprzedaży wierzytelności na mocy której Sprzedawca sprzedał na rzecz Nabywcy wszystkie Wierzytelności przysługujące mu wobec klientów detalicznych z tytułu umów pożyczek pierwotnie udzielonych przez Pierwotnego Pożyczkodawcę , a następnie przeniesionych przez Sprzedawcę . Strony umowy postanowiły, że każda z Wierzytelności jest sprzedawana oddzielnie za cenę jednostkową.

Z załącznika nr 1 do umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 06.06.2013 r. wynika , że na podstawie tejże umowy zostały sprzedana także wierzytelność przysługujące (...) (...) L., a pierwotnie (...) S.A. wierzytelności w stosunku do C. M. (PESEL (...) ) z umowy pożyczki nr (...) w wysokości 3005,00 zł . Na kwotę tą składały się następujące należności : kapitał – 1965,88 zł , odsetki – 874,94 zł oraz naliczone przez Pożyczkodawcę opłaty (...) service -164,18 zł.

Dnia 28 lutego 2014 r. członkowie Zarządu (...) S.A. M. S. i M. Ż. działając w imieniu (...) S.A. (...)w W. i B. D. (...) (...) w L. ( którego podpis został poświadczony notariusza publicznego ) oświadczyli , że wszystkie wierzytelności będące przedmiotem Umowy Sprzedaży Wierzytelności zawartej w dniu 06 czerwca 2013 r. pomiędzy (...) spółką z siedzibą w L. ( Sprzedawcą ) a U. (...) w W. (Nabywcą Wierzytelności ) zostały wcześniej przeniesione przez (...) S.A. na rzecz (...) (...)w L. na podstawie umowy ramowej zawartej dnia 18 lipca 2003 r. pomiędzy P. (...)a (...) ( wraz z wszystkimi późniejszymi zmianami , porozumieniami oraz oświadczeniami ) oraz oświadczyli , że (...) jest obecnie jedynym podmiotem uprawnionym do dochodzenia spłaty wierzytelności wynikających z umów pożyczek będących przedmiotem Umowy Sprzedaży Wierzytelności .

dowód: - potwierdzona kopia umowy z dnia 06 czerwca 2013 r. wraz z wyciągiem z załącznika nr 1 - k. 5- 6

- potwierdzona kopia oświadczenia z dnia 28.02.2014 r. wraz z oświadczeniem tłumacza i załącznikami – k. 10 -12

- saldo sprawy oraz tabela zarachowania wpłat pozwanego - k. 81 i k. 93

W piśmie z dnia 4 lutego 2014 r. U. (...) (...) w W.

zawiadomił C. M. , że na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 06 czerwca 2013 r. (...), (Sprzedający ) dokonał przelewu na rzecz Nabywcy wierzytelności wynikających z umów : numer (...) wraz z wszelkimi prawami i obciążeniami związanymi z tymi wierzytelnościami oraz , że powyższe wierzytelności wraz z wszelkimi prawami i obciążeniami związanymi z tymi wierzytelnościami podlegały uprzednio przelewowi na rzecz sprzedawcy przez (...) S.A., który zawarł z nim umowy numer : (...) w dniu 18.09.2009 r., (...) w dniu 05.02.2010 r. i (...) w dniu 06.11.2009 r. U. podało również , że w dniu przelewu wierzytelności wartość zadłużenia wynosiła : z umowy nr (...) z dniu 18.09.2009 r. – 1088,00 zł, z umowy nr (...) z dnia 05.02.2010 r. - 3005,00 zł, z umowy numer (...) z dnia 6.11.2009 r. – 1590,00 zł . Także w piśmie z dnia 4 lutego 2014 r. r. U. przedstawiło C. M. propozycję spłaty zadłużenia z w/w umów w ratach.

C. M. wpłacił na rzecz U. (...) w W. poczet zadłużeń z tytułu umów pożyczek zawartych przez niego z (...) S.A. : 22.04.2014 r. – kwotę 100,00 zł , 25.04.2014 r. – kwotę 50,00 zł, 29.05.2014 r. – kwotę 100,00 zł i 22.07.2014 r - kwotę 100,00 zł. Wpłaty te były zaliczane stosunkowo na wszystkie wierzytelności nabyte przez Fundusz (...) w stosunku do C. M. , wskazane w kierowanych do niego wezwaniach .

Wpłaty dokonane przez C. M. na poczet należności z umowy pożyczki nr (...) zostały zaliczone na należność z tytułu opłaty home service naliczoną zgodnie z umową przez pierwotnego wierzyciela i na część odsetek naliczone przez pierwotnego wierzyciela.

dowód: - pisma z dnia 04.02.2014 r. r. – k. 13 -14

- dowody wpłat dokonanych przez pozwanego na poczet powoda w 2014 r. - k.74,75, 78 i 79.

- saldo sprawy oraz tabela zarachowania wpłat pozwanego - k. 81 i k. 93

W dniu 03 sierpnia 2015 r. doszło pomiędzy U. (...) (...)w W. ( Wierzycielem ) a C. M. ( Klientem ) (...). W ugodzie wskazano , że dotyczy ona wierzytelności Klienta nabytych przez Wierzyciela na zasadzie art 509 Kodeksu Cywilnego, których pełna lista znajduje się w tabeli 1, na odwrocie Ugody, zwanych dalej (...). Strony ugody zgodnie oświadczyły ze wierzytelności są wymagalne i na dzień ustalenia warunków spłaty 28.08.2015 r., wynoszą łącznie 5 839,12 zł. Szczegółowe informacje dotyczące wysokości zadłużeń poszczególnych Wierzytelności znalazły się w tabeli 2, na odwrocie ugody Ugoda dotyczyła m.in. wierzytelności z umowy nr (...) w tym : należność główna – 1965,88 zł , odsetki – 1118,11 zł . W ugodzie ustalono , że od kapitału zadłużeń na dzień zawarcia ugody naliczane są odsetki w rodzaju i według stóp procentowych przedstawionych w tabeli 2, na odwrocie ugody. Były to odsetki ustawowe. C. M. oświadczył , że wierzytelności wymienione w ugodzie w kwocie określonej w ugodzie uznaje i zobowiązuje się do spłaty Wierzycielowi z ich tytułu kwoty łącznie 9 392,62 zł w terminach określonych w harmonogramie spłat znajdującym się na odwrocie ugody. Wierzyciel oświadczył zaś , iż wpłata przez Klienta kwoty 9 392,62 zł w terminach zgodnych z ustaleniami ugody wyczerpuje roszczenia Wierzyciela wobec Klienta z tytułu wszystkich wierzytelności objętych ugodą . W § 8 ugody ustalono , że wpłaty dokonywane przez Klienta w związku z realizacją postanowień ugody , zaliczane będą w pierwszej kolejności na najstarsze niezapłacone raty harmonogramu spłat proporcjonalnie do wysokości rat wierzytelności objętych ugodą w następujący sposób: sprawa nr (...) (wierzytelności z umowy nr (...) ) - 52,82%, sprawa (...) (wierzytelności z umowy nr (...) ) – 28 % i sprawa nr(...)( wierzytelności z umowy (...) ) - 19,18%. W ugodzie ustalono także , że klientowi przysługuje prawo do odstąpienia od ugody w terminie 14 dni liczonych od dnia jej skutecznego zawarcia. W ugodzie ustalono też, że niedotrzymanie warunków ugody, co do ustalonych terminów spłaty i/lub wysokości wpłat zadeklarowanych w harmonogramie spłat może zostać przez Wierzyciela uznane za istotne naruszenie warunków tej ugody, wskutek czego Wierzyciel może oświadczyć, ze tracą moc ustępstwa poczynione przez Wierzyciela na rzecz Klienta w zakresie ustalonych warunków spłaty zobowiązań, a sprawy zapłaty zadłużeń z tytułu wierzytelności objętych ugodą bez dodatkowego wezwania mogą zostać skierowane na drogę postępowania sądowego.

Po zawarciu ugody C. M. wpłacił na rzecz Funduszu U. : 26.08.2015 r. – 200,00 zł , 18.09.2015 r. – 50,00 zł , 21.11.2015 r. – 50,00 zł. Zaprzestał spłat , bo zaczął chorować , miał też inne zadłużenia .

Wpłaty dokonane przez C. M. na poczet należności z umowy pożyczki nr (...) zostały zaliczone na należność z tytułu części należności z odsetek naliczonych przez pierwotnego wierzyciela.

Na dzień 20.12.2016 r. zadłużenia C. M. z tytułu umowy pożyczki nr (...) wynosiło : należność główna 1965,88 zł , odsetki naliczone przez pierwotnego wierzyciela 711,45 zł oraz odsetki naliczone przez Fundusz (...) : 514,83 zł.

dowód : - potwierdzona kopia ugody z dnia 03.08.2015 r. – k. 34

- dowody wpłat dokonanych przez pozwanego na poczet powoda w 2015 r. - k.73,73 a i 76.

- tabela zarachowania wpłat pozwanego - k. 81 i k. 93

- zeznania pozwanego C. M. – k.57 v i 83

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie w/w dokumentów oraz zeznań pozwanego C. M. ( k. 57 v i k. 83 ) , którym Sąd dał wiarę , gdyż nie było pomiędzy tymi zeznaniami a pozostałym materiałem dowodowym sprzeczności .

Sąd zważył , co następuje :

Powód dochodził w niniejszej sprawie zapłaty przez pozwanego należności z tytułu umowy pożyczki pieniężnej nr (...) zawartej pomiędzy C. M. a (...) S.A. w W. . Powód dochodził zapłaty kwoty 3192,16 zł na którą składają się należności z tejże umowy pożyczki , według powoda na dzień 20.12.2016 r., zobowiązanie strony pozwanej przedstawiało się następująco: 1965,88 zł - kwota niespłaconego kapitału, 711,45 zł - kwota odsetek naliczonych przez wierzyciela pierwotnego do dnia sprzedaży wierzytelności , 514,83 zł - kwota odsetek ustawowych naliczonych przez powoda od dnia 11.02.2014 r. do dnia 20.12.2016 r.

Pozwany zarzucał powodowi brak wykazania zasadności zgłoszonych żądań.

Sąd miał na względzie , że obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach ( art. 3 kpc), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 kpc ) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 kc ).

W ocenie Sądu powód przedkładając potwierdzoną kopię umowy pożyczki pieniężnej nr (...) zawartej pomiędzy C. M. a (...) S.A. w W. ( k. 3 ) wykazał zawarcie przez pozwanego tejże umowy, jej warunki i fakt , że na podstawie tejże umowy pozwany otrzymał w gotówce kwotę 1700,00 zł , gdyż pozwany potwierdził , to swoim podpisem na umowie . Jednocześnie pozwany C. M. w swych zeznaniach nie kwestionował , że zawierał umowy pożyczki z (...) S.A. oraz , że zaprzestał spłacania zobowiązań z tychże umów pożyczek.

Zgodnie z art. 720 § 1 kc przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W ocenie Sądu powód wykazał także nabycie wierzytelności z w/w umowy pożyczki w stosunku do pozwanego. Z przedłożonych przez powoda potwierdzonych kopii umowy sprzedaży wierzytelności zawartej dnia 06 czerwca 2013 r. pomiędzy (...) spółką z siedzibą w L. ( Sprzedawcą ) a U. (...) (...) w W. (Nabywcą) wynika, że na podstawie tej umowy Sprzedawca sprzedał na rzecz Nabywcy wszystkie wierzytelności przysługujące mu wobec klientów detalicznych z tytułu umów pożyczek pierwotnie udzielonych przez pierwotnego pożyczkodawcę , a następnie przeniesionych przez na Sprzedawcę. Z odpisu z załącznika nr 1 do umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 06 czerwca 2013 r. , potwierdzonego za zgodność z danymi zawartymi w oryginale dokumentu sporządzonego przez pełnomocnika powoda ( k. 5 ) wynika , że na podstawie tejże umowy zostały sprzedane także wierzytelności przysługujące (...) spółce z siedzibą w L., a pierwotnie (...) S.A. z siedzibą w W. , w stosunku do C. M. (PESEL (...) ) z umowy pożyczki nr (...) w wysokości 3005,00 zł. Także pozwany C. M. nie kwestionował nabycia wierzytelności , ani jej wysokości , gdyż w dniu 03 sierpnia 2015 r. zawarł z powodem ugodę dotyczącą m.in. zasad spłaty przez niego należności z umowy pożyczki nr (...). Z ugody wynikało , że na dzień zawarcia ugody należność z tytułu umowy pożyczki nr (...) wynosi : kapitał : 1965,88 zł , odsetki 1118,11 zł. Należy nadmienić , że pozwany już przed zawarciem ugody spłacał należności z przedmiotowej umowy pożyczki powodowi, na co przedłożył dowody wpłat (k.74,75, 78 i 79 oraz saldo sprawy i tabela zarachowania wpłat pozwanego - k. 81 i k. 93 ). Należy mieć na uwadze ,że pozwany nie wykazał , że jego należność jest mniejsza , gdyż nie przedłożył żadnych dowodów dokonanych wpłat należności z tytułu umowy pożyczki nr (...) do czasu jej nabycia powoda , a w tym zakresie, to na pozwanym ciążył ciężar dowodu . W zawartej ugodzie z dnia 03.08.2015 r. pozwany C. M. oświadczył , że wszystkie wierzytelności , których dotyczy ta ugoda , w tym wierzytelność z umowy pożyczki nr (...), są wymagalne i na dzień ustalenia warunków spłaty 28.08.2015 r., wynoszą łącznie 5 839,12 zł, w tym należność z przedmiotowej umowy pożyczki 3083,99 zł.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany podnosił także zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia (art. 117 kc). Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata (art. 118 kc.). Roszczenie dochodzone przez powoda jest związane z prowadzeniem działalności gospodarczej , a więc termin jego przedawnienia wynosił 3 lata. Skutek przedawnienia następuje po upływie określonego terminu i polega na tym, że wprawdzie roszczenie istnieje nadal, ale ten, przeciwko komu ono jest skierowane, może uchylić się od jego zaspokojenia. W dacie nabycia wierzytelności przez powoda roszczenia z umowy pożyczki nr (...) tj. 06.06.2013 r. , przy uwzględnieniu przewidzianych w tejże umowie terminów spłaty ( spłata w 55 tygodniowych ratach począwszy od dnia 05.02.2010 r. ) było niewątpliwie przedawnione . Jednakże pozwany zawarł z powodem dnia 03 sierpnia 2015 r. ugodę , która dotyczyła m.in. roszczeń z umowy pożyczki nr (...) w tym : należność główna – 1965,88 zł , odsetki – 1118,11 zł , w której to ugodzie pozwany C. M. oświadczył , że wierzytelności wymienione w ugodzie w kwocie określonej w ugodzie uznaje i zobowiązuje się do ich spłaty ( k. 34 ). Takie oświadczenie pozwanego stanowiło zrzeczenie się zarzutu przedawnienia. Zrzeczenie się zarzutu przedawnienia jest jednostronną czynnością prawną, która wywołuje skutki prawne ex nunc. Jest to wykonanie prawa kształtującego. Zrzeczenie się zarzutu przedawnienia jest oświadczeniem woli, do którego należy stosować wszelkie reguły dotyczące składania oświadczeń woli. Zrzeczenie się zarzutu przedawnienia może stanowić element składowy ugody. Nie wymaga żadnej szczególnej formy, aby było skuteczne. Może być dokonane w sposób wyraźny lub dorozumiany, poprzez każde zachowanie się dłużnika, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny. Zawarcie ugody, w której pozwany uznał przedawnione roszczenie, uznawane jest za zrzeczenie się zarzutu przedawnienia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3.07.1997 r. wydany w sprawie(...), wyrok SN z dnia 21.07.2004 r. wydany w sprawie (...) ) Po skutecznym zrzeczeniu się zarzutu przedawnienia bieg okresu przedawnienia zaczyna się od początku od chwili zrzeczenia się zarzutu przedawnienia ( por. wyrok SN z dnia 12.10.2006 r. wydany w sprawie (...) ; wyrok SN z 18.2.2011 r. wydany w sprawie(...), Legalis; wyr. SN z 16.2.2012 r. wydany w sprawie (...) T. Pałdyna, Przedawnienie w polskim, s. 278; (...) w: (...) (...), Komentarz, 2016, art. 117, Nb 26, s. 280). Tak więc doszło zrzeczenia się przez powoda zarzutu przedawnienia i bieg przedawnienia rozpoczął się od nowa dnia 03.08.2015 r. Ten bieg przedawnienia został przerwany poprzez wniesieniem dnia 07.02.2017 r. powództwa ( art. 123 § 1 pkt. 1 kpc ) . Mając na uwadze powyższe Sąd stwierdził , że brak jest podstaw do uwzględnienia zarzutu przedawnienia.

Ugoda z dnia 03.08.2015 r. przewidywała spłatę należności wskazanych w ugodzie przez pozwanego na rzecz powoda w ratach po 50,00 zł miesięcznie, harmonogram spłat przewidziany był do dnia 21.08.2025 r. Pozwany jak wynika z jego zeznań i przedstawionych dowodów wpłat dokonanych na rzecz powoda po zawarciu ugody nie spłacał należności zgodnie,wobec czego zgodnie z § 11 ugody sprawy zapłaty zadłużeń z tytułu wierzytelności objętych ugodą bez dodatkowego wezwania mogły zostać skierowane przez pozwanego na drogę postępowania sądowego.

Sąd miał też na uwadze, że powód przyznał , że zadłużenie pozwanego z umowy pożyczki nr (...) to należność główna w kwocie 1965,88 zł . co oznacza, że pozwany spłacił pierwotnemu wierzycielowi co najwyżej 21 rat , (cała należność z umowy pożyczki wynosiła bowiem 3179,00 zł co po odjęciu kwoty 1965,88 zł daje spłaconą kwotę 1213,12 zł ) , termin zapłaty 21 raty upływał 2.07.2010 r. , wobec czego zgodnie z umową pożyczki od zaległości (...) S.A. mógł naliczać odsetki ustawowe co do dnia sprzedaży wierzytelności na rzecz powoda dałoby kwotę 749,19 zł. Dalej pozwany miał prawo naliczać dalsze odsetki ustawowe od należności głównej od dnia wskazanego w uzasadnieniu pozwu jako początkowa data naliczania odsetek przez pozwanego - 11.02.2014 r. do dnia 22.12.2016 r. co daje kwotę 514,85 zł. Kwoty te są wyższe niż kwoty wskazane przez powoda jako składające się na dochodzoną należność z tytułu odsetek . Z przedstawionego przez powoda salda sprawy oraz tabeli zarachowania wpłat pozwanego wynika jak powód zaliczał wpłaty dokonane przez pozwanego na poczet należności z przedmiotowej umowy pożyczki , zaliczenia były zgodne z zawartą pomiędzy stronami ugodą .

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał żądanie pozwu w całości i orzekł jak w punkcie I sentencji . O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z art. 98 kc zasądzając na rzecz pozwanego kwotę 1017,00 zł , na którą składa się : uiszczona przez powoda opłata sądowa – 100,00 zł , koszty zastępstwa procesowego powoda – 900,00 zł i uiszczona przez powoda opłata skarbowa od złożonego pełnomocnictwa -17,00 zł.