Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 70/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Ostrołęce Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Chrzczonowski

Protokolant: St. sekretarz sądowy Agnieszka Radecka

po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2017 r. w Ostrołęce na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O.

przeciwko M. Ż.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego M. Ż. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. kwotę 7720,42 złotych (siedem tysięcy siedemset dwadzieścia złotych i czterdzieści dwa grosze) z ustawowymi odsetkami od 25 czerwca 2014r. do 31 grudnia 2015r. oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 stycznia 2016r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego M. Ż. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. kwotę 3787,64 (trzy tysiące siedemset osiemdziesiąt siedem złotych i sześćdziesiąt cztery grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2417 (dwa tysiące czterysta siedemnaście) złotych tytułem kosztów zastępstwa prawnego.

/-/R.C.

Sygn. akt: I C 70/16

UZASADNIENIE

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. wniosła o zasądzenie od M. Ż. kwoty 7720,42 złotych z odsetkami, w uzasadnieniu pozwu wskazując, że strony wiązała umowa z 10 sierpnia 2012r. o przyłączenie do miejskiej sieci ciepłowniczej węzła cieplnego na nieruchomości pozwanego w O. przy ul. (...). Na mocy tej umowy powód zobowiązał się do kompleksowego wykonania przyłącza do 31 października 2012r., na swój koszt – pozwany zaś zobowiązany był do uiszczenia opłaty za przyłączenie na zasadach przewidzianych w umowie. Pozwany zobowiązany był nadto do wykonania instalacji odbiorczych centralnego ogrzewania i ich podłączenia do węzła cieplnego do 31 października 2012r., a także do zawarcia umowy sprzedaży ciepła i świadczenia usług przesyłowych tak, by rozpocząć odbiór ciepła w tymże terminie. Umowa przewidywała, że w przypadku odstąpienia od niej oraz nie zawarcia umowy sprzedaży ciepła przez pozwanego, zobowiązany on był pokryć w całości koszty poniesione przez powoda na wykonanie prac. Powód podnosił, że wykonał swoje zobowiązanie zgodnie z umową, wykonanie prac i ich jakość nie były kwestionowane przez pozwanego. Aneksem z 29 października 2012r. strony zmieniły termin rozpoczęcia odbioru ciepła przez pozwanego na 1 października 2013r. Pismem z 10 grudnia 2013r. pozwany zwrócił się o przesunięcie terminu podłączenia jego nieruchomości do węzła cieplnego do 30 marca 2014r., co uzasadniał trudną sytuacją materialną. Wniosek powód uwzględnił i strony kolejnym aneksem ustaliły termin wskazany przez pozwanego. Mimo to pozwany nie wykonał niezbędnych prac, określonych w umowie. Pismem z 30 kwietnia 2014r. powód wezwał pozwanego do zawarcia umowy sprzedaży ciepła i świadczenia usług dystrybucji w terminie 14 dni od doręczenia pisma, pod rygorem skorzystania z prawa odstąpienia od umowy na podstawie art. 491 § 1 KC. Pismo to pozostało bez odpowiedzi, pozwany nie zawarł stosownej umowy. Wobec tego powód złożył oświadczenie o odstąpieniu od umowy oraz obciążył pozwanego kosztami prac w kwocie 9232,86 złotych. Kwota ta, pomniejszona o uiszczoną przez pozwanego opłatę przyłączeniową w kwocie 1512,44 złotych, jest dochodzona wniesionym pozwem. Pozwany nie kwestionował uprawnienia powoda do odstąpienia od umowy ani rodzaju wykonanych prac i ich wartości, dotychczas nie zapłacił też żądanej przez powoda kwoty.

W pisemnej odpowiedzi na pozew M. Ż. wnosił o oddalenie powództwa w całości. Podniósł zarzut przedawnienia roszczeń powoda, które w jego ocenie przedawniły się z upływem 2 lat od dnia oddania dzieła. Wskazał przy tym, że końcowy odbiór nastąpił 13 listopada 2012r. Niezależnie od powyższego pozwany kwestionował zakres wykonanych prac oraz ich koszt. Pozwany zarzucił, że kosztorys ofertowy na kwotę 7658,98 złotych jest zawyżony, a także wskazuje roboty, które wykonane nie zostały – przykładowo prace geodezyjne, odwodnienie sieci cieplnej, korzystanie z pracy koparki, odkrycie fundamentów, wykorzystanie kruszywa. Według pozwanego wycena przedstawiona przez powoda dotyczy przyłącza o długości 17 metrów, podczas gdy wykonane ma długość 6,5 metra. Pozwany podnosił, że zgodnie z kosztorysem przyłącza preizolowanego, sporządzonym na jego zlecenie, ewentualna kwota całościowego wynagrodzenia należnego powodowi wynosi 3355,94 złotych, po uwzględnieniu potrącenia opłaty przyłączeniowej powodowi należy się ewentualnie 1843,50 złotych.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

M. Ż. pisemnym wnioskiem z dnia 27 lipca 2017r. zwrócił się do (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. (obecnie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O.) o określenie warunków przyłączenia do sieci ciepłowniczej węzła cieplnego, zlokalizowanego na jego nieruchomości w O. przy ul. (...), wskazując jako proponowany termin rozpoczęcia poboru ciepła 1 października 2012r. Uwzględniając ten wniosek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. wydała M. Ż. dnia 3 sierpnia 2012r. warunki przyłączenia do miejskiej sieci ciepłowniczej. Natomiast 10 sierpnia 2012r. M. Ż. zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. umowę nr (...)r. o przyłączenie do miejskiej sieci ciepłowniczej węzła cieplnego w budynku przy ulicy (...) w O.. Na podstawie tej umowy spółka zobowiązała się wykonać projekt oraz przyłącze ciepłownicze w technologii z rur preizolowanych o średnicy 2 x 28 / 90 mm i długości 8 metrów, wykonać przejście przyłącza przez ścianę budynku do pomieszczenia węzła cieplnego w budynku oraz zamontować tam główne zawory odcinające, dostarczyć i zamontować w węźle cieplnym układ pomiarowo – rozliczeniowy wraz z niezbędnym osprzętem i armaturą oraz urządzeniami regulującymi objętościowe natężenie przepływu nośnika ciepła, wykonać niezbędne roboty ziemne – w terminie do 31 październik 2012r. Umowa przewidywała, że prace te zostaną sfinansowane przez Spółkę, zaś klient uiści opłatę za przyłączenie ustaloną w § 5 umowy. Klient natomiast zobowiązał się wykonać instalacje odbiorcze centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej w terminie do 31 października 2012r., zapewnić pomieszczenie do zamontowania węzła cieplnego, wykonać projekt, w uzgodnieniu ze Spółką, i wybudować węzeł cieplny w budynku zgodnie z warunkami przyłączenia oraz wykonać podłączenie węzła cieplnego z wewnętrzną instalacją centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej – również w terminie do 31 października 2012r. i na swój koszt. Paragraf 5 umowy przewidywał opłatę za przyłączenie w kwocie 1311,60 złotych (8 m x 163,95 zł /mb) plus podatek VAT w kwocie 301,67 złotych, z zastrzeżeniem, że ostateczna wysokość opłaty zostanie ustalona jako iloczyn długości odcinka sieci ciepłowniczej wybudowanej w celu przyłączenia obiektu klienta i stawki bazowej za przyłączenie (wyrażonej w złotych za metr bieżący), której wysokość jest uzależniona od średnicy sieci, określonej w aktualnie obowiązującej taryfie dla ciepła. Umowa przewidywała, że rozpoczęcie odbioru ciepła przez klienta nastąpi 31 października 2012r. , jednak termin realizacji prac określonych w umowie może ulec zmianie na podstawie pisemnego wniosku klienta, złożonego nie później, niż 14 dni przed planowanym terminem ich przesunięcia. Rozpoczęcie dostaw ciepła uwarunkowane zostało wcześniejszym zawarciem umowy sprzedaży ciepła i świadczenia usług przesyłowych. Strony ustaliły też, że w przypadku odstąpienia od umowy oraz nie zawarcia przez Klienta umowy sprzedaży ciepła i świadczenia usług przesyłowych, Klient zobowiązany jest pokryć w całości koszty poniesione przez Spółkę na wykonanie prac objętych umową.

(dowód: postanowienie – k. 23-24, wniosek – k. 25-27, warunki przyłączenia – k. 28-30, umowa z 10.08.2012r. – k. 31-33)

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. wykonanie przyłącza zgodnie z umową zawartą z M. Ż. zleciła Spółce (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O.. Zgodnie z umową zawartą z wykonawcą, rozliczenie prac miało nastąpić na podstawie kosztorysu powykonawczego zatwierdzonego przez inspektora nadzoru, z zachowaniem stawek wynikających z umowy o współpracę z 15 kwietnia 2011r. W dniu 30 października 2012r. (...) Serwis Sp. z o.o. z siedzibą w O. wystawiła fakturę VAT obciążającą (...) Sp. z o.o. w O. kwotą 1500 złotych netto za wykonanie projektu przyłącza sieci cieplnej do budynku przy ul. (...), natomiast fakturą z 3 grudnia 2012r. – kwotą 7658,98 złotych netto za budowę przyłącza sieci cieplnej do tego budynku. W sumie położono 7,5 metrów bieżących sieci cieplnej (w dwie strony – dopływ i odpływ czynnika cieplnego), w tym zaworów odcinających. Wymagało to wykonania robót ziemnych (podsypka, zasypka, zagęszczenie), montażu rurociągu, badania spoin, płukania sieci, wykonania próby ciśnieniowej, mufowania, przejścia przez przegrody budowlane (fundament), odbioru i próby instalacji alarmowej, ruchu próbnego sieci. Sporządzony projekt przewidywał umieszczenie węzła cieplnego w pomieszczeniu po przeciwnej stronie budynku, niż przejście instalacji, a w związku z tym projektowana długość sieci miała wynosić 17 metrów bieżących. Na prośbę M. Ż. odstąpiono od projektu i skrócono sieć, kończąc ją w pomieszczeniu, w którym rury wchodziły do budynku. 13 listopada 2012r. nastąpił końcowy odbiór robót. Wykonano także geodezyjną inwentaryzację przyłącza. M. Ż. nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń co do zakresu czy jakości wykonanych prac.

(dowód: protokół z odbioru końcowego sieci cieplnej – k. 34-36, zlecenie Nr (...) – k. 102-104, faktura z 30.10.2012r. – k. 105, faktura z 3.12.2012r. – k. 106, inwentaryzacja geodezyjna – k. 113, 133-138, zeznania świadków J. J. – k. 232-233, A. K. – k. 233, S. N. – k. 233-233v, M. Z. – k. 233v)

Aneksem nr (...) do umowy strony zmieniły termin rozpoczęcia odbioru ciepła przez Klienta na dzień 1 października 2013r. Pismem z 10 grudnia 2013r. M. Ż. zwrócił się jednak ponownie o przesunięcie terminu podłączenia budynku do sieci do 30 marca 2014r., tłumacząc to swoją trudną sytuacją finansową, która uniemożliwia mu poniesienie kosztów związanych z zakupem i podłączeniem węzła cieplnego. Wniosek ten został przez przedsiębiorstwo uwzględniony i 3 stycznia 2014r. strony zawarły kolejny aneks, którym termin rozpoczęcia odbioru ciepła przez Klienta ustalono na dzień 30 marca 2014r. Wobec tego, że termin ten upłynął bezskutecznie, pismem z 30 kwietnia 2014r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. wezwała M. Ż. do zawarcia – nie później niż w terminie 14 dni od daty otrzymania wezwania – umowy sprzedaży ciepła i świadczenia usług przesyłowych dla obiektu zlokalizowanego przy ul. (...), zgodnie z postanowieniami § 9 umowy z 10 sierpnia 2012r., zastrzegając, że w przypadku uchybienia temu terminowi, Spółka skorzysta z uprawnienia do odstąpienia od umowy, wynikającego z art. 491 § 1 Kodeksu cywilnego, a ponadto będzie uprawniona do dochodzenia zwrotu kosztów, o których mowa w § 10 w zw. z § 3 ust. 1 umowy. Pismo to pozostało jednak bez odpowiedzi, w związku z czym kolejnym pismem z 10 czerwca 2014r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. oświadczyła M. Ż., że na podstawie art. 491 § 1 Kodeksu cywilnego odstępuje od umowy nr (...) z 10 sierpnia 2012r. Pismo to doręczono M. Ż. w dniu 24 czerwca 2014r. W załączeniu do tego pisma Spółka przesłała notę obciążeniową z 10 czerwca 2014r., wystawioną na podstawie § 10 umowy, zobowiązującą M. Ż. do pokrycia w całości kosztów poniesionych przez Spółkę na wykonanie prac wyszczególnionych w umowie w łącznej kwocie 11356,42 złotych, w terminie 14 dni od daty wystawienia noty. Następnie, notą z 23 czerwca 2014r. kwota ta została jednak skorygowana na kwotę 9232,86 złotych.

(dowód: aneks nr (...) – k. 37, pismo z 10.12.2013r. – k. 38, aneks nr (...) – k. 39, pismo z 30.04.2014r. wraz z dowodem doręczenia – k. 40-42, pismo z 10.06.2014r. wraz z dowodem doręczenia – k. 44-46, nota księgowa – k. 47, nota uznaniowa wraz z dowodem doręczenia – k. 48-51)

Poniesiony przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. koszt prac związanych z wykonaniem przyłącza sieci cieplnej do budynku mieszkalnego na nieruchomości M. Ż. przy ulicy (...) w O. wyniósł 9232,86 złotych netto, w tym wykonanie projektu – 1500 złotych. Koszt ten odpowiadał wartości wykonanych prac. Pismem z dnia 18 grudnia 2015r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. złożyła M. Ż. oświadczenie o potrąceniu jej wierzytelności w kwocie 9232,86 złotych z tytułu kosztów wykonanych przez Spółkę prac zgodnie z umową z 10 sierpnia 2012r. z wierzytelnością M. Ż. z tytułu zwrotu opłaty przyłączeniowej w kwocie 1512,44 złotych, powstałą w związku z odstąpieniem przez Spółkę od wymienionej umowy.

(dowód: kosztorys powykonawczy – k. 52, kosztorys ofertowy – k. 53, raport z programu księgowego – k. 54, wycena prac projektowych – k. 55, pismo z 18.12.2015r. wraz z dowodem doręczenia – k. 56-59, opinia pisemna biegłego z zakresu sieci i instalacji sanitarnych E. P. – k. 157-172 wraz z opinią uzupełniającą - k. 202-219)

Ostatecznym przedsądowym wezwaniem do zapłaty z 14.01.2016r. Spółka wezwała M. Ż. do zapłaty kwoty 7720,42 złotych w terminie do 29 styczni 2016 roku. Dotychczas M. Ż. nie zapłacił tej kwoty.

(dowód: wezwanie z 14.01.2016r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 59-60)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje :

Zgodnie z art. 56 kodeksu cywilnego, czynność prawna wywołuje skutki nie tylko w niej wyrażone, lecz również te, które wynikają z ustawy, z zasad współżycia społecznego oraz ustalonych zwyczajów. Przepis ten stanowi źródło kompetencji podmiotów prawa cywilnego do kształtowania stosunków społecznych przez czynności prawne, w szczególności przez umowy, które zgodnie z art. 353 1 kodeksu cywilnego mogą kształtować stosunek prawny według uznania stron, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie bądź zasadom współżycia społecznego. Z przytoczonych norm wynika, że to przede wszystkim wola stron umowy decyduje o treści stosunku prawnego, o wzajemnych uprawnieniach i obowiązkach stron umowy.

Powyższe zastrzeżenie jest o tyle istotne, że powód jest bez wątpienia przedsiębiorstwem energetycznym, którego działanie, w tym również w określonym zakresie dokonywanie czynności prawnych, w szczególności z konsumentami, podlega regulacji ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (t.j. Dz. U. z 2017r., poz. 220). Jest to akt prawny z dziedziny prawa administracyjnego, który w dość istotny sposób wpływa jednak również na stosunki cywilnoprawne podmiotów poddanych jego działaniu, przykładowo regulując stawki opłat bądź wprowadzając obowiązek zawarcia umowy przez przedsiębiorstwo energetyczne, co zasadniczo obce jest zasadom prawa cywilnego. Mimo to należy uznać, że stosunki prawne między przedsiębiorstwem energetycznym a jego klientami, choć w określony sposób kształtowane przepisami Prawa energetycznego, wykazują przede wszystkim cywilnoprawny charakter, podlegając ocenom z punktu widzenia przepisów prawa cywilnego, w szczególności Kodeksu cywilnego. Dotyczy to także umowy o przyłączenie do sieci zawartej przez strony niniejszego postępowania. Przepis art. 7 Prawa energetycznego nakłada na przedsiębiorstwo energetyczne obowiązek zawarcia takiej umowy, przewiduje też jej określoną treść, jednak w zakresie nieuregulowanym Prawem energetycznym umowa taka podlega przepisom prawa cywilnego. Nie jest zwłaszcza wyłączone stosowanie cywilnoprawnego reżimu odpowiedzialności na wypadek niedotrzymania warunków umowy przez którąś z jej stron. Wprost wskazuje na to art. 7 ust. 2 Prawa energetycznego, który wśród obowiązkowych postanowień umowy o przyłączenie wymienia zasady odpowiedzialności stron za niedotrzymanie warunków umowy. Skoro zaś mowa jest o stronach, to nie ulega wątpliwości, że określone skutki niedotrzymania warunków umowy mogą spoczywać również na podmiocie ubiegającym się o przyłączenie.

W niniejszej sprawie pozwany zobowiązany był na podstawie zawartej z powodem umowy o przyłączenie wykonać własnym kosztem węzeł cieplny oraz zawrzeć umowę sprzedaży ciepła, która miała się odbywać przy wykorzystaniu przyłącza do sieci, wykonanego przez powoda. Umowa przewidywała termin, w jakim pozwany powinien zawrzeć umowę sprzedaży, jak też określone konsekwencje niedotrzymania przez niego tych warunków. Nie ulega wątpliwości, że pozwany tych warunków nie dotrzymał. Mimo dwukrotnego przesuwania terminu z jego inicjatywy, nie zawarł umowy sprzedaży ciepła i nie rozpoczął kupowania ciepła od powoda, choć przecież to właśnie w tym celu przyłącze było w ogóle wykonane. Niezależnie od przyczyn, dla jakich pozwany nie zawarł ostatecznie umowy sprzedaży ciepła, naraził się w ten sposób na negatywne konsekwencje przewidziane umową oraz przepisami kodeksu cywilnego. Umowa w § 10 wprost przewidywała, że w przypadku nie zawarcia umowy sprzedaży ciepła przez klienta, zobowiązany on jest pokryć koszty wykonania prac wyszczególnionych w umowie w pełnej wysokości. Pozwany miał tego świadomość, skoro dwukrotnie występował do powoda o przesunięcie terminu wykonania węzła i zawarcia umowy sprzedaży ciepła. Nie uczynił tego jednak, mimo zakreślenia mu w tym celu przez powoda dodatkowego terminu pismem z 30 kwietnia 2014r. W ten sposób pozwany nie wykonał umowy z 10 sierpnia 2012r., która przewidywała rozpoczęcie odbioru ciepła 31 października 2012r., po wcześniejszym zawarciu umowy sprzedaży ciepła i świadczenia usług przesyłowych (§ 9 ust. 1 i 3 umowy), zmienionej kolejnymi aneksami. Wobec tego, że pozwany nie wykonał tego obowiązku i nie zawarł umowy sprzedaży ciepła i świadczenia usług przesyłowych również w dodatkowym, zakreślonym terminie, powód miał prawo odstąpić od umowy, stosownie do art. 491 § 1 KC. Zrodziło to również podstawy do żądania przez powoda zwrotu kosztów wykonania przyłącza w pełnej wysokości. Jest to żądanie jak najbardziej uzasadnione, jako że przepisy Prawa energetycznego, określając zasady ponoszenia opłat za przyłączenie, mają na względzie, że przy użyciu tego przyłącza przedsiębiorstwo energetyczne będzie dokonywało sprzedaży energii klientowi, czerpiąc z tego tytułu określone zyski, które w jakiejś perspektywie czasowej zrównoważą przedsiębiorstwu wydatki poniesione na wykonanie przyłącza. Opłata za przyłączenie nie pokrywa z reguły rzeczywistych kosztów wykonania przyłącza, obciążają one przedsiębiorstwo przy założeniu, że będzie ono sprzedawało energię przyłączonemu klientowi. W niniejszej sprawie założenie takie upadło, skoro pozwany nie dokonał czynności niezbędnych do tego, by powód mu ciepło w ogóle mógł dostarczać. Pozwany nie dotrzymał umowy, wobec tego powinien powodowi zwrócić pełne koszty wykonania przyłącza, a nie opłatę za przyłączenie.

Przy tym w ocenie Sądu żądanie powoda z powyższego tytułu nie przedawniło się. Zwrócić bowiem należy uwagę, że początek biegu przedawnienia roszczenia łączy się z jego wymagalnością (art. 120 § 1 KC). Wbrew zarzutom pozwanego, dochodzone pozwem roszczenie nie stało się wymagalne, jak roszczenie o wynagrodzenie za dzieło, z chwilą jego oddania, wynikającą z protokołu odbioru. Na tamtą chwilę pozwanego obciążał jedynie obowiązek uiszczenia opłaty za przyłączenie, zgodnie z § 5 umowy. Natomiast roszczenie powoda o zapłatę pełnego kosztu wykonania przyłącza stało się wymagalne najwcześniej z chwilą, gdy bezskutecznie upłynął ostatnio ustalony przez strony termin przyłączenia węzła w budynku pozwanego do sieci i uprzedniego zawarcia umowy sprzedaży ciepła i świadczenia usług przesyłu, to jest z upływem dnia 30 marca 2014r. Powód swój pozew wniósł zaś 2 lutego 2014r.

Niezasadne były także zarzuty pozwanego co do zakresu czy wartości prac. Zakres prac, jakie były konieczne dla wykonania przyłącza budynku pozwanego do sieci cieplnej wynika z kosztorysu. Zgodność prac uwzględnionych w kosztorysie z rzeczywistym zakresem prac potwierdza opinia biegłego, złożona w niniejszej sprawie, a także zeznania świadków, zgłoszonych zresztą przez pozwanego. Biegły wskazał, że dla prawidłowego wykonania przyłącza niezbędne jest wykonanie wszystkich prac ujętych w wycenie – przy tym prawidłowego wykonania przyłącza pozwany nie kwestionował, zwłaszcza przy końcowym odbiorze robót. Nie sposób uznać, że powód ujął w kosztach prace, których faktycznie nie wykonano. To zarzuty pozwanego w tym zakresie były gołosłowne i bezzasadne. Pozwany zarzucał w pierwszej kolejności, że niezasadnie obciążono go kosztami geodety. Tymczasem powód przedstawił operat z czynności geodety związanych z wykonaniem i inwentaryzacją przyłącza do budynku pozwanego, który to operat – co istotne – złożony był właściwemu organowi administracyjnemu i uwzględniony w mapie numerycznej już w listopadzie 2012r. (patrz k. 133). Podobnie bezzasadne były zarzuty pozwanego co do braku kruszywa przy zasypywaniu rur czy też wykonania przyłącza przy użyciu innych produktów, niż uwzględnione w wycenie. Przesłuchani w sprawie świadkowie potwierdzili zgodnie, że przyłącze wykonano tak, jak ujęte to zostało w kosztorysie. W szczególności z zeznań świadków wynika, że przyłącze wykonano w systemie firmy (...), a jako podsypki i nadsypki użyto kruszywa. Korzystanie z systemu jednego producenta przy wykonywaniu całego przyłącza jest zresztą logiczne, co biegły wyjaśnił w opinii. Nie można też podzielić zarzutów pozwanego, że kosztorys dotyczy wykonania przyłącza o długości 17 metrów. Projekt początkowo zakładał co prawda wykonanie takiego przyłącza, jako że przewidywał umieszczenie węzła cieplnego w pomieszczeniu odległym od ściany budynku, w której przebito się z rurami. Ostatecznie jednak zakończono sieć bezpośrednio za ścianą, w której wykonano przejście, zaś faktura wystawiona powodowi przez wykonawcę uwzględnia jedynie faktycznie wykonaną sieć, nie projektowaną.

Również koszt wykonania prac nie budzi wątpliwości. Zwrócić należy uwagę, że koszt wskazywany przez samego pozwanego, czyli 3355,94 złotych, jest tylko dwukrotnie wyższy, niż wysokość opłaty za przyłączenie, która, jak wyżej wskazano, z reguły nie odzwierciedla kosztów rzeczywistego wykonania przyłącza, lecz kształtuje się na zdecydowanie niższym poziomie. Sam projekt kosztował 1500 złotych, nie sposób więc uznać, że wykonanie pochłonęło jedynie drugie tyle. Koszt prac określono w fakturze E. Serwis oraz kosztorysie, a rzetelność tych dokumentów potwierdza złożona opinia biegłego. W ocenie Sądu nawet ewentualne różnice pomiędzy cenami obowiązującymi w 2012 roku i tymi, które biegły uwzględnił w swojej opinii, pozwalają uznać, że koszt wykonania robót, poniesiony przez powoda, odpowiadał ich rynkowej wartości. Należy zwrócić bowiem uwagę, że kosztorys wykonany przez biegłego określał koszt prac na 10439,14 złotych netto, a zatem o 2700 złotych więcej, niż kosztorys powykonawczy zatwierdzony przez samego powoda. Nie sposób zatem uznać, że kwota, na jaką opiewała faktura wystawiona przez (...) Serwis Sp. z o.o. na rzecz (...) Sp. z o.o. odbiegała od faktycznej wartości prac. Zdaniem Sądu pozwany nie ma więc żadnych podstaw do podważania wysokości faktycznego kosztu wykonania przyłącza do jego budynku. Pamiętać należy, że to z inicjatywy pozwanego wydano warunki przyłączenia, a następnie przystąpiono do wykonania przyłącza. Powód przystępując do jego wykonania liczył, że pozwany będzie kupował ciepło, do czego pozwany wyraźnie się zobowiązał. Gdyby z tego zobowiązania pozwany się wywiązał, nie byłoby podstaw do obciążania go kosztami wykonania przyłącza w pełnej wysokości. Umów należy dotrzymywać. W przeciwnym wypadku trzeba się liczyć z negatywnymi konsekwencjami, w szczególności przewidzianymi samą umową, której warunków strona nie dotrzymała. Pozwany nie dotrzymał warunków umowy z 10 sierpnia 2012r., nie zawarł umowy sprzedaży ciepła, obciążają go więc faktyczne koszty wykonania przyłącza, zgodnie z § 10 umowy. Dlatego orzeczono, jak w punkcie 1 sentencji.

Przegranie przez pozwanego sprawy wiązało się z obowiązkiem zwrotu kosztów przeciwnikowi, o czym orzeczono w punkcie 2 sentencji na podstawie art. 98 § 1 i 2 kpc w zw. z art. 99 kpc. Na koszty te złożyły się uiszczona przez powoda opłata od pozwu w kwocie 387 złotych, uiszczone przez powoda zaliczki w części wykorzystanej na wynagrodzenia biegłego w łącznej kwocie 983,64 złotych oraz wynagrodzenie reprezentującego powoda radcy prawnego w wysokości określonej w § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015r., poz. 1804) w zw. z § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. (Dz. U. z 2016r.. poz. 1667).

/-/ R. C.