Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Magdalena Mastej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2018 r. w K.

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w L.

przeciwko Towarzystwu (...) Spółki Akcyjnej w Ł.

o zapłatę

I  zasądza od strony pozwanej Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna w Ł. na rzecz strony powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w L. kwotę 29.133,19 zł (słownie złotych: dwadzieścia dziewięć tysięcy sto trzydzieści trzy i 19/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 31.07.2013 r. do dnia 31.12.2015 r. i z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01.01.2016 r. do dnia zapłaty;

II  dalej idące powództwo oddala;

III  zasądza od strony pozwanej Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna w Ł. na rzecz strony powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w L. kwotę 2.804,14 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV  nakazuje stronie powodowej Wspólnocie Mieszkaniowej przy ul. (...) w L., aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze) kwotę 302,92 zł tytułem wydatków wyłożonych przez Skarb Państwa, zaś stronie pozwanej Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w Ł. nakazuje, aby uiściła z tego tytułu kwotę 355,60 zł.

Sygn. akt I C 1298/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. (...) w L. wystąpiła z żądaniem zasądzenia od strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A z siedzibą w Ł. kwoty 53.465,96 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 31 lipca 2013r. do dnia zapłaty. Wniosła także o zasądzenie od strony pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadniając swoje żądanie strona powodowa podała, że w dniu 16 maja 2013r. w nieruchomości położonej w L. przy ul. (...) doszło do wybuchu gazu, spowodowanego celowym działaniem jednego z lokatorów, co doprowadziło do uszkodzenia budynku mieszkalnego. Strona powodowa wskazała dalej, że na podstawie ekspertyzy technicznej przeprowadzono remont budynku, którego koszt wyniósł 137.136,15 zł. Strona powodowa podała dalej, że pozwane Towarzystwo (...) uznało swoją odpowiedzialność, wypłacając odszkodowanie w kwocie 8.412,18 zł. Zdaniem strony powodowej oczywistym jest, że nawet po odliczeniu stopnia zużycia budynku, na które powoływała się strona pozwana, kwota dochodzona pozwem jest uzasadniona. Na rozprawie w dniu 10 lutego 2016r. pełnomocnik strony powodowej wyjaśnił, że w umowie ubezpieczenia zawarta była klauzula o pomniejszeniu wielkości odszkodowania o stopień zużycia budynku, który wynosił 60% i stąd kwota dochodzona pozwem (k – 98 odwrót).

Strona pozwana Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w Ł. wniosła o oddalenie powództwa i zasadzenie od strony powodowej na jej rzecz kosztów procesu, tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Zdaniem strony pozwanej wypłacona kwota odszkodowania w wysokości 8.412,18 zł jest odpowiednia i uwzględnia stopień zużycia uszkodzonego budynku, a strona powodowa nie udowodniła w sposób właściwy dochodzonej pozwem kwoty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zarządca powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej dokonał u strony pozwanej w Towarzystwie (...) S.A. z siedzibą w Ł. w dniu 12 grudnia 2012 roku wznowienia ubezpieczenia budynku w ramach pakietu Filar & Bezpieczny dom, gdzie jako ubezpieczony została wskazana Wspólnota Mieszkaniowa A. 10. Przedmiotem ubezpieczenia było ubezpieczenie budynku od ognia i innych zdarzeń losowych, gdzie określono sumę ubezpieczenia według wartości rzeczywistej.

/dowód: polisa ubezpieczeniowa nr (...)- (...) znajdująca się w aktach szkodowych – k - 67 oraz w opinii biegłego – k – 129-130/

W dniu 16 maja 2013r. w przedmiotowym budynku doszło do wybuchu gazu, spowodowanego celowym działaniem człowieka, który w wyniku zdarzenia poniósł śmierć.

/dowód: postanowienie o umorzeniu śledztwa – k – 8-9/

Na skutek wybuchu doszło do uszkodzenia budynku. W oparciu o sporządzoną ekspertyzę techniczną przeprowadzono remont budynku, doprowadzając go do stanu sprzed wybuchu gazu. Koszty tych robót wyniosły 137.136,15 zł.

/dowód: ekspertyza techniczna z 31.07.2013r. – k – 13-41, postanowienie Powiatowego Inspektora Budowlanego z 17.05.2013r. – k – 11, faktury Vat nr (...) – k – 10 i 12/

Strona pozwana przyznała odszkodowanie w kwocie 8.412,18 zł.

/dowód: okoliczność bezsporna/

Zgodnie z przepisem § 55 pkt 1 b Ogólnych Warunków Ubezpieczenia wysokość szkody dla budynków w wartości rzeczywistej ustala się jako koszty odbudowy lub remontu uszkodzonego obiektu ustalone na zasadach określonych dla wartości nowej, pomniejszone o ustalony na dzień szkody faktyczny stopień zużycia uszkodzonych danych elementów, elementów scalonych albo obiektu. Według par. 38 ust.2 pkt 3 OWU w razie zajścia wypadku (...) pokrywa również w granicach sumy ubezpieczenia poniesione przez Ubezpieczającego udokumentowane i celowe koszty uprzątnięcia pozostałości, włącznie z kosztami rozbiórki lub części niezdatnych do użytku do wysokości 10 % wartości szkody.

/dowód: Ogólne Warunki Ubezpieczenia Filar & Bezpieczny dom – k – 252-261/

Stopień zużycia technicznego przedmiotowego budynku wynosił 70%.

/dowód: opinia biegłego inż. R. B. – k – 125-172(137)/

Wartość robót, które bezpośrednio prowadziły do przywrócenia budynku do stanu poprzedniego wynosiła 93.863,44 zł. Koszt robót polegających na uprzątnięciu pozostałości, rozbiórki i demontażu części niezdatnych do użytku wyniósł 30.718,22 zł.

/dowód: opinia uzupełniająca biegłego inż. R. B. – k – 208-223/

Sąd zważył co następuje:

Ustaleń powyższych sąd dokonał na podstawie dokumentów dołączonych do pozwu, akt szkodowych, opinii biegłego budowlanego oraz treści Ogólnych Warunków Ubezpieczenia. W szczególności zapisy tych ostatnich dawały podstawę do określenia ram stosunku prawnego łączącego obie strony. Strony łączyła umowa ubezpieczenia, gdzie wielkość odszkodowania obejmowała koszty odtworzenia według wartości rzeczywistej tj. wartości nowej mienia pomniejszonej o zużycie techniczne. Rzeczoznawca budowlany wskazał w pierwotnej opinii metodykę ustalenia stopnia zużycia obiektu budowlanego (metodą czasową R.) i ustalenia w tym względzie nie były przez strony kwestionowane.

Biegły dokonał ustaleń co do kosztów przywrócenia budynku do stanu pierwotnego w dwóch wariantach, pierwszy w pierwotnej opinii i drugi w opinii uzupełniającej, mając przy tym na uwadze treść zapisów OWU co do sposobu ustalenia wysokości odszkodowania. Obydwa sposoby wydaja się wadliwe. W pierwotnej opinii biegły przyjął błędne założenia co do ujęcia w ten sam sposób wszystkich kosztów związanych z odbudowa zniszczonego budynku. Dokonał korekty swoich wyliczeń w opinii uzupełniającej. Ta skorygowana opinia dawała podstawy do wyliczenia należnego stronie powodowej odszkodowania. Dokonując rozróżnienia prac na podlegające obniżeniu o stopień zużycia oraz roboty niepodlegające takiej redukcji, biegły przeprowadzał swego rodzaju interpretację przepisów Ogólnych Warunków Ubezpieczenia. Rzeczoznawca w swej korekcie wyliczył wysokość należnego odszkodowania na kwotę 58.877,25 zł, przy czym dzieląc tę kwotę na dwie wyżej wymienione grupy. Taki sposób wyliczenia szkody wydaje się błędny, chociaż ustalenia opinii w tej części są przydatnego dla określenia właściwej wysokości odszkodowania. Roboty, które biegły określił jako nie podlegające obniżce, to prace, które w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia są kosztami uprzątnięcia pozostałości, włącznie z kosztami rozbiórki lub demontażu (§ 38 ust. 2 pkt 3 OWU). Wartość robót służących bezpośrednio odtworzeniu budynku – czego żadna ze stron nie kwestionowała – wynosiła według opinii biegłego kwotę 93.863,44 zł. Przy ustalaniu kosztów według wartości rzeczywistej (obniżenie o stopień zużycia), kwota należnego odszkodowania w tej części wynosi 28.159,03 zł. Niezależnie od faktycznej wysokości kosztów robót rozbiórkowych i demontażu, wysokość odszkodowania w tej części ni może przekroczyć 10 % wartości szkody , a więc kosztów przywrócenia budynku do stanu poprzedniego. W warunkach niniejszej sprawy to kwota 9.386,34 zł (93.863,44 x 10%). Suma obejmująca kwoty 28.159,03 zł i 9.386,34 zł stanowiła więc należne stronie powodowej odszkodowanie według reguł wynikających z wiążącej strony umowy ubezpieczenia i przepisów art. 805 § 2 pkt 1 i art. 807 § 1 k.c. Od tej sumy tj. 37.545,37 należało odjąć wypłacone stronie powodowej odszkodowanie tj. 8.412,18 zł. Dawało to 29.133,19 zł i tę kwotę zasądzono od strony pozwanej na rzecz strony powodowej. Strona powodowa zaraz po zdarzeniu wystąpiła o zapłatę należnego odszkodowania i w tych warunkach odsetki ustawowe od kwoty 29.133,19 zł były należne od dnia 31.07.2013r., a od dnia 1.01.2016r. zasadzono ustawowe odsetki za opóźnienie.

Powyższe przesadziło o oddaleniu powództwa w pozostałej części.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 100 k.p.c. rozdzielając je stosownie do wgrania i przegrania sprawy. Strona powodowa wygrała sprawę w 54%, a przegrała w 46%. Odwrotne proporcje dotyczą strony pozwanej. Koszty poniesione przez stronę powodowa to: 2674,00 zł – opłata sądowa, 2000,00 zł – uiszczona zaliczka na biegłego, 3600,00 zł – wynagrodzenie radcy prawnego, łącznie 8.274,00 zł. Koszty strony pozwanej to 3600,00 – wynagrodzenie pełnomocnika, 17,00 zł – opłata skarbowa od pełnomocnictwa, łączne 3.617,00 zł. Przy wygranej 54% stronie powodowej należał się zwrot 4.467,96 zł. Od tej kwoty należało odjąć sumę należna stronie pozwanej w zakresie wygranej przez nią sprawy. Było to 46% z kwoty 3.617,00 zł, czyli 1.663,82 zł. Kompensując te dwie należności, zasądzono od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 2.804,14 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Pozostały nieuiszczone koszty sądowe na sumę 658,52 zł. Stosownie do treści przepisu art. 113 ustawy z 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych kosztami tymi obciążono strony według zasad rządzących przy zwrocie kosztów procesu. Tak więc stronę powodową obciążono obowiązkiem zwrotu kwoty 302,92 zł, a stronę pozwana z tego tytułu ma uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 355,60 zł.