Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 2452/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Zgierzu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodnicząca: Sędzia SR Ewelina Iwanowicz

Protokolant: Patrycja Łuczak

po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2018 roku w Zgierzu na rozprawie sprawy

z powództwa K. R.

przeciwko Raport Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu z siedzibą w K.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od K. R. na rzecz Raport Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K. kwotę 917,00 (dziewięćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2452/17

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 25 sierpnia 2017 roku przeciwko Raport Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu z siedzibą w K. K. R. wniósł o pozbawienie wykonalności w całości tytułu wykonawczego
w postaci nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie dnia
8 marca 2017 roku w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1974574/16 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 19 maja 2017 roku. Powód wniósł także o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego, według norm przepisanych. Powód podniósł, iż na podstawie powyższego tytułu wykonawczego została wszczęta egzekucja, ale po skutecznym wniesieniu przez niego sprzeciwu od nakazu zapłaty stracił on moc. Dodał, iż do dnia wniesienia pozwu, w toku postępowania egzekucyjnego komornik pobrał od niego kwotę główną, która wraz ze skapitalizowanymi odsetkami dają łącznie kwotę 1.512,17 złotych.

(pozew – k. 3-4)

W odpowiedzi na pozew Raport Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w K. wniósł o oddalenie powództwa w całości
i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

(odpowiedź na pozew – k. 12-14)

W piśmie procesowym z dnia 13 marca 2018 roku strona powodowa podniosła dodatkowo, iż do czasu uprawomocnienia się wyroku pozbawiającego taki tytuł wykonawczy wykonalności nakaz zapłaty, nawet po utracie mocy, funkcjonuje w systemie prawnym oraz że błędne jest stanowisko strony pozwanej w kwestii wykluczenia możliwości złożenia powództwa opozycyjnego z uwagi na możliwość kwestionowania nadania klauzuli wykonalności prawomocnemu orzeczeniu w drodze zażalenia.

(pismo procesowe – k. 66-66 odw.)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8 marca 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał
w elektronicznym postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1974574/16 nakaz zapłaty, w którym zasądził od K. R. na rzecz Raport Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K. kwotę 635,20 złotych (bez odsetek) oraz kwotę 300 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

(pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym – k. 29-35, nakaz zapłaty – k. 39)

Odpis nakazu zapłaty został wysłany do K. R. na adres: ul. (...), (...)-(...) P.. Po podwójnej awizacji Sąd uznał korespondencję
za doręczoną z dniem 10 kwietnia 2017 roku.

(kopia koperty – k. 40-41, zarządzenie z 17 maja 2017 roku – k. 42)

Postanowieniem z 19 maja 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nadał powyższemu nakazowi zapłaty klauzulę wykonalności.

(postanowienie z 19 maja 2017 roku – k. 43)

20 czerwca 2017 roku wpłynął do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym
w Z. M. K. wniosek Raport Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K. o wszczęcie przeciwko K. R. egzekucji celem wyegzekwowania należności objętej przedmiotowym tytułem wykonawczym, tj. kwoty 635,20 złotych bez odsetek, kwoty 300 złotych tytułem kosztów procesu i 67,50 złotych tytułem kosztów zastępstwa prawnego
w egzekucji.

(wniosek o wszczęcie egzekucji – k. 1-2 załączonych akt KM 2614/17, tytuł wykonawczy
– k. 3-3 odw. załączonych akt KM 2614/17)

Zawiadomienie o wszczęciu egzekucji i wezwanie do dobrowolnego wykonania komornik skierował do dłużnika na adres ul. (...), (...)-(...) P., które odebrał dorosły domownik 4 lipca 2017 roku. W toku egzekucji komornik zajął wierzytelność dłużnika w urzędzie skarbowym i jego rachunek bankowy.

(zawiadomienie o wszczęciu egzekucji i wezwanie do dobrowolnego wykonania – k. 5 załączonych akt KM 2614/17, zwrotne potwierdzenie odbioru – k. 6 załączonych akt
KM 2614/17, zajęcia – k. 15, k. 18, k. 19 załączonych akt KM 2614/17)

13 lipca 2017 roku wpłynął do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie wniosek K. R. o doręczenie nakazu zapłaty albo o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu o nakazu zapłaty z 8 marca 2017 roku, w którym podniósł, iż nakaz zapłaty nie został mu doręczony, ponieważ pod adresem, na który orzeczenie zostało wysłane, nie mieszka ona co najmniej od 2015 roku. Jednocześnie złożył sprzeciw od nakazu zapłaty.

(wniosek – k. 48-49, sprzeciw – k. 50)

14 lipca 2017 roku komornik ściągną od dłużnika kwotę 1.292,21 złote, z czego wierzycielowi przekazał 1.002,70 złote (635,20 złotych + 300 złotych + 67,50 złotych).

(karta rozliczeniowa w załączonych aktach KM 2614/17)

19 lipca 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał postanowienie,
w którym odrzucił wniosek K. R. o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty z 8 marca 2017 roku i przekazał sprawę do Sądu Rejonowego
w K. uznając, iż sprzeciw od nakazu zapłaty został wniesiony w terminie. Ponadto zarządził o uchyleniu zarządzenia o pozostawieniu korespondencji kierowanej do K. R. w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia na 10 kwietnia 2017 roku oraz
o zawiadomieniu komornika o utracie mocy przez nakaz zapłaty.

(postanowienie z 19 lipca 2017 roku – k. 5-6, k. 57, zarządzenia z 19 lipca 2017 roku – k. 56, k. 58)

Niezwłocznie po zawiadomieniu komornika o utracie mocy nakazu zapłaty uchylił
on zajęcia.

(kopia zarządzenia – k. 20 załączonych akt KM 2614/17, uchylenia zajęcia – k. 21, k. 22,
k. 23 załączonych akt KM 2614/17)

Postanowieniem z dnia 20 lipca 2017 roku komornik zakończył powyższą egzekucję
i nakazał pozostawienie tytułu wykonawczego w aktach oraz rozliczył koszty egzekucji. Odpis tego postanowienia został doręczony dłużnikowi 28 lipca 2017 roku.

(postanowienie – k. 24 załączonych akt KM 2614/17, zwrotne potwierdzenie odbioru – k. 26 załączonych akt KM 2614/17, kopia postanowienia – k. 62)

31 lipca 2017 roku K. R. wpłacił do komornika kwotę 36,48 złotych tytułem kosztów egzekucyjnych, do uregulowania których został zobowiązany postanowieniem z 20 lipca 2017 roku.

(karta rozliczeniowa w załączonych aktach KM 2614/17)

19 lutego 2018 roku pełnomocnik dłużnika złożył do komornika wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego z uwagi na upadek nakazu zapłaty.

(wniosek o umorzenie egzekucji – k. 29-29 odw. załączonych akt KM 2614/17)

Pismem z dnia 22 lutego 2018 roku komornik powiadomił pełnomocnika dłużnika, iż w dniu 20 lipca 2017 roku wydane zostało postanowienie o zakończeniu postępowania wobec zapłacenia i ustaleniu kosztów oraz o tym, że po odbiorze odpisu tego postanowienia dłużnik uiścił brakujące koszty.

(pismo z 22 lutego 2018 roku – k. 33 załączonych akt KM 2614/17)

Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd oparł się na powołanych dowodach uznając je za wiarygodne, tym bardziej, iż większość zebranych w sprawie dokumentów miała walor dokumentów urzędowych.

Sąd oparł się m.in. na wydrukach akt z elektronicznego postępowania upominawczego. Przy czym, zanim na wniosek Sądu orzekającego w niniejszej sprawie, Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wskazał kod dostępu do akt, strona pozwana przesłała pełny zestaw tychże dokumentów, co pozwoliło zamknąć rozprawę i wydać wyrok przed otrzymaniem przez Sąd kodu dostępu i wydrukowaniem przy jego użyciu treści akt sprawy VI Nc-e 1974574/16.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu w całości.

Przepis art. 840 § 1 k.p.c. stanowi, iż dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub w części albo ograniczenia, jeżeli:

1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne;

3) małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść..

Zgodnie z art. 843 § 3 k.p.c. w pozwie powód powinien przytoczyć wszystkie zarzuty, jakie w tym czasie mógł zgłosić, pod rygorem utraty prawa korzystania z nich w dalszym postępowaniu.

W niniejszej sprawie powód powoływał w pozwie jako podstawę pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 8 marca 2017 roku w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1974574/16 i zaopatrzonego przez niego w klauzulę wykonalności w dniu 19 maja 2017 roku zdarzenie zaistniałe po powstaniu tytułu wykonawczego w postaci utraty mocy przez nakaz zapłaty z uwagi na skuteczne złożenie sprzeciwu, które miało miejsce po nadaniu klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu, błędnie uznanemu za prawomocny wobec jego wysłania na nieaktualny adres i niedoręczenia pozwanemu.

Na wstępie wskazać należało, iż powództwo opozycyjne z art. 840 k.p.c. może być wytoczone dopiero po nadaniu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności, nawet jeżeli nie doszło jeszcze do wszczęcia egzekucji. Dłużnik traci zaś prawo do wytoczenia takiego powództwa z chwilą wyegzekwowania przez wierzyciela świadczenia objętego tytułem wykonawczym, co nie odbiera mu możliwości poszukiwania sądowej ochrony jego praw
w odrębnym postępowaniu (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 stycznia 2015 roku, sygn. akt IV CSK 133/14, LEX nr 1591753, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 2002 roku, sygn. akt I PKN 197/01, LEX nr 56445, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 1988 roku, sygn. akt I CR 255/88, LEX nr 8929, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 1978 roku, sygn. akt III CRN 310/77, LEX nr 8055, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
z dnia 9 marca 2016 roku, sygn. akt I ACa 1339/15, LEX nr 2017735, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 23 sierpnia 2016 roku, sygn. akt I ACa 224/16,
LEX nr 2116508). Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Białymstoku w uzasadnieniu wyroku z dnia 5 marca 2014 roku, sygn. akt I ACa 796/13, LEX nr 1444714, tylko istnienie możliwości wykonania tytułu wykonawczego, czyli zdolność do egzekucji, pozwala na wystąpienie
z powództwem zmierzającym do uniemożliwienia prowadzenia egzekucji z tego tytułu wykonawczego. Wytoczenie powództwa opozycyjnego jest niedopuszczalne w sytuacji, gdy wygasła wykonalność tytułu wykonawczego na skutek wyegzekwowania całego świadczenia. Jeżeli zobowiązanie na skutek zapłaty lub innego zdarzenia przestało istnieć, tytuł nie jest już zdolny do bycia egzekwowanym.

Z powyższych ustaleń faktycznych jednoznacznie wynika, iż w dacie wytoczenia powództwa przeciwegzekucyjnego cała należność objęta przedmiotowym tytułem wykonawczym była już wyegzekwowana (łącznie z kosztami egzekucyjnymi). Z tego też powodu komornik zakończył postępowanie egzekucyjne (i rozliczył jego koszty), a nadto
w trybie art. 816 § 1 k.p.c. nakazał pozostawienie w całości zrealizowanego, zaspokojonego tytułu wykonawczego w aktach egzekucyjnych. Przy czym powód (dłużnik) o tym wiedział, bowiem odebrał odpis postanowienia o zakończeniu postępowania egzekucyjnego, a nadto uregulował koszty egzekucyjne, którymi został obciążony w tym orzeczeniu komornika.

Wobec powyższego Sąd powództwo oddalił uznając, iż w sprawie zaistniała okoliczność, która czyni żądanie powoda pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności bezzasadnym, niezależnie od podstaw tego żądania. Prowadzone przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne zostało bowiem zakończone wskutek zrealizowania całości świadczenia objętego tym tytułem. Tytuł ten nie może zatem zostać pozbawionym wykonalności, a ewentualne wadliwości związane z jego wykonaniem powód może podnosić w innych postępowaniach.

Jedynie na marginesie wskazać należało na stanowisko wyrażone w uzasadnieniu wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 10 stycznia 2017 roku, sygn. akt V Ca 850/16, LEX nr 2371889, wydanego w analogicznym stanie faktycznym, iż „powództwa (opozycyjnego) nie można oprzeć na zarzucie niedoręczenia nakazu zapłaty. Zarzut ten sprowadza się bowiem do stwierdzenia, że nakaz zapłaty wydany przez Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nie uprawomocnił się, a skoro tak, to nie można było nadać mu klauzuli wykonalności. Skarżący nie broni się więc przed wykonaniem tytułu wykonawczego, lecz kwestionuje prawidłowość nadania nakazowi zapłaty klauzuli wykonalności, a więc jego istnienie. Tę okoliczność może jednak kwestionować poprzez złożenie zażalenia
na postanowienie o nadaniu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności (art. 795 § 1 k.p.c.).”.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. Sąd zasądził
od powoda na rzecz pozwanego 917 złotych, w tym: 900 złotych wynagrodzenia pełnomocnika stosownie do § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz.U. 2018/265) oraz 17 złotych opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.